1 – Η ΜΑΚΑΡΙΑ ΕΛΠΙΔΑ
Ένας βασικός λόγος που πιστεύω ότι η Αρπαγή συμβαίνει πριν
από τη Μ. Θλίψη είναι ότι ονομάζεται «μακαρία
ελπίδα» στον Τίτ.β:13.
προσμένοντες την
μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών
Ιησού Χριστού
Στην Α’ Θεσ.δ:18
ο απόστολος Παύλος γράφει σχετικά με το γεγονός ότι η Αρπαγή είναι επικείμενη...
Λοιπόν παρηγορείτε
αλλήλους με τους λόγους τούτους.
Αν η Αρπαγή γίνει στη μέση ή στο τέλος της Μ. Θλίψης, για
ποια παρηγοριά μιλούσε;
Ας πούμε ότι δεν έχεις ακούσει ποτέ για την Αρπαγή και σου
έλεγα όλα αυτά που θα συμβούν στις έσχατες μέρες. Σου έλεγα για τη φρίκη της
επταετίας, όλους τους θανάτους και την καταστροφή που θα συμβεί όπως λέει το
βιβλίο της Αποκάλυψης, τις πληγές, τους λοιμούς, την πείνα, την ξηρασία, την οικονομική
και κοινωνική αναταραχή σε μια κλίμακα που ποτέ δεν έχει συμβεί στην ιστορία. Το
1/3 του πληθυσμού της γης θα πεθάνει και αργότερα άλλο ένα τέταρτο! Να σου
εξιστορούσα εν συντομία, την άνοδο του Αντίχριστου και του ψευδοπροφήτη και
τέλος την μάχη του Αρμαγεδδώνα, του χειρότερου και πιο αιματηρού πολέμου της
γης. Και μετά να σου έλεγα, «αλλά παρηγορήστε ο ένας τον άλλο, γιατί όταν όλα
αυτά τελειώσουν, θα αρπαχτούμε για να συναντήσουμε τον Κύριο στον αέρα».
Θα σκεφτόσουν, αυτός είναι τρελός! Δεν υπάρχει καμία άνεση όταν
ξέρεις ότι πρέπει να περάσεις όλα αυτά για να φτάσεις στην Αρπαγή. Η μόνη άνεση
που θα μπορούσες να έχεις θα ήταν η ελπίδα ότι οι μέρες αυτές θ’ αργήσουν πάρα
πολύ να έρθουν και ότι η επιστροφή του Ιησού δεν είναι κάπου κοντά.
Αλλά αυτό δεν ταιριάζει με την στάση που η Γραφή μας λέει ότι
θα πρέπει να έχουμε. Οφείλουμε να ελπίζουμε και να ανυπομονούμε για την Αρπαγή.
Η άνεση της μακαρίας ελπίδας (Αρπαγή)
προέρχεται από τη γνώση ότι θα συμβεί πριν την ώρα της Μ. Θλίψης που θα έρθει
πάνω σε όλη τη γη.
2 – Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Στην Αποκ.ς:15-17,
μαθαίνουμε ότι η Μ. Θλίψη είναι η περίοδος της οργής του Θεού που εκχέεται
στους «κατοικούντας επί της γης».
Αυτή η έκφραση, υπάρχει σε διάφορα σημεία στην Αποκάλυψη.
Αναφέρεται στην τελευταία γενιά των ανθρώπων που απορρίπτουν τον Χριστό και
ακολουθούν τον Αντίχριστο.
Είναι χαμένες ψυχές, που εξαπατήθηκαν από τον διάβολο και
την τελευταία αναταραχή και μεγάλη ανταρσία των ανθρώπων ενάντια στον Δημιουργό.
