Τι είναι; Πότε θα συμβεί; Ποιος ο
σκοπός της;
Κάποιοι φοβούνται και
αναρωτιούνται μήπως ήδη βρισκόμαστε στην Μ. Θλίψη.
Όταν η Μ. Θλίψη ξεκινήσει, όσοι
άνθρωποι βρίσκονται πάνω στη γη, δεν χρειάζεται να αναρωτιούνται. Στην Μ. Θλίψη,
θα υπάρχει τέτοια βιαιότητα και θα συμβαίνουν πράγματα που δεν έχουν συμβεί
ποτέ πριν πάνω στο πρόσωπο της γης. Θα είναι κόλαση!
Η Βίβλος μας δίνει πολλές
πληροφορίες σχετικά με αυτή τη φρικτή περίοδο των επτά ετών που πλησιάζει τόσο γρήγορα.
Ολόκληρο το βιβλίο του Σοφονία είναι αφιερωμένο σ’ αυτό. Εκτός από πολλά άλλα
αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης, όπως ο Ησαΐας κδ, δεκατέσσερα κεφάλαια στο
βιβλίο της Αποκάλυψης επικεντρώνονται σε αυτό το θέμα (Αποκ.ς-ιθ).
Αλλά, παρόλες αυτές τις
πληροφορίες, υπάρχουν πολλοί μύθοι σχετικά με τη Μεγάλη Θλίψη που κυκλοφορούν
μεταξύ των Χριστιανών. Για παράδειγμα, πολλοί υποστηρίζουν ότι το πρώτο μισό
αυτής της χρονικής περιόδου θα είναι απλά μια μεγάλη θλίψη που ο Θεός θέλει να
περάσει η εκκλησία Του, και ότι μόνο το δεύτερο μισό αναφέρεται στην οργή του
Θεού, από την οποία θα φυλάξει την εκκλησία.
Η Βιβλική Βάση
Πριν εξετάσουμε μερικούς από
αυτούς τους μύθους και τις παρανοήσεις, ας εξοικειωθούμε με την έννοια της
Θλίψης. Από που προέρχεται η ιδέα και τι σημαίνει;
Η έννοια
Η πρώτη αναφορά της Θλίψης στη
Βίβλο, βρίσκεται στο Δευτ.δ:27-30. Πριν ο λαός Ισραήλ μπει στη Γη της
Επαγγελίας, ο Μωυσής τους προειδοποίησε ότι αν απιστούσαν στον Θεό, θα
διασκορπιστούν μεταξύ των εθνών. Στη συνέχεια προφήτευσε ότι «τις τελευταίες
ημέρες» θα βρεθούν κάτω από «θλίψη» και το αποτέλεσμα θα ήταν η «επιστροφή τους
στον Κύριο».
Δευτ.δ:27-30 Και θέλει
σας διασκορπίσει ο Κύριος μεταξύ των λαών, και θέλετε εναπολειφθή ολίγοι τον
αριθμόν μεταξύ των εθνών, εις τα οποία σας φέρει ο Κύριος. Και θέλετε λατρεύσει
εκεί θεούς, έργα χειρών ανθρώπων, ξύλον και λίθον, τα οποία ούτε βλέπουσιν ούτε
ακούουσιν ούτε τρώγουσιν, ούτε οσφραίνονται. Και εκείθεν θέλετε εκζητήσει
Κύριον τον Θεόν σας και θέλετε ευρεί αυτόν, όταν εκζητήσητε αυτόν εξ όλης της
καρδίας σας και εξ όλης της ψυχής σας. Όταν ευρεθής εν θλίψει και σε εύρωσι
πάντα ταύτα εν ταις εσχάταις ημέραις, τότε θέλεις επιστρέψει προς Κύριον τον
Θεόν σου και θέλεις ακούσει την φωνήν αυτού.
Αιώνες αργότερα, ο Ιερεμίας
χρησιμοποίησε την ίδια ορολογία όταν αναφέρθηκε στη Θλίψη. Την αποκάλεσε «καιρός
της στενοχωρίας του Ιακώβ» (Ιερεμ.λ:7).
