Τι έγραψε πραγματικά ο Ματθαίος,
"βαφτίζοντας τους στο όνομα του Πατέρα, και του Υιού, και του Αγίου
Πνεύματος," ή "πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη βαπτίζοντες
αυτούς ΕΝ ΤΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΜΟΥ";
Αυτό το άρθρο είναι βασισμένο σε μια
δημοσίευση που γράφτηκε αρχικά το 1961 και με τον τίτλο "Συλλογή στοιχείων
Υπέρ και Κατά της Παραδοσιακής διατύπωσης της φράσης που αφορά το βάπτισμα στο
Ματθαίο κη:19 ".
Ο συντάκτης ήταν ένας εργάτης του
ευαγγελίου, πιθανόν Διαμαρτυρόμενος. Υπέγραφε την εργασία του απλά ως Α.
Ploughman. Έζησε στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας.
Η εξέταση της αυθεντικότητας του
Ματθαίου κη:19 δεν είναι ένα θέμα που εύκολα μπορεί ή δεν μπορεί να εξηγηθεί
μέσα στο πλαίσιο των καθιερωμένων δογματικών απόψεων. Μάλλον, είναι θέμα ανακάλυψης
των ίδιων των σκέψεων του Θεού μας, ενθυμούμενοι ότι οι αλήθειες Του, και όχι
οι παραδόσεις μας, είναι αιώνιες.
Οι πληροφορίες που παρουσιάζονται είναι
εξαιρετικά σχετικές με την πίστη μας. Η ποσότητα των πληροφοριών που
υποστηρίζουν τα συμπεράσματα που παρουσιάζονται μπορεί να φανούν συντριπτικά,
αλλά για το σοβαρό αναζητητή της αλήθειας, η αναζήτηση αξίζει την προσπάθεια.
Ελπίζω ότι θα επιτρέψετε τα γεγονότα, που περιλαμβάνονται σε αυτό το άρθρο, να
σας εμπλέξουν στην έρευνα. Εάν ανακαλύψετε ότι δεν έχετε βαφτιστεί στο όνομα
του αληθινού Θεού, και έχετε δεχτεί εσκεμμένα ένα υποκατάστατο, πώς ο Θεός θα
αποκρινόταν;
Εντούτοις, πρέπει να αναφερθεί ότι δεν
έχουμε κανένα γνωστό χειρόγραφο που γράφτηκε στον πρώτο, το δεύτερο ή ακόμα και
τον τρίτο αιώνα. Υπάρχει ένα χάσμα πάνω από τριακόσια χρόνια ανάμεσα στο χρόνο
που ο Ματθαίος έγραψε το ευαγγέλιο του και στα μεταγενέστερα αντίγραφα των
χειρογράφων. (Διάρκεσε επίσης πάνω από τριακόσια χρόνια για την καθολική
εκκλησία για να εξελιχθεί σε αυτό που οι "πρώτοι εκκλησιαστικοί πατέρες
" το ήθελαν να γίνει.)
Ούτε ένα αρχαίο χειρόγραφο δεν είναι
απαλλαγμένο από λάθη κειμένου. Μερικά έχουν μοναδικά λάθη, άλλα χειρόγραφα
αντιγράφηκαν σε πολλά αντίγραφα έχοντας τα ίδια λάθη. Πάλι, ο στόχος μας είναι
να εξετάσουμε όλα τα στοιχεία και να καθορίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο
ποιες ήταν οι αρχικές γνήσιες λέξεις. Κανονίσαμε έτσι ώστε ο αναγνώστης να
μπορεί να κρίνει ποια φράση γράφτηκε από τον Ματθαίο: "Εις το όνομα του
Πατρός, και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος" ή ''εν τω ονόματι μου";
Δευτ.δ:2 Δεν θέλετε προσθέσει εις τον λόγον τον
οποίον εγώ σας προστάζω, ουδέ θέλετε αφαιρέσει απ' αυτού· διά να φυλάττητε τας
εντολάς Κυρίου του Θεού σας, τας οποίας εγώ σας προστάζω.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η σημασία αυτού του θέματος
παρουσιάζεται στο τελευταίο κεφάλαιο. Για περισσότερο από πενήντα χρόνια σαν
σπουδαστής της Βίβλου, και ερευνητής στον τομέα της Βιβλικής γνώσης, δεν έχω
δει ή δεν έχω ακούσει τίποτα που να εξετάζει αυτό το ζήτημα της αυθεντικότητας
του κειμένου του Ματθαίου κη:19, εκτός από σπάνια και εξαντλημένα άρθρα, βιβλία
και εγκυκλοπαίδειες (απρόσιτες στους περισσότερους ανθρώπους).
