Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2018

Το αραίωμα




Η γλώσσα των μαθηματικών είναι πολύ όμορφη. Εύστοχη, απλή, χωρίς πολλές, περιττές συζητήσεις. Μιλούν με σαφή και καθαρό τρόπο. Βάζεις μερικούς νόμους και πάνω στις στερεές βάσεις τους χτίζεις τη θεωρία σου, τις αποδείξεις σου. Θα προσπαθήσουμε να μιμηθούμε τον τρόπο αυτό.

Θεώρημα πρώτο. Ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο. Όλους τους ανθρώπους. Καμία διάκριση. Όποια κι αν είναι η γνώμη τους ή η στάση τους απέναντί Του.

Θεώρημα δεύτερο. Ο Θεός γνωρίζει τί χρειάζεται ο άνθρωπος. Απόλυτο αυτό. Μόνο ο Θεός το ξέρει. Κανένας άλλος, ούτε ο ίδιος μας ο εαυτός.


Θεώρημα τρίτο. Ο Θεός έχει αυτό που μας χρειάζεται. Τούτο είναι ακόμα πιο σπουδαίο. Σημαίνει πως μπορούμε και μεις να το αποκτήσουμε. Αποκλειστικά απ’ Αυτόν. Όσες πόρτες κι αν χτυπήσουμε, πάλι σ’ Αυτόν θα γυρίσουμε.

Το θέμα της λυτρωμένης ζωής που χαρίζει ο Ιησούς Χριστός έχει γίνει αντικείμενο πολλών κηρυγμάτων και συζητήσεων. Αμφίβολο αν τα κηρύγματα ή οι συζητήσεις βοηθούν καθόλου. Υπάρχουν κάτι μικρές μα πολύ σημαντικές πτυχές, που τόσο λίγο γνωρίζουμε, τόσο σπάνια ζούμε.

Λύτρωση σημαίνει απελευθέρωση. Από τί, είναι η επόμενη ερώτηση. Μα από τον εαυτό μας. Αυτός είναι το βάρος, η πίεση, η πληγή, το γλιστερό έδαφος, η αδυναμία. Η σάρκα, ο κόσμος των επιθυμιών μας. Έρχεται ο Ιησούς και καταλαμβάνει τη θέση του εαυτού μας, του εγώ μας. Εκείνο πεθαίνει και ο Ιησούς κυριαρχεί πάνω μας

Μια από τις υποχρεωτικές δουλειές των ροδακινάδων κατά την περίοδο της ωρίμανσης είναι το αραίωμα. Πριν τα φρούτα αρχίσουν να ωριμάζουν πάνω στο δέντρο, κόβουν τα περιττά και τα πετούν στο χώμα. Και μένουν μόνο, όσα μπορεί να κρατήσει το δέντρο. Αυτά τελικά θα γίνουν ο όμορφος καρπός ο γιομάτος χυμούς ζωής. Το «αραίωμα» όπως το λένε οι ροδακινάδες στη Βέροια είναι απαραίτητο. Γιατί διαφορετικά όλη η σοδειά πάει στράφι. Εσύ άμα το δεις και δεν ξέρεις, θα βάλεις τις φωνές. Μα γιατί τα πετάς, μα χάνεις το κέρδος σου, τον καρπό. Λάθος. Κέρδος δεν θα έρθει ποτέ, καρπός δεν θα φανεί χωρίς αραίωμα. Γιατί κουβαλάει πολλά το δέντρο πάνω του που πρέπει να πεταχτούν, να φύγουν.

Ο λόγος του Θεού μιλάει για κλάδεμα. Είναι το ίδιο πράγμα. Το έμπειρο μάτι του γεωργού θα σε απαλλάξει από τα περιττά, από τα άχρηστα. Γιατί έχει για σένα δοξασμένους σκοπούς. Ονειρεύεται να σε χρησιμοποιήσει για σοδειά. Εσύ μόνος δεν μπορείς να το κάμεις. Ούτε τη δύναμη έχεις. Συχνά αναγκάζεται ο Κύριος να πετάξει τα αγαπημένα μας σχέδια, τις κρυφές μας επιθυμίες που χαϊδεύουμε στον κόρφο μας. Θα μου πεις, πονάει. Συμφωνώ. Υπάρχει όμως «αιώνιο βάρος δόξης», κρυμμένο σε κάθε τέτοια ενέργεια του Θεού.

Να ξέρεις, κάθε φορά που ανεβαίνει ο Κύριος στο δέντρο, κάποιο καινούργιο θαύμα θα καταπλήξει τη ζωή σου. Γι’ αυτό πιστεύω πως η χωρίς όρους παράδοσή μας στο δικό Του θέλημα είναι ό,τι καλύτερο έχουμε να κάνουμε. Αν θέλουμε να απολαύσουμε αυτό που χαρίζει ο Κύριος, που λέγεται λύτρωση και που τόσο λίγοι πραγματικά χαίρονται.