και οι βασιλείς της
γης και οι μεγιστάνες και οι πλούσιοι και οι χιλίαρχοι και οι δυνατοί και πας
δούλος και πας ελεύθερος έκρυψαν εαυτούς εις τα σπήλαια και εις τας πέτρας των
ορέων, και λέγουσι προς τα όρη και προς τας πέτρας· Πέσατε εφ' ημάς και κρύψατε
ημάς από προσώπου του καθημένου επί του θρόνου και από της οργής του Αρνίου,
διότι ήλθεν η ημέρα η μεγάλη της οργής αυτού, και τις δύναται να σταθή;
Ακόμα, στην Α’
Θες.ε:9-11 διαβάζουμε,
διότι ο Θεός δεν
προσδιώρισεν ημάς εις οργήν, αλλ' εις απόλαυσιν σωτηρίας διά του Κυρίου ημών
Ιησού Χριστού, όστις απέθανεν υπέρ ημών, ίνα είτε αγρυπνούμεν είτε κοιμώμεθα
ζήσωμεν μετ' αυτού. Διά τούτο παρηγορείτε αλλήλους και οικοδομείτε ο εις τον
άλλον, καθώς και κάμνετε.
Οι αναγεννημένοι χριστιανοί δεν προορίζονται να γευθούν την οργή
του Θεού κατά την Μ. Θλίψη – την ώρα [χρονική περίοδο] που η οργή του Θεού θα
δοκιμάσει τις καρδιές των «κατοικούντων
επί της γης». Η οργή του Θεού κατά της αμαρτίας ικανοποιήθηκε απόλυτα στο
σταυρό του Ιησού Χριστού. Όταν ο Ιησούς είπε «Τετέλεσται», εννοούσε ότι οι άγιες απαιτήσεις της δικαιοσύνης του
Θεού ήταν απόλυτα ικανοποιημένες. Ο Ιησούς πήρε τη θέση μας στον σταυρό σαν το
αντικείμενο της οργής του Θεού. Ως εκ τούτου, θα ήταν άδικο για τον Θεό να επιφέρει
την οργή Του πάνω μας. Οι Χριστιανοί δεν θα βρίσκονται εδώ στη Μ. Θλίψη, επειδή
είναι η ώρα της οργής του Θεού, από την οποία έχουν ήδη σωθεί.
3 – ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ
ΛΩΤ
Στη Γέν.ιη, ο Λωτ και η οικογένειά του, διασώθηκαν από την πύρινη
κρίση του Θεού πάνω στα αμαρτωλά Σόδομα. Ο Θεός δεν τους προστάτευσε στη μέση
της κρίσης. Τους απομάκρυνε από την ώρα και τον τόπο της κρίσης και τους ανέβασε
πάνω στους λόφους.
Στην Β’ Πέτρ.β:9, ο Πέτρος μιλάει για τον Λωτ σαν παράδειγμα
για μας και λέει:
εξεύρει ο Κύριος να
ελευθερόνη εκ του πειρασμού τους ευσεβείς, τους δε αδίκους να φυλάττη εις την
ημέραν της κρίσεως, διά να κολάζωνται
4 – ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ
ΕΝΩΧ
Στη Γέν.ε διαβάζουμε για τον Ενώχ. Η ιστορία είναι
ενδιαφέρουσα, επειδή ποτέ δεν πέθανε, ο Θεός μια μέρα απλά τον πήρε. Αυτό
συνέβη πριν από τον κατακλυσμό, που ήταν η κρίση του Θεού σ’ ένα κόσμο γεμάτο
κακία.
Κάποιος μπορεί να αντιλογήσει, ρωτώντας, «τι γίνεται με το
Νώε; Ήταν κι αυτός δίκαιος, αλλά πέρασε μέσα από τον κατακλυσμό, προστατευμένος
από τον Θεό μέσα στην κιβωτό. Αυτό δεν είναι μια καλύτερη εικόνα του Θεού που προστατεύει
την εκκλησία κατά τη διάρκεια της Μ. Θλίψης;»
Ο Νώε δεν είναι εικόνα της Εκκλησίας. Είναι εικόνα της
κυρίαρχης προστασίας του Θεού στον Ισραήλ κατά τη διάρκεια της επταετίας, ένα θέμα
που καλύπτεται αρκετά στο βιβλίο της Αποκάλυψης. Ο Νώε συμβολίζει τον Ισραήλ,
ενώ ο Ενώχ αντιπροσωπεύει την εκκλησία, η οποία αρπάζεται πριν από την κρίση.