Αυτή η συλλογή ενδιαφέρεται για το
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ των Γραφών, και όχι για οποιαδήποτε διδασκαλία που προκύπτει
σαν συνέπεια (αν και η πτυχή της διδασκαλίας θα προκύψει αναγκαστικά όταν
εξετάζουμε την ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ως προς τη γνησιότητα του κειμένου). Η
διδασκαλία είναι βασισμένη στο κείμενο των γραφών: αυτή η συλλογή των Μαρτυριών
έχει σχέση με το κείμενο.
1η Ιανουαρίου 1962 Α. Ploughman συγγραφέας,
Μπέρμιγχαμ, Αγγλία Αρχικά δημοσιευμένο το 1962
1) «Πας
λόγος Θεού είναι δεδοκιμασμένος» (Παρ.λ:5). Επομένως κάθε πλαστή γραφή
είναι ανίερη! Ο Δαβίδ έγραψε: Ψαλμ.ριθ:104 – «Εκ των εντολών σου έγεινα συνετός· διά τούτο εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους».
Σημειώστε τη δύναμη της λέξης «διά τούτο»! Εάν όπως ο Δαβίδ, αγαπήσουμε το λόγο
του Θεού, όπως αυτός έχει δοθεί, θα μισήσουμε την παραποιημένη γραφή (βλ.
επίσης Ιερεμ.ιε:19, Ιεζεκ.κβ:26, μδ:23). Πολλοί αντιμετώπισαν δυσκολία σχετικά
με τη φρασεολογία του Ματθαίου κη:19, και έχουν γράψει σε εκδότες και περιοδικά.
Οι περισσότεροι από τους εκδότες περιτύλιξαν τη δυσκολία με λέξεις, φράσεις,
ιδέες, εκθέσεις και παραινέσεις, από τις οποίες όλες είναι καλές στην κατάλληλη
τους θέση, αλλά όχι όταν συγκαλύπτουν για να αποκρύψουν μακριά τη δυσκολία. Μια
λαμπερή εξαίρεση στο γενικό κανόνα ήταν αυτή του Δρ. Thomas. Μια επιστολή από
τον J.R. Lithgow σε αυτό το θέμα που χρονολογείται την 28η Μαΐου 1855,
(δημοσιεύθηκε στο "ΤΗΕ HERALD," Οκτώβριος 1855) παρέμεινε αναπάντητο
για πολύ καιρό. Κάνουμε καλά να μην βιαστούμε για την πιθανή «εξήγηση». Είναι
τώρα γνωστό, και χωρίς τη παραμικρή αβεβαιότητα, ότι οι στίχοι στην Α΄ Ιωάννου ε:7-8
στο αρχαίο κείμενο και την αγγλική μετάφραση του βασιλιά Ιακώβου (King James
Version) περιέχουν το πλαστό κείμενο: «Μέχρι τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα
το κείμενο «των τριών μαρτύρων» του Α΄ Ιωάννου ε:7-8 μοιράστηκε με το
Ματθαίος κη:19 το ανίερο έργο να προμηθεύσει βιβλική μαρτυρία για τη Τριάδα.
...(οι πλαστές λέξεις) εγκαταλείπονται τώρα από όλες τις εκκλησιαστικές αρχές
εκτός από τον Πάπα της Ρώμης. Σαν συνέπεια ολόκληρο το βάρος της παρουσίασης
αποδείξεων για την Τριάδα έρχεται καθυστερημένα να στηριχτεί στο Ματθαίος κη:19
(F.C. Conybeare)». Αλλά είναι το όνομα - φράση στο Ματθαίος κη:19 παρόμοια
πλαστή, ή είναι γνήσια; Ας αφήσουμε τον αναγνώστη να κρίνει ύστερα από την
εξέταση των στοιχείων.
