Όταν αγαπάς

Όταν αγαπάς, μπορείς να υπομένεις κάποιον, που όταν μιλάει, μυρίζουν τα χνώτα του και πετιούνται τα σάλια του.

Όταν αγαπάς δεν τρέχεις να καταλάβεις το κάθισμα στο λεωφορείο, παρά μόνο σαν δεν είναι άλλος.

Όταν αγαπάς δεν χαμογελάς, κρυφά ή φανερά, όταν διαπιστώνεις κάποια αντίφαση ανάμεσα στα λόγια και τη συμπεριφορά κάποιου.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΓΙΑΣΜΟΥ (7)

Ο σεβασμός του κόσμου

   1. Ο λαός. Τόσο μεγάλος ήταν ο θείος σεβασμός στις καρδιές των ανθρώπων, που τους έκανε να μεγαλύνουν τους αποστόλους.

Είναι στο θέλημα του Θεού οι λαϊκοί να έχουν υψηλή εκτίμηση για τους εργάτες Του. Είναι ατυχές το γεγονός ότι ορισμένοι χριστιανοί δεν σέβονται και δεν εκτιμούν τον ποιμένα τους και τη διακονία του, όπως θα έπρεπε. Αλλά ο σεβασμός της διακονίας είναι μια βιβλική εντολή σε κάθε παιδί του Θεού (Α΄ Τιμ.ε:16-19).

Κ α λ η μ έ ρ α

Ευχαριστία

Πόσο αισθάνομαι ένοχος απέναντι στον Θεό; Μα ναι, έκλεψα τον Θεό. Τον έκλεψα από τις ευχαριστίες που έπρεπε, χρόνια τώρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, να αποδίδω σ' Αυτόν.

Ενώ έπαιρνα τα δώρα Του, τα αγαθά Του, τις ευλογίες Του, δεν έδωσα σ' Αυτόν την αναγνώριση, την ευγνωμοσύνη, που από τα πράγματα όφειλα να κάνω. Αν αυτό δεν είναι κλοπή, τότε τι είναι κλοπή. Πόσο στάθηκα αχάριστος. Από το ένα χέρι έπαιρνα και από το άλλο αδιαφορούσα, απασχολημένος με χίλια δυο άλλα, μάταια τις πιο πολλές φορές, πράγματα.

Γραφές και παραδόσεις (15)

ΤΑ «ΝΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ» ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ

«πίστος δὲ ὁ θεὸς ὅτι ὁ λόγος ἡμῶν ὁ πρὸς ὑμᾶς οὐκ ἔστιν ναὶ καὶ οὔ. ὁ τοῦ θεοῦ γὰρ υἱὸς Χριστὸς Ἰησοῦς ὁ ἐν ὑμῖν δι' ἡμῶν κηρυχθείς, δι' ἐμοῦ καὶ Σιλουανοῦ καὶ Τιμοθέου, οὐκ ἐγένετο ναὶ καὶ οὐ ἀλλὰ ναὶ ἐν αὐτῷ γέγονεν» (Β’ Κορ.α:18,19)

Είναι σοφό το αξίωμα ότι «δεν υπάρχει καμία αλήθεια που να συγκρούεται με την αλήθεια». Συμπεραίνουμε συνεπώς ότι στις λεγόμενες εκκλησιαστικές παραδόσεις δεν υπάρχει η αλήθεια γιατί όχι μόνον διαφωνούν και συγκρούονται με την αλήθεια των Γραφών, αλλά επειδή διαφωνούν και συγκρούονται και μεταξύ τους. Θα προσπαθήσουμε να δείξουμε με ποιόν τρόπο.

Καλημέρα

Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΓΙΑΣΜΟΥ (6)

Η ανταπόκριση του κόσμου

Οι πιστοί της εκκλησίας του πρώτου αιώνα, κινούντο και υποκινούντο από τα πολλά γεγονότα που συνέβαιναν. Οι άνθρωποι έξω από την εκκλησία ήταν έκπληκτοι. Περίεργα πράγματα συνέβαιναν στην Ιερουσαλήμ. Η αυλή του Σολομώντα δεν είχε δει ποτέ πριν τέτοια πράγματα. Τα αυτιά γαργαλιζόταν. Τα μάτια έλαμπαν από ενθουσιασμό.

