Καλλιέργεια

Εγκαταλειμμένη γη είναι αυτή που κάποτε είχε καλλιεργηθεί, αλλά τώρα είναι άχρηστη. Χρειάζεται να οργωθεί και να μαλακώσει, αν πρόκειται και πάλι να δεχτεί το σπόρο και να καρποφορήσει.

Αν θες ν’ ανοίξεις την εγκαταλειμμένη γη της καρδιάς σου, πρέπει ν’ αρχίσεις κοιτάζοντας τον ίδιο σου τον εαυτό. Η προσοχή σου ν’ απομακρυνθεί απ’ οτιδήποτε κάνεις και να κοιτάξεις τον εαυτό σου.

Αυτοέλεγχος σημαίνει κοιτάζω προσεχτικά τη ζωή μου. Δεν σημαίνει «ρίχνω μια ματιά».

Πάρε ένα χαρτί κι ένα μολύβι και άφησε το μυαλό σου να σκεφτεί τις αμαρτίες που έκανες στο παρελθόν. Γράψε τις καθώς θα τις θυμάσαι.

7 χαρακτηριστικά των σύγχρονων χριστιανών

Θα ήθελα να μοιραστώ μερικές από τις παρατηρήσεις μου μετά από 35 χρόνια χριστιανικής διακονίας, Βιβλικές σπουδές, διδασκαλία σεμιναρίων της Βίβλου, γράφοντας μπλοκ, σύζυγος, πατέρας και παππούς.

1. Οι Χριστιανοί δεν είναι όλοι ίδιοι, κι αυτό είναι καλό.

Αγαπώ την ποικιλομορφία του σώματος του Χριστού: «εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών» (Αποκ.ζ:9).

Προσεύχομαι όμως, ώστε ο Ιησούς να τιμάται στις διαφορετικές κουλτούρες και στα διαφορετικά δόγματα, όπως η Γραφή μας ζητάει!

Πως γίνεσαι μαθητής του Χριστού

Οι περισσότεροι άνθρωποι, όταν τους ρωτήσεις με ποιον θέλουν να περάσουν την αιωνιότητα, με τον Ιησού ή με το Σατανά, απαντούν ότι διαλέγουν τον Ιησού.

Για να περάσεις την αιωνιότητα με τον Ιησού, πρέπει να κάνεις κάποια πράγματα:

·  Πρέπει να ζητήσεις από τον Ιησού να σε σώσει. Αυτό συμβαίνει όταν Του ζητήσεις να συγχωρέσει όλες τις αμαρτίες σου και το κάνεις μέσα απ’ την καρδιά σου. Το θέμα δεν είναι να ψιθυρίσεις μερικά άσκοπα λόγια και να συνεχίσεις τη «χαρούμενη» ζωή σου. Στο βάθος κάθε επίκλησης για συγχώρεση βρίσκονται τύψεις. Εάν έχεις τύψεις για την αμαρτωλή σου κατάσταση και μετανοήσεις, ο Θεός θα σε συγχωρέσει.

Η Εκκλησιαστική «Πράξη» (4)

Το «Πού;» & «Πότε;» της Κοινωνίας

Στα πρώτα βήματα της Εκκλησίας, το «πού;» καθοριζόταν από το πού μαζευόταν η Εκκλησία για να λατρεύσει το Θεό (στο ιερό & σε αδελφικά σπίτια Πραξ.β:46, ε:42). Όπως και στη διδασκαλία, το «που;» εξαρτάται από τη παρουσία των πιστών, που είναι η ζωντανή Εκκλησία του Χριστού, οι ζωντανές «πέτρες», που συνοικοδομούνται από το Άγιο Πνεύμα σε πνευματικό κατοικητήριο και ναό του Θεού (Εφεσ.β:21-22, Α΄Τιμ.γ:15, Α΄Πετρ.β:5). Όσο αφορά στο «πότε;», όπως και τότε, δεν υπήρχε χρόνος, αλλά πάντοτε («ήσαν δε προσκαρτερούντες...τη κοινωνία»).

Εντατική προσπάθεια για τη διόρθωσή μας

Προχώρα με θάρρος το δρόμο του Χρίστου. Η νίκη είναι δική σου, αν πολεμήσεις γενναία μέχρι τέλους.

ΑΦΟΥ ΕΤΑΞΕΣ τον εαυτό σου στο έργο του Θεού, πρέπει να είσαι προσεκτικός, επιμελής και συχνά να σκέφτεσαι την κλήση σου και την ιερή σου υπόσχεση. Μόνος σου δεν αποφάσισες να γίνεις πνευματικός άνθρωπος;

Πρέπει λοιπόν συνεχώς να προοδεύεις. Μην αποθαρρύνεσαι. Σύντομα οι κόποι σου θα ανταμειφθούν και οι φόβοι με τις λύπες θα περάσουν.