Κατά τον ίδιο τρόπο, ο Δανιήλ την
αποκάλεσε «καιρό θλίψεως», και προφήτευσε ότι θα ήταν η χειρότερη
περίοδος προβλημάτων στην ιστορία του εβραϊκού λαού (Δαν.ιβ:1).
Ο Μαλαχίας δήλωσε ότι θα ήταν καιρός
καθαρισμού για τους Εβραίους, όπως καθαρίζεται το ασήμι από τη φωτιά (Μαλ.γ:1-4).
Και ο Ζαχαρίας χρησιμοποίησε τις
ίδιες εικόνες όταν προφήτευσε ότι τα δύο τρίτα του εβραϊκού λαού θα χαθούν κατά
τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Για το υπόλοιπο που θα απομείνει, έγραψε:
«Και εν πάση τη γη, λέγει
Κύριος, δύο μέρη θέλουσιν εξολοθρευθή εν αυτή και εκλείψει, το δε τρίτον θέλει
εναπολειφθή εν αυτή. Και θέλω περάσει το τρίτον διά πυρός· και θέλω καθαρίσει
αυτούς ως καθαρίζεται το αργύριον, και θέλω δοκιμάσει αυτούς ως δοκιμάζεται το
χρυσίον· αυτοί θέλουσιν επικαλεσθή το όνομά μου κα εγώ θέλω εισακούσει αυτούς·
θέλω ειπεί, ούτος είναι λαός μου· και αυτοί θέλουσιν ειπεί, Ο Κύριος είναι ο
Θεός μου» (Ζαχ.ιγ:8-9).
Ο σκοπός
Οι Εβραίοι δεν θα είναι οι μόνοι
που θα υποφέρουν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, που δεν υπήρξε ούτε
πρόκειται να υπάρξει όμοιά της πάνω στο πρόσωπο της Γης. Η Βίβλος καθιστά σαφές
ότι όλα τα έθνη του κόσμου θα βιώσουν αυτές τις καταστροφικές δοκιμασίες.
Ο Ησαΐας λέει ότι θα είναι «μια
ημέρα τακτοποίησης λογαριασμών» για όλα τα έθνη του κόσμου (β:10-17). Ο Σοφονίας
λέει ότι «πάσα η γη θέλει καταναλωθή υπό του πυρός του ζήλου αυτού» (α:18).
Ο ψαλμωδός Ασάφ το έθεσε ως εξής:
«Διότι εν τη χειρί του Κυρίου είναι ποτήριον πλήρες κεράσματος οίνου
ακράτου, και εκ τούτου θέλει χύσει· πλην την τρυγίαν αυτού θέλουσι στραγγίσει
πάντες οι ασεβείς της γης και θέλουσι πίει» (Ψαλμ.οε:8).
