Τι δεν πρέπει να κάνεις!

Κυκλοφορεί ένα κείμενο με τίτλο: «Πότε είναι η ώρα να φύγεις από μια εκκλησία», που περιέχει μερικές καλές συμβουλές.

Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά αυτού του «κέρματος», που είναι:

«Τι ΔΕΝ πρέπει να κάνεις όταν άτομα φεύγουν από την εκκλησία σου».

Είτε είσαι εργάτης ή απλά ένα μέλος, είναι απογοητευτικό να δεις κάποιον να φεύγει από την τοπική σου εκκλησία. Αλλά υπάρχει ένας σωστός τρόπος και ένας λάθος τρόπος να χειριστείς αυτές τις καταστάσεις.

Θα δούμε πέντε πράγματα που δεν πρέπει να κάνεις όταν άνθρωποι φεύγουν από την εκκλησία σου.

Η ζωή του Χριστού

 

Γέν.α:26 Και είπεν ο θεός, Ας κάμωμεν άνθρωπον κατ' εικόνα ημών, καθ' ομοίωσιν ημών· και ας εξουσιάζη επί των ιχθύων της θαλάσσης και επί των πετεινών του ουρανού και επί των κτηνών και επί πάσης της γης και επί παντός ερπετού, έρποντος επί της γης.

Το «ας κάμωμεν» αρχίζει όταν γνωρίζουμε το Χριστό, και τελειώνει στην Αρπαγή.

παν ό,τι αν πράττητε, εκ ψυχής εργάζεσθε

Οι περισσότεροι Χριστιανοί αναγνωρίζουν την ανάγκη τους να αλλάξουν και να αυξηθούν πνευματικά, αλλά λίγοι βάζουν ανάλογους στόχους για να το πετύχουν.

Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι από εμάς ξοδεύουμε περισσότερο χρόνο σχεδιάζοντας τις διακοπές μας, τα χόμπι μας, τα γυμναστήρια και τη λίστα για το σούπερ μάρκετ από ό, τι ξοδεύουμε σχεδιάζοντας την πνευματική μας αύξηση.

Πρακτικά ζητήματα

 

Καλοί τρόποι για χριστιανούς συνομιλητές

 

Οι πιστοί του Χριστού συχνά θέλουν να διακηρύξουν την πίστη και την εμπειρία τους με το Χριστό στους άλλους ανθρώπους. Μερικοί είναι ιδιαίτερα ικανοί σ’ αυτό, ενώ άλλοι σταθερά αποτυγχάνουν. Ο λόγος του Θεού λέει ότι «όστις κερδίζει ψυχάς, είναι σοφός» (Παρ.ια:30). Παρακάτω δίδονται ορισμένες συμβουλές, αρκετές από τις οποίες προέρχονται από την περικοπή Β΄ Τιμ.β:23-26.

Ο Ιησούς δεν μας κάλεσε να είμαστε «Καλοί».

Η καλοσύνη δεν ακολουθεί απαραίτητα την ευσέβεια.

Έχω ένα πρόβλημα. Είμαι από τα άτομα που θέλουν να ικανοποιούν τους πάντες.

Η επιθυμία μου αυτή, να τους κάνω όλους χαρούμενους, ήρθε αρκετά αθώα. Στην εκκλησία μας μαθαίναμε ότι ο Ιησούς ήταν καλός με όλους τους ανθρώπους, ένα συναίσθημα που με ακολούθησε μέχρι την ενήλικη ζωή μου, χειροτερεύοντας την κατάσταση. Αποδεικνύεται ότι κανένας από τον καρπό του Πνεύματος δεν έχει  να κάνει τίποτα με το να είσαι μια ζωή το κορόιδο, αλλά εγώ δυστυχώς ήμουν και είμαι. Δεν μπορώ να πω όχι. Δεν μπορώ να είμαι ειλικρινής. Δεν μπορώ να εκφράσω συναισθήματα, εκτός από ευτυχία.