Από το συνδυασμό του φόβου και της πίστης, πλήθη προστέθηκαν στη Βασιλεία του Θεού.

Διάλογος με τον Θεό

Ναι, σήμερα αισθάνομαι πιο καλά. Είναι πρωί και πηγαίνω για την δουλειά μου. Πάω να πάρω το τραίνο. Κοιτάζω τίς λεύκες με τα μισοκαμμένα, κιτρινο- καφετιά φύλλα. Πόσο όμορφα είναι;

Μπράβο. Καιρός ήτανε να κοιτάζεις και λίγο τίς ομορφιές. Τότε πιο εύκολα δοξάζεις το όνομα μου. Τότε θα μπορείς να κάνεις καθαρότερες σκέψεις. Τότε.

Καλημέρα

Γραφές και παραδόσεις (14)

Ας δοκιμάσουμε τη γνησιότητα και το κύρος των 85 αποστολικών Κανόνων, καταχωρώντας μόνο τον τελευταίο.

Κανών 85

Έστω πάσιν υμίν κληρικοίς και λαϊκοίς βιβλία σεβάσμια και άγια της μεν Παλαιάς Διαθήκης, Μωυσέως πέντε, Γένεσις, Έξοδος, Λευιτικόν, Αριθμοί, Δευτερονόμιον, Ιησούς του Ναυή εν, Κριτών εν, Ρουθ Εν, Βασιλειών τέσσαρα, Παραλειπομένων της Βίβλου των ήμερών δυο, Εσδρα δύο, Εσθήρ εν, Μακκαβαίων τρία, Ιώβ εν, Ψαλτήριον εν, Σολομώντος τρία, Παροιμίαι, Εκκλησιαστής, Άσμα ασμάτων, Προφητών δώδεκα, Ησαΐου εν, Ιερεμίου εν, Ιεζεκιήλ εν, Δανιήλ Εν.

Έξωθεν δε υμίν προσιστορείσθω μανθάνειν υμών τους νέους την Σοφίαν του πολυμαθούς Σειράχ. Ημέτερα δε (τουτέστι της Καινής Διαθήκης) Ευαγγέλια τέσσαρα, Ματθαίου, Μάρκου, Λουκά και Ιωάννου. Παύλου επιστολαί δεκατέσσαρες, Πέτρου επιστολαί δύο, Ιωάννου τρεις, Ιακώβου μία, Ιούδα μία, Κλήμεντος επιστολαί δύο, και αι Διαταγαί υμίν τοις επισκόποις δι' εμού του Κλήμεντος, εν όκτώ βιβλίοις προσπεφωνημέναι, (ας ου χρή δημοσιεύειν επί πάντων δια τα εν αυταίς μυστικά), και αι Πράξεις ημών των Αποστόλων.

Επικίνδυνες Ερωτήσεις:

Πιστεύεις πως υπάρχει ουρανός;

Εβρ.ια:13-16,    Λουκ.ιβ:13-21,    Αποκ.ζ:13-17

 

Το πρόβλημα

Τι να τον κάνω τον ουρανό, όταν εδώ έχω ό,τι θέλω; Τι να τον κάνω τον ουρανό, όταν έχω δώσει την καρδιά μου στο Χριστό, έχω τακτοποιήσει το μέλλον μου και περνάω καλά; Πόσο πιο καλά δηλαδή μπορεί να είναι εκεί; Τι παραπάνω θα έχω; Και γιατί να επιθυμώ  δρόμους από χρυσάφι, ή σπίτι στον ουρανό, όταν έχω το Village Center, το Starbucks, το Allou, το The Mall, όλο τον κόσμο στα πόδια μου με το ίντερνετ, παιχνίδια με εικονική πραγματικότητα στους υπολογιστές, πολυκαταστήματα με όλα τα είδη, πολυτέλεια……

