Πειρασμοί

Ο πειρασμός κάποτε δεν είναι ευχάριστος, αλλά τις περισσότερες φορές είναι. Το σίγουρο είναι ότι δεν είναι ποτέ ακίνδυνος.

Ματθ.ς:13 «και μη φέρης ημάς εις πειρασμόν»

Μπορεί να πάρει διάφορες μορφές, ανάλογα με τις συνθήκες της ζωής και τις ανάγκες της στιγμής.

Εμείς βλέπουμε τα πράγματα επιπόλαια. Ο Κύριος ξέρει τις βαθύτερες ανάγκες μας και γι’ αυτό προσεύχεται το Πνεύμα για μας (Ρωμ.η:26).

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ. - Ο διάβολος με πειράζει μέρα - νύχτα

ΕΡΩΤΗΣΗ:

Ο διάβολος με πειράζει σχεδόν μέρα - νύχτα. Ζω με φόβους και βασανίζομαι από μια συνεχή αυτοκατάκριση. Όταν ένα όμορφο κορίτσι περάσει από κοντά μου, κλείνω τα μάτια για ν' αποφύγω κάποια επιθυμία που μπορεί να μου δημιουργηθεί. Όταν δω ένα ωραίο αμάξι, γεμίζω φόβους μήπως έχω πέσει στην αμαρτία της απληστίας.

Όταν κάποιος με ρωτάει κάτι, πάντοτε απαντάω με «ίσως», «μπορεί», «υποθέτω», «θα μπορούσε να είναι έτσι», γιατί φοβάμαι ότι αν πω κάτι διαφορετικό μπορεί να πω ψέματα. Έχω φτάσει στο σημείο να μην μπορώ να πω την ώρα, γιατί τη στιγμή που απαντάω, ήδη η ώρα έχει αλλάξει! Συνεχώς απολογούμαι για κάθε τι που κάνω, με αποτέλεσμα οι φίλοι μου να μην με θέλουν μαζί τους γιατί συνέχεια τους ζητάω συγνώμη.

ΑΓΙΑΣΜΟΣ 5 - Το μάτι: φως του σώματος

“Ο λύχνος του σώματος είναι ο οφθαλμός.... εάν όμως ο οφθαλμός σου είναι πονηρός, όλον το σώμα σου θέλει είσθαι σκοτεινόν” (Ματθ.ς:22-23).

“Δεν θέλω βάλει πρό οφθαλμών μου πράγμα πονηρόν” (Ψαλμ.ρα:3).

Είσοδος της ψυχής. Ο ψαλμωδός Δαβίδ έκανε μια συνθήκη με τα μάτια του, όταν υποσχέθηκε να μη βάλει τίποτα πονηρό μπροστά τους. Ακόμα ζήτησε απ’ το Θεό να του δώσει τη δύναμη να “αποστρέψει τους οφθαλμούς του από του να βλέπωσι ματαιότητα” (Ψαλμ.ριθ:37). Με τον όρο ματαιότητα αναφέρεται σε καθετί χωρίς αξία, ανόητο, κενό και φτωχό σε αλήθεια. Γιατί ο Δαβίδ έδωσε τόση έμφαση στο να μην βλέπει φαύλα και μάταια πράγματα;

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ. - Κακές σκέψεις έρχονται συνέχεια στο νου μου

ΕΡΩΤΗΣΗ:  Έχω πρόβλημα, γιατί έρχονται συνέχεια στο μυαλό μου βρώμικες σκέψεις. Προσπαθώ να τις διώξω, αλλά δεν τα καταφέρνω, συνεχίζουν να μ' ενοχλούν. Αυτή η κατάσταση μου φέρνει μια συνεχή κατάκριση και φτάνω στο σημείο να πιστεύω ότι δεν είμαι σωσμένος.