Φωνάζοντας στον Θεό

«Ό χ ι !» ο 3χρονος ούρλιαξε... στη διαπασών... ενώ χτυπούσε τους γονείς του.

Αυτό συνέβη επανειλημμένα κατά τη διάρκεια της πτήσης μας για το νησί.

Καθόμουν δίπλα στον πατέρα αυτού του παιδιού, και μου είπε ότι θα επισκεπτόταν τους παππούδες του αγοριού στο νησί. Αλλά το μόνο που μπορούσε να σκεφτεί αυτός ο μικρούλης ήταν το γεγονός ότι έπρεπε να καθίσει ακίνητος τόση ώρα.

Είναι αμαρτία;

7 τρόποι για να κρίνεις μια συμπεριφορά που δεν αναφέρεται συγκεκριμένα στη γραφή.

Αν κάτι είναι καταδικαστέο στη Γραφή, είναι λάθος. Αλλά η Βίβλος δεν αναφέρει συγκεκριμένα κάθε μορφή φόνου, υπερηφάνειας, πόθου, κλπ.

Έτσι, εδώ θα δούμε κάποιους τρόπους που μπορούμε να κρίνουμε μια συμπεριφορά που δεν αναφέρεται συγκεκριμένα στη Γραφή:

Μιλώντας μειωτικά

Το πράγμα είναι απλό: μειώνουμε κάποιον για να αυξήσουμε τη δική μας αυτοαξία. Για να νιώσουμε πιο έξυπνοι, πιο όμορφοι, πιο ψηλοί, για να δώσουμε στον εαυτό μας την αίσθηση της υπεροχής και της εκτίμησης. Επίσης υποδηλώνονται οι δικοί μας φόβοι. Ό,τι χαρακτηρίζουμε με κακία είναι αυτό που ουσιαστικά φοβόμαστε.

Υπάρχει και η περίπτωση της ανταποδοτικότητας: μειώνουμε κάποιον, γιατί νιώθουμε απειλή από αυτόν ή προσπαθούμε να αμυνθούμε, γιατί κάποτε νιώσαμε απειλή ή και καταπίεση. 

Τι μπορούμε να μάθουμε από μια προδοσία;

Μπορούμε να μάθουμε 3 σημαντικά μαθήματα όταν κάποιος μας προδίδει. Καθένα υποστηρίζεται Γραφικά.

Πώς θα πρέπει ένας χριστιανός να χειριστεί μια προδοσία; 

Τι πρέπει να κάνουμε όταν κάποιος προδίδει την εμπιστοσύνη μας, μας διαβάλλει, στρέφεται εναντίον μας χωρίς να υπάρχει λόγος ή μας κλωτσάει όταν είμαστε πεσμένοι κάτω;

Μπορούμε να μάθουμε πολλά πράγματα από αυτές τις καταστάσεις:

ΠΡΟΣΚΟΜΜΑ ΚΑΙ ΠΕΤΡΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ

Αποτελεί συχνά σκάνδαλο για τους νέους αναγεννημένους Χριστιανούς, που προσπαθούν να βγουν μέσα από το φρόνημα του κόσμου, να βλέπουν παλαιότερους Χριστιανούς, που έχουν πολλά χρόνια στην πίστη, να ντύνονται με κοσμικό και άσεμνο τρόπο. Ο λόγος του Θεού προειδοποιεί: «Πλην προσέχετε μήπως αυτή η εξουσία σας γείνει πρόσκομμα εις τους ασθενείς» (Α’ Κορ.η:9).

