Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Κυριακή 18 Αυγούστου 2019

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ;


 
        
Γιατί να μελετήσουμε λοιπόν, τις 10 Εντολές; Γιατί μόνο και μόνο επειδή οι άνθρωποι και οι ανθρώπινες κοινωνίες όσο περνούν τα χρόνια θα εκφυλίζονται, δηλαδή δεν θα έχουν ηθικά εμπόδια στο να κάνουν ό,τι θέλουν, η Εκκλησία του Χριστού θα έπρεπε να κρατά τις 10 εντολές ψηλά. Μόνο και μόνο επειδή είμαστε του Χριστού και ζούμε κόντρα στο ρεύμα, οι 10 εντολές πρέπει να είναι κομμάτι του πως σκεφτόμαστε, πως βλέπουμε τη ζωή, πως αποφασίζουμε. Στην Αποκ.κβ:11 γράφει, Όστις αδικεί ας αδικήση έτι, και όστις είναι μεμολυσμένος ας μολυνθή έτι, και ο δίκαιος ας γείνη έτι δίκαιος, και ο άγιος ας γείνη έτι άγιος.

Μπορεί ο κόσμος να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, τα παιδιά του Θεού όμως, προχωράνε από δόξα σε δόξα, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αντισταθείς.


Επιπλέον, οι 10 Εντολές αποτελούν μια καλή επιτομή, μια καλή περίληψη της χριστιανικής διδασκαλίας. Αν θέλω να θυμάμαι σε λίγες γραμμές πως ο Θεός θέλει να ζώ, δεν έχω παρά να τις μάθω απέξω. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι λόγοι.

1ος λόγος

Ο πρώτος λόγος είναι πως δεν τις ξέρουμε. Μπορεί να πιστεύουμε ότι τις τηρούμε ή ότι θέλουμε να τις τηρούμε, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν τις γνωρίζουμε καλά. Παρόλο που ζούμε σε μια χώρα με δυνατή θρησκευτική παρουσία, πόσο άραγε μπορούν  έστω να πουν που βρίσκονται οι 10 Εντολές; Και πόσοι ξέρουν πως χωρίζονται σε 2 τμήματα. Οι πρώτες 4 αφορούν τη σχέση μας με το Θεό και οι επόμενες 6, τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους. Οι πρώτες 4 μας διδάσκουν πως να αγαπούμε το Θεό και οι επόμενες 6 πως να αγαπούμε τους ανθρώπους. Ή να το πούμε αλλιώς, οι 4 πρώτες είναι οι κάθετες εντολές (ο Θεός και εγώ) ενώ οι 6 επόμενες είναι οι οριζόντιες (οι άνθρωποι και εγώ).

Σωστά στεναχωριόμαστε για την για την κατάσταση του κόσμου έξω, αλλά και εμείς που είμαστε μέσα στην Εκκλησία πρέπει να κάνουμε το μέρος μας. Πρέπει η Εκκλησία, ο άμβωνας, το Κυριακό Σχολείο, η νεολαία να διδάξουν σωστά το λαό του Θεού, και πρέπει και στο σπίτι κάθε μέρα, οι γονείς να παλέψουν, να πειθαρχήσουν στο χρόνο τους να διδάξουν στα παιδιά με λόγο και με το παράδειγμα τους, το πως θέλει ο Θεός να ζούμε.

Πρέπει να πολεμήσουμε την άγνοια. Εμείς οι μεγαλύτεροι έχουμε την ευθύνη την πίστη που «άπαξ» παραδόθηκε σε μας, να τη δώσουμε στην επόμενη γενιά. Θα ακουστούν αυτά τα κηρύγματα για να ακούσουμε, να θυμηθούμε, ποιος είναι ο Θεός και τι ζητάει από εμάς. Και σας προτρέπω, στα σπίτια μας ένας μεγάλος αριθμός μεγαλώνουμε παιδιά, ας κάτσουμε οι γονείς, και μαζί με τα παιδιά να μάθουμε απέξω τις 10 Εντολές. Να ακούσουν εμάς να τις λέμε και να δείτε πόσο πιο εύκολα και εκείνα θα το κάνουν. Τα παιδιά παρακινούνται από το παράδειγμά μας.  Ελάτε μαζί, μικροί και μεγάλοι να πολεμήσουμε την άγνοια της αλήθειας του Θεού στα σπίτια μας και στην Εκκλησία μας.

