Ιησούς

Πράξ.ζ:55-59 Ο δε Στέφανος, πλήρης ων Πνεύματος Αγίου, ατενίσας εις τον ουρανόν, είδε την δόξαν του Θεού και τον Ιησούν ιστάμενον εκ δεξιών του Θεού και είπεν· Ιδού, θεωρώ τους ουρανούς ανεωγμένους και τον Υιόν του ανθρώπου ιστάμενον εκ δεξιών του Θεού. Τότε φωνάξαντες μετά φωνής μεγάλης, έφραξαν τα ώτα αυτών και ώρμησαν ομοθυμαδόν επ' αυτόν, και εκβαλόντες έξω της πόλεως ελιθοβόλουν. Και οι μάρτυρες απέθεσαν τα ιμάτια αυτών εις τους πόδας νεανίου τινός ονομαζομένου Σαύλου. Και ελιθοβόλουν τον Στέφανον, επικαλούμενον και λέγοντα· Κύριε Ιησού, δέξαι το πνεύμά μου.

Ο Στέφανος είδε μόνο ένα πρόσωπο, τον Ιησού.

Θαυμαστός

Ησ.θ:6 Διότι παιδίον εγεννήθη εις ημάς, υιός εδόθη εις ημάς· και η εξουσία θέλει είσθαι επί τον ώμον αυτού· και το όνομα αυτού θέλει καλεσθή Θαυμαστός, Σύμβουλος, Θεός ισχυρός, Πατήρ του μέλλοντος αιώνος, Άρχων ειρήνης.

Ιωάν.α:14 Και ο Λόγος έγεινε σαρξ και κατώκησε μεταξύ ημών, και είδομεν την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας.

Αλλά σεις τίνα με λέγετε ότι είμαι;

Ο νους του ανθρώπου διαφθείρεται!

Το αποτέλεσμα είναι η πτώση από την απλότητα «της εις τον Χριστόν»!

Έτσι, κάποιοι έρχονται και κηρύττουν «άλλον Ιησούν», τον οποίον οι απόστολοι δεν εκήρυξαν!

Ο φόβος ή το ενδεχόμενο του Παύλου για «άλλον Ιησούν» που μερικοί κηρύττουν, είναι μια αλήθεια και μια πραγματικότητα.

Ποιος είναι ο Ιησούς των ευαγγελίων;

Γαλ.δ:19 Τεκνία μου, διά τους οποίους πάλιν είμαι εις ωδίνας, εωσού μορφωθή ο Χριστός εν υμίν·

Πρέπει να μορφωθεί ο Χριστός μέσα μας! Ποιος Χριστός;

Ιωάν.ιη:19 Ο αρχιερεύς λοιπόν ηρώτησε τον Ιησούν περί των μαθητών αυτού και περί της διδαχής αυτού.

Ιωάν.ιη:20 Απεκρίθη προς αυτόν ο Ιησούς· Εγώ παρρησία ελάλησα εις τον κόσμον· εγώ πάντοτε εδίδαξα εν τη συναγωγή και εν τω ιερώ, όπου οι Ιουδαίοι συνέρχονται πάντοτε, και εν κρυπτώ δεν ελάλησα ουδέν.

Ο Ιησούς και οι Έλληνες

«Oὐ γάρ ἐστιν διαστολὴ Ἰουδαίου τε καὶ Ἕλληνος, ὁ γὰρ αὐτὸς κύριος πάντων, πλουτῶν εἰς πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους αὐτόν». Απ. Παύλος προς Ρωμαίους 10:12