5 – ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ
ΔΑΝΙΗΛ
Έχετε ποτέ αναρωτηθεί πού ήταν ο Δανιήλ όταν ο Σεδράχ, Μισάχ
και Αβδέ-Νεγώ ήταν μέσα στο καμίνι στο Δαν.γ; Αυτά τα παιδιά βρισκόταν εκεί
επειδή αρνήθηκαν να προσκυνήσουν την εικόνα του Ναβουχοδονόσωρ. Αλλά που ήταν ο
Δανιήλ; Σίγουρα ούτε αυτός προσκύνησε, αλλά που βρισκόταν, λείπει από την περιγραφή.
Αυτό είναι το θέμα! Ότι ούτε καν αναφέρεται, αυτό είναι ένα
μυστήριο – που προεικονίζει το μυστήριο της Αρπαγής της Εκκλησίας. Όπως ο Νώε, ο
Σεδράχ, ο Μισάχ και ο Αβδέ-Νεγώ, αντιπροσωπεύουν τον Ισραήλ και πώς ο Θεός τους
προφυλάσσει κατά τη διάρκεια της πύρινης επταετούς δοκιμασίας. Αλλά η απουσία
του Δανιήλ απεικονίζει την απουσία της εκκλησίας από την ώρα της δοκιμασίας.
[Επ’ ευκαιρία, ο Βαβυλώνιος βασιλιάς Ναβουχοδονόσωρ
χρησιμεύει σαν τύπος του Αντίχριστου που φτιάχνει μια εικόνα και απαιτεί από τον
κόσμο λατρεία].
6 – ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ
ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΕΚΦΥΓΟΥΜΕ!
Έχω βαρεθεί όσους κοροϊδεύουν αυτούς που πιστεύουν στην
Αρπαγή πριν από την θλίψη, λέγοντας ότι πάνε να ξεφύγουν κι ότι είναι
καλοπερασάκηδες. Ισχυρίζονται ότι εφόσον αμέτρητοι πιστοί αντιμετώπισαν θλίψεις,
διωγμούς και μαρτύρια, γιατί θα πρέπει εμείς να ελπίζουμε ότι θα ξεφύγουμε από
αυτά;
Η απάντηση είναι απλή: μέχρι τη στιγμή της Αρπαγής, τα προβλήματα
που αντιμετωπίζουν οι Χριστιανοί, προέρχονταν από το διεφθαρμένο και
επαναστατικό κοσμικό σύστημα που τους μισεί, υπομένουν την οργή του Σατανά. Ο
Ιησούς μας είπε να περιμένουμε τέτοιου είδους θλίψεις. Αλλά η δοκιμασία της Μ.
Θλίψης προέρχεται από το χέρι του Θεού – είναι η οργή Του, και ο Ιησούς πλήρωσε
ήδη το τίμημα, για εμάς.
Στο Λουκ.κα:34-36 ο Ιησούς είπε:
Προσέχετε δε εις
εαυτούς μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών
βιωτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ' υμάς η ημέρα εκείνη·
Η «ημέρα» στην οποία αναφέρεται εδώ είναι η ημέρα του
Κυρίου, μια περίοδος της ιστορίας που αρχίζει με την Αρπαγή.
διότι ως παγίς θέλει
επέλθει επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης
της γης.
Και πάλι η έκφραση «τους
καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης».
Αγρυπνείτε λοιπόν
δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα
να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου.
Η Αρπαγή πριν από την Μ. Θλίψη δεν είναι απόδραση. Ο Ιησούς
μας είπε να αγρυπνούμε να παρατηρούμε και να προσεύχομαι ώστε να είμαστε
έτοιμοι γι’ αυτή τη στιγμή.
7 – Η ΕΒΡΑΪΚΗ ΓΑΜΗΛΙΑ
ΤΕΛΕΤΗ
Στο Ιωάν.ιδ:1-3 ο Ιησούς είπε κάποια απίστευτα παρηγορητικά
λόγια –
Ας μη ταράττηται η
καρδία σας· πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε. Εν τη οικία του
Πατρός μου είναι πολλά οικήματα· ει δε μη, ήθελον σας ειπεί· υπάγω να σας
ετοιμάσω τόπον· και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι και θέλω
σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να είσθε και σεις, όπου είμαι εγώ.
