Την πρώτη κίνηση την έκανε ο Θεός
Πρώτα απ' όλα, δεν είμαστε εμείς, αλλά η χάρη του Θεού, και δεύτερο, ο Θεός μας αγάπησε πρώτα πριν Τον αγαπήσουμε εμείς:
Την πρώτη κίνηση την έκανε ο Θεός
Πρώτα απ' όλα, δεν είμαστε εμείς, αλλά η χάρη του Θεού, και δεύτερο, ο Θεός μας αγάπησε πρώτα πριν Τον αγαπήσουμε εμείς:
Θέλω να ξεκινήσω
σήμερα, με την αναγνώριση και αποδοχή, ότι είμαστε μια μικρή εκκλησία. Μια πολύ
μικρή εκκλησία.
Εύλογα θα αναρωτηθεί
κανείς, γιατί, τι κάνετε;
Η αλήθεια είναι ότι
κάνουμε ό,τι μπορούμε!
Μιλάμε στους ανθρώπους, μοιράζουμε φυλλάδια, χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο, αλλά….
Κηρύττω τον λόγο του Θεού τα τελευταία 38 χρόνια. Ωστόσο, πιστεύω ότι το
κήρυγμα που θα ακούσετε από μένα σήμερα είναι το πιο σημαντικό κήρυγμα που έχω
κηρύξει ποτέ.
Σας το λέω, γιατί αφορά την αιώνια σωτηρία της πολύτιμης ψυχής μας.
Βασίζεται σε ένα ερώτημα με το οποίο πολλοί Χριστιανοί φαίνεται να
αγωνίζονται:
«Αρκεί μόνο η πίστη για να σωθεί κανείς ή πρέπει η πίστη να συνοδεύεται από έργα;».
«Ο καρπός του δικαίου είναι δένδρον ζωής· και όστις κερδίζει ψυχάς, είναι σοφός» (Παρ.ια:30).
«Όταν λέγω προς τον άνομον, Εξάπαντος θέλεις θανατωθή, και συ δεν νουθετήσης αυτόν και δεν λαλήσης διά να αποτρέψης τον άνομον από της οδού αυτού της ανόμου, ώστε να σώσης την ζωήν αυτού, εκείνος μεν ο άνομος θέλει αποθάνει εν τη ανομία αυτού· πλην εκ της χειρός σου θέλω ζητήσει το αίμα αυτού» (Ιεζ.γ:18).
1.
Ποια είναι η οδός για τη Βασιλεία των
ουρανών;
Λέγει προς αυτόν ο
Ιησούς· Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον
Πατέρα, ειμή δι' εμού.
Εγώ είμαι η θύρα· δι' εμού εάν τις εισέλθη, θέλει σωθή και θέλει εισέλθει και εξέλθει και θέλει ευρεί βοσκήν (Ιωάν.ιδ:6 & ι:9).
Το ερώτημα είναι: Έχεις σωθεί; Δε σε ρωτώ πόσο καλός είσαι ή αν εκκλησιάζεσαι τακτικά, αλλά αν έχεις σωθεί. Είσαι σίγουρος ότι θα πας στον ουρανό μετά το θάνατο σου;
Το Ευαγγέλιο είναι η
είδηση, η πιο μεγάλη είδηση, διότι δεν πήγασε απ' τη Γη αλλά απ' τον Ουρανό.
Ο Θεός την έστειλε στους ανθρώπους με σκοπό να τους ενημερώσει γύρω από ορισμένες αλήθειες που πρέπει να μάθουν. Άσχετα αν θα τις δεχτούν ή όχι. Άσχετα αν θα τις αγαπήσουν και θα τις υπηρετήσουν ή θα τις μισήσουν και θα τις πολεμήσουν.
Ιακώβου ε:19 - 20 Αδελφοί, εάν τις μεταξύ σας αποπλανηθή από της αληθείας, και επιστρέψη τις αυτόν, ας εξεύρη ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν από της πλάνης της οδού αυτού θέλει σώσει ψυχήν εκ θανάτου και θέλει καλύψει πλήθος αμαρτιών.
Ο Ιάκωβος στρέφει την
προσοχή της Εκκλησίας σ’ αυτούς τους ανθρώπους που μπορεί να λένε πως έχουν
πίστη, αλλά η πίστη αυτή είναι νεκρή.
Ο Ιάκωβος, όπως και ο
Ιωάννης στην πρώτη του επιστολή έγραψε καλώντας αυτούς που λένε ότι είναι
πιστοί να εξετάσουν την πίστη τους και να βεβαιωθούν πως είναι γνήσια.
Είχε ένα βαθύ ενδιαφέρον ώστε κανείς άνθρωπος να μην αυταπατάται για τη σωτηρία του.
ΕΙΣΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ;
Μήπως
παλεύεις με επίμονα συναισθήματα ενοχής, άγχους, πόνου, στεναχώριας, κατάθλιψης, φόβου,
απελπισίας, ή κενού;
Καθένα απ’
αυτά τα συναισθήματα είναι ένδειξη ότι ένα άτομο δεν είναι εντάξει με το Θεό.