Το ότι ο Ιησούς της Γαλιλαίας θα ήταν «σημείον αντιλεγόμενον» προφητεύτηκε από τον πρεσβύτη Συμεών λίγο μετά την γέννησή του (Λουκ. 2:34). Η Ιστορία επικύρωσε πολυτρόπως την προφητεία αυτή. Είναι γεγονός, ότι όταν εμφανίστηκε και έδρασε ο Ιησούς, αλλιώς είδαν και ερμήνευσαν το πρόσωπό του Οι μαθητές και οι φίλοι του, αλλιώς οι Σαδουκαίοι, οι Φαρισαίοι και οι αρχιερείς που τον σταύρωσαν, αλλιώς οι Ρωμαίοι, αλλιώς οι Χριστιανομάχοι θεωρητικοί (Κέλσος, Πορφύριος, Ιουλιανός) αλλιώς οι αιρετικοί του 1ου και 2ου αι. κ.λπ.

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ (1)

“Διότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς” (Κολ. β:9).

Η αλήθεια ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός είναι τόσο σταθερά θεμελιωμένη μέσα στη Γραφή όσο και η αλήθεια ότι ο Θεός είναι Ένας. Η Γραφή διδάσκει ότι ο Ιησούς είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Σ’ αυτό το κεφάλαιο θ’ ασχοληθούμε με το πρώτο θέμα, ενώ στο κεφάλαιο 5 με το δεύτερο.

Στη συνέχεια θα παρουσιάσουμε και θα συζητήσουμε τις βιβλικές αποδείξεις ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός.

Η Παλαιά Διαθήκη βεβαιώνει ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός

1.   Στον Ησαΐα θ:6 έχουμε μία από τις ισχυρότερες αποδείξεις ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός: “Διότι παιδίον εγγενήθη εις ημάς, υιός εδόθη εις ημάς, και η εξουσία θέλει είσθαι επί τόν ώμον αυτού και το όνομα αυτού θέλει καλεσθή Θαυμαστός, Σύμβουλος, Θεός ισχυρός, Πατήρ του μέλλοντος αιώνος, Άρχων ειρήνης.” Οι όροι “παιδίον” και “υιός” αναφέρονται στη φανέρωση του “ισχυρού Θεού” και του “αιώνιου Πατέρα”.

ΤΡΙΤΟ ΕΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Α. ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΕΤΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ.

Αναφέρουμε μερικά από τα σπουδαιότερα γεγονότα στον τρίτο χρόνο του έργου του Ιησού. Η χρονική αυτή περίοδος εκτείνεται από την αρχή του τρίτου Πάσχα μέχρι την Κυριακή των Βαΐων.  Διαρκεί λίγες μέρες λιγότερο από ένα χρόνο.  Ο Ιησούς ήταν τότε περίπου 32 χρόνων.

Το έτος αυτό ονομάζεται «Το έτος της Αντιστάσεως».

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Α. ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ

Αναφέρουμε πιο κάτω μερικά σημαντικά περιστατικά κατά το δεύτερο χρόνο της διακονίας του Ιησού. Η περίοδος αυτή αρχίζει από το δεύτερο Πάσχα και τελειώνει το τρίτο Πάσχα.  Ο Ιησούς ήταν τότε περίπου 31 ετών.

Το έτος αυτό ονομάζεται και «έτος της Δημοτικότητας».

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Α. ΜΕΡΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Αναφέρουμε πιο κάτω μερικά από τα σπουδαιότερα γεγονότα του πρώτου χρόνου του έργου του Ιησού κατά χρονολογική σειρά.  Τα γεγονότα αυτά αρχίζουν από το βάπτισμα και τελειώνουν με την αρχή του δεύτερου Πάσχα των Εβραίων. Συμβαίνουν σε διάστημα περισσότερο από ένα χρόνο, όταν ο Ιησούς ήταν περίπου 30 χρονών.

Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Α. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΠΕΙΡΑΧΤΗΚΕ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΠΟΨΗ.

Εβρ.β:18  «Επειδή καθ’ ότι αυτός έπαθε πειρασθείς δύναται να βοηθήσει τους πειραζομένους».