Η διάρκεια
Ο προφήτης Δανιήλ καθόρισε τη
χρονική διάρκεια της Θλίψης. Είπε ότι ο Θεός θα εκπληρώσει όλους τους σκοπούς
Του για τον εβραϊκό λαό κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 70 εβδομάδων ετών (490
χρόνια). Εξήντα εννέα από αυτές τις εβδομάδες των ετών (483 χρόνια) θα οδηγήσουν
στον θάνατο του Μεσσία. Η τελευταία εβδομάδα ετών θα συμβεί στο τέλος των
καιρών, λίγο πριν από την επιστροφή του Μεσσία:
Δαν.θ:24-27 Εβδομήκοντα
εβδομάδες διωρίσθησαν επί τον λαόν σου και επί την πόλιν την αγίαν σου, διά να
συντελεσθή η παράβασις και να τελειώσωσιν αι αμαρτίαι, και να γείνη εξιλέωσις
περί της ανομίας και να εισαχθή δικαιοσύνη αιώνιος και να σφραγισθή όρασις και
προφητεία και να χρισθή ο Άγιος των αγίων. Γνώρισον λοιπόν και κατάλαβε ότι από
της εξελεύσεως της προσταγής του να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ έως του Χριστού
του ηγουμένου θέλουσιν είσθαι εβδομάδες επτά και εβδομάδες εξήκοντα δύο· θέλει
οικοδομηθή πάλιν η πλατεία και το τείχος, μάλιστα εν καιροίς στενοχωρίας. Και
μετά τας εξήκοντα δύο εβδομάδας θέλει εκκοπή ο Χριστός, πλην ουχί δι' εαυτόν·
και ο λαός του ηγουμένου, όστις θέλει ελθεί, θέλει αφανίσει την πόλιν και το αγιαστήριον· και το
τέλος αυτής θέλει ελθεί μετά κατακλυσμού, και έως του τέλους του πολέμου είναι
διωρισμένοι αφανισμοί. Και θέλει στερεώσει την διαθήκην εις πολλούς εν μιά
εβδομάδι· και εν τω ημίσει της εβδομάδος θέλει παύσει η θυσία και η προσφορά,
και επί το πτερύγιον του Ιερού θέλει είσθαι το βδέλυγμα της ερημώσεως, και έως
της συντελείας του καιρού θέλει δοθή διορία επί την ερήμωσιν.
Αυτή η αποφασιστική εβδομάδα ετών
(7 χρόνια) αντιστοιχεί στη Θλίψη, γιατί όπως ο Δανιήλ το έθεσε, θα
σηματοδοτήσει τη στιγμή που «ο ηγούμενος, όστις θέλει ελθεί», θα «αφανίσει
την πόλιν και το αγιαστήριον» - καθαρή αναφορά στον Αντίχριστο.
Η διάρκεια που καθόρισε ο Δανιήλ,
επιβεβαιώνεται στο βιβλίο της Αποκάλυψης όπου η Θλίψη χωρίζεται σε δύο
περιόδους 3 1/2 ετών η κάθε μία (Αποκ.ια:3,7 και ιγ:5). Το διαχωριστικό σημείο
μεταξύ των δύο μισών της Θλίψης θα συμβεί όταν ο Αντίχριστος αποκαλυφθεί
μπαίνοντας στον ανοικοδομημένο Ναό στην Ιερουσαλήμ, σταματώντας τις θυσίες και
δηλώνοντας ότι είναι θεός (Ματθ.κδ:15, Β’ Θες.β:3-4 και Αποκ.ιγ:5-6).
Το σημείο εκκίνησης
Πότε θα ξεκινήσει αυτή η τρομερή
περίοδος; Η Βίβλος λέει σε γενικές γραμμές ότι θα ξεκινήσει αφού οι Εβραίοι
έχουν συγκεντρωθεί και έχουν επανεγκατασταθεί στην πατρίδα τους και στην ιερή
πόλη της Ιερουσαλήμ.
Συγκεκριμένα, η Αγία Γραφή λέει
ότι θα ξεκινήσει σε μια εποχή που όλος ο κόσμος θα είναι κατά του Ισραήλ, για
το θέμα του ποιος θα ελέγχει την πόλη της Ιερουσαλήμ (Ζαχ.ιβ:2-3). Εν ολίγοις,
βρισκόμαστε σήμερα στο κατώφλι της Θλίψης, καθώς γινόμαστε μάρτυρες των Ηνωμένων
Εθνών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Βατικανού και των αραβικών εθνών που απαιτούν
από τους Εβραίους να παραδώσουν την κυριαρχία τους στην Ιερουσαλήμ.
Το συγκεκριμένο γεγονός που θα
σηματοδοτήσει την επταετή αντίστροφη μέτρηση της Θλίψης θα είναι η υπογραφή
μιας συνθήκης ειρήνης μεταξύ του Ισραήλ και των Αράβων εχθρών του - μια συνθήκη
που θα επιτρέψει στους Εβραίους να ξαναχτίσουν το Ναό τους (Δαν.θ:27).
