Ο Ιησούς είπε κάποτε την ιστορία του καλού βοσκού που ανακαλύπτει την
απώλεια ενός προβάτου και αφήνει τα 99 στην ασφάλεια του κοπαδιού για να
αναζητήσει αυτό που έχει χαθεί (Λουκ.ιε:4–7). Ψάχνει παντού μέχρι να βρεθεί το
χαμένο πρόβατο. Το μεταφέρει τρυφερά στο σπίτι πάνω στους ώμους του και στη
συνέχεια καλεί τους φίλους και τους γείτονές του να γιορτάσουν μαζί την εύρεση.
Αναρωτήθηκες ποτέ για τη σχέση αυτού του ανθρώπου με τα πρόβατα του; Έχω
χάσει πουλάκια και λυπήθηκα γι’ αυτό, ευχόμενος να επιστρέψουν, αλλά σίγουρα
ποτέ δεν μπήκα στον κόπο να τα ψάξω. Πίστευα ότι ήταν μάταιο, και ήλπιζα ότι θα
τα έβγαζαν πέρα μόνα τους, στην άγρια φύση.
Αντίθετα, ο βοσκός αγαπούσε τα πρόβατα του. Περνούσε κάθε μέρα ώρες μαζί
τους, άντεξαν καταιγίδες μαζί, πολέμησε άγρια ζώα για να τα προστατεύσει.
Υπέμεινε μεγάλο ρίσκο και κακουχίες για να τα επιστρέψει σπίτι.
Πρέπει να έχεις μια καρδιά για τους χαμένους
Ο Ιησούς είναι ο καλός ποιμένας.
Φιλιπ.β:5-8 Το αυτό δε φρόνημα έστω εν υμίν, το οποίον ήτο και εν τω Χριστώ Ιησού,
όστις εν μορφή Θεού υπάρχων, δεν ενόμισεν αρπαγήν το να ήναι ίσα με τον Θεόν, αλλ'
εαυτόν εκένωσε λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους, και
ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος, εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι
θανάτου, θανάτου δε σταυρού.
Το γνωστό εδάφιο Ιωάν.γ:16 μας υπενθυμίζει ότι το κίνητρο του Ιησού για
αυτή την θυσία ήταν η αγάπη. Αγαπά κάθε χαμένη ψυχή τόσο πολύ που τα θυσίασε
όλα.
Κι εμείς χρειαζόμαστε μια καρδιά για τους χαμένους. Κι εμείς πρέπει να
αγαπάμε τους ανθρώπους τόσο πολύ που καμία θυσία να μην είναι τόσο μεγάλη, αν
είναι να δούμε τους αμαρτωλούς να σώζονται.
Ακριβώς όπως ο βοσκός έφυγε από το κοπάδι, έτσι πρέπει να φύγουμε--να
αφήσουμε τη ζωή της άνεσης μας, ίσως ακόμη και τα σπίτια μας, τις χώρες μας και
τις οικογένειες μας. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να τα βάλουμε όλα στο θυσιαστήριο
για την κλήση του Ιησού. Ο ίδιος ο Ιησούς μας ανέθεσε στο Ματθ.κη:19–20:
«Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις
το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να
φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας
τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν».
Αφήνοντας τους εαυτούς μας κατά μέρος για χάρη του Ευαγγελίου
Το Ευαγγέλιο δεν έχει ακόμη κηρυχτεί σ’ ολόκληρο τον κόσμο: η ευκαιρία
είτε να αποδεχτεί είτε να απορρίψει κάποιος το κάλεσμα του Ιησού. Τι θα κάνουμε
εσύ κι εγώ γι' αυτό; Ό,τι κι αν είναι, δεν θα είναι εύκολο.
Ο Ιησούς μας υπόσχεται:
«Αληθώς σας λέγω, δεν είναι ουδείς όστις, αφήσας οικίαν ή αδελφούς ή
αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή τέκνα ή αγρούς ένεκεν εμού και του
ευαγγελίου, δεν θέλει λάβει εκατονταπλασίονα τώρα εν τω καιρώ τούτω, οικίας και
αδελφούς και αδελφάς και μητέρας και τέκνα και αγρούς μετά διωγμών, και εν τω
ερχομένω αιώνι ζωήν αιώνιον» (Μάρκ.ι:29–30).
Θα απαντήσεις στο κάλεσμα του Ιησού σήμερα; Θα πάρεις το σταυρό σου για
χάρη των χαμένων προβάτων;