Ο πρώτος λόγος λοιπόν, είναι η καταπολέμηση της άγνοιας. Ας μην επαναλάβουμε το λάθος του λαού Ισραήλ για το οποίο διαβάσαμε Και πάσα έτι η γενεά εκείνη προσετέθησαν εις τους πατέρας αυτών· και εσηκώθη άλλη γενεά μετ' αυτούς, ήτις δεν εγνώρισε τον Κύριον ουδέ τα έργα, τα οποία έκαμεν υπέρ του Ισραήλ (Κριτ.β:10).

2ος λόγος

Ένας δεύτερο λόγος για τον οποίο θα δώσουμε έμφαση στις 10 Εντολές είναι η αντίδραση στην τάση που υπάρχει σήμερα, όλα να είναι σχετικά. Στις μέρες μας πολλά περισσότερα πράγματα είναι «γκρι». Πολύ λίγα είναι άσπρα ή μαύρα. Και αν κάτι δεν είναι γκρι, συχνά παλεύουμε για να γίνει.

Αν κάτι μου αρέσει, το κάνω. Δεν έχει σημασία αν είναι αντικειμενικά λάθος ή σωστό, γιατί το «αντικειμενικά» έχει εκλείψει. Δεν υπάρχουν απόλυτα. Είναι και αυτό ένα από τα χαρακτηριστικά του μεταμοντερνισμού. Η ερώτηση σήμερα δεν είναι αν η Γραφή είναι αληθινή, αλλά αν υπάρχει αλήθεια γενικά; Πράγματα που οι προηγούμενες γενιές τα θεωρούσαν δεδομένα ότι δεν πρέπει να γίνονται, σήμερα τα έχουν ξεπεράσει (μιλώ πέρα από τις Εκκλησίες και αυτούς που επικαλούνται την Αγία Γραφή). Οι προηγούμενες γενιές για ορισμένα πράγματα χαρακτηρίζονταν από μεγαλύτερη συστολή από τις σημερινές.

Ποιος είπε ότι πρέπει να είμαστε παντρεμένοι για να συζούμε; Στο κάτω-κάτω ο γάμος καταστρέφει τον έρωτα.  Και αυτές οι συλλογιστικές βέβαια έχουν τις επιπτώσεις τους. Τα διαζύγια πληθαίνουν, τα παιδιά εκτός γάμου πληθαίνουν, οι γεννήσεις από κορίτσια στην εφηβική ηλικία πληθαίνουν.

Χιλιάδες παιδιά μεγαλώνουν χωρίς ένα σωστό σπιτικό. Επειδή όλα είναι σχετικά. Δεν υπάρχουν απόλυτα. Αν κάτι μου φαίνεται σωστό, ή «νοιώθω» ότι είναι σωστό, μπορώ να το κάνω. «Ντοπαρισμένος είσαι αν σε πιάσουν» είπε γνωστός προπονητής. Δεν είναι λάθος το ντόπινγκ, μόνο αν σε πιάσουν. Ποιος θα με ελέγξει; Ποιος θα ορίσει τι είναι αμαρτία; Αμαρτία είναι να μην είσαι ευχαριστημένος με τον εαυτό σου, πιστεύει ο κόσμος. Αλίμονο τώρα αν πάνω σε όλα βάλουμε και επιπλέον ενοχές από την Εκκλησία. Η σχετικότητα είναι ο δεύτερος λόγος για να μελετήσουμε τις 10 Εντολές.

Υπάρχει λοιπόν, άγνοια και σχετικότητα. Με τις 10 Εντολές αρχίζουμε και παραδεχόμαστε πως πράγματι υπάρχουν ορισμένα που δεν είναι γκρι, είναι άσπρα ή μαύρα. Δεν μπορείς να κλέβεις. Και το ντόπινγκ είναι κλοπή. Δεν μπορείς να επιθυμείς τη γυναίκα του διπλανού σου, ούτε τον άντρα της διπλανής σου, τίποτα που να ανήκει στο γείτονά σου.

