Προς Ρωμαίους (070)

Ρωμ.ιβ:19 Μη εκδικήτε εαυτούς, αγαπητοί, αλλά δότε τόπον τη οργή· διότι είναι γεγραμμένον· εις εμέ ανήκει η εκδίκησις, εγώ θέλω κάμει ανταπόδοσιν, λέγει Κύριος.

(22) Μην παίρνετε εκδίκηση. Αντίθετα, αφήστε την οργή να ακολουθήσει το δρόμο της χωρίς τη δική σας συμμετοχή. Κάποιοι ερμηνεύουν το γεγονός αυτό, ότι θα πρέπει να ανεχτούμε το άλλο μέρος, να ξεθυμάνει την οργή του. Το πιο πιθανό είναι να σημαίνει να αφήσουμε την οργή του Θεού (θεία δίκη) να οδηγήσει τα πράγματα. Με άλλα λόγια, εμείς δεν πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, αλλά να την στρέψουμε στο Θεό και να αφήσουμε να επιβάλει οποιαδήποτε απόφαση θεωρεί αναγκαία. Αυτό το νόημα είναι φανερό από το  εδάφιο που χρησιμοποιεί υποστηρικτικά ο Παύλος (Δευτ.λβ:35), όπου ο Θεός υπόσχεται να τιμωρήσει κάθε κακό ο ίδιος και βεβαιώνει την αποκλειστική αρμοδιότητα να το πράξει. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να επιζητούμε την εκδίκηση του Θεού για να ικανοποιήσουμε τα προσωπικά μας συναισθήματα, αλλά η στάση μας πρέπει να είναι: Εάν οφείλεται οποιαδήποτε εκδίκηση, θα αφήσω το Θεό να την κάνει, όχι εγώ.

Καλημέρα

Διαστρεβλώνοντας τις Γραφές

Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού, αποφύγετε την εγωιστική ερμηνεία της Αγίας Γραφής.

Να είστε προσεκτικοί, επειδή ο Σατανάς διαστρεβλώνει την Γραφή!

Για παράδειγμα:

Ο Θεός: Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν (Μάρκ.ιβ:31). 

Ο Σατανάς: Δεν είναι δυνατό να αγαπάς τους άλλους μέχρι πρώτα να αγαπήσεις τον εαυτό σου (αυτοεκτίμηση).

ΙΟΥΔΑΣ

Η πιο τραγική μορφή του θείου δράματος

Κάποια μέρα ένα αγόρι γεννήθηκε στην πόλη Κηριώθ. Οι γονείς του το ονόμασαν “Δοξολογία” (Ιούδα). Πολλά χρόνια αργότερα, ο Κύριος Ιησούς κάλεσε το ανδρωμένο πια παιδί, τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, να γίνει δικός Του απόστολος. Ήταν ο μόνος απ’ τους μαθητές που κατάγονταν από την Ιουδαία-οι υπόλοιποι ήταν όλοι Γαλιλαίοι-κι ίσως εξαιτίας του γνωστού ταλέντου των Ιουδαίων στα οικονομικά, ανέλαβε τη διαχείριση του κοινού ταμείου των μαθητών.

Καλημέρα

Θέλω λοιπόν...

Εάν τα ρούχα που φοράς είναι το πλαίσιο (κάδρο) από το οποίο η δόξα του Θεού λάμπει στο πρόσωπο σου, τότε είναι κατάλληλη. Εάν η ενδυμασία σου τραβά την προσοχή στο σώμα σου, για να το κάνει να σε προσέξουν, τότε είναι αισθησιακή.

Θέλω λοιπόν…..και αι γυναίκες με στολήν σεμνήν, με αιδώ και σωφροσύνην να στολίζωσιν εαυτάς,

Θέλει τις γυναίκες να στολίζονται!

Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης ήταν ένας απ’ τους 12 μαθητές. Ο πατέρας του ήταν ο Σίμων ο Ισκαριώτης. Τα κίνητρα για ν’ ακολουθήσει το Χριστό φαίνεται πως ήταν συμφεροντολογικά κι ότι περίμενε να κερδίσει κοσμικά προνόμια όταν εγκαθιδρυόταν η βασιλεία του Κυρίου.