Ο Παύλος είχε κάθε δικαίωμα να τρώγει κρέας ειδωλόθυτο, που προηγουμένως δηλαδή είχε προσφερθεί στα είδωλα. Όμως λέει παρακάτω στο εδ.13 «Δια τούτο, εάν το φαγητόν μου σκανδαλίζει τον αδελφό μου, δεν θέλω φάγει κρέας εις τον αιώνα, δια να μην σκανδαλίσω τον αδελφό μου»

Η αλληγορία του απορριμματοφόρου

Μια μέρα βρισκόμουν σε ένα ταξί και πήγαινα στο αεροδρόμιο. Το ταξί προχωρούσε στη δεξιά λωρίδα του δρόμου, όταν ξαφνικά ένα μαύρο αυτοκίνητο πετάχτηκε από ένα χώρο στάθμευσης ακριβώς μπροστά μας. Ο οδηγός του ταξί πάτησε το φρένο, γλίστρησε και κατάφερε να μην χτυπήσει το άλλο αυτοκίνητο για λίγα μόλις εκατοστά!

Συμπεριφορές

Υπερηφάνεια, και υπερήφανο βλέμμα. Ο Θεός μισεί τους υπερήφανους οφθαλμούς (Παρ.ς:17). Στους υπερήφανους αντιτάσσεται και δίνει χάρη στους ταπεινούς (Ιακ.δ:6). Η υπερηφάνεια ήταν η αμαρτία που έγινε αιτία για την πτώση του Σατανά, και που θα γίνει η αιτία της πτώσης και της καταστροφής όλων όσων την υποκρύπτουν (Ησ.ιδ:12-15 Παρ.ις:18). Η υπερηφάνεια της ζωής ή η αλαζονεία του βίου είναι μια από τις τρεις βασικές κατηγορίες κοσμικότητας που πειράζουν τους χριστιανούς (Α΄Ιωάν.β:16). Ο Ιωάννης ο βαπτιστής και ο Ιησούς κήρυξαν τα πιο σκληρά τους κηρύγματα ενάντια στην υποκρισία και την υπερηφάνεια των γραμματέων και των Φαρισαίων. Πόσο σημαντικό είναι το γεγονός ότι αυτά τα βίαια και ορμητικά λόγια δεν ειπώθηκαν σε αμαρτωλούς, αλλά στους θρησκευτικούς αρχηγούς του καιρού εκείνου. Βλέπουμε ότι συχνά οι θρησκευόμενοι άνθρωποι είναι περισσότερο επιδεκτικοί στην αμαρτία της υπερηφάνειας.

Η συμπεριφορά είναι το πιο σημαντικό στοιχείο του αγιασμού (2)

Κραυγή. Είναι το να φωνάζεις, να μιλάς σε πολύ δυνατό τόνο, να δημιουργείς οχλαγωγία, το να ζητάς επίμονα κάτι κραυγάζοντας. Μήπως έχεις συνέχεια παράπονα;  Μήπως κραυγάζεις για να τα βγάλεις πέρα; Μερικοί μεγάλοι αφήνουν να βγει από μέσα τους μια έξαψη θυμού και οργής και ενεργούν σαν πεισματάρικα μικρά παιδιά που πέφτουν στο δάπεδο τσιρίζοντας και κλοτσώντας. Άνθρωποι που δημιουργούν στην εκκλησία οχλαγωγία, που συνέχεια απαιτούν την προσοχή των άλλων, που συνέχεια έχουν απαιτήσεις, κι έτσι εμποδίζουν την πρόοδο της εκκλησίας έχουν πέσει στο αμάρτημα της κραυγής. Αυτή η στάση κατακρίνεται από τις Γραφές.

Κακολογία. Προέρχεται από μια κακή καρδιά. Συνήθως ξεκινάει από ζήλια. Πόσες φορές έχεις κακολογήσει άλλους ανθρώπους; Πόσο κακό και φασαρίες έχεις προξενήσει από τέτοιες συζητήσεις;

Σιωπή, όσο αφορά στο ξεχώρισμα.