Ο Ιησούς
Χριστός υποσχέθηκε ότι όποιος πιστεύει σ’ Αυτόν, θα είναι γεμάτος με ειρήνη και
χαρά, εκτός από το δώρο της αιώνιας ζωής.
Αν ανησυχείς επειδή δεν έχεις μια γνήσια σχέση με το Θεό, σε παρακαλώ συνέχισε να διαβάζεις παρακάτω για να βρεις πως μπορείς να έχεις προσωπική εμπειρία της αγάπης του Ιησού Χριστού για σένα.
Οι Ρωμαίοι στρατιώτες κατέστρεψαν
τόσο ολοκληρωτικά το Ναό το 70 μ.Χ., που «δεν έμεινε ούτε μια πέτρα πάνω στην
άλλη», όπως είχε πει ο Ιησούς ότι θα συνέβαινε - όταν προέβλεψε αυτό το γεγονός
το 32 μ.Χ.
Στην Αποκ.ιβ, βλέπουμε τη σωτηρία των Ιουδαίων που θα λάβει χώρα στο τελευταίο μισό της Θλίψης. Αυτός είναι ο πρωταρχικός σκοπός για την περίοδο της Θλίψης: να σώσει όλο τον Ισραήλ. Με την Αρπαγή, ο καιρός των εθνών τελειώνει και ο καιρός της σωτηρίας του Ισραήλ αρχίζει.
Αυτά τα αποσπάσματα καταχρώνται από εκείνους που διδάσκουν την παγκόσμια σωτηρία. Δες τι διδάσκουν.
Οι ψευδοδιδάσκαλοι συχνά βγάζουν τα εδάφια της Βίβλου
από τα συμφραζόμενα τους και τα χρησιμοποιούν για να αντικρούσουν βασικές
αλήθειες του Ευαγγελίου.
Αυτή είναι η βάση των δημοφιλών διδασκαλιών για την
παγκόσμια σωτηρία.
Χρησιμοποιούν αυτά τα αποσπάσματα για να ισχυριστούν ότι όλοι οι άνθρωποι θα σωθούν από τον Χριστό είτε Τον δεχτούν είτε Τον απορρίψουν σαν Σωτήρα τους:
ΜΕΡΟΣ ΙΙ
Α. Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΣΤΟΥΣ
ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
α:18-γ:20
1. Ανάλυση
Η δικαιοσύνη είναι το κλειδί στη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό. Ο άνθρωπος είναι ασεβής κι έτσι δεν μπορεί να έχει κοινωνία με τον Θεό της άπειρης αγιότητας, του οποίου ο θρόνος έχει εγκαθιδρυθεί εν δικαιοσύνη.
ΜΕΡΟΣ ΙΙ
Εφεσ.β - δ:1-16
Α. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β
1. Η μεγάλη αντίθεση.
Στο δεύτερο κεφάλαιο μας δίνεται η
αντίθεση ανάμεσα στον αμαρτωλό πριν σωθεί και τον άγιο του Θεού μετά την
απολύτρωση του.
Πριν τη σωτηρία ο άνθρωπος είναι:
α. Νεκρός εξ αιτίας των παραβάσεων και των αμαρτιών. Αυτό σημαίνει απλά, ότι δεν έχει πνευματική, αιώνια ζωή. Σαν νεκρός, δεν μπορεί να γνωρίζει όλες τις ευλογίες του Θεού και δεν μπορεί να ζήσει μ’ ένα τρόπο που να ευαρεστεί Αυτόν.
Υπάρχει μια παραπλανητική διδασκαλία που έχει εξαπλωθεί στο Χριστιανισμό σαν καρκίνος και πιστεύω ότι θα είναι αυτή που θα στείλει περισσότερους ανθρώπους στην κόλαση, από οποιαδήποτε άλλη ψευδοδιδασκαλία που δημιουργήθηκε ποτέ!
Βασικά διδάσκει: «Αφού
σώθηκες, δεν μπορείς να χαθείς».
Αυτή η ψευδοδιδασκαλία είναι ένα από τα πιο διαστρεβλωμένα και επικίνδυνα δόγματα στους χριστιανικούς κύκλους σήμερα!
Έχεις σωθεί; Πώς ξέρεις ότι έχεις σωθεί;
«Ξέρω ότι έχω σωθεί επειδή το
νιώθω στην καρδιά μου», λένε πολλοί, συχνά.
Αλλά τα συναισθήματα της
καρδιάς σου είναι το κατάλληλο πρότυπο για να καθορίσεις τη σωτηρία σου;
Δεν χρησιμοποιούμε αυτό το πρότυπο σε άλλα θέματα. Κανείς, όταν πάρει την κίνηση του τραπεζικού λογαριασμού του, δεν λέει «Ξέρω ότι είναι σωστό γιατί το νιώθω στην καρδιά μου». Μάλλον ελέγχεις τις κινήσεις για να σιγουρευτείς ότι είναι σωστό το υπόλοιπο σου. Κανένας ξυλουργός δεν λέει, «Ξέρω ότι η σανίδα έχει μήκος 10 μέτρα γιατί το νιώθω στην καρδιά μου» – μετράει τη σανίδα με το μέτρο!