Όταν μελετάμε το χαρακτήρα του, παραξενευόμαστε που ήταν ένας απ’ τους δώδεκα:

Καλημέρα

Βιβλικές αλήθειες

Βιβλική αλήθεια #1 - ενώ οι άντρες και οι γυναίκες είναι ίσοι σαν άνθρωποι, δεν είναι και οι δύο δόξα του Θεού.

Α’ Κορ.ια:7 Διότι ο μεν ανήρ δεν χρεωστεί να καλύπτη την κεφαλήν αυτού, επειδή είναι εικών και δόξα του Θεού· η δε γυνή είναι δόξα του ανδρός.

Γέν.α:26 Και είπεν ο θεός, Ας κάμωμεν άνθρωπον κατ' εικόνα ημών, καθ' ομοίωσιν ημών….

Γέν.α:27 Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ' εικόνα εαυτού· κατ' εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν· άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς·

ΓΕΘΣΗΜΑΝΗ

Ματθ.κs:30, 36-46, Μάρκ.ιδ:26, 32-42, Λουκ.κβ:39-46, Ιωάν.ιη:1

Δύο χιλιόμετρα, περίπου, ανατολικά απ’ τα τείχη της Ιερουσαλήμ, στους πρόποδες του Όρους των Ελαιών, βρισκόταν ο Κήπος της Γεθσημανής. Ήταν ένας κήπος (περιβόλι) με ελιές, συκιές και ροδιές. Εκεί υπήρχε ελαιοτριβείο όπου έλιωναν τις ελιές κι έβγαζαν λάδι. Σ’ αυτό το μέρος που “συνέθλιβαν” τις ελιές ήρθε ο Ιησούς με τους μαθητές Του για να “συντριφτεί” ώστε η ευλογία και τα χαρίσματα της ζωής Του να αναβλύσουν.

Η σημερινή Γεθσημανή είναι ένας περιφραγμένος κήπος με οκτώ αρχαίες ελιές. Πιστεύεται ότι αυτές είναι οι ελιές κάτω απ’ τις οποίες υπέφερε ο Χριστός. Αυτό, όμως, είναι αδύνατο, γιατί οι Ρωμαίοι, μ’ επικεφαλής τον Τίτο, κατάστρεψαν όλα τα δέντρα που βρίσκονταν κοντά στην πόλη, στην πολιορκία του 70 μ.Χ. Είναι πολύ πιθανό τα σημερινά δέντρα να τα φύτεψαν, αργότερα, κάποιοι Χριστιανοί.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γιατί τα παιδιά χρειάζονται ( τόσο πολύ) τους μπαμπάδες τους;

Πολλές δεκαετίες έρευνας και εκατοντάδες μελέτες έχουν αποδείξει τελικά αυτό που (θα πρέπει να) είναι προφανές σε όλους: Ότι όσο πιο ενεργά συμμετέχει ο μπαμπάς στην ζωή του παιδιού του τόσο πιο καλό του κάνει. Εμείς σας παραθέτουμε κάποιες έρευνες που αποδεικνύουν πόσο ένας πατέρας μπορεί να καθορίσει την κοινωνική ζωή του παιδιού του αλλά και τα μελλοντικά του επιτεύγματα.

ΤΟ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ

Iωάν. ιγ:35, ιζ:26

Ιωάν. ιγ:33 “Τεκνία, έτι ολίγον είμαι μεθ’ υμών...όπου υπάγω εγώ, σεις δεν δύνασθε να έλθητε...”

Όταν ο Κύριος πληροφόρησε τους μαθητές Του ότι θα πάει σ’ ένα τόπο όπου δεν μπορούσαν, προς το παρόν, να Τον ακολουθήσουν, οι καρδιές τους ράγισαν. Για να τους ενθαρρύνει, τους έδωσε αυτό το αποχαιρετιστήριο μήνυμα, το οποίο τελείωσε με την προσευχή Του.