Εαυτούς εξετάζετε

Στην Α' Τιμ.α:18-20 βρίσκουμε τον Παύλο να δίνει συμβουλές στον Τιμόθεο:

«Ταύτην την παραγγελίαν παραδίδω εις σε, τέκνον Τιμόθεε, κατά τας προγενομένας προφητείας περί σου, να στρατεύης κατ' αυτάς την καλήν στρατείαν, ΕΧΩΝ ΠΙΣΤΙΝ και αγαθήν συνείδησιν, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΤΙΝΕΣ ΑΠΟΒΑΛΟΝΤΕΣ ΕΝΑΥΑΓΗΣΑΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗΝ εκ των οποίων είναι ο Υμέναιος και Αλέξανδρος, τους οποίους παρέδωκα εις τον Σατανάν, διά να μάθωσι να μη βλασφημώσι». 

Διδάσκαλε, δεν σε μέλει ότι χανόμεθα;

«Και αφήσαντες τον όχλον, παραλαμβάνουσιν αυτόν ως ήτο εν τω πλοίω και άλλα δε πλοιάρια ήσαν μετ' αυτού. Και γίνεται μέγας ανεμοστρόβιλος και τα κύματα εισέβαλλον εις το πλοίον, ώστε αυτό ήδη εγεμίζετο. Και αυτός ήτο επί της πρύμνης κοιμώμενος επί το προσκεφάλαιον· και εξυπνούσιν αυτόν και λέγουσι προς αυτόν· Διδάσκαλε, δεν σε μέλει ότι χανόμεθα; Και σηκωθείς επετίμησε τον άνεμον και είπε προς την θάλασσαν· Σιώπα, ησύχασον. Και έπαυσεν ο άνεμος, και έγεινε γαλήνη μεγάλη. Και είπε προς αυτούς· Διά τι είσθε ούτω δειλοί; πως δεν έχετε πίστιν; Και εφοβήθησαν φόβον μέγαν και έλεγον προς αλλήλους· Τις λοιπόν είναι ούτος, ότι και ο άνεμος και η θάλασσα υπακούουσιν εις αυτόν;» Μαρκ δ: 36-41

Και... ξαφνικά

Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούσαμε ή είπαμε με θαυμασμό, τη φράση, «κανείς δεν το περίμενε αυτό». Ένα γεγονός έξω από τους δικούς μας σχεδιασμούς, απρόβλεπτο από της δικές μας προθέσεις, ξένο από τις προσωπικές μας επιθυμίες, έρχεται να ανατρέψει και ανατρέπει τα σχέδια μας, το πρόγραμμα που με πολύ προσπάθεια και λαχτάρα είχαμε σχεδιάσει και προγραμματίσει για μας.

Όσους υπολογισμούς είχαμε κάνει τους βάζει στο περιθώριο, αλλάζοντας το σκηνικό της ζωής μας, αναγκάζοντας μας να ζήσουμε κάτι που δεν θα θέλαμε. Μια νέα πραγματικότητα, κάτω από νέες συνθήκες. Βάζοντας σε νέα δοκιμασία την πίστη μας, τις πνευματικές μας αντοχές... πράγμα που τις περισσότερες φορές φανερώνει πόσο χωμάτινοι εξακολουθούμε να είμαστε και πόσο λίγα βήματα πίστης έχουμε κάνει. Καλώντας μας να αποδείξουμε πρακτικά αυτό που ομολογούμε, ψάλλουμε, και πιστεύουμε για τον εαυτό μας.

Γιατί υποφέρουμε;

Καθώς ρίχνουμε μια ματιά στον κόσμο μας σήμερα βλέπουμε ότι υπάρχουν πολλά πράγματα γύρω μας που μας φαίνονται «άδικα». Κάποιος ρωτάει: «Αν ο Θεός είναι Θεός αγάπης, γιατί η γυναίκα μου να υποφέρει από καρκίνο; Πάντοτε στη ζωή της προσπαθούσε να κάνει το καλό...».