Όντας εθνικοί του 21ου αιώνα, δεν συνειδητοποιούμε πώς οι
μαθητές άκουσαν και κατάλαβαν αυτά τα λόγια. Ο Ιησούς χρησιμοποίησε την διαδικασία
της εβραϊκής γαμήλιας τελετής.
Από τη στιγμή που ένας άντρας και μία γυναίκα αρραβωνιαζόταν,
ο άντρας επέστρεφε στο σπίτι του πατέρα του για να προσθέσει άλλο ένα δωμάτιο.
Όταν το δωμάτιο πλησίαζε να τελειώσει, έστελνε ένα φίλο του να πει στη νύφη ότι
πλησίαζε η ώρα του γάμου. Αυτή άρχιζε να ετοιμάζεται, αλλά σπάνια ήξερε την ακριβή
στιγμή της άφιξης του. Ήταν κάτι ρομαντικό αυτή η αγωνία της αναμονής, χωρίς να
γνωρίζει την ακριβή ώρα της άφιξης. Αλλά τελικά, η ημέρα θα ερχόταν και ο
γαμπρός θα πήγαινε να διεκδικήσει τη νύφη του.
Οι φίλοι του πήγαιναν μαζί και κάνανε πολύ θόρυβο, φυσώντας
τρομπέτες και φωνάζοντας για να μάθουν όλοι ότι η ώρα για το γάμο είχε φτάσει
επιτέλους. Όταν έφτανε, υπήρχε μια πολύ μεγάλη γιορτή – το δείπνο του γάμου,
μετά την οποία ο άντρας έπαιρνε τη γυναίκα του στο δωμάτιο που είχε ετοιμάσει,
και παραμένανε εκεί απομονωμένοι για - σημειώστε το αυτό - 7 ημέρες! Μετά έβγαιναν
και την παρουσίαζε στην κοινότητα σαν την αγαπημένη του.
Έτσι θα γίνει και η Αρπαγή. Εμείς είμαστε τώρα αρραβωνιασμένοι
με τον Χριστό που έχει πάει να μας ετοιμάσει τόπο. Δεν γνωρίζουμε την ημέρα και
την ώρα της επιστροφής Του, αλλά ξέρουμε τους χρόνους και τους καιρούς γιατί
έχει στείλει τους φίλους Του, τους προφήτες, για να τους περιγράψουν. Όταν ωριμάσει
ο χρόνος, θα έρθει. Θα μας πάρει στο γαμήλιο δείπνο του Αρνίου κι εμείς θα απομονωθούμε
μαζί Του στον ουρανό για 7 χρόνια, την περίοδο της Μ. Θλίψης. Στη Δεύτερη
Έλευση, μέσα σε όλη Του τη δόξα, θα έρθει για να κυβερνήσει και να βασιλεύσει
για 1.000 χρόνια και θα είμαστε κι εμείς μαζί Του!
8 – ΤΟ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ
Η Αρπαγή πριν από την Μ. Θλίψη, φαίνεται στο περίγραμμα του
βιβλίου της Αποκάλυψης που διαβάζουμε στο α:19:
Γράψον όσα είδες και
όσα είναι και όσα μέλλουσι να γείνωσι μετά ταύτα·
Εδώ δίνεται μια τρίπτυχη διαίρεση της Αποκάλυψης:
1) Αυτά που ο Ιωάννης είχε δει – η όραση του Ιησού,
κεφ. α
2) Αυτά που είναι – κεφ. β & γ = τα μηνύματα
στις 7 εκκλησίες.
3) Αυτά που θα γινόταν μετά από τα προηγούμενα –
κεφ. δ – κβ.
Οι λέξεις «μετά ταύτα»
ανοίγουν το κεφ.δ
Αποκ.δ:1 Μετά ταύτα [τα γεγονότα των κεφ. β &
γ] είδον, και ιδού, θύρα ανεωγμένη εν τω
ουρανώ, και η φωνή η πρώτη, την οποίαν ήκουσα ως σάλπιγγος λαλούσης μετ' εμού,
έλεγεν· Ανάβα εδώ και θέλω σοι δείξει όσα πρέπει να γείνωσι μετά ταύτα.
Μετά τα γράμματα προς τις 7 εκκλησίες, ο Ιωάννης ανέβηκε στον
ουρανό. Από αυτή την πλεονεκτική θέση είδε μια περιγραφή των τρομακτικών
γεγονότων της Μ. Θλίψης.