Το αποχαιρετιστήριο μήνυμα δόθηκε αμέσως μετά την αναχώρηση του Ιούδα. Όπως φαίνεται, οι υποσχέσεις που δόθηκαν δεν αφορούσαν τον Ιούδα, αλλά απευθύνονταν στους πιστούς μαθητές Του μόνο. Δεν ξέρουμε πόσο διάρκεσε αυτή η γλυκιά, τρυφερή επικοινωνία με τους μαθητές Του, αλλά ξέρουμε ότι ήταν απ’ τις ιερότερες στιγμές που πέρασε διδάσκοντας τους. Άνοιξε την καρδιά Του στην μικρή συντροφιά και τους είπε κάποιες ξεχωριστές, πολύτιμες αλήθειες που δεν μπόρεσαν να καταλάβουν ακριβώς, μέχρι που έλαβαν το Άγιο Πνεύμα. Πρέπει να σημειώσουμε ότι απευθύνθηκε στους μαθητές Του, λέγοντάς τους “τεκνία”. Αυτό το μήνυμα περιλαμβάνει μερικά απ’ τα πιο γνωστά κι αγαπητά εδάφια της Γραφής.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γιατί ο Θεός επιτρέπει τη δυστυχία και τον πόνο; (συνέχεια)

Τώρα, το τρίτο φωτεινό σημείο: Έρχεται η μέρα που ο πόνος θα σταματήσει και ο Θεός θα κρίνει το κακό.

Πολλές φορές θα έχετε ακούσει ανθρώπους να λένε: «Αν ο Θεός έχει τη δύναμη να ξεριζώσει το κακό και τη δυστυχία, τότε γιατί δεν το κάνει;». Η απάντηση είναι ότι, επειδή δεν το έχει κάνει ακόμα, δεν σημαίνει ότι δεν θα το κάνει. Αν δεν διαβάσεις ένα βιβλίο μέχρι τέλους, δεν μπορείς να βγάλεις τα συμπεράσματά σου από τις πρώτες σελίδες, ούτε ακόμα διαβάζοντας το μισό απ’ αυτό.

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΕΙΠΝΟ

Ματθ.κs:17-30,  Μάρκ.ιδ:12-26,  Λουκ.κβ:7-30,  Ιωάν.ιγ:1-30

Α. ΤΟ ΑΝΩΓΕΙΟ.

Όταν οι μαθητές ρώτησαν τον Ιησού, “Που θέλεις να σοι ετοιμάσωμεν διά να φάγης το πάσχα;” Αυτός, με ηρεμία, έδωσε στον Πέτρο και τον Ιωάννη λεπτομερείς οδηγίες. Ο Ιούδας είχε ήδη σχεδιάσει να Τον προδώσει κι ο Ιησούς το ήξερε.  Γι’ αυτό το μέρος όπου θα συγκεντρώνονταν να γιορτάσουν το Πάσχα έπρεπε να μείνει κρυφό. Ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του ότι θα συναντήσουν έναν άνθρωπο που θα κρατάει μια στάμνα με νερό. Αυτό ήταν πολύ ασυνήθιστο για ένα άντρα,  γιατί συνήθως γινόταν απ’ τις γυναίκες. Τους είπε ν’ ακολουθήσουν αυτό τον άνθρωπο κι όταν φτάσουν στο σπίτι όπου πήγαινε να ρωτήσουν τον οικοδεσπότη, “Ο διδάσκαλος σοι λέγει, Πού είναι το κατάλυμα, όπου θέλω φάγει το πάσχα μετά των μαθητών μου;” κι αυτός θα τους οδηγήσει σ’ ένα μεγάλο ανώγειο μ’ όλα τα αναγκαία, δηλαδή στρωμένο τραπέζι, καρέκλες κ.λ.π. Ο Πέτρος κι ο Ιωάννης ακολούθησαν αυτές τις οδηγίες κι ετοίμασαν το δείπνο του Πάσχα. Το ανώγειο, χωρίς αμφιβολία, βρισκόταν στο σπίτι κάποιου πλούσιου, ή του πατέρα του Ιωάννη Μάρκου ή του Ιωσήφ απ’ την Αριμαθαία.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γιατί ο Θεός επιτρέπει τη δυστυχία και τον πόνο?

Γιατί ο Θεός επιτρέπει τις θλίψεις; Αν ο Θεός είναι καλός και τρυφερός, γιατί επιτρέπει το κακό και τη δυστυχία να υπάρχουν;

Έχουν συμβεί τελευταία τόσες πολλές τραγικές ιστορίες, τόσο πολύς πόνος. Και πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται, 

«Γιατί; Γιατί ο Θεός το επιτρέπει αυτό;»

Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ (συνέχεια)

ΤΟ ΔΙΛΕΠΤΟ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ

Mάρκ.ιβ:41-44, Λουκ.κα:1-4.