Η φύση της
Η απαράμιλλη φρίκη της Θλίψης παρουσιάζεται
λεπτομερώς τόσο στις Εβραϊκές Γραφές όσο και στην Καινή Διαθήκη. Ο Ησαΐας
έγραψε ότι θα είναι μια ημέρα «φόβου του Κυρίου» όταν «η υπερηφάνεια των
ανθρώπων θα ταπεινωθεί» (Ησαΐας β:10,17,19).
Ο Σοφονίας διακήρυξε ότι θα είναι
μια «ημέρα οργής», (όχι μόνο τα δεύτερα 3 ½ χρόνια) «ημέρα θλίψεως και στενοχωρίας» και «ημέρα
ερημώσεως και αφανισμού» (Σοφον.α:15). «Οι άνθρωποι θέλουσι περιπατεί ως
τυφλοί, διότι ημάρτησαν εις τον Κύριον· και το αίμα αυτών θέλει διαχυθή ως
κόνις και αι σάρκες αυτών ως κόπρος» (Σοφον.α:17).
Η ίδια θλιβερή εικόνα αντηχεί
στην Καινή Διαθήκη. Ο Ιησούς είπε ότι θα είναι μια εποχή θλίψης «οποία δεν
έγεινεν απ' αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει» (Ματθ.κδ:21). Στην
πραγματικότητα, ο Ιησούς είπε ότι θα είναι τόσο τρομερή, που αν δεν σταματούσε
στο τέλος των επτά ετών, θα είχε σαν αποτέλεσμα την καταστροφή όλης της ζωής
(Ματθ.κδ:22). Ο απόστολος Ιωάννης λέει ότι το χάος θα είναι τόσο μεγάλο που οι
ηγέτες του κόσμου θα συρθούν σε σπηλιές και θα φωνάζουν τα βουνά να τους
πλακώσουν (Αποκ.ς:15-16).
Η δύναμη του Αντίχριστου
Η ιδέα ότι ο Αντίχριστος θα αναρριχηθεί
σε παγκόσμια δύναμη με διαπλοκή και διπλωματία, βασίζεται στον Δαν.η:23-25:
«Και εν τοις εσχάτοις καιροίς
της βασιλείας αυτών, όταν αι ανομίαι φθάσωσιν εις το πλήρες, θέλει εγερθή
βασιλεύς σκληροπρόσωπος και συνετός εις πανουργίας. Και η δύναμις αυτού θέλει
είσθαι ισχυρά, ουχί όμως εξ ιδίας αυτού δυνάμεως· και θέλει
αφανίζει εξαισίως και θέλει ευοδούσθαι και κατορθόνει και θέλει αφανίζει τους ισχυρούς και τον λαόν τον άγιον.
Και διά της πανουργίας αυτού θέλει κάμει να ευοδούται η απάτη εν τη χειρί
αυτού· και θέλει μεγαλυνθή εν τη καρδία αυτού και εν
ειρήνη θέλει αφανίσει πολλούς· και θέλει σηκωθή κατά του Άρχοντος των
αρχόντων· πλην θέλει συντριφθή άνευ χειρός».
Το ίδιο απόσπασμα λέει επίσης ότι
«θέλει αφανίζει εξαισίως». Θα καταστρέψει τους «ισχυρούς και τον λαόν
τον άγιον». Και «εν ειρήνη θέλει αφανίσει πολλούς».
Αυτά τα εδάφια καθιστούν απόλυτα
σαφές ότι ο Αντίχριστος θα χρησιμοποιήσει τόσο τη διπλωματία όσο και τη
στρατιωτική δύναμη για να αποκτήσει τον έλεγχο του κόσμου.
Η αποδοχή του Αντίχριστου από
τους Εβραίους
Η ιδέα ότι οι Εβραίοι θα δεχτούν
τον Αντίχριστο σαν Μεσσία τους κατά τη διάρκεια της Θλίψης, βασίζεται σε μια
δήλωση του Ιησού που καταγράφεται στο Ιωάν.ε:43. Ο Ιησούς είπε: «εγώ ήλθον
εν τω ονόματι του Πατρός μου, και δεν με δέχεσθε· εάν άλλος έλθη εν τω ονόματι
εαυτού, εκείνον θέλετε δεχθή».
