Η Θλίψη δεν είναι για την εκκλησία

 

Οι Ρωμαίοι στρατιώτες κατέστρεψαν τόσο ολοκληρωτικά το Ναό το 70 μ.Χ., που «δεν έμεινε ούτε μια πέτρα πάνω στην άλλη», όπως είχε πει ο Ιησούς ότι θα συνέβαινε - όταν προέβλεψε αυτό το γεγονός το 32 μ.Χ.

Στην Αποκ.ιβ, βλέπουμε τη σωτηρία των Ιουδαίων που θα λάβει χώρα στο τελευταίο μισό της Θλίψης. Αυτός είναι ο πρωταρχικός σκοπός για την περίοδο της Θλίψης: να σώσει όλο τον Ισραήλ. Με την Αρπαγή, ο καιρός των εθνών τελειώνει και ο καιρός της σωτηρίας του Ισραήλ αρχίζει.

Ένας δευτερεύων σκοπός της Θλίψης είναι να καταδείξει το κακό του σατανά και εκείνων που τον λατρεύουν και να καταστρέψει και τους δύο στη Λίμνη της Φωτιάς. Ο Θεός θα επιτρέψει στον σατανά να βασιλεύσει στη γη ως αυτοαποκαλούμενος θεός για επτά χρόνια. Η βασιλεία Του θα φανερώσει τις αληθινές καρδιές εκείνων που μισούν τον Θεό και θα λατρεύουν και θα υπηρετούν το θηρίο.

Η Θλίψη δεν προοριζόταν ποτέ για την εκκλησία του Ιησού. Όταν ο Παύλος έγραψε την πρώτη του επιστολή προς τη Θεσσαλονικιά εκκλησία, τους είπε συγκεκριμένα ότι αυτή η περίοδος οργής δεν είναι για εκείνους που αγαπούν τον Ιησού, επειδή ο Θεός μας έχει προσδιορίσει για σωτηρία (Α ́ Θες.ε:9-10).

Η ιδέα ότι πρέπει να εξαγνιστούμε από τη θλίψη –από το κείμενο των Πράξ.ιδ:22, «διά πολλών θλίψεων πρέπει να εισέλθωμεν εις την βασιλείαν του Θεού»– περιγράφει τις δοκιμασίες (προβλήματα) που προέρχονται από τον κόσμο, όχι τη Θλίψη που προέρχεται από τον Ιησού που ονομάζεται «οργή του Αρνίου».

Υπάρχει μια εκπληκτική διαφορά μεταξύ της θλίψης από τον κόσμο και της Θλίψης από τον Θεό

Ο Ιησούς είπε ότι σ' αυτόν τον κόσμο θα έχουμε θλίψη, αλλά έχει νικήσει τον κόσμο (Ιωάν.ις:33). Ο Ιησούς δεν είπε ότι σε αυτόν τον κόσμο ο πιστός θα πρέπει να υπομείνει τη Θλίψη που προέρχεται από τον Θεό.

Τα τελευταία τρεισήμισι χρόνια της Θλίψης περιγράφουν το αποκορύφωμα της οργής του Θεού που ξεχύνεται στη γη. Καθένας που αποφασίζει να εμπιστευτεί τον Ιησού την περίοδο της Θλίψης, θα θανατωθεί από το θηρίο (Αποκ.κ:4). Αυτοί είναι άνθρωποι που δεν πίστευαν στον Ιησού πριν από την Αρπαγή (ή έλεγαν ότι πίστευαν - ήταν χλιαροί), αλλά αποφασίζουν να Τον εμπιστευτούν μετά την έναρξη της Θλίψης.

Όταν εκατομμύρια Χριστιανοί εξαφανιστούν από τη γη κατά την Αρπαγή, ο κόσμος θα γνωρίζει ότι η υπόσχεση του Ιησού να επιστρέψει για την εκκλησία Του και η περιγραφή αυτού του γεγονότος από τον Παύλο στο Α ́ Θες.δ είναι αληθινές. 

Ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων θα στραφεί στον Χριστό κατά τη διάρκεια της Θλίψης, αλλά αυτό θα έχει μεγάλο κόστος – την απώλεια της ζωής τους.

Η ιδέα ότι οι Χριστιανοί πρέπει να περάσουν από τη Θλίψη για να εξαγνιστούν από την αμαρτία και να είναι έτοιμοι για την επιστροφή του Ιησού αμφισβητείται από την Καινή Διαθήκη.

Ο Παύλος έγραψε ότι είμαστε πλήρεις εν Χριστώ Ιησού. Έγραψε εκτενώς ότι όλη η δικαιοσύνη μας προέρχεται από τον Ιησού, και εκείνους που Τον εμπιστεύονται δεν τους βαρύνουν αμαρτίες.

Κολ.β:9,10 διότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς, και είσθε πλήρεις εν αυτώ, όστις είναι η κεφαλή πάσης αρχής και εξουσίας,

Α΄Κορ.ς:11 Και τοιούτοι υπήρχετέ τινες· αλλά απελούσθητε, αλλά ηγιάσθητε, αλλ' εδικαιώθητε διά του ονόματος του Κυρίου Ιησού και διά του Πνεύματος του Θεού ημών.

Ο Ιησούς είπε ότι όσοι Τον εμπιστεύονται είναι «καθαροί» και δεν υπάρχει ανάγκη για περαιτέρω εξαγνισμό:

Ιωάν.ιγ:8-11 Λέγει προς αυτόν ο Πέτρος· Δεν θέλεις νίψει τους πόδας μου εις τον αιώνα. Απεκρίθη προς αυτόν ο Ιησούς· Εάν δεν σε νίψω, δεν έχεις μέρος μετ' εμού. Λέγει προς αυτόν ο Σίμων Πέτρος· Κύριε, μη τους πόδας μου μόνον, αλλά και τας χείρας και την κεφαλήν. Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Ο λελουμένος δεν έχει χρείαν ειμή τους πόδας να νιφθή, αλλ' είναι όλος καθαρός· και σεις είσθε καθαροί, αλλ' ουχί πάντες. Διότι ήξευρεν εκείνον, όστις έμελλε να παραδώση αυτόν· διά τούτο είπε· Δεν είσθε πάντες καθαροί.

Τη στιγμή που κάποιος εμπιστεύεται τον Ιησού για τη σωτηρία του, αφού μετανοήσει από τις αμαρτίες του, είναι καθαρός, άγιος, και πλήρως έτοιμος για τον ουρανό. 

Αν οι χριστιανοί πρέπει να περάσουν από τη Θλίψη για να εξαγνιστούν από την αμαρτία και να είναι έτοιμοι για τον ουρανό, αυτό είναι ένα δόγμα έργων που τοποθετεί τη σωτηρία στα χέρια του ανθρώπου, όχι στον Χριστό. Η σωτηρία είναι δώρο. Δεν μπορούμε να το κερδίσουμε με το να είμαστε πιο αγνοί ή πιο άξιοι. Όταν εμπιστευόμαστε τον Ιησού για τη σωτηρία μας, είμαστε πλήρως έτοιμοι για τον ουρανό εκείνη τη στιγμή.