Το περιστατικό αυτό με το δίλεπτο της χήρας συνέβη μετά από μια έντονη επίπληξη κατά των γραμματέων και Φαρισαίων.  Ο Ιησούς μπήκε από την Εξωτερική Αυλή κι ήρθε στην αυλή που ονομαζόταν Θησαυρός, κατά μήκος της οποίας υπήρχαν δεκατρία γαζοφυλάκια (χρηματοκιβώτια) όπου οι Εβραίοι έβαζαν τις αυτοπροαίρετες προσφορές τους. Ο Ιησούς πρόσεξε την υπεροψία και την αλαζονεία που κυριαρχούσε στους πλούσιους που πλησίαζαν τα γαζοφυλάκια. Προσπαθούσαν να τραβήξουν την προσοχή ρίχνοντας τα νομίσματά τους από ψηλά για να κάνουν θόρυβο καθώς έπεφταν μέσα.

Καλημέρα

Λίγο ακόμα...

 

Η ασφάλεια του χριστιανού στην ελπίδα!

Α΄Κορ.ιγ:13 Τώρα δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. μεγαλητέρα δε τούτων είναι η αγάπη.

Η αγάπη είναι το μεγαλύτερο, η ελπίδα όμως (εμπιστοσύνη στον Θεό), θα μας βγάλει με ασφάλεια μέσα από δοκιμασίες, δυσκολίες, θλίψεις.

Ρωμ.η:24,25 Διότι με την ελπίδα εσώθημεν· ελπίς δε ήτις βλέπεται δεν είναι ελπίς· διότι εκείνο, το οποίον βλέπει τις, διά τι και ελπίζει; Εάν δε ελπίζωμεν εκείνο, το οποίον δεν βλέπομεν, διά της υπομονής περιμένομεν αυτό.

Α’ Κορ.ιε:19 Εάν εν ταύτη τη ζωή μόνον ελπίζωμεν εις τον Χριστόν, είμεθα ελεεινότεροι πάντων των ανθρώπων. – Μας στρέφει προς τα πάνω!

Προς Ρωμαίους (069)

• Αρχές αγάπης (ιβ:9-21)

Το τελευταίο τμήμα του κεφ.ιβ παρουσιάζει μια σειρά από πρακτικά γνωμικά σχετικά με την χριστιανική συμπεριφορά, ιδιαίτερα στις διαπροσωπικές σχέσεις. Ενώ κάποιοι μπορούν να το δουν αυτό σαν μια συλλογή από διάφορες παροιμίες, είναι καλύτερα να το δείτε σαν μια έκθεση αγάπης. Αρχίζοντας με την αναφορά στο εδ.9, η αγάπη φαίνεται να είναι η κυρίαρχη σκέψη. Από αυτή την άποψη, το απόσπασμα είναι παρόμοιο με την Α’ Κορινθίους ιγ, και τα δύο μέρη τονίζουν πολλά ίδια σημεία.

Η Ρωμαίους ιβ:9-21 δεν είναι απλά μια συλλογή από κανόνες, αλλά ερμηνεία της αγάπης. Η αγάπη θα επηρεάσει όλο το φάσμα της θρησκευτικής και κοινωνικής ζωής μας. Για το σκοπό της μελέτης, μπορούμε να προσδιορίσουμε 23 αρχές αγάπης εδώ, που διατυπώνονται σαν εντολές.

Καλημέρα

Social media: Εσείς τα απολαμβάνετε υπεύθυνα;

Θα έπρεπε κανονικά να γίνει ένα μνημείο για όλες αυτές τις δουλειές που ξεκινήσαμε και δεν ολοκληρώσαμε ποτέ γιατί κολλήσαμε στα Social media...

Αλήθεια, πόσες φορές έχετε ξεκινήσει κάτι και το αφήσατε στη μέση επειδή ακούσατε τον χαρακτηριστικό ήχο της ειδοποίησης στο κινητό; Όπως εκείνη τη φορά που ξεχάσατε το πλυντήριο στη μέση ή την άλλη φορά που παραλίγο να χάσετε το deadline γιατί αυτά τα άτιμα τα γατιά στο Facebook είναι πολύ χαριτωμένα.

Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ

Α. Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΕΧΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΗΜΑΣΙΑ

Μπορούμε να καταλάβουμε την σπουδαιότητα των γεγονότων αυτής της εβδομάδας αν εξετάσουμε την έκταση που τους δίνουν οι συγγραφείς των 4 ευαγγελίων.