Η άγνοια από τη μία και η σχετικότητα από την άλλη, οδηγούν τους ανθρώπους σε περίεργες λύσεις. Προσπαθούμε να διδάξουμε στους ανθρώπους αξίες της Αγίας Γραφής χωρίς τον Θεό. Θέλουμε τα παιδιά μας, να είναι τίμια. Θέλουμε να μην λένε ψέματα. Θέλουμε να μην ζητούν αυτά που δεν είναι δικά τους. Θέλουμε να μην ζηλεύουν. Έχουμε μικρά παιδιά και η πρώτη ερώτηση που γίνεται στους γονείς όταν περιμένουν το δεύτερο παιδί είναι αν έχουν προετοιμάσει καλά το πρώτο, γιατί αλίμονο αν το πρώτο αρχίσει να ζηλεύει το μωρό. Πώς μαθαίνεις σε ένα παιδί ή και σε ένα μεγάλο να μην ζηλεύει, ή να μην κάνει αυτά που έχει ο άλλος το κριτήριο για τη δική του ζωή;

Όλα αυτά είναι καλά αλλά η προσπάθεια είναι ευθύς εξ’ αρχής καταδικασμένη. Γιατί; Γιατί όλοι αυτοί οι καλοί και ωραίοι κανόνες για το πως να έχουμε μια κοινωνία παραμυθένια, δεν είναι παρά οι 6 τελευταίες εντολές από τον Δεκάλογο:

         -Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου
         -Μη φονεύσεις
         -Μη μοιχεύσεις
         -Μη ψευδομαρτυρήσεις
         -Μην επιθυμήσεις τη γυναίκα του διπλανού σου και ό,τι ανήκει σε εκείνον.

Και το πρόβλημα είναι πως αυτές τις εντολές κανένας δεν μπορεί να τις υπακούσει όσο φιλότιμος και να είναι, αν δεν ξεκινήσει από τις 4 πρώτες που αφορούν το Θεό. Γιατί; Γιατί αν βγάλεις το Θεό από τη μέση και την υπακοή σ’ Αυτόν τον Θεό, τίποτα από αυτά δεν μπορούμε να υπακούσουμε. Αν θέλουμε η κοινωνία μας να έχει υψηλά στάνταρντς, θα πρέπει ο Θεός να είναι πρώτος στη ζωή μας.

Σκεφτείτε την προσωπική μας ζωή. Μόνο αν αγαπώ το Θεό με όλη μου την καρδιά και με όλο μου το είναι, τότε θα έχω την επιθυμία και τη δύναμη να υπακούω στις άλλες εντολές. Μόνο αν αγαπώ το Θεό πραγματικά, θα αγαπήσω και την εκκλησία Του πραγματικά.

Αν αγαπώ την εκκλησία χωρίς να αγαπώ το Θεό αργά ή γρήγορα θα γίνω θρησκευόμενος. Αν όμως αγαπώ το Θεό αληθινά, τότε ως αποτέλεσμα θα αγαπώ και τους ανθρώπους. Χωρίς το Θεό στη ζωή μου, δεν έχω ούτε τη δύναμη, ούτε την διάθεση να αγαπώ κανέναν άλλο, ώστε η κόσμος να γίνει πιο όμορφος. Γιατί αγαπώ τον εαυτό μου βασικά. Να γιατί κάθε προσπάθεια της κοινωνίας να ανεβεί ηθικά χωρίς το Θεό έχει αποτύχει.

Ο χριστιανισμός έχει απαντήσεις για την κοσμικότητα και την σχετικότητα. Πρώτα αγάπη για το Θεό (οι 4 πρώτες εντολές) και πάνω σε αυτή τη βάση, αγάπη για τον άνθρωπο (οι 6 επόμενες εντολές).

Υπάρχουν βέβαια και άλλοι λόγοι, θετικοί λόγοι, που κάνουν εμάς τους χριστιανούς να εκτιμήσουμε και να αγαπήσουμε το Δεκάλογο.