Μια μικρή προσπάθεια χρειάζεται τώρα, για ν’ απολαύσεις κατόπιν αναφαίρετη ανάπαυση και χαρά.

Περπατώντας άξια του Ιησού Χριστού.

Ματθ.δ:19,20 και λέγει προς αυτούς· Έλθετε οπίσω μου και θέλω σας κάμει αλιείς ανθρώπων. Οι δε αφήσαντες ευθύς τα δίκτυα, ηκολούθησαν αυτόν.

Ακολουθώ τον Ιησού σημαίνει αυταπάρνηση.

Ματθ.ις:24 Τότε ο Ιησούς είπε προς τους μαθητάς αυτού· Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού και ας με ακολουθή.

Το να ακολουθήσουμε τον Ιησού σημαίνει πως θα τηρήσουμε τις εντολές Του.

Δύναμη για να Συνεχίσουμε το Ταξίδι

Μια από τις μεγαλύτερες βιβλικές φυσιογνωμίες της Παλαιάς Διαθήκης είναι ο προφήτης Ησαΐας. Η κλήση του στο προφητικό λειτούργημα πραγματοποιήθηκε το 740 π. Χ., τη χρονιά δηλαδή που ο βασιλιάς Οζίας πέθανε. Ο Θεός τον κάλεσε να υπηρετήσει σε μια από τις δυσκολότερες περιόδους της ιστορίας του λαού Ισραήλ. Δυσκολότατη περίοδος, γιατί εσωτερικά υπήρχε πνευματική παρακμή και εξωτερικά η χώρα κινδύνευε από την επικείμενη εισβολή των Βαβυλωνίων.

Είσαι αρκετά τρελός;

Ο κόσμος λέει, «πάρε» και ο Ιησούς λέει, «δώσε». Για τη λογική του κόσμου, ο Ιησούς είναι τρελός, και όποιος νομίζει ότι μπορεί να Τον ακολουθήσει χωρίς να είναι κι αυτός λίγο τρελός, ζει κάτω από μια αυταπάτη (Frederick Buechner Πρεσβυτεριανός θεολόγος και συγγραφέας).

Μερικές φορές ενεργώ αρκετά λογικά.

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ

 Καθένας από μας έχει διαφορετικές προσδοκίες από τον Χριστιανισμό, εκείνο όμως που ΔΕΝ πρέπει ποτέ να περιμένουμε είναι μια ζωή χωρίς προβλήματα. Είναι απλώς κάτι μη ρεαλιστικό και δεν υπάρχει στη Βίβλο ούτε ένα εδάφιο που να υποστηρίζει μια τέτοια ιδέα. Ο Ιησούς το λέει ξεκάθαρα σε όλους όσοι προτίθενται να Τον ακολουθήσουν: 

 «Ταύτα ελάλησα προς εσάς, διά να έχητε ειρήνην εν εμοί. Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν· αλλά θαρσείτε, εγώ ενίκησα τον κόσμον»  (Ιωάν.ις:33)

Θλίψη! Κάτι που δεν τονίζεται όσο θα έπρεπε στις μέρες μας. Αν είσαι Χριστιανός και δεν σε έχουν χλευάσει ή προσβάλει ή περιφρονήσει ή κακολογήσει μέχρι τώρα, τότε κάτι δεν πάει καλά με τη χριστιανική σου ζωή. Οι θλίψεις, που πρόκειται να υποφέρουμε, περιλαμβάνουν ακόμη δυστυχήματα, ασθένειες, απώλεια εργασίας, διαλυμένες σχέσεις, οικονομικά προβλήματα, οικογενειακές συγκρούσεις, θανάτους αγαπημένων προσώπων και γενικά όλων των ειδών τις θλιβερές καταστάσεις που βιώνουν και οι άπιστοι σε όλο τον κόσμο.

Άλλοτε και τώρα

Υπάρχει μία ευχή που συχνά ακούγεται από τους Χριστιανούς, σύμφωνα με την οποία καλό θα ήταν αν μπορούσαμε οι σημερινοί πιστοί να γίνουμε όπως εκείνοι της πρώτης Εκκλησίας της αποστολικής περιόδου.

Αυτή στηρίζεται στην εντύπωση ότι η πρώτη εκείνη Εκκλησία ήταν "τέλεια κατά πάντα" και ότι εκείνη η εποχή δεν γνώριζε τα προβλήματα που αναπτύχθηκαν στους επόμενους αιώνες και βασανίζουν τις εκκλησίες μέχρι σήμερα.

Αναστημένη ζωή, σκέψη και προσανατολισμός.

