ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΟΤΙ ΟΙ ΕΠΤΑ ΣΑΛΠΙΓΓΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΤΑ ΦΙΑΛΕΣ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΓΕΓΟΝΟΣ

Η πρώτη απόδειξη είναι ότι και οι 7 σάλπιγγες και οι 7 φιάλες αρχίζουν να εκχύνονται όταν οι άγιοι της θλίψης έχουν ήδη αναστηθεί και αρπαχτεί στον ουρανό. Μπορούμε να παραβάλουμε σ’ αυτό τα κεφάλαια ζ, η:1 & ιε:1 - ις:2 της Αποκάλυψης.

Διαπιστώνουμε ότι μόλις αρχίζει να εκχέεται η κρίση του Θεού, οι άγιοι της θλίψης ανασταίνονται και αρπάζονται στον ουρανό πριν την έκχυση των επτά πληγών ή φιαλών.

Η δεύτερη απόδειξη είναι ότι υπάρχουν μεγάλες ομοιότητες μεταξύ των πληγών που αναφέρονται σαν σάλπιγγες και σαν φιάλες. Για παράδειγμα:

ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ

 Δανιήλ ζ 1-14

Θα δούμε μερικές από τις προφητείες του Δανιήλ. Τα έξη αυτά εδάφια αναφέρονται σε γεγονότα μελλοντικά, τα οποία θα εκπληρωθούν στα τέλη των καιρών. Μι­λούν για δυο πράγματα, για Κρίση και για Εξουσία.

Κρίση (9-12). Το «ένδυμα... λευκόν ως χιών» (9) το οποίο κοσμεί το πρόσωπο του Θεού, υποδηλοί την άπειρη καθαρότητα και αγιότητά Του, ενώ η «φλόγα του πυρός» την οργή Του ενάντια σε ό,τι εί­ναι αμαρτωλό και ακάθαρτο. «Τα βιβλία» (10), αντι­προσωπεύουν τις ανθρώπινες σκέψεις, τα λόγια και τα έργα δια των οποίων θα κριθούμε. Τα δε «θηρία» (12), αναφέρονται στις δυνάμεις του κακού οι ο­ποίες κάποτε θα καταστραφούν για πάντα.

Κ α λ η μ έ ρ α

Παγκοσμιοποίηση

Δεν είναι ούτε μυστικό ούτε άγνωστο, αφού ακούγεται καθημερινά όλο και πιο έντονα και το βλέπουμε να εισχωρεί όλο και πιο βαθιά στη ζωή μας.
 

Είναι το νέο πιστεύω, το νέο δόγμα της παγκοσμιοποίησης των πάντων στη ζωή μας. Για την ώρα ετοιμάζονται τα μικρά κομματάκια ξεχωριστά το καθένα, ανεξάρτητα, ασύνδετα, θα έλεγε ένας ανυποψίαστος παρατηρητής.
 

καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος

Ο Λόγος, είναι μέρος και έκφραση του Θεού, ανήκει στο Θεό. Ο Λόγος δεν είναι το σύνολο του πληρώματος του Θεού, γιατί ο Θεός είναι περισσότερο από Λόγος, αλλά μέρος του Θεού. Το ίδιο ισχύει και για τον άνθρωπο.

Όταν λέει «και θεός ην ο λόγος» ο Ιωάννης δεν εννοεί κάποιο υποδεέστερο Όν, κάποιο κατώτερο «θεό», γιατί πουθενά η Γραφή δεν μας μιλάει για πολλούς «θεούς» αλλά μόνο για έναν.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ

Υπάρχουν δυο λόγοι για τους οποίους είναι αδύνατο να βρούμε το Θεό μέσω οποιασδήποτε θρησκείας. Το πρώτο είναι η φύση του Θεού. Αν υπάρχει Θεός, τότε Αυτός είναι η πηγή του ανθρώπου και του περιβάλλοντός του. Είναι ο Κύριος όλης της ανθρώπινης ζωής. 