Καλημέρα

Ισραήλ

Δευτ.λ:1-10 Και όταν έλθωσιν επί σε πάντα τα πράγματα ταύτα, η ευλογία και η κατάρα, την οποίαν έθεσα ενώπιόν σου, και ανακαλέσης ταύτα εις την καρδίαν σου εν τω μέσω πάντων των εθνών, όπου αν διασκορπίση σε Κύριος ο Θεός σου, και επιστραφής προς Κύριον τον Θεόν σου και υπακούσης εις την φωνήν αυτού, κατά πάντα όσα εγώ προστάζω εις σε σήμερον, συ και τα τέκνα σου, εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου, τότε Κύριος ο Θεός σου θέλει σε επαναφέρει εκ της αιχμαλωσίας, και θέλει σε σπλαγχνισθή, και πάλιν θέλει σε συνάξει εκ πάντων των εθνών, όπου σε διεσκόρπισε Κύριος ο Θεός σου·

Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΓΙΑΣΜΟΥ (5)

Ο θείος σκοπός στα μαθηματικά του Θεού

1. αφαίρεση. Υπάρχουν φορές που ο Θεός πρέπει να αφαιρέσει ορισμένα στοιχεία από μια εκκλησία για χάρη του σώματος της Εκκλησίας.

- αφαίρεση (Ανανίας και Σαπφείρα) ÷ διαίρεση (ανάμεσα στον κόσμο και την εκκλησία) + πρόσθεση (πιστοί στην εκκλησία) Χ πολλαπλασιασμός (πλήθη έγιναν μέρος της εκκλησίας)

Καλημέρα

Η εκκλησία

   · Δεν είναι το θεμέλιο

   · Δεν είναι η οικοδομή

•     Είναι το «συνοικοδομείσθε»!

Α’ Πέτρ.β:1-5 Απορρίψαντες λοιπόν πάσαν κακίαν και πάντα δόλον και υποκρίσεις και φθόνους και πάσας καταλαλιάς, επιποθήσατε ως νεογέννητα βρέφη το λογικόν άδολον γάλα, διά να αυξηθήτε δι' αυτού, επειδή εγεύθητε ότι αγαθός ο Κύριος. Εις τον οποίον προσερχόμενοι, ως εις λίθον ζώντα, υπό μεν των ανθρώπων αποδεδοκιμασμένον, παρά δε τω Θεώ εκλεκτόν, έντιμον, και σεις, ως λίθοι ζώντες, οικοδομείσθε οίκος πνευματικός, ιεράτευμα άγιον, διά να προσφέρητε πνευματικάς θυσίας ευπροσδέκτους εις τον Θεόν διά Ιησού Χριστού·

Εφεσ.β:19-22 Άρα λοιπόν δεν είσθε πλέον ξένοι και πάροικοι αλλά συμπολίται των αγίων και οικείοι του Θεού, εποικοδομηθέντες επί το θεμέλιον των αποστόλων και προφητών, όντος ακρογωνιαίου λίθου αυτού του Ιησού Χριστού· εν τω οποίω πάσα η οικοδομή συναρμολογουμένη αυξάνεται εις ναόν άγιον εν Κυρίω· εν τω οποίω και σεις συνοικοδομείσθε εις κατοικητήριον του Θεού διά του Πνεύματος.

Η εκκλησία έχει την αρχή της στην πρόθεση του Θεού:

Προς Ρωμαίους (080)

Ρωμ.ιε:7 Διά τούτο προσδέχεσθε αλλήλους, καθώς και ο Χριστός προσεδέχθη ημάς εις δόξαν Θεού.

Εν ολίγοις, πρέπει να αποδεχτούμε ο ένας τον άλλο και να έχουμε κοινωνία μεταξύ μας, ακριβώς όπως ο Χριστός μας έχει δεχτεί. (Το κριτικό κείμενο λέει «υμάς» αντί για «ημάς»). Όπως και στο εδ.3, μας στρέφει στο παράδειγμα του Χριστού. Αν ο Χριστός έχει αποδεχθεί κάποιον, σίγουρα θα πρέπει να τον δεχτούμε κι εμείς. Αποδεχόμενοι ο ένας τον άλλο σε κοινωνία ενότητας, δίνουμε δόξα στο Θεό — η επιθυμία που εκφράστηκε στο εδ.6 — με έργα και λόγια.

Ρωμ.ιε:8 Λέγω δε ότι ο Ιησούς Χριστός έγεινε διάκονος της περιτομής υπέρ της αληθείας του Θεού, διά να βεβαιώση τας προς τους πατέρας επαγγελίας,