Μέσα σ’ ένα κόσμο που τον χαρακτήριζε η κακία, υπήρχε ένας άνθρωπος που ακόμα είχε πίστη στο λόγο του Θεού γιατί διαβάζουμε στην Εβρ.ια:7 «Διά πίστεως ο Νώε, ειδοποιηθείς θεόθεν περί των μη βλεπομένων έτι, εφοβήθη και κατεσκεύασε κιβωτόν προς σωτηρίαν του οίκου αυτού».
Κλείνοντας αυτή τη μελέτη, επιστρέφουμε στην αρχική ερώτηση: «Τι πρέπει να κάνω για να σωθώ»;
Η απάντηση της Καινής Διαθήκης είναι να πιστέψεις στον Κύριο Ιησού Χριστό, να μετανοήσεις για τις αμαρτίες σου, να βαπτιστείς στο νερό στο όνομα του Ιησού για την άφεση των αμαρτιών, να βαπτιστείς στο Άγιο Πνεύμα με το αρχικό σημείο της γλωσσολαλιάς και να συνεχίσεις να ζεις άγια ξεχωρισμένος από το φρόνημα του κόσμου με τη δύναμη του Πνεύματος που κατοικεί μέσα σου.
Υιοθεσία είναι η πράξη της εκλογής και της τοποθέτησης ενός παιδιού σε σπίτι. Η αναγέννηση δηλώνει ότι είμαστε παιδιά του Θεού εξαιτίας μιας νέας, πνευματικής γέννας. Η υιοθεσία σημαίνει ότι ενηλικιωνόμαστε σαν παιδιά του Θεού και γινόμαστε κληρονόμοι μετά από συνειδητή εκλογή Του. Η υιοθεσία λοιπόν, αναφέρεται στη θέση μας σαν παιδιά του Θεού με όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτή την θέση.
Στην Γαλ.δ:1-7 ο απόστολος Παύλος αντιπαραβάλλει τη ζωή κάτω από το Νόμο, πριν το Χριστό και τη ζωή του Πνεύματος μετά το Χριστό. Πριν το θάνατο του Χριστού, «υπό τα στοιχεία του κόσμου ήμεθα δεδουλωμένοι».
«Και τοιούτοι υπήρχετέ τινες· αλλά απελούσθητε, αλλά ηγιάσθητε, αλλ'
εδικαιώθητε διά του ονόματος του Κυρίου Ιησού και διά του Πνεύματος του Θεού
ημών» (Α΄Κορ.ς:11).
Η σωτηρία που προμηθεύει ο
Θεός θα θεραπεύσει κάθε πρόβλημα που δημιούργησε η αμαρτία.
Επιτέλους, θα αποκατασταθεί
κάθε τι που έχασε ο Αδάμ και όχι μόνο (Ρωμ.ε:15-21) και θα μας κάνει ξανά «συμμόρφους της εικόνος του Υιού αυτού»
(Ρωμ.η:29, Α΄Ιωάν.γ:2).
Αυτό το κεφάλαιο πραγματεύεται τις τέσσερεις βασικές πτυχές της σωτηρίας: τη δικαίωση, την αναγέννηση, την υιοθεσία και τον αγιασμό.
Στη μελέτη μας αυτή δεν πραγματευτήκαμε την περίπτωση των παιδιών που πεθαίνουν πριν μεγαλώσουν αρκετά ώστε συνειδητά να πιστέψουν στο Θεό και να μετανοήσουν για τις αμαρτίες τους, καθώς και την περίπτωση των διανοητικά ανίκανων ατόμων. Υπάρχουν διάφορες απόψεις πάνω στο θέμα:
(1) Δεν μπορούν να πάνε στον ουρανό εξαιτίας της αμαρτωλής φύσης τους (Ψαλμ.να:5 Ρωμ.ε:12-21). Αυτό όμως προϋποθέτει ότι η αμαρτωλή φύση δεν εξαναγκάζει μόνο κάποιον να αμαρτήσει, αλλά ενέχει και μια κληρονομική ενοχή άσχετα από τις πράξεις του καθένα. Αυτή η άποψη υποστηρίζεται από Καθολικούς και Ορθόδοξους, που διδάσκουν ότι τα βρέφη πρέπει να βαπτίζονται για να καθαρίζονται από το προπατορικό αμάρτημα. Μάλιστα έχουν επινοήσει ένα μη βιβλικό τόπο για τα αβάπτιστα μωρά, που τον ονομάζουν (limbo) λήθη, όπου δεν υπάρχει πόνος, αλλά ούτε χαρά.