Α.
Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΣΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
α:18-γ:20
1.
Ανάλυση
Η
δικαιοσύνη είναι το κλειδί στη σχέση του ανθρώπου με το Θεό. Ο άνθρωπος είναι
ασεβής κι έτσι δεν μπορεί να έχει κοινωνία με το Θεό της άπειρης αγιότητας, του
Οποίου ο θρόνος έχει εγκαθιδρυθεί εν δικαιοσύνη. Ο άνθρωπος είναι ένοχος και
δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να επανορθώσει την κατάστασή του. Εάν ο Θεός δεν έχει δικαιοσύνη γι’ αυτόν, ο
άνθρωπος είναι χαμένος.
Ο
άνθρωπος πάντοτε επικαλείται την αθωότητα για τον εαυτό του. Πριν ο άνθρωπος
φερθεί στη γνώση της σωτηρίας, πρέπει πρώτα να δει τον εαυτό του τελείως ένοχο
ενώπιον του Θεού. Σ’ αυτά τα εδάφια της Γραφής, ο απόστολος Παύλος καθαρά
φανερώνει ότι ο άνθρωπος είναι ένοχος μπροστά στο Θεό. Εκτός απ’ τον Κύριο δεν
υπάρχει κανείς άλλος δίκαιος. Ο Παύλος ασχολήθηκε μ’ αυτό δείχνοντας 4 τάξεις
ένοχων ανθρώπων: