Μήπως ο Αμώς έχει μια προειδοποίηση για μας, σήμερα;

Πολλές φορές οι άνθρωποι έχουν μια λανθασμένη αντίληψη, ότι ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης είναι απλά ένας Θεός οργής. Αυτή η μελέτη δεν θα αλλάξει απαραίτητα αυτή τη γνώμη. Αλλά στον κόσμο μας σήμερα, πολλοί άνθρωποι είναι θυμωμένοι για διάφορους λόγους.

Αν εμείς θυμώνουμε, πόσο περισσότερο έχει ο Θεός το δικαίωμα να είναι θυμωμένος; Ο Θεός είναι θυμωμένος επειδή νοιάζεται! Αγαπά τη δημιουργία Του και θέλει να έχει κοινωνία και σχέση με τα δημιουργήματά Του.

Κ α λ η μ έ ρ α

Τα παρακάτω εδάφια αντιφάσκουν;

(Πώς μπορούν και τα δύο εδάφια να είναι σωστά;)

Παρ.κς:4 Μη αποκρίνου εις τον άφρονα κατά την αφροσύνην αυτού, διά να μη γείνης και συ όμοιος αυτού.

Παρ.κς:5 Αποκρίνου εις τον άφρονα κατά την αφροσύνην αυτού, διά να μη ήναι σοφός εις τους οφθαλμούς αυτού.

Οι Παροιμίες έχουν πολλά να πουν για τους ανόητους. Περιφρονούν τη σοφία (Παρ.α:7, 22, ι:21, κγ:9), αυτοδικαιώνονται (Παρ.ιβ:15), πλανώνται (Παρ.ιδ:8) ανοηταίνουν (Παρ.ι:23, ιδ:9).

Κ α λ η μ έ ρ α

ΔΥΝΑΤΑΙ ….. ΥΠΟΜΟΝΗ

«όθεν δύναται και να σώζη εντελώς τους προσερχομένους εις τον Θεόν δι' αυτού, ζων πάντοτε διά να μεσιτεύση υπέρ αυτών» Εβρ.ζ:25

Ποιος δύναται; Ο πλούσιος, ο δυνατός, ο σοφός, ο έχων και κατέχων;

ΟΧΙ! Αν μπορούσαμε να βλέπαμε τις αδυναμίες των «δυνατών», καθώς είναι δέσμιοι του εαυτού τους και του περιβάλλοντός τους.

Το ΔΥΝΑΤΑΙ αρμόζει μόνο στο Θεό.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Α.  Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΓΡΑΦΕΣ

1.  Παλαιά Διαθήκη

α. Στο λόγο - Ιώβ ιθ:25-27, Δαν.ιβ:1-3, Ψαλμ.ις:9, ιζ:15

β. Σε τύπο - Γεν.κβ:5, Εβρ.ια:19

γ. Σε προφητεία - Ησ.κς:19, Ωσ.ιγ:14

δ. Στην πραγματικότητα - Β’ Βασ.δ:32-35, ιγ:21

2.  Καινή Διαθήκη

α. Σε λόγο

Απ’ τον Ιησού - Ιωάν.ε:28-29   Ιωάν.ς:39-54    Λουκ.ιδ:13-14

Απ’ τον Παύλο - Πραξ.κδ:15   Α’ Κορ.ιε   Α’ Θεσ.δ:14-15   Φιλιπ.γ:11

Απ’ τον Ιωάννη - Αποκ.κ:4-6, 13

β. Στην πραγματικότητα

Ανάσταση του Λάζαρου - Ιωάν.ια

Ανάσταση των Αγίων της Π.Διαθήκης - Ματθ.κζ:52-53

Ανάσταση του Ιησού - Ματθ.κη

Κ α λ η μ έ ρ α

Σύγχρονοι Φαρισαίοι

Μερικές φορές παρερμηνεύουμε τον λόγο που ο Ιησούς καταδίκασε τους Φαρισαίους.

Η αμαρτία των Φαρισαίων δεν ήταν τόσο αυτό που έκαναν, αλλά γιατί το έκαναν και τι δεν έκαναν.

Ματθ.κγ:23 Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι αποδεκατίζετε το ηδύοσμον και το άνηθον και το κύμινον, και αφήκατε τα βαρύτερα του νόμου, την κρίσιν και τον έλεον και την πίστιν· ταύτα έπρεπε να πράττητε και εκείνα να μη αφίνητε.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ

Α.  ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Ο φυσικός θάνατος είναι ο αποχωρισμός της ψυχής και του πνεύματος από το σώμα. Φέρνει τον άνθρωπο στην αιωνιότητα και τον αόρατο κόσμο.

Β.  ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Η Βίβλος αναφέρεται στο θάνατο με τους παρακάτω όρους:

1.   Ύπνος - Δευτ.λα:16, Ιωάν.ια:11, Α’ Κορ.ιε:6, Α’ Κορ.ιε:51, Α’ Θεσ.δ:13-14

2.   Επίγειος οικία που χαλάει - Β’ Κορ.ε:1

3.   Απόθεση του σκηνώματος - Β’ Πέτρ.α:14

4.   Ο Θεός ζητά την ψυχή - Λουκ.ιβ:20

5.   Η οδός που δεν έχει επιστροφή - Ιώβ.ις:22

6.   Πρόσθεση κάποιου στον λαό του - Γεν.μθ:33

7.   Ξεψύχησε - Γεν.μθ:33, Πράξ.ε:10

8.   Κατάβαση στον τόπο της σιωπής - Ψαλμ.ριε:17

9.   Επιστροφή στη γη - Γεν.γ:19

10.Αποκοπή - Ιώβ ιδ:2

11.Αναχώρηση - Φιλιπ.α:23

Κ α λ η μ έ ρ α

Η Αρπαγή της εκκλησίας

Θυμηθείτε ότι μετά τον σταυρό, ο Χριστός έγινε ο «πρώτος καρπός» της ανάστασής μας, που σημαίνει ότι η ανάστασή μας θα είναι σαν την ανάσταση του Χριστού. Η ανάσταση της εκκλησίας θα συμβεί κατά την αρπαγή της εκκλησίας, όπου οι πιστοί «αρπάζονται» στον ουρανό για να συναντήσουν τον Κύριο:

Α’ Θεσ.δ:14-17 Διότι εάν πιστεύωμεν ότι ο Ιησούς απέθανε και ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας διά του Ιησού θέλει φέρει μετ' αυτού. Διότι τούτο σας λέγομεν διά του λόγου του Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες, όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας· επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Α. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΘΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ ΟΤΑΝ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΡΘΕΙ

Ματθ.ις:18 “...και επί ταύτης της πέτρας θέλω οικοδομήσει την εκκλησίαν μου, και πύλαι άδου δεν θέλουσιν ισχύσει κατ’ αυτής.”

Α’ Κορ.ιε:51 “Ιδού μυστήριον λέγω προς εσάς, πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή.”

Α’ Θεσ.δ:17 “Έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν, θέλομεν αρπαχθή μετ’ αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα.”

Υπάρχουν δύο κύριες αλήθειες που αποδεικνύουν ότι όταν ο Ιησούς επιστρέψει, η Εκκλησία θα είναι ακόμη εδώ προσμένοντας τον ερχομό του Κυρίου της.

Η πρώτη είναι ότι δεν υπάρχει καμιά δύναμη που να μπορεί να υπερνικήσει την Εκκλησία. Χιλιάδες έχουν μαρτυρήσει, αλλά η Εκκλησία συνεχώς αυξάνεται. Κανένας διωγμός, όσο σφοδρός κι αν είναι και καμιά εναντίωση δεν μπορεί να την καταστρέψει. Η ίδια η κόλαση δεν μπορεί να ισχύσει εναντίον της. Η Εκκλησία είναι ακατάλυτη. Η φωτιά δεν μπορεί να την κάψει, οι πλημμύρες δεν μπορούν να την πνίξουν, οι τρικυμίες και οι θύελλες δεν μπορούν να την μετακινήσουν. Ο Ιησούς την έχτισε πάνω στον βράχο και θα υπερνικήσει όλες τις δυνάμεις της κόλασης που έρχονται εναντίον της.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Α. Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Τίτ.β:13 “Προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα, και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.”

Α’ Ιωάν.γ:3 “Και πας όστις έχει την ελπίδα ταύτην επ’ αυτόν, καθαρίζει εαυτόν, καθώς εκείνος είναι καθαρός.”

Η ελπίδα της Εκκλησίας είναι η επιστροφή του Ιησού Χριστού για να παραλάβει τη νύμφη Του που είναι η Εκκλησία (Εφεσ.ε:27). Η διδασκαλία για την Αρπαγή είναι απ’ τις σημαντικότερες στην Καινή Διαθήκη. Αναφέρεται περισσότερο από 300 φορές.

Ο άγιος προσμένει τον ερχομό του Κυρίου (Β’ Κορ.ε:4). Δεν ανυπομονούμε να απεκδυθούμε, αλλά μάλλον να ενδυθούμε. Ο θάνατος είναι ένας εχθρός κι όταν ο Κύριος έρθει, κάποιοι θα εγερθούν απ’ τους νεκρούς και θα ισχύσει το γεγραμμένο “κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη” (Α’ Κορ.ιε:54-55).

Η επιστροφή του Ιησού είναι η ελπίδα που πλημμυρίζει την καρδιά της Εκκλησίας με χαρά ανεκλάλητη.

Κ α λ η μ έ ρ α

Τα προκαταρκτικά στάδια της «μεγάλης θλίψης»

Ο κορωνοϊός είναι μόνο η αρχή - και μάλιστα μια πολύ μικρή αρχή της Μεγάλης Θλίψης! Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναγνώρισε τη νόσο του κορωναϊού (covid-19) σαν πανδημία, δηλώνοντας ότι, «Πανδημία δεν είναι μια λέξη που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ελαφρά ή απρόσεκτα». Η τελευταία πανδημία ήταν η γρίπη των χοίρων το 2009, η οποία σκότωσε περίπου 200.000 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, υπάρχουν περίπου 276,462 επιβεβαιωμένα κρούσματα της γρίπης Wuhan, προκαλώντας περίπου 11,417 θανάτους. Στην Ελλάδα έχουν πεθάνει 13 άνθρωποι από κορωναϊό μέχρι στιγμής.

Πως μπορεί να βοηθήσει η Γραφή στο θέμα των ασθενειών;

Οι παγκόσμιοι ηγέτες συνειδητοποιούν ότι τα φάρμακα, τα χρήματα, η έρευνα και η νομοθεσία δεν μπορούν από μόνα τους να κερδίσουν τη μάχη κατά των ασθενειών.

Καθώς αντιμετωπίζουμε παγκόσμιες πληγές και θανατηφόρες νέες ασθένειες, μπορούμε να βρούμε στη Βίβλο μια συνταγή για την πραγματική υγεία;

Η ιστορία της ανθρώπινης φυλής είναι η ιστορία ενός ατελείωτου αγώνα κατά των ασθενειών. Κηρύσσουμε πόλεμο κατά του καρκίνου και των καρδιακών παθήσεων – αλλά παραμένουν οι κύριες αιτίες θανάτου. Πολύ μεγάλες προσπάθειες έγιναν για την εξάλειψη της ελονοσίας-μια ασθένεια που βοήθησε στην ανατροπή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας-αλλά τελικά επιστρέφει εκδικητικά. Οι πολίτες όλου του κόσμου καλούνται να καταπολεμήσουν το AIDS - αλλά αυτή η ασθένεια καταστρέφει τα έθνη και καταστρέφει ζωές σε όλο τον κόσμο. Δισεκατομμύρια χρημάτων δαπανώνται ετησίως στη μάχη κατά των ασθενειών, αλλά τα προβλήματα συνεχίζουν να αυξάνονται. Υπάρχει κάτι που αποτύχαμε να δούμε;

Κ α λ η μ έ ρ α

Η Μεγάλη Θλίψη

Τι είναι; Πότε θα συμβεί; Ποιος ο σκοπός της;

Κάποιοι φοβούνται και αναρωτιούνται μήπως ήδη βρισκόμαστε στην Μ. Θλίψη.

Όταν η Μ. Θλίψη ξεκινήσει, όσοι άνθρωποι βρίσκονται πάνω στη γη, δεν χρειάζεται να αναρωτιούνται. Στην Μ. Θλίψη, θα υπάρχει τέτοια βιαιότητα και θα συμβαίνουν πράγματα που δεν έχουν συμβεί ποτέ πριν πάνω στο πρόσωπο της γης. Θα είναι κόλαση!

Η Βίβλος μας δίνει πολλές πληροφορίες σχετικά με αυτή τη φρικτή περίοδο των επτά ετών που πλησιάζει τόσο γρήγορα. Ολόκληρο το βιβλίο του Σοφονία είναι αφιερωμένο σ’ αυτό. Εκτός από πολλά άλλα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης, όπως ο Ησαΐας κδ, δεκατέσσερα κεφάλαια στο βιβλίο της Αποκάλυψης επικεντρώνονται σε αυτό το θέμα (Αποκ.ς-ιθ).

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Α. Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ματθ.κδ:14 “Και θέλει κηρυχθεί τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος.”

Η σπουδαιότητα αυτής της αποστολής δεν έχει ανάγκη να υπερτονιστεί. Ο Ιησούς είπε ότι το ευαγγέλιο της Βασιλείας θα κηρυχθεί σ’ όλο τον κόσμο για μαρτυρία σ’ όλα τα έθνη. Η αποστολή, “Υπάγετε εις όλον τον κόσμο, και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσην” (Μάρκ.ις:15) είναι διαταγή κι εξουσιοδότηση. Η Εκκλησία δεν έχει άλλη εκλογή απ’ το να υπακούσει.

Ο Κύριος έχει αναθέσει στην Εκκλησία να κάνει ένα συγκεκριμένο έργο. Αυτή η αποστολή έχει μεγάλη ευθύνη κι απαιτεί την ανάλογη εξουσία. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η ευθύνη κι η εξουσία συνδέονται στενά μεταξύ τους και δεν είναι δυνατόν να ξεχωριστούν.

Η ευθύνη της Εκκλησίας είναι:

Κ α λ η μ έ ρ α

Που μαζευόταν η πρώτη εκκλησία;

Πράξ.β:46 Και καθ' ημέραν εμμένοντες ομοθυμαδόν εν τω ιερώ και κόπτοντες τον άρτον κατ' οίκους, μετελάμβανον την τροφήν εν αγαλλιάσει και απλότητι καρδίας,

Πράξ.ε:42 Και πάσαν ημέραν εν τω ιερώ και κατ' οίκον δεν έπαυον διδάσκοντες και ευαγγελιζόμενοι τον Ιησούν Χριστόν.

Πράξ.η:3 Ο δε Σαύλος εκακοποίει την εκκλησίαν, εμβαίνων εις πάσαν οικίαν και σύρων άνδρας και γυναίκας, παρέδιδεν εις την φυλακήν.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΘΥΣΙΕΣ

Α. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΘΥΣΙΕΣ

Α’ Πέτρ.β:5 “Και σεις, ως λίθοι ζώντες, οικοδομείσθε οίκος πνευματικός, ιεράτευμα άγιον, διά να προσφέρητε πνευματικάς θυσίας.”

Ο απόστολος Πέτρος περιέγραψε την Εκκλησία σαν ένα άγιο ιεράτευμα που προσφέρει πνευματικές θυσίες. Σ’ αυτό το μάθημα θα μελετήσουμε μερικές απ’ τις πνευματικές θυσίες που η Εκκλησία προσφέρει στον Κύριο.

Β. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

1. Η σημασία της προσευχής

Η προσευχή δεν έχει ανάγκη να υπερτονιστεί. Στην Αποκάλυψη βλέπουμε τις προσευχές των αγίων σαν θυμίαμα πάνω στο χρυσό θυσιαστήριο, μπροστά στο θρόνο (Αποκ.ε:8, η:3). Η μεγαλύτερη αμαρτία της Εκκλησίας είναι η έλλειψη προσευχής, η οποία οδηγεί στην ψυχρότητα, την αδιαφορία και την απιστία. Η προσευχή είναι το δυνατότερο όπλο της Εκκλησίας. Κινεί το Θεό προς τον άνθρωπο και τον άνθρωπο προς το Θεό. Ο Θεός δεν ευλογεί τεχνικές και μεθόδους, αλλά ευλογεί μία εκκλησία που προσεύχεται.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Α. ΟΡΙΣΜΟΣ

Η “βασιλεία του Θεού” σημαίνει πρωταρχικά την κυβέρνηση του Θεού, την θεία βασιλική εξουσία. Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη “βασιλεία του Θεού” και στη “βασιλεία των ουρανών”. Αυτοί οι όροι είναι διαφορετικές εκφράσεις της ίδιας ιδέας. Υπάρχει ένα εχθρικό βασίλειο, “το βασίλειο αυτού του κόσμου”, το οποίο βρίσκεται κάτω από σατανικό έλεγχο. Ο σκοπός της βασιλείας του Χριστού είναι να καταστρέψει όλες τις εχθρικές δυνάμεις και να υποτάξει τα πάντα κάτω απ’ το νόμο του Θεού. Ο τελευταίος εχθρός που θα καταργηθεί είναι ο θάνατος. Οταν όλα υποταχτούν κάτω απ’ την εξουσία και την κυριαρχία του Πατέρα, ο ρόλος του Υιού θα έχει εκπληρώσει τον σκοπό του.

Κ α λ η μ έ ρ α

Έλεγχος ασθενειών: Βιβλική θεώρηση

Κάποτε θεωρούνταν ότι όλες οι επιδημίες ήταν πράξη κρίσης του Θεού. Οι άνθρωποι εξακολουθούν να σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο σε ορισμένους πολιτισμούς. Καθώς η γνώση αυξανόταν, οι αιτίες των ασθενειών έγιναν καλύτερα κατανοητές. Αντί μια επιδημία που πάντα θεωρείτο ένα είδος θείας κρίσης, η ιατρική γνώση άρχισε να επικεντρώνεται σε φυσικά αίτια. Μόλις γίνεται κατανοητή μια αιτία, τότε μπορούν να ενεργοποιηθούν συστήματα ελέγχου και θεραπείας. Το αποτέλεσμα ήταν μια σημαντική πρόοδος στη διαχείριση ασθενειών, και σαν αποτέλεσμα, καλύτερη υγεία και μακροζωία.

Κ α λ η μ έ ρ α

Κορωνοϊός

Από την αρχή μέχρι 14/3/2020    ώρα 14,15

Περιστατικά: 148,654

Θάνατοι: 5,547

Θεραπεύτηκαν: 73,706

Ενεργά περιστατικά: 69,401

Ασθενείς:

63,718 (92%) ήπια κατάσταση

5,683 (8%) σοβαρή κατάσταση