Κ α λ η μ έ ρ α

ἀσχημονεῖν ἐπὶ τὴν παρθένον αὐτοῦ

Α’ Κορ.ζ:36 Εἰ δέ τις ἀσχημονεῖν ἐπὶ τὴν παρθένον αὐτοῦ νομίζει, ἐὰν ᾖ ὑπέρακμος καὶ οὕτως ὀφείλει γίνεσθαι, ὁ θέλει ποιείτω οὐχ ἁμαρτάνει, γαμείτωσαν.

Υπάρχουν διάφορες θέσεις ως προς το τι εννοεί αυτό το εδάφιο, θα αναφέρω 3 απ’ αυτές:

1) Εκείνο τον καιρό, τόσο ανάμεσα στους Εβραίους όσο και στους Χριστιανούς, η κόρη ήταν εξολοκλήρου υπό την εξουσία του πατέρα. Αυτός, μπορούσε να την δώσει ή να μην την δώσει σε γάμο, ανάλογα με το τι ήθελε. Μπορούσε ακόμα να την κρατήσει σε μόνιμη αγαμία, αν πίστευε ότι αυτό ήταν σωστό, και αυτή είναι η περίπτωση που υπαινίσσεται ο απόστολος Παύλος εδώ.

Η ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ

A.  ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ.

Κάθε σπουδαστής των τεσσάρων Ευαγγελίων πρέπει να μελετήσει τη γεωγραφία της αρχαίας γης  της Παλαιστίνης.  Είναι  αδύνατο να εξοικειωθεί με τη ζωή του Χριστού εκτός αν γνωρίζει τη χώρα, που ο Χριστός έζησε και διακόνησε.

Η θέση της Παλαιστίνης είναι εντυπωσιακή. Καθώς βρίσκεται στο ανατολικό άκρο αυτής της μεγάλης εσωτερικής θάλασσας, που οι αρχαίοι θεωρούσαν ότι ήτανε το μέσο της γης,  αυτή η χώρα, ενώ είναι μέρος της Ασίας, συνδέεται στενά με την Αφρική και επηρέασε πολύ την Ευρώπη. Αποκομμένη σε μεγάλο βαθμό από την έρημο, από τις κραταιές Αυτοκρατορίες της Ανατολής, βρισκότανε επάνω στους μεγάλους δρόμους, που ακολουθούσαν τα καραβάνια των εμπόρων και των εισβολέων. Εξ αιτίας αυτής της θέσης που ένωνε τρεις ηπείρους, η Παλαιστίνη αναγκάστηκε να μπει στις πολιτικές διαμάχες των διαφόρων κρατών του κόσμου.

Κ α λ η μ έ ρ α

Αλαμπουρνέζικα, η γλώσσα των κουλτουριάρηδων

Κουλτουριάρηδες είναι οι διανοούμενοι που δίνουν μεγαλύτερη σημασία στη γνώση και την πληροφόρηση και λιγότερη στο αίσθημα και το βίωμα. Ότι έμαθαν ή δεν έμαθαν έχει γι' αυτούς μεγαλύτερη αξία από τη σκέψη. Κουλτουριάρηδες βρίσκονται σ' όλες τις εποχές.

Στην αρχαία Ελλάδα τους κοροϊδεύει πολύ άσχημα ο Αριστοφάνης επειδή χρησιμοποιούσαν πάντα καινούριες και παράξενες λέξεις για να ξιπάσουν τον κόσμο. Και οι σοφιστές ήταν ένα είδος κουλτουριάρηδων της εποχής τους, γιατί έδωσαν πολλή σημασία στη γνώση και όχι στη σωστή κρίση.

Σημάδια ότι κάποιος είναι ανοικτός στο Ευαγγέλιο

Ενώ συνήθως η φορολογική περίοδος με εξοργίζει, αυτή η ετήσια άσκηση μου θυμίζει ένα από τους πρώτους ακόλουθους του Ιησού - ένα άνθρωπο που λίγοι (αν υπάρχουν) τον έχουν δει σαν ανοικτή καρδιά στα καλά νέα της σωτηρίας. Μιλώ, φυσικά, για τον Ζακχαίο. Φοροεισπράκτορας για τους Ρωμαίους, κάτοικος Ιεριχώ. Ένας άνθρωπος που εργαζόταν για την κατοχική δύναμη που οι Ισραηλίτες μισούσαν, μαζεύοντας τους φόρους, ενώ ήταν ελεύθερος να αποσπά επιπλέον χρήματα για προσωπικό του κέρδος.

ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

Α. ΤΑ  ΤΕΣΣΕΡΑ  ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

Στη μελέτη μας για τη ζωή του Ιησού Χριστού περιοριζόμαστε κυρίως σε τέσσερα μικρά βιβλία γραμμένα στα Ελληνικά, τα οποία ονομάζονται Ευαγγέλια.

Αυτά μας δίνουν τέσσερις αφηγήσεις που μπορούν να χαρακτηριστούν σαν βιογραφίες του Ιησού Χριστού. Όπως θα δούμε καθεμιά απ’ αυτές δίνει μια διαφορετική πλευρά και εικόνα της ζωής και του έργου του Ιησού Χριστού.  Για να αποκτήσουμε μια πλήρη γνώση του Ιησού Χριστού πρέπει να μελετήσουμε και να συγκρίνουμε αυτές τις τέσσερις πηγές.

Κ α λ η μ έ ρ α

διότι ήτο γυμνός

Ιωάννης κα:7

Λέγει λοιπόν προς τον Πέτρον ο μαθητής εκείνος, τον οποίον ηγάπα ο Ιησούς· Ο Κύριος είναι. Ο δε Σίμων Πέτρος, ακούσας ότι είναι ο Κύριος, εζώσθη το επένδυμα· διότι ήτο γυμνός· και έρριψεν εαυτόν εις την θάλασσαν.

Σωτηρία

Η συν-προσευχή

«Γιώργο εσύ;».

Μια λαχανιασμένη, πνιγμένη φωνή, ακούστηκε απ’ την άλλη άκρη του σύρματος. Στην απειροελάχιστη αναμονή απάντησης, η φωνή ξανακούστηκε πιο δυνατή.

«Γιώργο εσύ;». «Ναι, εγώ είμαι, ο Γιώργος. Ποιος στο τηλέφωνο παρακαλώ;».

«Είμαι ο Παύλος… ο Παύλος ο Πορταλάκης… Έχουμε χρόνια να μιλήσουμε και να ειδωθούμε… Πιστεύω να με θυμάσαι… καθώς και τις ζωηρές συζητήσεις που κάναμε πριν από χρόνια… Θυμάσαι;».

Κ α λ η μ έ ρ α

κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν κύριος εἷς ἐστιν

Α’ Τιμ.γ:16 «….ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί».

Ιωάν.δ:24 «Ο Θεός είναι Πνεύμα…..».

Ο Θεός είναι Πνεύμα και αυτό το Πνεύμα κατοίκησε στο σώμα του Ιησού, μετά τη γέννησή Του.

Αυτός είναι ο τρόπος που η θεότητα είναι, Πνεύμα και σάρκα. Ο πατέρας είναι Πνεύμα, και ο Υιός είναι η σάρκα. Η λέξη «υπόστασις» δεν εμφανίζεται σε σχέση με τον Θεό, εκτός από μία φορά στο Εβρ.α:3, που σημαίνει τη φύση ή την ουσία του Θεού. Ο Ιησούς είναι ο «χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως αὐτοῦ» (της φύσης ή της ουσίας). Έχοντας υπόψη την έννοια των λέξεων «πρόσωπο» και «υπόσταση», και στη συνέχεια χωρίζουμε τον Θεό σε τρία ξεχωριστά και διακριτά πρόσωπα (ουσίες ή φύσεις), τότε έχουμε τρεις θεούς (ή τρεις θείες φύσεις) όπως και να το δούμε αυτό το θέμα. Οι τριαδικοί συνεχώς παρουσιάζουν μια θεότητα που αποτελείται από τρεις ξεχωριστές και διαφορετικές φύσεις, προσωπικότητες, νου και θέλω. Αυτό μειώνει την έννοια της ενότητας του Θεού, σε μια ενότητα προσώπων και μετατρέπει τον μονοθεϊσμό σε πολυθεϊσμό. Η Αγία Γραφή ποτέ δεν χρησιμοποιεί τη λέξη πληθυντικού αριθμού «πρόσωπα» για να περιγράψει τον Θεό. (Η μόνη πιθανή εξαίρεση είναι στον Ιώβ ιγ:10, «Εξάπαντος θέλει σας εξελέγξει, εάν κρυφίως προσωποληπτήτε..» [στο Εβραϊκό λέει:  Εξάπαντος θέλει σας εξελέγξει, εάν κρυφίως δέχεστε πρόσωπα και στη μετάφραση των Ο’ «ουθεν ηττον ελεγξει υμας ει δε και κρυφη προσωπα θαυμασετε»]. Αυτό το εδάφιο προφανώς κατεδαφίζει τη θεωρία της τριάδας, αν ισχύει για τον Θεό).