Η λέξη «εκκλησία», που χρησιμοποιείται 18 φορές στα κεφ. α-γ,
δεν χρησιμοποιείται ούτε μια φορά μετά από αυτά μέχρι το τέλος της Αποκάλυψης. Τα
κεφάλαια ς - ιθ περιγράφουν την Μ. Θλίψη αλλά δεν αναφέρεται ούτε μια φορά η
λέξη «εκκλησία». Γιατί η εκκλησία δεν είναι στη γη, είναι στον ουρανό. Τα κεφάλαια
δ-ε περιγράφουν την εκκλησία στον ουρανό, να λατρεύει τον Θεό.
Αν η θέση ότι η Αρπαγή θα γίνει στο μέσο της Θλίψης, είναι
σωστή, τότε τα κεφ. δ-ε θα πρέπει να τοποθετηθούν μετά το κεφ. ια, και εάν η θέση
ότι η Αρπαγή θα γίνει στο τέλος της Θλίψης είναι σωστή, τα κεφ. δ-ε θα πρέπει
να μπουν μετά από το κεφ. ιθ. Μόνο η θέση ότι η Αρπαγή θα γίνει πριν από την Μ.
Θλίψη συμφωνεί με τη ροή του βιβλίου της Αποκάλυψης και ακολουθεί το περίγραμμα
που έδωσε ο Ιησούς στον Ιωάννη στο α:19.
9 – ΑΓΝΩΣΤΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ
ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Μία από τις πιο ισχυρές αποδείξεις για την Αρπαγή πριν από
τη Μ. Θλίψη, είναι ότι συνεχώς αναφέρεται σαν ένα γεγονός που θα συμβεί όταν
κανένας δεν θα το περιμένει.
Στο Δαν.ιβ:11 ορίζει ότι θα περάσουν ακριβώς 1290 ημέρες από
τη στιγμή που ο Αντίχριστος μπαίνει μέσα στον ναό στην Ιερουσαλήμ και δηλώνεται
σαν Θεός, μέχρι την επιστροφή του Ιησού Χριστού.
Ακόμη, το Ματθ.κδ:36 καθιστά
σαφές ότι κανείς δεν γνωρίζει την ημέρα της επιστροφής του Ιησού. Ο μόνος
τρόπος να συμβιβαστούν αυτά είναι να δούμε την Αρπαγή και τη Δεύτερη Έλευση σαν
δύο διαφορετικά γεγονότα, που απέχουν 7 χρόνια.
Το Εβραίοι των ημερών του Ιησού έχασαν την πρώτη Του έλευση
επειδή παρερμήνευσαν τις προφητείες του ερχομού Του. Αυτό έγινε επειδή μια ομάδα προφητειών μιλούσε
για πάσχοντα δούλο, ενώ μια άλλη ομάδα μιλούσε για ένα κατακτητή Βασιλιά. Θεώρησαν
τις προφητείες που μιλούσαν για πάσχοντα δούλο σαν συμβολικές αλλά πήραν κατά
γράμμα αυτές που μιλούσαν για νικητή Βασιλιά. Περίμεναν λοιπόν τον Μεσσία να
έρθει μέσα στη μεγαλειότητα και τη δόξα και έχασαν την ταπεινή Του έλευση.
Πρέπει να μάθουμε αυτό το μάθημα, γιατί η Δεύτερη Έλευση του
Ιησού Χριστού έχει επίσης δύο φάσεις, όπως ακριβώς και οι προφητείες της Παλαιάς
Διαθήκης για τον ερχομό του Μεσσία. Πριν ο Ιησούς έρθει στη γη με δόξα σαν ο
κατακτητής Βασιλιάς, θα έρθει κρυφά στα σύννεφα για να πάρει τη νύφη Του. Αυτός
ο ερχομός, όπως λέει ο Παύλος στην Α’ Θεσ.ε, είναι σαν κλέφτης μέσα στη νύχτα,
όχι σαν ένας Βασιλιάς στον ήλιο του μεσημεριού.