2) Στην κριτική του κειμένου γενικά. Οι
Μαρτυρίες που παρουσιάζονται εδώ θα είναι τεσσάρων ειδών: 1) Γραπτά αρχαία
χειρόγραφα 2) Εκδόσεις 3) Αναφορές 4) Εσωτερικές μαρτυρίες. Τα περισσότερα
βοηθήματα της Αγίας Γραφής περιέχουν μια συνοπτική εξήγηση των μεθόδων της
κριτικής των κειμένων. Παραδείγματος χάριν, το SWETE, στις «Ενισχύσεις στο
σπουδαστή» στη Βίβλο Variorum λέει: «Το κείμενο της Καινής διαθήκης στηρίζεται
επάνω στη συνδυασμένη μαρτυρία των ρευμάτων των αποδεικτικών στοιχείων,
διασωζόμενων γραπτών χειρογράφων, των γνησίων ελληνικών, αρχαίων εκδόσεων, και
των «πατερικών» αναφορών, δηλ. παραπομπές που παρατίθενται σε μια σειρά αρχαίων
χριστιανών συγγραφέων γνωστή ως «Πατέρες». Σχετικά με το αρχαία γραπτά
χειρόγραφα: «Τα πρωτότυπα χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης χάθηκαν πιθανώς μετά
από μερικά έτη αφότου γράφτηκαν. Κανένας χριστιανός συγγραφέας των πρώτων
χρόνων δεν προσφεύγει σ' αυτά σαν να είναι ήδη υπάρχοντα, ......οι άνθρωποι δεν
θα μπορούσαν να αντιληφθούν την σπουδαιότητά τους για τους μεταγενέστερους».
Σχετικά με τις μεταφράσεις: Επόμενα σε σημασία στα γραπτά πρωτότυπα χειρόγραφα,
κανάλια για τη μετάδοση του κειμένου της ελληνικής διαθήκης, πρέπει να
τοποθετηθούν οι αρχαίες μεταφράσεις-ερμηνείες, οι οποίες έγιναν από τα ελληνικά
χειρόγραφα, στις περισσότερες περιπτώσεις παλαιότερα από οποιαδήποτε έχουμε
τώρα. Οι αρχαίες Λατινικές και Συριακές μεταφράσεις ανήκουν στο δεύτερο αιώνα,
και μας φέρνουν πίσω στη διάρκεια της ζωής μερικών από τους άμεσους διαδόχους
των Αποστόλων».
Σχετικά με τα «Πατερικά»
γραπτά: «Τόσο εκτενείς είναι οι αναφορές της Καινής Διαθήκης στους Έλληνες και
Λατίνους χριστιανούς συγγραφείς των πρώτων πέντε αιώνων που θα ήταν δυνατό, σε
περίπτωση που όλα τα γραπτά πρωτότυπα χειρόγραφα του Κανόνα έχουν χαθεί, να
ανακτηθεί σχεδόν το σύνολο του κειμένου από αυτήν την πηγή μόνο... παραμένει
ένας μεγάλος αριθμός περιπτώσεων στον οποίο η «πατερική αυθεντικότητα» συντελεί ουσιαστικά για να στρέψει την
ζυγαριά υπέρ ενός διαφιλονικούμενου αναγνώσματος, ή εναντίον του». Όσο αφορά στο
Ματθαίος κη:19: «H Εγκυκλοπαίδεια της
Θρησκείας και της Ηθικής λέει: είναι το κεντρικό κομμάτι της απόδειξης για την
παραδοσιακή (τριαδική) άποψη. Εάν ήταν αδιαφιλονίκητο, αυτό φυσικά θα ήταν
αποφασιστικό, αλλά η αξιοπιστία του αμφισβητείται βάσει της κριτικής του
κειμένου, της λογοτεχνικής κριτικής και της ιστορικής κριτικής." (Σημείωση του συντάκτη: η παρουσία της λέξης «βαπτίζοντες»
στο Ματθαίος κη:19 επίσης αμφισβητείται, αλλά δεν ενδιαφερόμαστε τώρα για αυτό
το σημείο, γιατί πολλά άλλα χωρία υποστηρίζουν την αλήθεια σχετικά με το
βάπτισμα). Εάν το
όνομα-φράση του Ματθαίου κη:19 είναι γνήσια ή πλαστή μπορεί να αποφασιστεί μόνο
από τη μαρτυρία των αρχαίων πρωτότυπων χειρόγραφων, των μεταφράσεων, των πατρολογικών
γραπτών, και από αυτό που θεωρείται ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ. Ας εξετάσουμε λοιπόν τη
μαρτυρία ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΠΡΩΤΟΤΥΠΩΝ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ.
Συνεχίζεται
