ΧΑΡΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΙ
ΟΧΙ ΑΠΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
Εκείνο που σαν
πιστοί δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε είναι ότι όσο κι’ αν οι δυσκολίες
που συναντούμε ή οι περιστάσεις που μέσα σ’ αυτές είμαστε υποχρεωμένοι να
ζούμε, είναι καταθλιπτικές, δεν παύουν να είναι έξω από μας.
Όταν ο Κύριος κατοικεί πλούσια μέσα μας και κατευθύνει τα βήματα μας μας δίνει τη δύναμη και να σταθούμε και να χαρούμε. Εξάλλου η χαρά μας είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος μέσα στην καρδιά μας (Γαλ.ε:22).
Η χαρά του
χριστιανού δεν εξαρτάται βασικά από τις εξωτερικές συνθήκες της ζωής του
και από την ικανοποίηση προσωπικών του επιθυμιών ή φιλοδοξιών αλλά από το
Θεό, την αστείρευτη πηγή χαράς και αγαλλίασης. Η επίγνωση ότι έχουμε ένα
Παντοδύναμο και γεμάτο αγάπη Θεό, που έδωσε το Γιο Του να σταυρωθεί για
μας για να μας λυτρώσει και να μας οδηγήσει στην αιώνια ευδαιμονία, ένα Θεό
που επιπλέον φροντίζει για τον καθένα μας προσωπικά παρέχοντας μας την
προστασία και την ευλογία Του, η επίγνωση αυτή γεμίζει χαρά και
ικανοποίηση την ψυχή μας.
Μάλιστα, όσο
περισσότερο αποσπούμε το βλέμμα από τα πρόσκαιρα και γήινα και το
προσκολλάμε στα αιώνια τόσο περισσότερο ανοίγουν μπροστά μας
νέοι ορίζοντες και ευλογημένες επιδιώξεις. Όσο περισσότερο
προσκολλάμε τον εαυτό μας στον Κύριο μας τόσο περισσότερο γεμίζει χαρά η
καρδιά μας.
Μαζί με το Δαβίδ
μπορούμε τότε κι’ εμείς να πούμε: «Ενώπιον μου είχον τον Κύριον
διαπαντός· διότι είναι έκ δεξιών μου, διά νά μη σαλευθώ. Δια τούτο
ευφράνθη ή καρδιά μου και ηγαλίασεν η γλώσσα μου» (Ψαλμ.ις:8-9).
Η ΧΑΡΑ, ΣΑΝ ΦΥΣΙΚΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ
Η χαρά
του χριστιανού δεν είναι ο σκοπός της ζωής του ή η επιδίωξη του αλλά η
φυσική συνέπεια μιας σωστής σχέσης του με το Θεό και μιας
σωστής πνευματικής πορείας.
Όταν σαν
πιστοί αφήνουμε τον Κύριο να μας μιλάει, να μας διδάσκει και να μας αποκαλύπτει
τα μεγαλεία Του, τότε γίνεται πραγματικότητα και για μας, για τον
καθένα από μας το «ταύτα ελάλησα προς εσάς διά νά μείνει έν υμίν η
χαρά μου και ή χαρά υμών νά είναι πλήρης» (Ιωάν.ιε:11). Γι’ αυτό
και άλλου τονίζει: «Ο λόγος του Χρίστου ας κατοικεί έν υμίν
πλουσίως, μετά πάσης σοφίας» (Κολ.γ:16).
Όταν σαν πιστοί
μένουμε στενά συνδεδεμένοι με τον Κύριο μας τότε το Άγιο Πνεύμα κατοικεί
πλούσια μέσα μας, φέροντας τους καρπούς Του, που ένας απ’ αυτούς
είναι όπως είπαμε και η χαρά (Γαλ.ε:22). Επίσης η καθημερινή μελέτη του
λόγου του Θεού και η επικοινωνία μας με το Θεό με μυστική ή ανοιχτή προσευχή,
η ευχαριστία της καρδίας και η δοξολογία, γεμίζουν την ψυχή μας με χαρά
και ικανοποίηση.
Τέλος μια άλλη πηγή
χαράς για τους χριστιανούς είναι η κοινωνία με άλλους πιστούς. «εκείνο,
το οποίον είδομεν και ηκούσαμεν, απαγγέλλομεν προς εσάς· διά να έχητε και σεις
κοινωνίαν μεθ' ημών· και η κοινωνία δε ημών είναι μετά του Πατρός και μετά του
Υιού αυτού Ιησού Χριστού. Και ταύτα γράφομεν προς εσάς, διά να ήναι πλήρης η
χαρά σας» (Α' Ιωάν.α:3-4).
Αν λοιπόν θέλουμε
να είναι πλήρης η χαρά μας, όχι μόνο δεν πρέπει να παραμελούμε αλλά να
επιδιώκουμε τις συναναστροφές με άλλους πιστούς.