Αλλά τα σχετικά εδάφια των
έσχατων ημερών του Δανιήλ και της Αποκάλυψης, φαίνεται να ξεκαθαρίζουν ότι οι
Εβραίοι θα αποδεχτούν τον Αντίχριστο σαν πολιτικό λυτρωτή που ως εκ θαύματος
επιλύει μια ειρηνευτική διευθέτηση που θα εγγυάται την ασφάλειά τους και θα
τους επιτρέψει να ανοικοδομήσουν το Ναό τους.
Το Ολοκαύτωμα της Θλίψης που θα
συμβεί τα τελευταία 3 ½ χρόνια αυτής της τρομερής περιόδου, θα είναι πολύ
χειρότερο από το Ναζιστικό Ολοκαύτωμα. Τα δύο τρίτα των Εβραίων θα σκοτωθούν
(Ζαχ.ιγ:8-9). Ο Αντίχριστος θα είναι κατειλημμένος από τον Σατανά (Δαν.η:24),
και ο Σατανάς είναι αποφασισμένος να εξολοθρεύσει τους Εβραίους.
Η εμμονή του Σατανά με τους
Εβραίους πηγάζει από το γεγονός ότι τους μισεί με πάθος. Τους μισεί επειδή
έδωσαν στον κόσμο τη Βίβλο. Τους μισεί επειδή ο Μεσσίας ήρθε απ’ αυτούς. Τους
μισεί επειδή ο Θεός τους αγαπά, και επειδή ο Θεός τους επέλεξε να είναι μάρτυρες
του τι σημαίνει να έχεις μια σχέση μαζί Του. Τους μισεί ακόμα επειδή ο Θεός
έχει υποσχεθεί ξανά και ξανά στο λόγο Του ότι στο τέλος της Θλίψης, θα σώσει ένα
μεγάλο απομεινάρι που θα αναγνωρίσει στο πρόσωπο του Ιησού τον Μεσσία τους (Ρωμ.θ-ια).
Τα πρώτα 3 ½ χρόνια της
Θλίψης.
Μια παρανόηση σχετίζεται με τη
φύση του πρώτου μισού της θλίψης. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτή η περίοδος των 3 ½
ετών πρόκειται να είναι μια εποχή απλά θλίψης, που θα ακολουθηθεί από τα 3 ½ χρόνια
της οργής του Θεού. Η αλήθεια είναι ότι τα δεύτερα τριάμισι χρόνια θα είναι
πολύ πιο έντονα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα πρώτα θα είναι όμορφα. Το λένε
αυτό επειδή πιστεύουν ότι ο Θεός όταν υποσχέθηκε ότι θα φυλάξει την εκκλησία
Του από την οργή, εννοούσε τα δεύτερα 3 ½ χρόνια, ενώ τα πρώτα 3 ½ χρόνια η
εκκλησία θα είναι κάτω στη γη.
Αδυνατούν να δουν ότι πριν
αρχίσει το άνοιγμα των σφραγίδων, η εκκλησία είναι ήδη στον ουρανό κάτω από τα
σύμβολα των 4 ζώων και των 24 πρεσβυτέρων.
Μια παρανόηση σχετικά με την
Εκκλησία
Μια άλλη δημοφιλής παρανόηση για
τη Θλίψη είναι ότι η Εκκλησία θα περάσει μέσα από αυτήν και θα υποφέρει πολύ
στα χέρια του Αντίχριστου. Η άποψη αυτή βασίζεται σε εδάφια όπως Αποκ.ιγ:7 που
λέει ότι ο Αντίχριστος θα «κάνει πόλεμο με τους αγίους».