Κολοσσαείς γ:1-4

Οι εικόνες και οι λέξεις με τις οποίες ο λόγος του Θεού περιγράφει τι σημαίνει να σωθεί ο άνθρωπος μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε καλύτερα τι σημαίνει σωτηρία.

Για παράδειγμα η λέξη «συμφιλίωση» μιλάει από μόνη της. Δείχνει πως ο άνθρωπος δεν είναι φίλος με το Θεό, δεν τον αγαπάει. Ή μπορεί να αγαπάει τη δική του προσωπική εικόνα για το Θεό. Αντίθετα η Γραφή λέει πως είμαστε εχθροί του Θεού.  Όταν όμως ο άνθρωπος μετανοήσει, ο Θεός τον δέχεται και συμφιλιώνεται μαζί του.

Κι όλα αυτά προέρχονται από το Θεό, που μας συμφιλίωσε μαζί του δια του Ιησού Χριστού… Δηλαδή, ο Θεός ήταν αυτός που στο πρόσωπο του Χριστού συμφιλίωσε τον κόσμο μαζί του (Β΄ Κορ.ε:18-19). Αυτό υπονοεί πως δεν ήμασταν φίλοι με το Θεό. Ήμασταν εχθροί και γίναμε φίλοι.

Τεθλιμμένη

Η ζωή της πίστης είναι τεθλιμμένη. Περιέχει θλίψεις, περνά από θλίψεις, δουλεύεται με θλίψεις. Ας το πάρουμε απόφαση. Ας το καταλάβουμε μια για πάντα. Τόσο απόλυτα και ξεκομμένα το λέει ο Κύριός μας.

Οι θλίψεις, σε όλους τους πιστούς δεν είναι κάτι τυχαίο, κάτι συμπτωματικό, κάτι από παράλειψη ή αμέλεια. Είναι μέσα στον απόλυτο προγραμματισμό του Κυρίου για τη ζωή μας.

Το μυστικό

Μην ψάχνεις, να βρεις κρυμμένα μυστικά και κρυφά κουμπιά, στην πνευματική σου ζωή. Όταν όλα είναι γραμμένα μέσα στο Ευαγγέλιο, και το Ευαγγέλιο το έχεις πάντα μαζί σου, κοντά σου, στη δουλειά, στο σπίτι, στο κομοδίνο, εκεί μέσα είναι όλα γραμμένα και προσιτά για όλους και για σένα.

Ο Πέτρος περπάτησε πάνω στη θάλασσα. Μπορεί μετά να βούλιαξε. Μα περπάτησε σαν τον Κύριό του. Κανένας άλλος δεν το τόλμησε. Και συ μπορείς να περπατήσεις πάνω στα κύματα της ζωής, με τον ίδιο τρόπο που περπάτησε ο Πέτρος. Ρώτησέ τον και θα σου πει το μυστικό. . . που δεν είναι μυστικό.

Χριστιανική ζωή

Γέν.β:16,17 Προσέταξε δε Κύριος ο Θεός εις τον Αδάμ λέγων, Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ' αυτού· διότι καθ' ην ημέραν φάγης απ' αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει.

Πολλές φορές δεν καταλαβαίνουμε τη σοβαρότητα των λόγων του Θεού.

Γαλ.ε:22 Ο δε καρπός του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις,

Α’ Κορ.ς:9 Η δεν εξεύρετε ότι οι άδικοι δεν θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού; Μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται

Αυτό είναι το μεγάλο μας φταίξιμο!

Το να διαβάσει κανείς σωστά τις μέρες μας και να καταλάβει σωστά το τι συμβαίνει γύρω μας, καθώς και το γιατί όλων αυτών, είναι νομίζουμε δύσκολη και κρίσιμη υπόθεση. 

Πολλοί προβληματίζονται, αρκετοί καταγράφουν ή και αναλύουν τα γεγονότα, τις εξελίξεις γύρω μας και μερικοί τολμούν να προτείνουν λύσεις ή να μοιράζουν κάποτε και ευθύνες. 

Το γιατί των ημερών μας ελάχιστοι μπορούν να το αντιληφθούν και να μας πείσουν ότι το κατέχουν. Αυτό όμως είναι το κρισιμότερο όλων. Από αυτό κρέμονται οι λύσεις, οι σωστές κατευθύνσεις, τα ακριβή συμπεράσματα και η εκτίμηση των προεκτάσεων και των συνεπειών.

Σηκώθητι ο κοιμώμενος

Εφεσ.ε:14 Διά τούτο λέγει· Σηκώθητι ο κοιμώμενος και ανάστηθι εκ των νεκρών, και θέλει σε φωτίσει ο Χριστός.

Ρωμ.ιγ:11 Και μάλιστα, εξεύροντες τον καιρόν, ότι είναι ήδη ώρα να εγερθώμεν εκ του ύπνου· διότι είναι πλησιεστέρα εις ημάς η σωτηρία παρ' ότε επιστεύσαμεν.