Κανείς δεν ξέρει πότε έρχεται ο Ιησούς για την Αρπαγή, κάτι
τελείως διαφορετικό από τη Δεύτερη Έλευση, που θα γίνει σε 1290 ημέρες μετά που
ο Αντίχριστος μπαίνει στο ναό που ξαναχτίστηκε στην Ιερουσαλήμ και δηλώνει ότι
είναι ο Θεός, απαιτώντας λατρεία.
10 – Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΗ Μ. ΘΛΙΨΗ.
Στον Ιερεμ.λ:7, η Μ. Θλίψη ονομάζεται στενοχωρία του Ιακώβ. Ονομάζεται έτσι, επειδή είναι μια μοναδική
στιγμή κατά την οποία ο Θεός ταρακουνάει τους Εβραίους για να αγκαλιάσουν τον
Ιησού σαν Μεσσία τους. Στο Δευτ.δ:29-31 ο Μωυσής έκανε μια αξιοσημείωτη δήλωση:
Και εκείθεν θέλετε
εκζητήσει Κύριον τον Θεόν σας και θέλετε ευρεί αυτόν, όταν εκζητήσητε αυτόν εξ
όλης της καρδίας σας και εξ όλης της ψυχής σας. Όταν ευρεθής εν θλίψει και σε
εύρωσι πάντα ταύτα εν ταις εσχάταις ημέραις, τότε θέλεις επιστρέψει προς Κύριον
τον Θεόν σου και θέλεις ακούσει την φωνήν αυτού. Διότι Κύριος ο Θεός σου είναι
Θεός οικτίρμων· δεν θέλει σε εγκαταλείψει ουδέ θέλει σε εξολοθρεύσει ουδέ θέλει
λησμονήσει την διαθήκην των πατέρων σου, την οποίαν ώμοσε προς αυτούς.
Όλες οι υποσχέσεις του Θεού στον Ισραήλ, θα εκπληρωθούν κατά
τη διάρκεια της επταετίας, τότε που θα κινηθεί δυναμικά για να γίνει γνωστός σε
αυτούς. Αλλά προκειμένου ο Θεός να κάνει το Ισραήλ το επίκεντρο της λυτρωτικής
Του προσοχής, θα πρέπει να απενεργοποιήσει την προσοχή Του στην εκκλησία. Ο
μόνος τρόπος να το κάνει αυτό, χωρίς να παραβιάσει την υπόσχεσή Του ότι δεν θα μας
αφήσει ούτε θα μας εγκαταλείψει, είναι να πάρει την εκκλησία από τη γη και να
την μεταφέρει στον ουρανό.
11 – ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΙΣ
«70 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΤΟΥ ΔΑΝΙΗΛ»
Αυτή είναι μάλλον μια περίπλοκη απόδειξη, αλλά είναι από τις
πιο δυνατές.
Στο Δαν.θ:24, ο Θεός είπε στον προφήτη: «Εβδομήκοντα εβδομάδες (490 χρόνια) διωρίσθησαν επί τον λαόν σου και επί την
πόλιν την αγίαν σου, διά να συντελεσθή η παράβασις και να τελειώσωσιν αι
αμαρτίαι, και να γείνη εξιλέωσις περί της ανομίας και να εισαχθή δικαιοσύνη
αιώνιος και να σφραγισθή όρασις και προφητεία και να χρισθή ο Άγιος των αγίων».
Τα πρώτα 483 (εβδομάδες επτά και
εβδομάδες εξήκοντα δύο) από εκείνα τα χρόνια εκπληρώθηκαν ακριβώς μέχρι την
ημέρα που ο Ιησούς πάνω στο γαϊδουράκι μπήκε θριαμβευτικά στην Ιερουσαλήμ υπό
τις επευφημίες του κόσμου. Αυτό σημαίνει ότι απομένει μια τελευταία περίοδος
επτά ετών.
Εάν τα πρώτα 483 χρόνια εκπληρώθηκαν κυριολεκτικά &
τέλεια, θα πρέπει να δούμε και τα τελευταία επτά, με τον ίδιο τρόπο.