Αλλά πιστεύω ότι οι άγιοι που
αναφέρονται εδώ, είναι χριστιανοί που δεν ήταν έτοιμοι για να αρπαχτούν, αλλά
τώρα έχουν πάρει την απόφαση να μην πάρουν το χάραγμα και ο Αντίχριστος τους
θανατώνει. Θα είναι ακόμα άνθρωποι που μετά την Αρπαγή μετάνιωσαν και αρνήθηκαν
το χάραγμα.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος η Εκκλησία
να βρίσκεται μέσα στην Μ. Θλίψη. Αυτή θα είναι μια περίοδος κρίσης του Θεού για
τους άπιστος Εθνικούς και τους Εβραίους που έχουν απορρίψει τη χάρη, την αγάπη
και το έλεος του Θεού που εκφράζονται στο πρόσωπο του Ιησού.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η
Εκκλησία πρέπει να περάσει από τη Θλίψη για να καθαριστεί. Αλλά η αληθινή
Εκκλησία έχει ήδη καθαριστεί από το αίμα του Ιησού (Εφες.ε:25-27, Α’ Ιωάν.α:7
και Ρωμ.η:1).
Οι συμβολικές εικόνες της Καινής
Διαθήκης επικεντρώνονται στην Εκκλησία σαν νύφη του Χριστού. Ο γαμπρός θα βασανίσει
τη νύφη Του για 7 ή 3 ½ χρόνια, πριν έρθει να την πάρει; Όχι, δεν νομίζω. Η
Βίβλος λέει ότι ο Ιησούς έρχεται να ελευθερώσει τη Νύφη Του από την οργή που
πρόκειται να έρθει (Α ́ Θες.α:10). Επίσης, η Αποκ.ιθ:8 και 14, απεικονίζει τον Ιησού
να επιστρέφει με την Εκκλησία Του στο τέλος της Θλίψης, φανερώνοντας ότι οι λυτρωμένοι
θα πρέπει να αρπαχτούν απ’ αυτό τον κόσμο πριν αρχίσει η Θλίψη.
Η Αποκάλυψη επικεντρώνεται στην
Εκκλησία στα τρία πρώτα κεφάλαια. Ξεκινώντας το κεφ.4, δεν υπάρχει πλέον
αναφορά στην Εκκλησία καθ' όλη τη διάρκεια της Θλίψης. Η Εκκλησία δεν
αναφέρεται ξανά μέχρι την Αποκ.κβ:16.
Ο σκοπός
Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Γιατί
θα γίνει τέτοιο μακελειό; Πώς θα μπορούσε ένας Θεός χάρης, ελέους και αγάπης να
επιτρέψει ένα τέτοιο ξέσπασμα αχαλίνωτου τρόμου και αιματοχυσίας;
Ένας λόγος είναι για να ικανοποιηθεί
η δικαιοσύνη του Θεού. Ναι, ο Θεός χαρακτηρίζεται από χάρη, έλεος και αγάπη,
αλλά είναι επίσης Θεός τέλειας δικαιοσύνης και αγιότητας. Γι’ αυτό το λόγο,
πρέπει να ασχοληθεί με την αμαρτία. Η δικαιοσύνη του το απαιτεί. Ακόμα και η
αγάπη Του το αναγκάζει. Πώς θα μπορούσε ένας Θεός αληθινής αγάπης απλά να
παραβλέψει τις πράξεις ενός δολοφόνου ή ενός παιδεραστή;
Ο προφήτης Ναούμ κατάλαβε την πραγματική
φύση του Θεού. Έγραψε ότι «Ο Κύριος είναι αγαθός, οχύρωμα εν ημέρα θλίψεως, και
γνωρίζει τους ελπίζοντας επ' αυτόν» (Ναούμ α:7). Αυτή είναι η αγάπη και το έλεος
του Θεού. Αλλά ο ίδιος προφήτης έγραψε:
Ναούμ α:2,3 Ζηλότυπος
είναι ο Θεός και εκδικείται ο Κύριος· ο Κύριος εκδικείται και οργίζεται· ο
Κύριος θέλει εκδικηθή τους εναντίους αυτού και φυλάττει οργήν κατά των εχθρών
αυτού. Ο Κύριος είναι μακρόθυμος και μέγας την ισχύν, και ουδόλως θέλει αθωώσει
τον ασεβή· η οδός του Κυρίου είναι μετά ανεμοστροβίλου και θυέλλης, και νεφέλαι
ο κονιορτός των ποδών αυτού.
