ΤΕΣΑΡΑΚΟΣΤΟ
ΕΒΔΟΜΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Γέν.μζ:1-4
Ελθών δε ο Ιωσήφ, απήγγειλε προς τον Φαραώ
λέγων, Ο πατήρ μου και οι αδελφοί μου, και τα ποίμνια αυτών και αι αγέλαι αυτών
και πάντα όσα έχουσιν, ήλθον εκ της γης Χαναάν· και ιδού, είναι εν τη γη Γεσέν.
Και παραλαβών εκ των αδελφών αυτού πέντε άνδρας, παρέστησεν αυτούς ενώπιον του
Φαραώ. Και είπεν ο Φαραώ προς τους αδελφούς αυτού, Τι είναι το επιτήδευμά σας;
οι δε είπον προς τον Φαραώ, Ποιμένες προβάτων είναι οι δούλοί σου και ημείς και
οι πατέρες ημών. Είπον έτι προς τον Φαραώ, Ήλθομεν διά να παροικήσωμεν εν τη
γή· διότι δεν υπάρχει βοσκή διά τα ποίμνια των δούλων σου, επειδή επεβάρυνεν η
πείνα εν τη γη Χαναάν· τώρα λοιπόν ας κατοικήσωσι, παρακαλούμεν, οι δούλοί σου
εν τη γη Γεσέν.
Ο ευγενικός χαρακτήρας του Ιωσήφ, τον
υποχρεώνει αν και έχει κάθε εξουσία, να πληροφορήσει τον Φαραώ για τον τόπο που
θα κατοικήσουν οι δικοί του (Ματθ.κ:23).
Γέν.μζ:5-9
Και είπεν ο Φαραώ προς τον Ιωσήφ λέγων, Ο
πατήρ σου και οι αδελφοί σου ήλθον προς σέ· η γη της Αιγύπτου είναι έμπροσθέν
σου· εις το καλήτερον της γης κατοίκισον τον πατέρα σου και τους αδελφούς σου·
ας κατοικήσωσιν εν τη γη Γεσέν· και εάν γνωρίζης ότι ευρίσκονται μεταξύ αυτών
άνδρες άξιοι, κατάστησον αυτούς επιστάτας επί των ποιμνίων μου. Εισήγαγε δε ο
Ιωσήφ Ιακώβ τον πατέρα αυτού και παρέστησεν αυτόν ενώπιον του Φαραώ· και ευλόγησεν
ο Ιακώβ τον Φαραώ. Και είπεν ο Φαραώ προς τον Ιακώβ, Ως πόσαι είναι αι ημέραι
των ετών της ζωής σου; Και ο Ιακώβ είπε προς τον Φαραώ, Αι ημέραι των ετών της
παροικίας μου είναι εκατόν τριάκοντα έτη· ολίγαι και κακαί υπήρξαν αι ημέραι
των ετών της ζωής μου και δεν έφθασαν εις τας ημέρας των ετών της ζωής των
πατέρων μου εν ταις ημέραις της παροικίας αυτών.
Ο Φαραώ είχε ζώα για όργωμα και για το γάλα
τους, όχι για τροφή. Ο Ιακώβ ήταν 130 χρονών, λίγα χρόνια σε σχέση με τον
Αβραάμ και τον Ισαάκ που έζησαν 175 και 180 χρόνια αντίστοιχα. Στην Αίγυπτο οι
άνθρωποι δεν ζούσαν τόσα πολλά χρόνια όπως στη Χαναάν ώστε η ηλικία του Ιακώβ
θα ήταν κάτι αξιοθαύμαστο και γι’ αυτό ο Φαραώ τον ρώτησε «Πόσων χρονών είσαι»;
ημέρες
της παροικίας:
έτσι πρέπει να αισθάνεται κάθε παιδί του Θεού, ξένος και πάροικος σ’ αυτή τη
γη. Αυτή η γη είναι ξενοδοχείο για μας, όχι το σπίτι μας (Εβρ.ια:13).
