Τα παρακάτω εδάφια αντιφάσκουν;

(Πώς μπορούν και τα δύο εδάφια να είναι σωστά;)

Παρ.κς:4 Μη αποκρίνου εις τον άφρονα κατά την αφροσύνην αυτού, διά να μη γείνης και συ όμοιος αυτού.

Παρ.κς:5 Αποκρίνου εις τον άφρονα κατά την αφροσύνην αυτού, διά να μη ήναι σοφός εις τους οφθαλμούς αυτού.

Οι Παροιμίες έχουν πολλά να πουν για τους ανόητους. Περιφρονούν τη σοφία (Παρ.α:7, 22, ι:21, κγ:9), αυτοδικαιώνονται (Παρ.ιβ:15), πλανώνται (Παρ.ιδ:8) ανοηταίνουν (Παρ.ι:23, ιδ:9).

Να απαντάω στον άφρονα, ή όχι;

Στις Παρ.κς:4 μας λέει να μην απαντάμε σε έναν ανόητο, αλλά το αμέσως επόμενο εδάφιο λέει να απαντάμε σ’ έναν ανόητο. Επιφανειακά παραξενεύομαι, γιατί αυτά τα δύο εδάφια φαίνεται να αντιφάσκουν. Μπορώ λοιπόν, ή δεν μπορώ να απαντάω στον ανόητο; Αυτό εγείρει ένα μεγαλύτερο θέμα, σχετικά με τον τρόπο που πρέπει να εφαρμόζουμε αυτά που διαβάζουμε στο βιβλίο των Παροιμιών.