«Δεν εγνωρίσατε; δεν ηκούσατε; δεν ανηγγέλθη προς εσάς εξ αρχής; Αυτός είναι ο καθήμενος επί τον γύρον της γης και οι κάτοικοι αυτής είναι ως ακρίδες... (Ησαΐας μ:21).

Τις εστάθμισε το πνεύμα του Κυρίου ή έγινε σύμβουλος αυτού και εδίδαξεν αυτόν; Μετά τίνος συνεβουλεύθη και τις εσυνέτισεν αυτόν και εδίδαξε αυτού την οδόν της κρίσεως και παρέδωκε εις αυτόν επιστήμην και έδειξε εις αυτόν την οδόν της συνέσεως; ίδού, τα έθνη είναι ως ρανίς από κάδου και λογίζονται ως λεπτή σκόνη της πλάστιγγος ιδού μετατοπίζει τας νήσους ως σκόνιν.. (Ησαΐας μ:13-15).

ΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Δαν.ια:2-19

Όπως παρατηρεί ο Η. Halley στη «Συνοπτική Εγκυκλοπαίδεια της Αγίας Γραφής», τα κεφ. β, ζ, η, θ και ια του Δανιήλ ασχολούνται ξανά και ξανά, μάλιστα σε κύκλους όλο διευρυνόμενους με τα τέσσερα βασίλεια (Αυτοκρατορίες), στη διαδρομή και διαδοχή των οποίων διαδραματίζονται τα γεγονότα από τον Δανιήλ μέχρι το Χριστό.

Κ α λ η μ έ ρ α

Χρειάζεται κόπος

Για να πετύχει κανείς οτιδήποτε, χρειάζεται κόπος.

«Τα αγαθά κόποις κτώνται» (Αριστοτέλης).

Ο μαθητής, ο/η σύζυγος, ο γεωργός, ο επαγγελματίας, κοπιάζουν προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους.

Όταν κάνεις μόνο αυτά που ξέρεις να κάνεις, τότε δεν κάνεις αρκετά.

Αποκ.β:2-3 Εξεύρω τα έργα σου και τον κόπον σου και την υπομονήν σου, και ότι δεν δύνασαι να υποφέρης τους κακούς, και εδοκίμασας τους λέγοντας ότι είναι απόστολοι, και δεν είναι, και εύρες αυτούς ψευδείς· και υπέφερες και έχεις υπομονήν και διά το όνομά μου εκοπίασας, και δεν απέκαμες.

Ματθ.ιε:14

ΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ «ΦΙ»

Γ’ Ιωάννου 1-15

«Φιλοπρωτεύων και φλυαρών» (εδ. 9,10).

Στάμπα της πιο χειρότερης ποιότητας χριστιανού, δίνουν τα παραπάνω δυο «Φ». Λογικά - πνευματικά μάλλον - είναι ακατανόητο, πώς ένας οπαδός του Χριστού, μπορεί να ’χει τις παραπάνω δυο ιδιότητες. Αρρώστιες, θα ’πρεπε να πούμε:

«Φιλοπρωτεύων» (9). Να θέλεις να ’σαι πάντα η αξεπέραστη κορυφή. Να βαθμολογείς όλους, πίσω σου και κατώτερους σου. Να βλέπεις τον εαυτό σου υποδειγματικό και ιδεώδη. Να μοιάζεις, όπως κάποιος εξηγούσε, με κείνον π’ ανεβαίνει ψηλά, μ’ ένα φουσκωμένο αερόστατο. Όλους τους βλέπει από κάτω του μικρούς και... όλοι τον βλέπουν από κάτω μικρούτσικο. Εάν ο Χριστός πήρε τη θέση του υπηρέτη, πώς μπορώ να τολμήσω να ’μαι ο «φιλοπρωτεύων»;