Γέν.μζ:10-17
Και ευλόγησεν ο Ιακώβ τον Φαραώ και εξήλθεν
απ' έμπροσθεν του Φαραώ. Και κατώκισεν ο Ιωσήφ τον πατέρα αυτού και τους
αδελφούς αυτού, και έδωκεν εις αυτούς ιδιοκτησίαν εν τη γη της Αιγύπτου, εις το
καλήτερον της γης, εν τη γη Ραμεσσή, καθώς προσέταξεν ο Φαραώ. Και έτρεφεν ο
Ιωσήφ τον πατέρα αυτού και τους αδελφούς αυτού και πάντα τον οίκον του πατρός
αυτού με άρτον, κατά τας οικογενείας αυτών. Και άρτος δεν ήτο καθ' όλην την
γήν· διότι η πείνα ήτο βαρεία σφόδρα, ώστε η γη της Αιγύπτου και η γη της
Χαναάν απέκαμον υπό της πείνης. Και συνήγαγεν ο Ιωσήφ άπαν το αργύριον, το
ευρισκόμενον εν τη γη της Αιγύπτου και εν τη γη Χαναάν, διά τον σίτον τον
οποίον ηγόραζον· και έφερεν ο Ιωσήφ το αργύριον εις τον οίκον του Φαραώ. Και
αφού εξέλιπε το αργύριον εκ της γης Αιγύπτου και εκ της γης Χαναάν, ήλθον
πάντες οι Αιγύπτιοι προς τον Ιωσήφ, λέγοντες, Δος άρτον εις ημάς· επειδή διά τι
να αποθάνωμεν έμπροσθέν σου; διότι εξέλιπε το αργύριον. Είπε δε ο Ιωσήφ, Φέρετε
τα κτήνη σας και θέλω σας δώσει άρτον αντί των κτηνών σας, εάν εξέλιπε το
αργύριον. Και έφεραν τα κτήνη αυτών προς τον Ιωσήφ και έδωκεν εις αυτούς ο
Ιωσήφ άρτον αντί των ίππων και αντί των προβάτων και αντί των βοών και αντί των
όνων· και έθρεψεν αυτούς με άρτον εν τω ενιαυτώ εκείνω αντί πάντων των κτηνών
αυτών.
Ο μεγαλύτερος ευλογεί τον μικρότερο. Η θέση
του Ιακώβ όπως κι αυτή του Αβραάμ, ήταν μεγαλύτερη απ’ του Φαραώ αν και ήταν
βασιλιάς της Αιγύπτου (Ψαλμ.ρε:15). Ευλογεί τον Φαραώ σαν άτομο, όχι μόνο σαν ανταπόδοση
για το καλό που τους έκανε προσφέροντάς τους προστασία στη χώρα του, αλλά
προσεύχεται γι’ αυτόν με την εξουσία του προφήτη και του πατριάρχη. Η γη Γεσέν
λεγόταν και Ραμεσσή.
Το ότι ο Ιωσήφ πήρε τα ζώα των Αιγυπτίων
μπορεί να φαίνεται σκληρό, αλλά μάλλον ήταν ευεργεσία γιατί θα ψοφούσαν αφού
δεν υπήρχε τροφή. Δεν μπορούσαν να θρέψουν τους εαυτούς τους, πόσο μάλλον τα
ζώα. Αλλωστε τί να τα έκαναν αφού δεν υπήρχε σοδειά;
Γέν.μζ:18-20
Αφού δε ετελείωσεν ο ενιαυτός εκείνος, ήλθον
προς αυτόν το δεύτερον έτος και είπον προς αυτόν, δεν θέλομεν κρύψει από του
κυρίου ημών ότι εξέλιπε το αργύριον· και τα κτήνη έγειναν του κυρίου ημών· δεν
έμεινεν άλλο έμπροσθεν του κυρίου ημών, ειμή τα σώματα ημών και η γη ημών· διά
τι να απολεσθώμεν ενώπιόν σου και ημείς και η γη ημών; αγόρασον ημάς και την
γην ημών διά άρτον· και θέλομεν είσθαι ημείς και η γη ημών δούλοι εις τον
Φαραώ· και δος εις ημάς σπόρον, διά να ζήσωμεν και να μη αποθάνωμεν και η γη να
μη ερημωθή. Και ηγόρασεν ο Ιωσήφ πάσαν την γην Αιγύπτου διά τον Φαραώ· διότι οι
Αιγύπτιοι επώλησαν έκαστος τον αγρόν αυτού, επειδή η πείνα υπερεβάρυνεν επ'
αυτούς· ούτως η γη έγεινε του Φαραώ·
Το δεύτερο έτος για το οποίο μιλάει εδώ, δεν
είναι αυτό της πείνας, αλλά από τότε που έδωσαν τα ζώα τους.
Ο Ιωσήφ μπορεί να φαίνεται ότι ασκεί
τυραννική εξουσία, ότι ενδιαφέρεται μόνο για το χρήμα και μάλιστα για να το
δώσει στο Φαραώ, όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο Ιωσήφ εργάζεται για ν’ αλλάξει
την άθλια οικονομική κατάσταση της Αιγύπτου. Το λαό τον εξουσίαζαν τότε μικροί
άρχοντες οι οποίοι έβαζαν δυσβάσταχτους φόρους, αφήνοντάς στους ανθρώπους μόνο
όσο ήταν αρκετό για να ζήσουν. Μ’ αυτό που έκανε ο Ιωσήφ, αποδυνάμωνε αυτούς
τους μικρούς άρχοντες κι έφερνε όλο το χρήμα και τη δύναμη στο παλάτι. Η
μεγαλοπρέπεια και το κύρος του Φαραώ σαν βασιλιά, θα απαιτούσε να περνάει καλά
ο λαός. Πραγματικά, αργότερα, ο Φαραώ έβαλε πολύ μικρούς φόρους, τους μικρότερους
σ’ όλη την Ανατολή.