Εβρ.δ:15  «Διότι δεν έχομεν αρχιερέα μη δυνάμενον να συμπαθήση εις τα ασθενείας ημών, αλλά πειρασθέντα  κατά πάντα καθ’ ομοιότητα ημών χωρίς αμαρτίας».

Πρέπει να δεχτούμε τις παραπάνω αλήθειες απόλυτα. Ο άνθρωπος  δεν δοκιμάζει πειρασμούς περισσότερους απ’ όσους δοκίμασε ο Κύριος. Οι ταλαιπωρίες και οι πειρασμοί του Ιησού καλύπτουν όλες τις αδυναμίες του ανθρώπου και την τάση να διαπράττει φυσική, διανοητική ή πνευματική αμαρτία.

ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Κείμενο: Ματθαίος  κεφ. 1 & 2   Λουκάς    κεφ. 1 & 2

A. O ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ

Ο Θεός προόριζε τον γιο Του να γεννηθεί από μια γυναίκα, ώστε να ζήσει σαν άνθρωπος.

Γέν.γ:15   «Και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρνα αυτού»

Γαλ.δ:4   «Οτε όμως ήλθε το πλήρωμα του χρόνου εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού, όστις εγεννήθη εκ γυναικός και υπετάγη εις τον νόμον».

Η Μαρία, παρθένος  της Ναζαρέτ, εκλέχτηκε για την τιμή να γίνει η μητέρα του Γιου του Θεού. Έξι μήνες μετά από την αγγελική προσφώνηση, ότι επρόκειτο να γεννηθεί ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ένας άγγελος πληροφόρησε τη Μαρία ότι θα γινότανε η μητέρα του Λυτρωτή. Το άγιο Πνεύμα θα την επισκίαζε και το παιδί που θα γεννιότανε θα ήταν ο Γιος του Θεού.  Η Μαρία είχε ευνοηθεί από τον Θεό με το προνόμιο που επιθυμούσαν οι Εβραίες μητέρες να τους δοθεί η τιμή να γεννήσουν τον Μεσσία.

Διπλή φύση

Το να μας κατηγορούν ότι πιστεύουμε ότι ο Ιησούς είναι πατέρας και γιος του Εαυτού Του, είναι μια άμεση διαστρέβλωση της αλήθειας. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει συνολική παρανόηση της διπλής φύσης του Ιησού. 

Ό, τι φαίνεται παράξενο ή αδύνατο, εάν εφαρμοστεί σ’ ένα απλό άνθρωπο, γίνεται κατανοητό όταν το βλέπουμε στο πλαίσιο που ο λόγος του Θεού μας φανερώνει τον Ιησού: είναι ο Θεός και την ίδια στιγμή τέλειος άνθρωπος. 

Κάθε φορά που βλέπουμε μια περιγραφή των δύο φύσεων σε σχέση με τον Ιησού, θα πρέπει να σκεφτόμαστε τον Θεό σαν Πνεύμα και τον άνθρωπο σαν σάρκα. Επειδή ο Ιησούς είχε διπλή φύση, δεν πρέπει να μας φαίνεται περίεργο ότι μπορούσε να εκπληρώνει δύο ρόλους ταυτόχρονα. Η αλήθεια είναι ότι το αιώνιο Πνεύμα γέννησε τη σάρκα ή τον άνθρωπο Ιησού, τον Γιο του Θεού. Σαν ο Θεός, ο Ιησούς είναι ο Πατέρας. Σαν Γιος, είναι η ανθρώπινη σάρκα, μέσα στην οποία κατοικεί η θεότητα (Κολ.β:9). Δεν διδάσκουμε, όπως κάποιοι λένε, ότι ο Θεός γέννησε Θεό, ή ότι ο Ιησούς είχε δύο πατέρες.