Υπάρχει κενό σοβαρής διδασκαλίας για τον αγιασμό. Βέβαια, όλοι συμφωνούν με τη γενική διδασκαλία για τον αγιασμό. Ναι, πρέπει να είμαστε άγιοι. Πρέπει να γίνουμε πιο άγιοι. Ας κάνουμε ένα συνέδριο αγιασμού. Όταν όμως γίνεσαι συγκεκριμένος για το τι σημαίνει αυτό, τότε ξεσπά θύελλα.

 Εβρ.ιβ:14 Ζητείτε ειρήνην μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον

Αγιασμός (2)

Ο νόμος και ο φόβος δεν έχουν να κάνουν με τον αγιασμό που μιλάμε. Για παράδειγμα, ο νόμος, ή ο φόβος να συλληφθεί, μπορεί να κάνουν τον άνθρωπο να παραμείνει πιστός στη σύζυγό του και να τον εμποδίσουν σε ώρα πειρασμού, αλλά θα συνεχίσει να είναι πολύ άπιστος στις σκέψεις του, στη στάση του, στη συμπεριφορά του.

ΑΓΙΑΣΜΟΣ 3 - Χριστιανική συμπεριφορά

«Πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία, ας αφαιρεθή από σάς μετά πάσης κακίας, γίνεσθε δε εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαχνοι, συγχωρούντες αλλήλους, καθώς ο Θεός συνεχώρησεν εσάς δια του Χριστού» (Εφεσ.δ:31-32)

Η συμπεριφορά είναι το πιο σημαντικό στοιχείο του αγιασμού. Αν ένα άτομο έχει τη σωστή συμπεριφορά προς το Θεό και τους ανθρώπους Του, ο αγιασμός του θα φαίνεται σ' όλες τις πτυχές της ζωής του. Αν δεν έχει την πρέπουσα συμπεριφορά, καμία εκδήλωση εξωτερικού αγιασμού δεν μπορεί να ισοφαρίσει την έλλειψη του εσωτερικού αγιασμού στα μάτια του Θεού. Λάθος φερσίματα είναι τα πρώτα σημάδια αποστασίας και είναι αναπόφευκτα στοιχείο υποκρισίας.

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ - 5. Μετάνοια

«Ουχί, σάς λέγω, αλλ' εάν δέν μετανοήτε, πάντες ομοίως θέλετε απολεσθή» (Λουκ.ιγ:3).

"Καί ο Πέτρος είπε πρός αυτούς Μετανοήσατε.." (Πράξ.β:38).

Στο τρίτο κεφάλαιο περιγράψαμε τη μετάνοια σαν θάνατο ως προς την αμαρτία και την παλιά φύση. Στο τέταρτο κεφάλαιο εξηγήσαμε ότι η μετάνοια είναι απαραίτητη για τη νέα γέννηση κι ότι πρέπει να συνοδεύει το βάπτισμα στο νερό και τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος (Πράξ.β:38). 

Ο θάνατος είναι απαραίτητος πριν από την αναγέννηση. Αυτό επιβεβαιώνει τη θέση μας ότι μετάνοια σημαίνει θάνατο και ακόμα ότι αναγέννηση σημαίνει βάπτισμα στο νερό και το Άγιο Πνεύμα. 

Παρακαλώ αν θέλετε δώστε μου μία απάντηση.

Πήραμε το παρακάτω σχόλιο στη σελίδα μας, κι επειδή πρόκειται για ερώτηση και δεν έχουμε στοιχεία του αποστολέα, απαντούμε εδώ:

Ευχαριστώ τον Κύριο για σας αδελφοί, και για την αγνή ξεκάθαρη διδασκαλία. Συμφωνώ σε όλα όσα γράφετε περί αγιασμού, γιατί είναι ο καθαρός και γνήσιος Λόγος Θεού. Παίρνω το θάρρος αν και δεν σας γνωρίζω προσωπικά, να ζητήσω την γνώμη σας με αφορμή όλα όσα διάβασα.