1.     Μάρκος: Σε 16 κεφ. συνολικά, η αφήγηση της εβδομάδας του πάθους αρχίζει απ’ το κεφ. 11.

2.     Ματθαίος: Σε 28 κεφ. η αφήγηση της εβδομάδας του πάθους αρχίζει απ’ το κεφ. 21.

3.     Λουκάς: Σε 24 κεφ. η αφήγηση αυτής της εβδομάδας αρχίζει απ’ το κεφ. 19.

4.     Ιωάννης: Σε 21 κεφ. η αφήγηση της εβδομάδας του πάθους αρχίζει απ’ το κεφ. 12.

Καλημέρα

Η φύτευση δέντρων μπορεί να εξοικονομήσει εκατοντάδες εκατομμύρια ετησίως στις μεγαλουπόλεις

Η φύτευση δέντρων μπορεί να εξοικονομήσει εκατομμύρια ευρώ σε πόρους υγείας, ενέργειας και προστασίας του περιβάλλοντος, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Η μελέτη του State University της Νέας Υόρκης (SUNY) αναφέρει ότι τα δέντρα μπορούν να εξοικονομήσουν περισσότερα από 500 εκατομμύρια δολάρια ετησίως, μειώνοντας την ατμοσφαιρική ρύπανση, απορροφώντας άνθρακα και προστατεύοντας τους ανθρώπους κατά τη διάρκεια περιόδων καύσωνα.

Η ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ

Γραφική Αναφορά: Ματθ.κα:1-11    Μάρκος ια:1-10  Λουκ.ιθ:29-44   Ιωάν.ιβ:12-29

Α. Η ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΚΠΛΗΡΩΣΕ ΤΙΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ

Ζαχαρίας θ:9 “Χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών, αλάλαζε, θύγατερ Ιερουσαλήμ, ιδού, ο βασιλεύς σου έρχεται προς σε, αυτός είναι δίκαιος, και σώζων, πραύς και καθήμενος επί όνου, και επί πώλου υιού υποζυγίου”.

Κάθε προφητεία της Παλιάς Διαθήκης έπρεπε να εκπληρωθεί κυριολεκτικά στη ζωή του Κυρίου μας. Η θριαμβευτική είσοδος Του δεν ήταν εξαίρεση. Ο Ζαχαρίας είχε προφητέψει αυτή τη στιγμή του θριάμβου και της δημόσιας επευφημίας κι είχε περιγράψει ακριβώς πώς θα έμπαινε στην Ιερουσαλήμ. Σ’ αυτή την προφητεία, Τον βλέπουμε σαν ένα ταπεινό βασιλιά που Τον ενδιέφερε η δικαιοσύνη κι η σωτηρία. Ενδιαφερόταν για την ειρήνη κι όχι για τον πόλεμο.  Αυτή η προφητεία αναφέρει ότι ο Ιησούς θα έμπαινε στην Ιερουσαλήμ καθισμένος πάνω σ’ ένα πουλάρι, “επί πώλου όνου”. Το άλογο ήταν σύμβολο πολέμου και νίκης, ενώ το γαϊδουράκι ήταν ένα σύμβολο ειρηνικής βασιλικότητας.

Κ α λ η μ έ ρ α

Πότε ένα κήρυγμα είναι «μακρύ»;

1. ένα κήρυγμα είναι πάρα πολύ μεγάλο, όταν περιέχει ψευδοδιδασκαλίες. Οι πρεσβύτεροι πρέπει να μάθουν ότι τους κερδοσκόπους «πρέπει να αποστομόνωμεν» και ότι ο Θεός τους έχει αναθέσει αυτή τη δουλειά (Τίτ.α:9-11).

2. ένα κήρυγμα είναι πάρα πολύ μεγάλο, όταν είναι γεμάτο με κολακείες. Φυσικά, υπάρχει διαφορά στο να «δίνεις την τιμή σ’ αυτούς που οφείλεται η τιμή» χάριν ενθάρρυνσης και στην εξαγγελία κολακειών με σκοπό τη χρησιμοποίηση ανθρώπων. Τόσο ο κόλακας όσο και ο ψευδοδιδάσκαλος καταφέρνουν να «εμπορεύονται» (Β’ Πέτρ.β:3, Α’ Θες.β:5) τους ίδιους τους ανθρώπους που προσποιούνται ότι βοηθούν.