Αγαπητέ αδελφέ, που εργάζεσαι στον αγρό του Κυρίου,

είναι τιμή μας να σε έχουμε συνεταίρο σ’ αυτό το ταξίδι της πίστης!

«Έξω», η κατάσταση είναι πολύ άσχημη, και καταλαβαίνουμε πόσο προκλητική μπορεί να είναι μερικές φορές η ζωή. Αν δεν είσαι προσεκτικός, θα βρεθείς (και η ζωή της πίστης σου) να τρέχεις στο ίδιο μήκος κύματος, χωρίς καθόλου βάθος, μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο.

Εφευρέσεις

Βιβλικός Χριστιανισμός και ορθολογιστικός σκεπτικισμός (18)

17. Από τι μας απάλλαξε ο Χριστιανισμός;

Με τα όσα γράφηκαν μέχρι τώρα, φάνηκε καθαρά, νομίζω, πόσο άδικο έχουν οι επικριτές του βιβλικού Χριστιανισμού, πόση άγνοια σε πολλά θέματα έχουν, και πόση κακεντρέχεια και κακοβουλία τους διακρίνει σε άλλα, με τα οποία ασχολούνται και πολεμούν τη χριστιανική αλήθεια.

Κ α λ η μ έ ρ α

Εαυτούς εξετάζετε...

Α΄ Τιμ.α:18-20

Ταύτην την παραγγελίαν παραδίδω εις σε, τέκνον Τιμόθεε, κατά τας προγενομένας προφητείας περί σου, να στρατεύης κατ' αυτάς την καλήν στρατείαν, έχων πίστιν και αγαθήν συνείδησιν, την οποίαν τινές αποβαλόντες εναυάγησαν εις την πίστιν· εκ των οποίων είναι ο Υμέναιος και Αλέξανδρος, τους οποίους παρέδωκα εις τον Σατανάν, διά να μάθωσι να μη βλασφημώσι.

Μερικοί, μεταξύ των οποίων ο Υμέναιος και ο Αλέξανδρος “ναυαγήσαν στην πίστη”. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν άπιστοι, δεν ήταν κάποιοι που δεν είχαν γνωρίσει το Χριστό. Για να ναυαγήσουν στην πίστη σημαίνει ότι κάποτε ήταν στην πίστη. Όπως ο Παύλος λέει και πάλι αναφερόμενος στον Υμέναιο και στον Φιλήτο αυτή την φορά:

Επιθετική ανανέωση

Ρωμ.ιβ:1,2 Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, διά των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία, και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε διά της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.

Εφευρέσεις

Προς Ρωμαίους (051)

Ρωμ.θ:18 Άρα λοιπόν όντινα θέλει ελεεί και όντινα θέλει σκληρύνει.

Συνοψίζοντας, ο Θεός είναι κυρίαρχος στο να δείχνει έλεος σε κάποιους αλλά και στο να σκληρύνει τις καρδιές άλλων. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Θεός αυθαίρετα και χωρίς λόγο καταδικάζει κάποιους ανθρώπους με αιώνια καταδίκη. Δείχνει έλεος σ’ αυτούς που μετανοούν και απορρίπτει αυτούς που δεν μετανοούν.

Kαλημέρα

Η αμαρτία του «παραπάνω»

Ο λαός Ισραήλ ζήτησε βασιλιά. Ο Σαμουήλ λυπήθηκε γι’ αυτό και τους είπε, «…..ενώ Κύριος ο Θεός σας ήτο ο βασιλεύς σας» (Α’ Σαμ.ιβ:12). Οι άνθρωποι ήθελαν κάτι περισσότερο από έναν άνθρωπο του Θεού, ήθελαν τα μεγαλεία και τη χλιδή ενός βασιλιά. Και πήραν ένα βασιλιά μαζί με όλες τις αποσκευές που φέρνει μαζί του.

Εφευρέσεις

ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ (23)

Α. Οι 7 εβδομάδες

Αυτά τα 49 χρόνια αναφέρονται στην ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ. Η Ιερουσαλήμ έπρεπε να ανοικοδομηθεί σε «καιρούς στεναχωρίας» (Δαν.θ:25) κάτι που μπορούμε να διαβάσουμε στα βιβλία του Έσδρα και του Νεεμία. Είναι η επιστροφή του υπόλοιπου από το λαό πίσω στη γη τους.

Β. Οι 62 εβδομάδες

Οι 62 βδομάδες καλύπτουν 434 χρόνια και αναφέρονται στο χρονικό διάστημα από την ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ μέχρι που ο Μεσσίας θα έρθει και θα εκπληρώσει το έργο Του πάνω στο σταυρό.

Καλημέρα

Παιδιά....