Ο Θεός είπε ότι αυτά τα 490 χρόνια έχουν να κάνουν
αποκλειστικά με τον Ισραήλ. Όπως είπαμε και προηγουμένως (#10), προκειμένου ο
Θεός να στρέψει όλη την προσοχή Του στο έθνος Ισραήλ, πρέπει να αποστρέψει την προσοχή
Του από την εκκλησία, και ο μόνος τρόπος που μπορεί να γίνει αυτό, είναι η
εκκλησία να έχει αρπαχτεί και να είναι μαζί Του στον ουρανό. Τα πρώτα 483
χρόνια της προφητείας του Δανιήλ δεν είχαν να κάνουν με την εκκλησία, μα ούτε
και τα 7 τελευταία.
Όπως προείπε ο Δανιήλ, αυτά τα τελευταία επτά χρόνια
αρχίζουν όταν ο Αντίχριστος σφυρηλατεί μια συμφωνία με πολλά έθνη που φαίνεται
να έχει να κάνει με την Ιερουσαλήμ και τον Εβραϊκό Ναό. Υπό το πρίσμα όλων αυτών
που συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή σήμερα και πώς τα έθνη του κόσμου ευθυγραμμίζονται
προσπαθώντας να καταλάβουν τι πρέπει να κάνουν για να έρθει ειρήνη, όλα αυτά γίνονται
ενδιαφέροντα στον σπουδαστή της Γραφής.
12 – Η ΑΡΠΑΓΗ ΕΙΝΑΙ
ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ!
Οι απόστολοι και η πρώτη εκκλησία, όλοι πίστευαν ότι η
Αρπαγή θα γίνει πριν από τη Μ. Θλίψη. Γνωρίζουμε ότι επειδή πίστευαν ότι ο
Ιησούς θα μπορούσε να έρθει ανά πάσα στιγμή, ήξεραν ότι δεν βρίσκονται μέσα
στην Μ. Θλίψη.
Βρίσκουμε αυτή την προσδοκία της επιστροφής του Ιησού σε
όλες τις επιστολές του Πέτρου, του Παύλου και του Ιωάννη. Τα γραπτά των πρώτων πατέρων
της εκκλησίας έχουν μια έντονη προσδοκία της επιστροφής του Κυρίου για την
εκκλησία. Σίγουρα αυτό δεν θα υπήρχε αν πίστευαν ότι η Αρπαγή θα γίνει στο
μέσο ή στο τέλος της Μ. Θλίψης.
Τελικά, στην Αποκ.γ:10
Στην Αποκ.γ:10-11, ο Ιησούς υπόσχεται στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας:
Επειδή εφύλαξας τον
λόγον της υπομονής μου, και εγώ θέλω σε φυλάξει εκ της ώρας του πειρασμού, ήτις
μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης, διά να δοκιμάση τους κατοικούντας επί
της γης. Ιδού, έρχομαι ταχέως· κράτει εκείνο το οποίον έχεις, διά να μη λάβη
μηδείς τον στέφανόν σου.
Επειδή οι πιστοί σ’ αυτή την διωκόμενη και αγωνιζόμενη εκκλησία
κράτησαν την εντολή Του να παραμείνουν πιστοί, ο Ιησούς υποσχέθηκε να τους
κρατήσει από την ώρα της κρίσης που έρχεται πάνω σε όλο τον κόσμο.
Πολλοί μελετητές της Βίβλου έχουν παρατηρήσει ένα παράξενο παραλληλισμό
ανάμεσα στις επτά εκκλησίες της Αποκ.β & γ και στην Εκκλησιαστική ιστορία.
Γνωρίζοντας ότι το 7 είναι αριθμός πληρότητας και τελειότητας, η σκέψη είναι, «Μήπως
αυτές οι επτά εκκλησίες, με τη σειρά που δίνονται, αντιπροσωπεύουν ολόκληρη την
περίοδο της εκκλησίας, χωρισμένη σε επτά εποχές ή περιόδους;» Είναι δύσκολο να
μην βλέπουμε τουλάχιστον μια σκιώδη ομοιότητα μεταξύ αυτής της σειράς και της
ιστορίας της Εκκλησίας.
Το γράμμα προς την εκκλησία της Φιλαδέλφειας είναι το έκτο
και το επόμενο είναι το τελευταίο γράμμα, γραμμένο για την εκκλησία της
Λαοδικείας, υπονοώντας ότι ενώ αυτοί νόμιζαν ότι είναι η εκκλησία, ο Ιησούς δεν
το νόμιζε. Δεν ήταν ανάμεσά τους. Ήταν απ’ έξω, χτυπώντας την πόρτα, για να
δείξει σ’ αυτούς που ήταν μέσα ότι είχε φύγει.