Πόσα πρόσωπα;

Οι τριαδικοί λένε ότι άλλο πρόσωπο είναι ο Ιησούς, και άλλο πρόσωπο το Άγιο Πνεύμα, αλλά η Βίβλος διδάσκει ότι είναι το ίδιο πρόσωπο. Σύγκρινε τα παρακάτω εδάφια:
 

(1) Σύμφωνα με το Ιωάν.δ:24, ο Θεός είναι Πνεύμα. Υπάρχει μόνο ένα Πνεύμα του Θεού (Εφες.δ:4). Σύμφωνα με το Β’ Κορ.γ:17, ο λόγος του Θεού μας λέει «Ο δε Κύριος είναι το Πνεύμα». Υπάρχει ένας Κύριος (Εφες.δ:5). Όταν ο Σαούλ ρώτησε: «Τις είσαι Κύριε;», ο Κύριος απάντησε «Εγώ είμαι ο Ιησούς» (Πράξ.θ:5). Αυτά όλα δεν ακούγονται σαν δύο πρόσωπα.
 

Ο Ιησούς είναι ο Θεός

ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΑΝ ΟΤΙ: Ο Χριστός είναι ο Θεός.

· «Ιδού, ο Θεός (Ελοχίμ) σας θέλει ελθεί....αυτός θέλει ελθεί και θέλει σας σώσει. Τότε οι οφθαλμοί των τυφλών θέλουσιν ανοιχθή, και τα ώτα των κωφών θέλουσιν ακούσει. Τότε ο χωλός θέλει πηδά ως έλαφος και η γλώσσα του μογιλάλου θέλει ψάλλει» (Ησ.λε:4-6).

Σύγκρινε αυτά τα εδάφια, με την ερώτηση που ο Ιωάννης ο Βαπτιστής έστειλε τους μαθητές του να κάνουν στον Ιησού και με την απάντηση που τους έδωσε:

Ήταν ο Ιησούς κοινωνικός επαναστάτης;

Ήταν ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, κοινωνικός επαναστάτης; Υπήρξε ένας σοσιαλιστής, συνήγορος των πτωχών; Ήταν μήπως κάποιος που ανήκε στις τάξεις των Ζηλωτών; Μήπως κάποιοι από τους μαθητές του όπως ο Σίμων ο Ζηλωτής και ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ανήκαν στους Ζηλωτές, τους αντιστασιακούς και πολιτικούς επαναστάτες της εποχής εκείνης και τους ορκισμένους εχθρούς της Ρώμης; Ήταν το κίνημα του Ιησού ένα πολιτικό επαναστατικό κίνημα;
 

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΧΕ ΚΟΝΤΑ ΜΑΛΛΙΑ

Ορισμένοι άνθρωποι ρωτούν: Ο Ιησούς είχε μακριά μαλλιά, γιατί όχι κι εγώ; Όμως δεν υπάρχει η παραμικρή απόδειξη ότι ο Ιησούς είχε μακριά μαλλιά. Πράγματι ήταν Ιουδαϊκό έθιμο, όχι μόνο για τους Ιουδαίους, αλλά και για τους Έλληνες και για τους Ρωμαίους που ζούσαν στις μέρες του Χριστού, να έχουν τα μαλλιά τους πολύ κοντά κομμένα. Ο μεγάλος και διάσημος σχολιαστής της Γραφής Albert Barnes λέει:

Ο Ιησούς, η Δόξα του Θεού

Ο Χριστός δεν υπάρχει για να μας κάνει να αισθανόμαστε καλά για τον εαυτό μας, δεν υπάρχει για να μας εξυψώσει. Εμείς υπάρχουμε για να βρίσκουμε απόλαυση εξυψώνοντας Εκείνον. Η θεμελιώδης θέση αυτής της μελέτης είναι ότι η γνώση της δόξας του Χριστού, δεν είναι μέσο, αλλά αυτοσκοπός. Ο Χριστός δεν είναι ένδοξος ώστε εμείς να γίνουμε πλούσιοι ή να θεραπευτούμε από κάθε μας αρρώστια. Ο Χριστός είναι ένδοξος, ώστε είτε πλούσιοι, είτε φτωχοί, είτε άρρωστοι, είτε υγιείς, να βρίσκουμε χαρά και ικανοποίηση σ’ Αυτόν.