Ο πρώτος λόγος  είναι πως ο νόμος του Θεού οδηγεί στη χάρη του Θεού. Τι θα πει αυτό; Δεν θα πει πως επειδή τηρούμε το νόμο, για αυτό θα σωθούμε. Αυτό δεν γίνεται. Κανένας μας ποτέ δεν θα γίνει ικανός να τηρήσει τις εντολές αυτές χωρίς αμαρτία. Επιπλέον ο λόγος του Θεού μας διδάσκει ξεκάθαρα το εξής: Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι διά της πίστεως· και τούτο δεν είναι από σας, Θεού το δώρον· ουχί εξ έργων, δια να μη καυχηθή τις (Εφες.β:8-9). Η σωτηρία όμως αυτή που έρχεται από την πίστη μας οδηγεί στα καλά έργα. Δεν είναι προϋπόθεση τα έργα μας, είναι όμως το αναγκαίο αποτέλεσμα. Το αμέσως επόμενο εδάφιο λέει στην Εφες.β:10, Διότι αυτού ποίημα είμεθα, κτισθέντες εν Χριστώ Ιησού προς έργα καλά, τα οποία προητοίμασεν ο Θεός διά να περιπατήσωμεν εν αυτοίς.

Με ποια έννοια λοιπόν, με ποια λογική οι εντολές αυτές, ο νόμος του Θεού μας οδηγεί στη χάρη; Ως εξής.  Ο νόμος αυτός, ο Δεκάλογος, αλλά και όλες οι άλλες εντολές στην Πεντάτευχο, βασίστηκαν στη χάρη του Θεού. Κοιτάξτε τι λέει στην Έξοδ.κ:2 που είναι και ο πρόλογος των 10 Εντολών. Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου, ο εξαγαγών σε εκ γης Αιγύπτου, εξ οίκου δουλείας.

Γιατί το έκανε άραγε αυτό ο Θεός; Στο Δευτ.ζ:7-8 διαβάζουμε τα εξής, (Θυμόμαστε τι είναι το Δευτερονόμιο, είναι η επανάληψη του νόμου του Μωυσή με τις 10 Εντολές μέσα στην επόμενη γενιά των Ισραηλιτών μόλις πριν μπουν στη γη της Επαγγελίας). Γράφει λοιπόν εκεί:  Δεν προετίμησεν εσάς Κύριος ουδέ εξέλεξεν εσάς, διότι είσθε πολυπληθέστεροι παρά πάντα τα έθνη· επειδή σεις είσθε οι πλέον ολιγάριθμοι παρά πάντα τα έθνη· αλλ' επειδή ο Κύριος σας ηγάπησε και διά να φυλάξη τον όρκον, τον οποίον ώμοσε προς τους πατέρας σας, σας εξήγαγεν ο Κύριος εν χειρί κραταιά και σας ελύτρωσεν εκ του οίκου της δουλείας, εκ χειρός Φαραώ, βασιλέως Αιγύπτου.

Τους έσωσε ο Θεός επειδή το ήθελε, η χάρη Του το έκανε. Δεν έκαναν αυτοί κάτι ώστε να το αξίζουν. Το είχε υποσχεθεί ο Θεός και το πραγματοποιούσε. Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου, ο εξαγαγών σε εκ γης Αιγύπτου, εξ οίκου δουλείας, τονίζει ότι μόνο τώρα είναι πια ελεύθεροι και ότι επειδή ο Θεός τους ελευθέρωσε και τους έκανε λαό Του, μπορούν και πρέπει να Τον υπακούν, και να Τον λατρεύουν. Προσέξτε, δεν τους λέει, ‘θα υπακούσετε για να γίνετε λαός μου’, αλλά ‘επειδή είστε λαός μου και εγώ σας διάλεξα και σας έκανα δικούς μου, γι’ αυτό θα με υπακούτε. Ως απόδειξη ότι ανήκετε σε μένα’.