Έτσι λοιπόν, η Φιλαδέλφεια είναι η τελευταία πραγματική
εκκλησία. Η πιστή εκκλησία που βλέπει πολλούς να φεύγουν από την αληθινή πίστη,
και να προσκολλώνται σε χαρισματικές και παρόμοιες «εκκλησίες». Ο Ιησούς λέει στους
πιστούς της τελευταίας πραγματικής εκκλησίας, «εγώ θέλω σε φυλάξει εκ της ώρας του πειρασμού».
Η πρόθεση «εκ» σημαίνει «έξω από». Ο Ιησούς δεν τους λέει ότι
θα τους φυλάξει κατά τη διάρκεια της Μ. Θλίψης, άλλα ότι θα τους κρατήσει έξω
από αυτήν.
Σκεφτείτε το εύρος αυτής της ερχόμενης δοκιμασίας: έρχεται πάνω
σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν θα υπάρχει ούτε μια γωνιά αυτής της γης που δεν θα
επηρεαστεί από αυτή τη δοκιμασία, είναι παγκόσμιας εμβέλειας.
Προσέξτε το σκοπό της: έρχεται να δοκιμάσει όλους τους
κατοικούντας επί της γης. Αυτή η φράση, «τους
κατοικούντας επί της γης» χρησιμοποιείται 9 φορές σε 7 εδάφια στην Αποκάλυψη.
Αναφέρεται σε άπιστους που ζουν στη γη κατά τη διάρκεια των τρομερών γεγονότων
των κεφ. ς - ιθ, ένα χρονικό διάστημα που ονομάζεται Μεγάλη Θλίψη.
Ο Ιησούς είπε αυτά τα λόγια στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας,
στην αρχαία Μικρά Ασία. Τα είπε για τότε, αλλά έχουν εφαρμογή και για μας,
σήμερα. Κάθε ένα από τα επτά γράμματα των κεφ. β & γ τελειώνει με την
προτροπή:
Όστις έχει ωτίον ας
ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας.
Η υπόσχεση που ο Ιησούς έδωσε στην ιστορική εκκλησία της
Φιλαδέλφειας συνεχίζει και βρίσκει μια ακόμη πιο σημαντική εκπλήρωση στην
Εκκλησία των τελευταίων ημερών.
Αυτή η υπόσχεση είναι για τους πιστούς του Ιησού σήμερα. Ο
Θεός θα μας πάρει από τη Γη προτού εκχύσει την οργή Του κατά την Μ. Θλίψη.
Ο Θεός τα έγραψε όλα αυτά για να μας προετοιμάσει για την
ώρα της Αρπαγής, για να γίνουμε καλύτεροι χριστιανοί. Όταν ξέρεις τι έρχεται
και τι περιμένει αυτό τον κόσμο, αγωνίζεσαι.
Αν η εκκλησία έπρεπε να περάσει μέσα από τη Μεγάλη Θλίψη, δεν νομίζετε ότι ο Θεός θα είχε δώσει κάποιες οδηγίες στην Καινή Διαθήκη στην εκκλησία πώς να προετοιμαστεί, πώς να περάσει την περίοδο της επταετίας;
Δεν υπάρχει ουτε μία οδηγία προς την εκκλησία στην Κ. Διαθήκη, αναφορικά με το χάραγμα του θηρίου! Δεν υπάρχει ούτε μια λέξη τέτοιας οδηγίας γιατί: Η εκκλησία δεν θα περάσει μέσα από τη Μεγάλη θλίψη!
Ο Θεός έδωσε 21 βιβλία, τις Επιστολές, στην εκκλησία, διδάσκοντας πώς να ζήσει, πώς να προετοιμαστεί αγρυπνώντας για τον ερχομό Του... αλλά ούτε μία οδηγία για το πώς να περάσει τη Μεγάλη Θλίψη επειδή: η εκκλησία δεν θα περάσει μέσα από την ώρα του πειρασμού.