Οι αναποδιές και οι φουρτούνες είναι κοινή εμπειρία όλων των ανθρώπων. Κυρίως όμως, των χριστιανών οι οποίοι πέρα από τα προβλήματα που έχουν όπως όλοι οι άνθρωποι, αποκτούν περισσότερα γιατί ζουν με τρόπο αντίθετο με τη σοφία του κόσμου. Γιατί αν κάποιος ζει για το Χριστό και το κάνει με πιστότητα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην συγκρουστεί με τους ανθρώπους γύρω του.

«Και πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή» (Β’ Τιμ.γ:12).

Οι πειρασμοί, είναι στιγμές και καταστάσεις που η πίστη μας δοκιμάζεται. Όταν είμαι άρρωστος, υπάρχει ο πειρασμός να ρωτήσω:

·        Είναι ο Θεός καλός; Αν είναι γιατί να επιτρέψει την αρρώστια;

·        Είναι ο Θεός σοφός; Αν είναι, γιατί εγώ να χάσω τη δουλειά μου;

·        Είναι ο Θεός δυνατός; Αν είναι γιατί δεν παίρνει το πρόβλημα από πάνω μου;»

Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να παραδεχτούμε ότι η ικανότητα της αντίληψής μας είναι περιορισμένη και δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τις δοσοληψίες του Θεού με τον άνθρωπο.

Μπορώ ν' αντισταθώ στους πειρασμούς;

Μη πλανάσθε, αδελφοί μου αγαπητοί. (Ιάκ.α:16).

Η φράση αυτή είναι η κατακλείδα μιας παραγράφου που απαντάει στο ερώτημα «γιατί αμαρτάνουμε;» ή όταν αμαρτάνουμε ποιος φταίει;

Είναι πολύ βολικό να πιστεύουμε πως πάντα φταίει κάποιος άλλος για τις επιλογές μας. Και αυτός ο κάποιος συχνά καταλήγει να είναι ο Θεός. Αφού ο Θεός τα ξέρει όλα, αφού Εκείνος τα κατευθύνει όλα, τότε ποιος φταίει που εγώ γεννήθηκα με αδύναμο χαρακτήρα; Τι να κάνουμε; Ποιος φταίει που βρέθηκα σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι και δεν ήξερα τι να κάνω; Ο Θεός φταίει. 

ΑΓΙΟ ΣΩΜΑ - Η ανθρώπινη φύση του Ιησού Χριστού

Η αλήθεια ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός, είναι ένα από τα πιο ξεκάθαρα θέματα της Αγ. Γραφής. Με απλά λόγια, ο Θεός είναι απόλυτα και αδιαίρετα ένας.

«Άκουε, Ισραήλ, Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος» (Δευτ.ς:4).Δεν υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές στην αιώνια φύση Του.

Oλα τα ονόματα και οι τίτλοι της θεότητας όπως "Ελοχίμ", "Γιάχβε"», "Κύριος", "Πατέρας", "Λόγος", "Πνεύμα Άγιο", αναφέρονται στην ίδια και μοναδική ύπαρξη. Οι πληθυντικοί που συνδέονται με το Θεό, μάλλον αναφέρονται σε κάποια ιδιότητα, χαρακτηριστικό, τίτλο, ρόλο, ή τρόπο φανέρωσης στον άνθρωπο.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ 09 - Η τέλεια ανθρώπινη φύση του Ιησού Χριστού

Α. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Εβρ.β:14 «Επεί ουν τα παιδιά κεκοινώνηκεν αίματος και σαρκός, και αυτός παραπλησίως μετέχειν των αυτών, ίνα δια του θανάτου καταργήση τον το κράτος έχοντα του θανάτου, τουτ' έστιν τον διάβολον»

Βλέπουμε την τέλεια ανθρώπινη φύση του Ιησού Χριστού. Ήταν ο Θεός και τέλειος άνθρωπος. Δεν χρησιμοποιούμε τη λέξη τέλειος στη θεότητα, επειδή δεν υπάρχουν βαθμίδες τελειότητας στο Θεό. Υπάρχουν όμως βαθμίδες τελειότητας στον άνθρωπο. Επομένως, λέμε ότι ο Ιησούς ήταν ο Θεός και τέλειος άνθρωπος.