Γιατί ο Θεός επιτρέπει τη δυστυχία και τον πόνο;

Γιατί ο Θεός επιτρέπει τις θλίψεις; Αν ο Θεός είναι καλός και τρυφερός, γιατί επιτρέπει το κακό και τη δυστυχία να υπάρχουν;

Έχουν συμβεί τελευταία τόσες πολλές τραγικές ιστορίες, τόσο πολύς πόνος. Και πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται, «Γιατί; Γιατί ο Θεός το επιτρέπει αυτό;»

Το ερώτημα «γιατί» πηγαίνει χιλιάδες χρόνια πίσω. Έγινε από τον Ιώβ και τους συγγραφείς των Ψαλμών στην Παλαιά Διαθήκη, και έχει να κάνει ιδιαίτερα με τον 21^ο αιώνα, όπου είδαμε δύο παγκοσμίους πολέμους, το Ολοκαύτωμα, γενοκτονίες στη Σοβιετική Ένωση και την Κίνα, καταστροφικούς λιμούς στην Αφρική, Καμπότζη, την εμφάνιση του AIDS, τη γενοκτονία στη Ρουάντα και την εθνοκάθαρση του Κοσσυφοπεδίου. Και ο 21^ος αιώνας δεν έχει αρχίσει καθόλου καλύτερα. Δίδυμοι πύργοι, Συρία, προσφυγικό και πάει λέγοντας. Γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά, αν όντως υπάρχει ένας Θεός αγάπης που είναι παντοδύναμος; Γιατί συμβαίνουν κακά πράγματα σε καλούς ανθρώπους;

Γιατί ο Θεός επιτρέπει τη δυστυχία και τον πόνο; (συνέχεια)

Τώρα, το τρίτο φωτεινό σημείο: Έρχεται η μέρα που ο πόνος θα σταματήσει και ο Θεός θα κρίνει το κακό.

Πολλές φορές θα έχετε ακούσει ανθρώπους να λένε: «Αν ο Θεός έχει τη δύναμη να ξεριζώσει το κακό και τη δυστυχία, τότε γιατί δεν το κάνει;». Η απάντηση είναι ότι, επειδή δεν το έχει κάνει ακόμα, δεν σημαίνει ότι δεν θα το κάνει. Αν δεν διαβάσεις ένα βιβλίο μέχρι τέλους, δεν μπορείς να βγάλεις τα συμπεράσματά σου από τις πρώτες σελίδες, ούτε ακόμα διαβάζοντας το μισό απ’ αυτό.

Γιατί ο Θεός επιτρέπει τη δυστυχία και τον πόνο?

Γιατί ο Θεός επιτρέπει τις θλίψεις; Αν ο Θεός είναι καλός και τρυφερός, γιατί επιτρέπει το κακό και τη δυστυχία να υπάρχουν;

Έχουν συμβεί τελευταία τόσες πολλές τραγικές ιστορίες, τόσο πολύς πόνος. Και πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται, 

«Γιατί; Γιατί ο Θεός το επιτρέπει αυτό;»

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ

Ιωάν.ις:25-33

Είναι φυσικό το τελευταίο εδάφιο να μας τραβήξει ιδιαίτερα την προσοχή. Και δυο λέξεις, που ξεχώρισαν μέσα σου απ’ αυτό:

Ο Χριστός και ο Πόνος.

Μέγα, αλήθεια, το πρόβλημα του πόνου. Και παλιό, όσο και ο άνθρωπος. Μέσα στον κήπο της Εδέμ, ακούστηκε για πρώτη φορά τ' όνομα του. «Με λύπες και πόνους θα γεννάς τα παιδιά σου, με κόπο και πόνο θα βγάζεις το ψωμί σου». Κι από τότε, σαν το υφάδι μέσα στο στημόνι, ολόκληρη η ανθρώπινη ζωή, στον πόνο και στη θλίψη έχει τυλιχτεί.

Ο πόνος σου μπορεί να είναι καλός

Ιώβ κγ:1-17   Β’ Κορν.α:1-8

Ο πόνος και η θλίψη προκαλούν  απογοήτευση και σύγχυση. Το μυαλό θολώνει και τα συναισθήματα οδηγούν σε διάφορα επίπεδα φόβου, απόγνωσης, ακόμα και κατάθλιψης.

Ένα πυκνό σύννεφο καλύπτει τον ορίζοντα και μερικές φορές δεν μπορείς να δεις καθαρά ούτε να αισθανθείς την παρουσία του Θεού μέσα στον πόνο σου.

Είθε να ήξευρον που να εύρω αυτόν· ήθελον υπάγει έως του θρόνου αυτού· Ιώβ κγ:3

·        Ο Θεός είναι τόσο καλός που ποτέ Του δεν κάνει κακό.

·        Ο Θεός είναι τόσο σοφός που  ποτέ Του δεν κάνει λάθη.

·        Ο Θεός είναι τόσο βαθύς που δεν μπορούμε να Τον καταλάβουμε.