Ο νόμος του Μωυσή δεν δόθηκε για να κερδίσουν τη σωτηρία τους, ή την εύνοια του Θεού. Αυτό ήταν δεδομένο. Ήταν ο λαός Του. Ο νόμος δόθηκε στο λαό του Θεού, όχι σε ένα λαό για να γίνουν λαός Του. Και σε εμάς το ίδιο. Μας ζητάει ο Θεός να υπακούσουμε στον νόμο Του, επειδή αυτός είναι ο Θεός μας και αυτός μας έσωσε.

Δεύτερο, υπάρχει η υπόσχεση του Θεού για ευλογία όταν υπακούμε. Προσέξτε τι είπε ο Θεός στο Μωυσή πριν τους δώσει τον Δεκάλογο, στην Έξοδ.ιθ:4-6α, Σεις είδετε όσα έκαμα εις τους Αιγυπτίους, και σας εσήκωσα ως επί πτερύγων αετού και σας έφερα προς εμαυτόν· τώρα λοιπόν εάν τωόντι υπακούσητε εις την φωνήν μου, και φυλάξητε την διαθήκην μου, θέλετε είσθαι εις εμέ ο εκλεκτός από πάντων των λαών· διότι ιδική μου είναι πάσα η γή·  και σεις θέλετε είσθαι εις εμέ βασίλειον ιεράτευμα και έθνος άγιον.

Εγώ, τους λέει ο Θεός σας έφερα εδώ. Σας σήκωσα ως επί πτερύγων αετού. Αν με υπακούσετε, από όλους θα διαφέρετε και θα είστε για μένα όλοι σας, ένα έθνος από βασιλείς και ιερείς.

Οι 10 Εντολές είναι η έκφραση της αγάπης του Θεού. Και προσέξτε το αυτό είναι επαναστατική σκέψη. Γιατί ο Σατανάς θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε πως ο Θεός έχει σκοπό να μας κλέψει όλη τη χαρά και την απόλαυση της ζωής δίνοντας μας νόμους και εντολές και προστάγματα που κανείς ποτέ δεν θα μπορεί να υπακούσει. Αυτό κάνει πάντα. Το έκανε με την Εύα στον κήπο της Εδέμ. Της είπε βασικά πως ο Θεός τους είπε ψέματα, όταν είπε ότι θα πεθάνουν αν φάνε από το δέντρο της ζωής του καλού και του κακού. Ό,τι ο Θεός είχε άλλη ατζέντα, ό,τι δεν ήθελε η Εύα και ο άντρας της να γίνουν θεοί σαν κι Αυτόν. Την έκανε να πιστέψει πως η απαγόρευση του Θεού της έκανε τη ζωή μίζερη, ενώ ήταν αυτή η ίδια απαγόρευση που τους προστάτευε.

Αυτό θέλει και σήμερα ο εχθρός της ψυχής μας. Να με πείσει και να σε πείσει πως ο νόμος του Θεού καταστρέφει τη ζωή σου, και πως αν θες πραγματικά να απολαύσεις τη ζωή πρέπει να κάνεις ό,τι εσύ θέλεις.

Ο Θεός όμως, ενεργεί από αγάπη. Πριν να δώσει τις 10 Εντολές λέει στον Μωυσή, «θύμισέ τους πως τους έφερα πάνω στα φτερά του αετού». Δηλαδή, θύμισέ τους πως τους αγαπώ. Θα δούμε στα επόμενα κηρύγματα πως κάθε εντολή δείχνει την αγάπη και το έλεος του Θεού στον άνθρωπο. Και όταν υπακούμε, τότε περισσότερη ευλογία έρχεται στη ζωή μας.

