Α. Ο ΤΙΤΟΣ
Ο Τίτος πίστεψε απ’
τον Παύλο γιατί τον αναφέρει σαν “γνήσιον
τέκνον κατά κοινήν ημών πίστιν” (α:4). Υπήρξε ένας απ’ τους έμπιστους και
αφοσιωμένους συνεργάτες του Παύλου. Ήταν ένας γεμάτος πίστη εργάτης του Κυρίου,
Έλληνας στην εθνικότητα (Γαλ.β:3) και είχε επιστρέψει στο Χριστό από την
ειδωλολατρία. Ο Παύλος τον είχε αφήσει να χειριστεί μερικές σημαντικές
περιπτώσεις σχετικά με την εκκλησία στην Κόρινθο και ο Τίτος τα κατάφερε καλά.
Αργότερα ο Παύλος τον άφησε στην Κρήτη για να οργανώσει την εκκλησία εκεί.
Φαίνεται ότι ο
Παύλος πήρε μαζί του τον Τίτο στην Ιερουσαλήμ, στην πρώτη σύνοδο της εκκλησίας
που θα συζητούσαν το θέμα της περιτομής των εθνικών. Προφανώς ο Τίτος ήταν μια
τέτοια περίπτωση (απερίτμητος εθνικός). Ο Παύλος αντιστάθηκε στο να περιτμηθεί
ο Τίτος, κι απ’ ότι ξέρουμε ποτέ δεν το έκανε. Απ’ την άλλη μεριά, ο Τιμόθεος
που ήταν μισο-Εβραίος περιτμήθηκε για τη μαρτυρία του.







