Κ α λ η μ έ ρ α

Απορίες

Συμβουλή

ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΕΤΟΣ

Ο χρόνος όπως και ο χώρος- είναι δημιουργίες του Θεού. Αυτός δεν δεσμεύεται από τα στοιχεία τούτα. Όμως εμείς δημιουργηθήκαμε και κινούμαστε περιοριστικά μέσα σ’ αυτά. Δεν είμαστε άναρχοι, έχουμε τη γέννηση αφετηρία και το «άπαξ αποθανείν» (Εβρ.θ:27) ανεξαίρετη επίγεια αυλαία. Μέσα δε σ' αυτή την πορεία του χρόνου με το χθες, το σήμερα και το αύριο, επεμβαίνει η χάρη του Θεού, με στόχο να μας λυτρώσει από την αμαρτία («ζωή») και να μας ελευθερώσει τελικά από τα δεσμά του χρόνου («αιώνια»).

Η αλήθεια

Β’ Ιωάννη (εισαγωγή)

Σωστά τούτη η δεύτερη, προφανώς ιδιωτική επιστολή του Ιωάννη, χαρακτηρίστηκε σαν «σύνοψη της πρώτης Επιστολής». Παρά τις δικαιολογημένες διαφορές που περιμένει κανείς να συναντήσει ανάμεσα σε μια καθολική και σε μια ιδιωτική Επιστολή, εντούτοις μία - όπως εξάλλου συμβαίνει σ’ όλα τα βιβλία της Βίβλου - είναι η κεντρική και δεσπόζουσα φυσιογνωμία. Ο Ιησούς Χριστός.

«Όλες οι θρησκείες οδηγούν στο Θεό»

Μέχρι πριν λίγα χρόνια η συγκριτική θρησκειολογία ήταν η μελέτη μιας χούφτας εμπειρογνωμόνων, που καταπιάνονταν μ’ ένα τέτοιο ασυνήθιστο θέμα. Σήμερα, αντικατέστησε τη μελέτη της θεολογίας στα Πανεπιστήμια σε όλο το Δυτικό κόσμο κι έχει μια σταθερή θέση στη διδασκαλία των θρησκευτικών στα σχολεία. 

Φυσικά, η αιτία είναι ότι «ξυπνήσαμε» επιτέλους στο γεγονός ότι ο κόσμος είναι ένα σφαιρικό χωριό, και η εισροή των Ασιατών, Ινδών, Αράβων και Πακιστανών σ’ όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες έφερε το πρόβλημα άλλων θρησκειών μέσα στα σπίτια μας. Και τι θα κάνουμε μ’ αυτές τις άλλες θρησκείες; Ίσως να είναι όλες περίπου το ίδιο. Ίσως να είναι όλες μονοπάτια που οδηγούν στo Θεό, και δεν έχεις παρά να κάνεις και συ μια εκλογή.
 

Κ α λ η μ έ ρ α

αρκετόν είναι εις την ημέραν το κακόν αυτής

«Στεφανώνεις το έτος με τα αγαθά Σου»

 Ο Ψαλμός ξε του Δαβίδ, δίκαια θα μπορούσε να ονομαστεί «Πρωτοχρονιάτικος».

Παρ’ όλο που οι Εβραίοι δεν θεωρούσαν σαν αρχή του έτους τον Ιανουάριο, αλλά τον Σεπτέμβριο, αυτό σε τίποτα δεν αλλάζει την αλήθεια πως, από όποιο σημείο και αν ξεκινήσει κανείς να μετράει, στην ίδια πορεία θα πορευτεί και τις ίδιες διαπιστώσεις θα κάνει. Ωστόσο υπάρχει τεράστια απόσταση από το πνεύμα με το οποίο γράφει εδώ ο Δαβίδ και εκείνο που συνήθως διέπει τους ανθρώπους. Αυτό μπορεί να το δει κανείς ιδιαίτερα όταν ανακοινώνονται τα Δελτία του Καιρού.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ

Δεν μπορείς ν’ αποδείξεις το Θεό λένε. Πολύ σωστό. Δεν μπορείς. Αλλά ούτε μπορείς ν’ αποδείξεις ότι η μητέρα σου σ’ αγαπάει. Στην πραγματικότητα, ορισμένα πολύτιμα πράγματα που δεν μπορείς ν ' αποδείξεις είναι οπωσδήποτε τα πιο ενδιαφέροντα στη ζωή. Το ν’ αποδείξεις κάτι σημαίνει στην πραγματικότητα να φανερώσεις ότι δεν μπορούσε να ήταν διαφορετικά, και αποτελεί μια πολύ οριστική μορφή της σιγουριάς. Δεν μπορείς ν' αποδείξεις ότι ο ήλιος θ ' ανατείλει αύριο. Δεν μπορείς ν’ αποδείξεις ότι είσαι ζωντανός. Δεν μπορείς ν' αποδείξεις τον σύνδεσμο μεταξύ αιτίας κι αποτελέσματος, που οδηγούν κάθε κίνησή μας. Δεν μπορείς ν’ αποδείξεις ότι είσαι ο ίδιος άνθρωπος που ήσουν πριν δέκα χρόνια. 

Κ α λ η μ έ ρ α

Σκέψεις...

Στις 31 του Δεκεμβρίου 2000 τέλειωσε η δεύτερη χιλιετηρίδα μετά τη γέννηση του Χριστού. Πόσα και πόσα δεν έγιναν στη διάρκεια αυτής της περιόδου. Αλλά ας μείνουμε λίγο στα τελευταία 15 χρόνια. Πολλοί από εκείνους που πέρασαν το κατώφλι του 2000 δεν υπάρχουν πια ανάμεσά μας. Άλλοι, που τότε ήταν ακόμη έφηβοι, έχουν τώρα τη δική τους οικογένεια. Αρκε­τοί άλλαξαν τόπο διαμονής, κάποιοι έχασαν την υγεία τους, μερικοί στερήθηκαν την περιουσία τους και άλλοι την εργασία τους. Όλοι - κι αυτό είναι το μόνο κοινό,­ απο­κτήσαμε ακόμη περισσότερη πείρα (θετική ή αρνητική).

Σε λίγο...

ΙΓΝΑΤΙΟΣ Ο ΘΕΟΦΟΡΟΣ

Ιουδαϊκής καταγωγής, έχει γράψει στα ελληνικά την επιστολή προς Εφεσίους, θεωρείται μαθητής του Ιωάννη, άλλοι λένε ότι ήταν Σύρος.

Το έργο του ήταν στην Αντιόχεια 107-117 μ.Χ.

Η κρατική εκκλησία τον ονομάζει επίσκοπο (δεν ξέρουμε αν αυτό είναι ακριβές) επί... 43 χρονιά (70-113). Ίσως είναι μια προσπάθεια δημιουργίας ιερατείου χωρίς χρονικά κενά εκεί που δεν υπήρχε.

Επίσης τον ονομάζουν πατέρα (χωρίς ο ίδιος να έχει αποζητήσει κάτι τέτοιο) και άγιο.

Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ

Στις μέρες μας, ακούγεται αρκετά συχνά η φράση: «Μα, δεν μπορείς σήμερα να πιστεύεις στο Θεό»! Κατά κάποιο τρόπο είναι αρκετά δικαιολογημένη. Ζούμε σε μια υπερβολικά πολυάσχολη εποχή και πολλοί από μας δεν έχουμε τον καιρό ούτε και τη διάθεση να ερευνήσουμε δυσνόητα θέματα, που άλλωστε δεν μας αφορούν άμεσα.

Όμως, τι θα γίνει, αν υπάρχει Θεός που μας έπλασε, μας αγαπάει και μια μέρα θα μας κρίνει; Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε η ουσία δεν είναι τι γνώμη έχω εγώ για το Θεό, αλλά τι γνώμη έχει ο Θεός για μένα.