Α’ Θεσ.ε:6 Άρα λοιπόν ας μη κοιμώμεθα ως και οι λοιποί, αλλ' ας αγρυπνώμεν και ας εγκρατευώμεθα.

Που πάμε το 2017;

Κάποιος χάθηκε με το αυτοκίνητό του κάπου στην κεντρική Ελλάδα. Πέρασε πολύ ώρα χωρίς να συναντήσει κάποιο άνθρωπο, μέχρι που είδε ένα βοσκό.

    - Πατριώτη, ξέρεις πως θα βγω για Αθήνα;

    - Όχι.

    - Λαμία;

    - Όχι,

    - Βόλο, Τρίκαλα;

    - Όχι.

    - Βλέπω δεν ξέρεις τίποτα!

    - Ναι, αλλά δεν είμαι χαμένος!

Γιατί δεν αρέσουν στον Θεό τα καροτσάκια;

Υπάρχουν μερικά καλά πράγματα που θα μπορούσαν να ειπωθούν γι’ αυτά. Αλλά αυτό δεν αλλάζει το μυαλό του Θεού. Εξακολουθεί να μισεί τα καροτσάκια. Τα μισεί για διάφορους λόγους, μερικούς από τους οποίους θα σας πω.

Πρώτα απ’ όλα, μισεί τα καροτσάκια, γιατί πάντα πρέπει κάποιος να τα σπρώχνει. Δεν κάνουν ούτε ένα πράγμα από μόνα τους. Δεν κουνιούνται αν δεν τα σπρώξεις. Στη συνέχεια, μόλις αυτός που τα σπρώχνει σταματήσει, το ΚΑΡΟΤΣΙ σταματά αμέσως κι αυτό.

Δεύτερο, μισεί τα καροτσάκια, επειδή έχουν την τάση να πηγαίνουν «μονόπλευρα» κι αυτό γίνεται πολύ εύκολα που σημαίνει ότι απαιτείται πρόσθετη προσπάθεια για να τα διορθώσεις.

«Σεαυτόν παρεχόμενος τύπον»

«Τους νεωτέρους ωσαύτως παρακάλει σωφρονείν περί πάντα σεαυτόν παρεχόμενος τύπον καλών έργων εν τη διδασκαλία αδιαφθορίαν, σεμνότητα, λόγον υγιή, ακατάγνωστον, ίνα ο εξ εναντίας εντραπή μηδέν έχων περί ημών λέγειν φαύλον» (Τίτο β:6-8)

Στα ήδη αρκετά χρόνια που ζούμε κάτω από το φως του Ευαγγελίου μέσα στη χριστιανική αδελφότητα – και λέγοντας «χριστιανική» εννοούμε όχι εκείνη που έχει το όνομα αλλά εκείνη που θέλει και φροντίζει να έχει και τη χάρη – συχνά συναντήσαμε ανθρώπους πρόθυμους να μας διδάξουν και να μας δείξουν το σωστό δρόμο και τρόπο της χριστιανικής ζωής και πίστης.

Μάλιστα, για να είμαστε όσο το δυνατόν δίκαιοι, πρέπει να ομολογηθεί ότι πολλά καλά και σωστά πράγματα μάθαμε από διάφορους, για τα οποία είμαστε υπόχρεοι πρώτα στο Θεό και ύστερα σ’ αυτούς που σαν εργαλεία Του πολύτιμα βρέθηκαν στο δρόμο μας και χρησιμοποιήθηκαν απ’ Αυτόν.

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ

Η αγάπη του Θεού είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή του χριστιανού (Ρωμ.ιγ:8-10). Είναι η πηγή και η δύναμη για τον αγιασμό του χριστιανού. Ο Θεός είναι αγάπη, κι όταν κάποιος γεμίζει με το Πνεύμα Του, γεμίζει με την αγάπη Του (Α’ Ιωάν.δ:8,16). Η αγάπη αυτή που είναι θεία αγάπη είναι η βάση της χάρης για κάθε χριστιανό. Είναι η πηγή της τελειότητας (Κολ.γ:14  &  Α’ Τιμ.α:5).

Το 13ο κεφάλαιο της πρώτης επιστολής προς Κορινθίους είναι σωστά τοποθετημένο ανάμεσα στο κεφ.12 που διδάσκει την δύναμη των διακονιών της εκκλησίας και στο κεφ.14 που μας δίνει τους κανόνες σωστής λειτουργίας της εκκλησίας. Το κεφάλαιο 13 μας διδάσκει το πνεύμα με το οποίο όλες οι διακονίες και τα χαρίσματα πρέπει να ενεργούνται.