Β’ Τιμ.β:20,21 Εν μεγάλη δε οικία δεν είναι μόνον σκεύη χρυσά και αργυρά, αλλά και ξύλινα και οστράκινα, και άλλα μεν προς χρήσιν τιμίαν, άλλα δε προς
άτιμον. Εάν λοιπόν καθαρίση τις εαυτόν από τούτων, θέλει είσθαι σκεύος τιμίας
χρήσεως, ηγιασμένον και εύχρηστον εις τον δεσπότην, ητοιμασμένον εις παν έργον
αγαθόν.
Απ’ αυτά τα
εδάφια μαθαίνουμε ότι άλλοι είμαστε οστράκινα σκεύη και άλλοι χρυσά και αργυρά, στον οίκο του
Θεού.







