Δεν είναι αντίθετος ο νόμος και η χάρη του Θεού. Πάνε μαζί. Ο Θεός μας δίνει το νόμο του για το δικό μας καλό.  Ξεπηδάει από τη χάρη Του στη ζωή μας. Ο Χριστός, περνώντας στην Καινή Διαθήκη είπε στην επί του Όρους ομιλία στο Ματθ.ε:17 για το νόμο, Μη νομίσητε ότι ήλθον να καταλύσω τον νόμον ή τους προφήτας· δεν ήλθον να καταλύσω, αλλά να εκπληρώσω. Για το παιδί του Θεού οι εντολές του Θεού δεν είναι αγγαρεία. Γιατί έχει γνωρίσει την αγάπη Του. Είναι χαρά, είναι ευλογία. Στην Παλαιά Διαθήκη διαβάζουμε, αι κρίσεις του Κυρίου αληθιναί, δίκαιαι εν ταυτώ· πλέον επιθυμηταί παρά το χρυσίον, μάλιστα παρά πλήθος καθαρού χρυσίου, και γλυκύτεραι υπέρ το μέλι και τους σταλαγμούς της κηρήθρας (Ψαλμ.ιθ:9-10). Στην Καινή Διαθήκη γράφει,  Όστις όμως εγκύψη εις τον τέλειον νόμον της ελευθερίας... (Ιάκ.α:25α). Ο νόμος του Θεού είναι ο τέλειος νόμος της ελευθερίας.

Η χάρη του Θεού μας δίνει το νόμο Του για την ευλογία μας.
          
Επανάληψη:

- Μελετήσαμε τις 10 Εντολές για να ξέρουμε τι ζητάει ο Θεός, ώστε να μην υπάρχει άγνοια σε εμάς τουλάχιστον.

Μελετήσαμε τις 10 Εντολές γιατί πιστεύουμε πως όλα δεν είναι σχετικά ούτε γκρι.

Μελετήσαμε τις 10 Εντολές για να ευλογηθεί η ζωή μας περισσότερο. Για να γνωρίσουμε τη χάρη Του και την αγάπη Του πιο πολύ.

Μελετήσαμε τη χάρη του Θεού γιατί με το νόμο του Θεού καταλαβαίνουμε πόσο άγιος είναι ο Θεός κα πόσο αμαρτωλοί είμαστε εμείς.

Γράφει στη Ρωμ.γ:20β, δια του νόμου γίνεται η γνώρισις της αμαρτίας. Δηλαδή πως γίνεται αυτό; Ο ίδιος ο Παύλος το εξηγεί πιο κάτω στο ζ:7-8α, Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί; ο νόμος είναι αμαρτία; Μη γένοιτο. Αλλά την αμαρτίαν δεν εγνώρισα, ειμή διά του νόμου· διότι και την επιθυμίαν δεν ήθελον γνωρίσει, εάν ο νόμος δεν έλεγε· Μη επιθυμήσης. Αφορμήν δε λαβούσα η αμαρτία διά της εντολής, εγέννησεν εν εμοί πάσαν επιθυμίαν.

Σας κάνει εντύπωση που όλοι μας μικροί-μεγάλοι αντιδρούμε στην απαγόρευση. Με το που θα πεις σε κάποιο μικρό παιδί «μη» σε δοκιμάζει για να δει αν το εννοείς. Το «όχι» μας κάνει να θέλουμε κάτι πάρα πολύ. Και με τους μεγάλους το ίδιο. Μπορεί να μην τρώμε κάτι γενικά, π.χ. τα γλυκά, αλλά με το που θα πει ο γιατρός όχι ξαφνικά το θέλουμε.

Μελετήσαμε λοιπόν, τις 10 Εντολές για να δούμε που χρειαζόμαστε διόρθωση. Ποια είναι η αμαρτία που πιθανόν μας δεσμεύει με τη γλύκα της και για την οποία πρέπει να μετανοήσουμε. Κοιτώντας σε κάθε μια από αυτές, βλέπω τον εαυτό μου ελλιπή σε όλες.

Για αυτούς τους 4 λόγους λοιπόν, μελετήσαμε τις 10 Εντολές. Γιατί ο νόμος του Θεού μας δείχνει πόσο αμαρτωλοί είμαστε. Μας δείχνει πόση χάρη και έλεος έχει ο Θεός στη ζωή μας. Πόση ευλογία μας περιμένει όταν υπακούμε. Γιατί και σήμερα υπάρχουν πράγματα που δεν συμβιβάζονται. Γιατί δεν πρέπει να ζούμε στην άγνοια για το τι ο Θεός μας ζητάει. Και οι 10 Εντολές είναι μια καλή περίληψη του τι ζητάει ο Θεός.