Ιστοριούλα

Σε κάποιο αριστοκρατικό σχολείο, για παιδιά πλουσίων, ο δάσκαλος έδωσε θέ­μα εκθέσεως «Μια φτωχή οικογένεια».

Ένας από τους τρυφερούς βλαστούς του ξεχωριστού αυτού σχολείου, έγραφε στην έκθεση του:

Ο Ιησούς είναι ο Γιάχβε

Γιάχβε		Ιησούς
Ψαλμ.κδ:7,10 Ιερεμ.κγ:5-6	Βασιλεύς της δόξης Δικαιοσύνη	Α΄Κορ.β:8 Α’ Κορ.α:30
Ψαλμ.97:9  Μιχαίας δ:1,7	Ύψιστος	Ιωάν.γ:31
Ης.μδ:6, μη:12,16	Πρώτος και έσχατος	Αποκ.α:17-18, κβ:13
Ζαχ.ιγ:7, Ης.ς:3, η:13,14	Κύριος των δυνάμεων	Φιλιπ.β:5-6, Ιωάν.ιβ:14, Α’ Πέτρ.β:8
Ψαλμ.ρι:1, Ης.με:23	Κύριος	Ματθ.κβ:42-45,  Φιλιπ.β:11
Ης.μ:10-11	Ποιμένας	Εβρ.ιγ:20
Ιωήλ β:32	Το αντικείμενο των προσευχών μας	Α’ Κορ.α:2,  Ρωμ.ι:13
Δευτ.ς:4	Εις	Α’ Κορ.η:6
Γέν.α:1, Ψαλμ.ρβ:24-27, ρμη:2-5, Παρ.ις:4, Νεεμ.θ:6, Ης.μ:28	Δημιουργός	Ιωάν.α:1-3, Κολ.α:16-17, Εβρ.α:3,8,10-12
Ης.μγ:11, με:21	Σωτήρας	Ιωάν.δ:42, Β’ Τιμ.α:10
Ψαλμ.ρλθ:7-10  Ιερεμ.κγ:23-24  Ψαλμ.ρλθ:2-4  Παρ.η:14	Παντοδύναμος Πανταχού παρών Πάνσοφος	ΜΑτθ.ιη:20  κη:20  Κολ.α:17  Ματθ.ιβ:25  Ιωάν.β:24-25 ς:64
Μαλαχ.γ:6	Αναλλοίωτος	Εβρ.ιγ:8
Ης.μβ:8,  μη:11	Ίδια δόξα	Ιωάν.ιζ:1,5
Ης.μη:17,  μθ:26,  Ιερεμ.ν:34	Λυτρωτής	Γαλ.γ:13, Εβρ.θ
Ψαλμ.ιη:2	Βράχος	Α’ Κορ.ι:4
Ης.ξβ:5,  Ως.β:16	Νυμφίος	Αποκ.ιθ:7,  Ματθ.κε:1
Ιωήλ γ:12 Ης.ξ:19-21	Κριτής πάντων Φως	Ματθ.κε:31-32 Ιωάν.ε:27 Ιωάν.η:12
Έξοδ.γ:14	Ο μέγας ΕΓΩ ΕΙΜΙ	Ιωάν.η:58
Ψαλμ.ρμη:2	Δημιουργός των αγγέλων	Κολ.α:16
Έξοδ.γ:14	ΕΓΩ ΕΙΜΙ	Ιωάν.η:58
Ψαλμ.ρμη:5	Λατρεύεται από τους αγγέλους	Εβρ.α:6
Α’ Σαμ.β:6	Ανασταίνει νεκρούς	Ιωάν.ε:21