Είναι γεγονός, ότι ο Κύριος είναι
«αργός σε θυμό». Επιτρέπει στις ανομίες της ανθρωπότητας να συσσωρεύονται για
μεγάλα χρονικά διαστήματα, επειδή δεν θέλει «να απολεσθώσι τινές, αλλά
πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν» (Β ́ Πέτρ.γ:9). Αλλά υπάρχει πάντα η μέρα
της αναμέτρησης, ακριβώς όπως έγινε στις ημέρες του Νώε, και μια τέτοια ημέρα
έχει καθοριστεί γι’ αυτό τον καιρό. Ο Παύλος αναφέρθηκε σ’ αυτό το θέμα στο
κήρυγμά του στην Αθήνα όταν είπε: «διότι προσδιώρισεν ημέραν εν ή μέλλει να
κρίνη την οικουμένην εν δικαιοσύνη» (Πράξ.ιζ:31).
Ένας δεύτερος λόγος για τη Θλίψη
είναι να σώσει τους ανθρώπους. Παραδόξως, ακόμη και όταν ο Θεός εκχέει την οργή
Του, ο θεμελιώδης σκοπός Του δεν είναι να καταστρέψει αλλά να σώσει. Το Ης.κς:9
μας το εξηγεί:
«διότι όταν αι κρίσεις σου
ήναι εν τη γη, οι κάτοικοι του κόσμου θέλουσι μάθει δικαιοσύνην».
Γεγονός είναι ότι ο Θεός συχνά
πρέπει να μας χτυπήσει στο κεφάλι με τη ράβδο Του, προκειμένου να τραβήξει την
προσοχή μας και να μας παρακινήσει να μετανοήσουμε. Το φοβερό γεγονός είναι ότι
οι περισσότεροι άνθρωποι ανταποκρίνονται σε μια τέτοια πειθαρχία είτε βρίζοντας
τον Θεό είτε συνεχίζοντας να Τον αγνοούν (Αποκ.θ:20-21). Αλλά μερικοί άνθρωποι
πάντα ανταποκρίνονται με ταπείνωση και σώζονται. Ο ίδιος ήλιος που λιώνει το
βούτυρο, σκληραίνει τον πηλό.
Όταν η οργή του Θεού εκχέεται
κατά τη διάρκεια της Θλίψης, μερικές καρδιές θα λιώσουν, αλλά οι περισσότερες
θα σκληρύνουν, δείχνοντας για άλλη μια φορά ότι τίποτα δεν είναι τόσο «απατηλό»
και «σφόδρα διεφθαρμένο» όσο η καρδιά του ανθρώπου (Ιερεμ.ιζ:9).
Ο άνθρωπος είναι επιπόλαιος με
την αμαρτία. Ο Θεός σοβαρολογεί. Η Θλίψη θα είναι η έκφραση της σοβαρότητας του
Θεού απέναντι της επανάστασης της ανθρωπότητας εναντίον Του.
Τα σημάδια των καιρών φωνάζουν
ότι στεκόμαστε στο κατώφλι της θλίψης. Το μήνυμα του Αγίου Πνεύματος είναι «Εξέλθετε
εξ αυτής ο λαός μου» (Αποκ.ιη:4). Αυτό το μήνυμα σημαίνει να ξεχωριστούμε
από την αγάπη αυτού του κόσμου και να προετοιμαστούμε για την αιωνιότητα. Για
τους πιστούς, σημαίνει δέσμευση αγιασμού. Για τους άπιστους σημαίνει αποδοχή
του Ιησού σαν Κύριο και Σωτήρα πριν επιστρέψει σαν εκδικητής.
Ο χρόνος που απομένει είναι
λίγος. Ήρθε η ώρα για δράση.