Πράσινο

Ό, τι κάνει ο Θεός είναι πλούσιο και με νόημα.

Για παράδειγμα, θα μπορούσε να είχε κάνει έναν ασπρόμαυρο κόσμο, αλλά δεν τον έκανε.

Οπότε ας πάρουμε ένα χρώμα – το πράσινο - και να σκεφτούμε μερικούς τρόπους, που το χρησιμοποιεί ο Θεός. 

Υπάρχει τόσο πολύ πράσινο στη δημιουργία, αναρωτιέμαι αν δεν είναι ένα από τα αγαπημένα χρώματα του Θεού.

Σκέψεις πάνω στο θέμα της θεότητας

Α’ Πέτρ.α:19,20 ἀλλὰ τιμίῳ αἵματι ὡς ἀμνοῦ ἀμώμου καὶ ἀσπίλου Χριστοῦ, προεγνωσμένου μὲν πρὸ καταβολῆς κόσμου φανερωθέντος δὲ ἐπ' ἐσχάτου τῶν χρόνων δι' ὑμᾶς.

Αποκ.ιγ:8 καὶ προσκυνήσουσιν αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς, οὗ οὐ γέγραπται τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου τοῦ ἐσφαγμένου ἀπὸ καταβολῆς κόσμου.

Εφευρέσεις

Σοφία

Ιούδ.α:25 εις τον μόνον σοφόν Θεόν τον σωτήρα ημών, είη δόξα και μεγαλωσύνη, κράτος και εξουσία, και νυν και εις πάντας τους αιώνας. Αμήν.

Α’ Κορ.α:30 Αλλά σεις είσθε εξ αυτού εν Χριστώ Ιησού, όστις εγενήθη εις ημάς σοφία από Θεού, δικαιοσύνη τε και αγιασμός και απολύτρωσις·

Ιώβ ια:7-8 Δύνασαι να εξιχνιάσης τα βάθη του Θεού; δύνασαι να εξιχνιάσης τον Παντοδύναμον με εντέλειαν; Ταύτα είναι ως τα ύψη του ουρανού· τι δύνασαι να κάμης; είναι βαθύτερα του άδου· τι δύνασαι να γνωρίσης;

Κ α λ η μ έ ρ α

Δεν ήθελα να το κάνω, αλλά τελικά το έκανα.

Να επιστρέφεις καλό στο κακό, καθώς ανταποκρίνεσαι σ’ ένα αντίθετο πνεύμα, να είσαι γενναιόδωρος σ’ έναν τσιγκούνη.

Μα, είναι τσιγκούνης και απερίσκεπτος...

Σκέφτηκα τρόπους που θα μπορούσα να είμαι κι εγώ τσιγκούνης σαν αντάλλαγμα. Μετά, διάβασα αυτό το εδάφιο:

Εφευρέσεις

Βιβλικός Χριστιανισμός και ορθολογιστικός σκεπτικισμός (17)

16. Τι λέγουν οι σοφοί για τη Βίβλο και το Χριστιανισμό

Σταματώ μέχρις εδώ, γιατί θα μπορούσα να συνεχίζω επί μακρόν, καταδεικνύοντας το αβάσιμο των επιχειρημάτων των επικριτών. Συνοψίζω, και εξάγω μερικά συμπεράσματα. Η λογική συνεπαγωγή των (αναπόδεικτων) ισχυρισμών των αρνητικών κριτικών αυτού του είδους, (και όχι των σοβαρών ερευνητών, έστω και αρνητών), κατά προέκταση και επέκταση, σημαίνει τα κατωτέρω, αν όλα αυτά που ισχυρίζονται ήταν καθ’ υπόθεση αληθινά:

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο Θεός δημιούργησε το κακό;

Ησ.με:7 ο κατασκευάσας το φως και ποιήσας το σκότος· ο ποιών ειρήνην και κτίζων κακόν· εγώ ο Κύριος ποιώ πάντα ταύτα.

Άμ.γ:6 Δύναται να ηχήση σάλπιγξ εν πόλει και ο λαός να μη πτοηθή; δύναται να γείνη συμφορά εν πόλει και ο Κύριος να μη έκαμεν αυτήν;

Ο Θεός, είναι πραγματικά Αυτός, που δημιούργησε το κακό; Για να απαντήσουμε στο ερώτημα, πρέπει να δούμε πρώτα πώς χρησιμοποιείται η εβραϊκή λέξη για το κακό, στην Αγία Γραφή, να εξετάσουμε τα συμφραζόμενα της περικοπής Ησαΐας με:7, και να εξετάσουμε άλλες περικοπές για το ίδιο θέμα.

Εφευρέσεις