Μπορώ ν' αντισταθώ στους πειρασμούς;

Μη πλανάσθε, αδελφοί μου αγαπητοί. (Ιάκ.α:16).

Η φράση αυτή είναι η κατακλείδα μιας παραγράφου που απαντάει στο ερώτημα «γιατί αμαρτάνουμε;» ή όταν αμαρτάνουμε ποιος φταίει;

Είναι πολύ βολικό να πιστεύουμε πως πάντα φταίει κάποιος άλλος για τις επιλογές μας. Και αυτός ο κάποιος συχνά καταλήγει να είναι ο Θεός. Αφού ο Θεός τα ξέρει όλα, αφού Εκείνος τα κατευθύνει όλα, τότε ποιος φταίει που εγώ γεννήθηκα με αδύναμο χαρακτήρα; Τι να κάνουμε; Ποιος φταίει που βρέθηκα σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι και δεν ήξερα τι να κάνω; Ο Θεός φταίει. 

Σκληροκαρδία

Η Βίβλος μας πληροφορεί ότι ο άνθρωπος βλέπει μόνο το φαινόμενο (Α' Σαμ.ις:7), δεν είναι όμως το ίδιο με το Θεό (Λουκ.ις:15). Αυτός ερευνά καρδιές και νεφρούς (Αποκ.β:23).

Δεν μπορούμε να κρυφτούμε, η διάγνωση είναι απόλυτα ακριβής!

Καρδιά είναι η εσωτερική προσωπικότητα από την οποία προέρχονται οι εκβάσεις της ζωής

«Μετά πάσης φυλάξεως φύλαττε την καρδίαν σου· διότι εκ ταύτης προέρχονται αι εκβάσεις της ζωής» (Παρ.δ:23). 

Τα άνω

Τι θα πει φρόνημα; Σε ένα από τα καλύτερα λεξικά διαβάζουμε: «Η έννοια από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα είναι: συναισθηματική κλήση - διανόημα - σκέψη­ μέγα σχέδιο».

Έτσι, η αντίληψη, η ιδέα, το φρόνημα δηλαδή που έχουμε περί του Θεού και περί του κόσμου συνιστά την κατά Θεό συνείδηση μας. Γι' αυτό και η αρχή της σω­τηρίας του ανθρώπου και το υπόβαθρο της μετέπειτα πνευματικής του ζωής βασίζεται πάνω στο φρόνημα και ειδικά στο ταπεινό φρόνημα. Γιατί; διότι μόνο ο ταπεινός θα δεχθεί να καθίσει και να ακούσει το μήνυμα της σωτηρίας του Ευαγγελίου (Ρωμ.ι:14-15). Αλλά και στη συνέχεια ο πιστός που έχει ταπεινό φρόνημα θα δεχθεί τη συνεχή μαθητεία πού είναι το υπόβαθρο της ανέλιξης της πνευματικής μας ανόδου. 

Το θέλημα του Θεού είναι αγαθό, ευάρεστο και τέλειο

Ρωμ.ιβ:1-2

Αν θέλουμε η ζωή μας σαν χριστιανοί να είναι προς δόξα Θεού, πρέπει να είναι μια ζωή μεταμορφωμένη, όχι σαν τη ζωή των ανθρώπων για τους οποίους ο Θεός δεν έχει και μεγάλη σημασία.