ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΑΣ: ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ (3)

Μεταποστολική εξέλιξη.

Η Γραφή δεν διδάσκει τη θεωρία της τριάδας, αυτή η θέση έχει τις ρίζες της στην ειδωλολατρία. Όμως, πως αυτή η ειδωλολατρική διδασκαλία πέρασε μέσα στο χριστιανικό κόσμο; Για να δώσουμε μια απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα στηριχτήκαμε αρχικά στους Λουθηρανούς καθηγητές σεμιναρίων Otto Heick και E.H. Klotsche, στον καθηγητή της εκκλησιαστικής ιστορίας του πανεπιστημίου Yale, Roland Bainton, στον καθηγητή πανεπιστημίου John Noss, και στο φημισμένο φιλόσοφο – ιστορικό Will Durant, καθώς και στην Εγκυκλοπαίδεια της Θρησκείας και Ηθικών κανόνων.

Αναφέραμε ότι οι πρώτοι μεταποστολικοί πατέρες (90-140 μ.Χ.) δεν ασπαζόταν την ιδέα της τριάδας. Αντίθετα, έδιναν έμφαση στο μονοθεϊσμό της Παλαιάς Διαθήκης, στη θεότητα και την ανθρώπινη φύση του Ιησού Χριστού. Οι Έλληνες απολογητές (130-180 μ.Χ.) υποστήριζαν επίσης το μονοθεϊσμό, αν και κάποιοι απ’ αυτούς έστρεψαν προς το τριαδικό δόγμα.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η αιώνια ζωή, δια του αίματος του Ιησού Χριστού, είναι το δώρο του Θεού για τον καθένα.

Ρωμ.γ:10 καθώς είναι γεγραμμένον Ότι δεν υπάρχει δίκαιος ουδέ εις,

Ρωμ.γ:23 επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού,

Οι αμαρτίες μας, μας απομάκρυναν από τον δίκαιο και Άγιο Θεό, αλλά Αυτός, μέσα από το πολύ έλεος και την πολύ αγάπη που έχει για μας, δημιούργησε οδό διαφυγής για όποιον θέλει.

Ρωμ.ε:8-10 αλλ' ο Θεός δεικνύει την εαυτού αγάπην εις ημάς, διότι ενώ ημείς ήμεθα έτι αμαρτωλοί, ο Χριστός απέθανεν υπέρ ημών. Πολλώ μάλλον λοιπόν αφού εδικαιώθημεν τώρα διά του αίματος αυτού, θέλομεν σωθή από της οργής δι' αυτού. Διότι εάν εχθροί όντες εφιλιώθημεν με τον Θεόν διά του θανάτου του Υιού αυτού, πολλώ, μάλλον φιλιωθέντες θέλομεν σωθή διά της ζωής αυτού·

ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΑΣ: ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ (2)

Εξωβιβλική ορολογία.

Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα με την ορολογία που χρησιμοποιούν οι Τριαδικοί. Πρώτα απ’ όλα, η Βίβλος πουθενά δεν χρησιμοποιεί τη λέξη «Τριάδα». Η λέξη «τρεις» δεν υπάρχει σε σχέση με το Θεό, εκτός από το νόθο εδάφιο Α’ Ιωάν.ε:7 στη μετάφραση του Ν. Βάμβα, όπου λέει: «και ούτοι οι τρεις είναι εν». Η Βίβλος ακόμα ποτέ δεν χρησιμοποιεί τη λέξη «πρόσωπα» (πληθυντικός) σε σχέση με το Θεό, ενώ αντίθετα χρησιμοποιεί τη λέξη «πρόσωπο» (ενικός).

Αρκετοί τριαδικοί λόγιοι παραδέχονται ότι η Βίβλος δεν εκφράζει απερίφραστα, καθαρά και με σαφήνεια τη διδασκαλία της τριάδας. Η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια γράφει: «Αναγνωρίζεται από τους ερμηνευτές της Γραφής και τους Θεολόγους ότι δεν μπορεί κανείς να μιλά για Τριαδικότητα στην Καινή Διαθήκη χωρίς σοβαρότατες επιφυλάξεις…. ο τρόπος σκέψης των πατέρων της εκκλησίας αλλά και των αποφάσεων των συνόδων, θα ήταν τελείως ξένος στο νου και τον πολιτισμό των συγγραφέων της Καινής Διαθήκης».

Κ α λ η μ έ ρ α

Μην επιτρέπεις να σε χειραγωγούν άλλοι.

 Διά τιμής ηγοράσθητε· Μη γίνεστε δούλοι ανθρώπων (Α΄ Κορ.ζ:23, Δευτ.κε:42,55).

Ο αγώνας του ανθρώπου

Από την ημέρα της πτώσης όπου ο άνθρωπος έχασε την ελευθερία του, προσπαθεί μάταια να την ξανακερδίσει με λάθος τρόπους.

·        υποδούλωση στην αμαρτία

·        υποδουλώνοντας άλλους

·        υποδούλωση του εαυτού του σε άλλους

Ι. ΕΙΔΗ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ

Η υποδούλωση αυτή, εμφανίζεται  με διάφορες μορφές αμαρτίας όπως:

·        η επιθυμία της σάρκας

·        η επιθυμία των οφθαλμών

·        η αλαζονεία του βίου

·        η ύπουλη «φυσιολογική» εξέλιξη της χειραγώγησης

Υπακοή στην εξουσία

Εβρ.ιγ:17 Πείθεσθε εις τους προεστώτάς σας και υπακούετε· διότι αυτοί αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών σας ως μέλλοντες να αποδώσωσι λόγον· διά να κάμνωσι τούτο μετά χαράς και μη στενάζοντες· διότι τούτο δεν σας ωφελεί.

Φιλ.β:29 Δέχθητε λοιπόν αυτόν εν Κυρίω μετά πάσης χαράς και τιμάτε τους τοιούτους,

Α’ Θεσ.ε:12 Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, να γνωρίζητε τους όσοι κοπιάζουσι μεταξύ σας και είναι προεστώτές σας εν Κυρίω και σας νουθετούσι,

Κ α λ η μ έ ρ α

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ. - Η εκκλησία δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι!

ΕΡΩΤΗΣΗ:

Είμαι αρκετά νέος στην εκκλησία, παρά το γεγονός ότι κάποτε ήμουν μέλος εκκλησίας για πολλά χρόνια. Ένας ηλικιωμένος αδελφός στην εκκλησία μας, μου λέει ότι τα πράγματα σήμερα απέχουν πολύ από τότε  που ήταν νεαρός. Λέει ότι όλα αυτά τα τρεξίματα, τα παλαμάκια και η δυνατή ηλεκτρονική μουσική είναι απλά ένα φθηνό υποκατάστατο της Άγιας παρουσίας του Κυρίου που κάποτε είχαν. Είναι αδελφέ πράγματι έτσι τα πράγματα;

ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΑΣ: ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ (1)

Μέχρι τώρα προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε τις σωστές διδασκαλίες των Γραφών, άσχετα με τις ανθρώπινες παραδόσεις. Ωστόσο, δεν θα είχαμε καλύψει το θέμα της θεότητας, αν δεν περιγράφαμε την ιστορική πορεία της πιο διαδεδομένης χριστιανικής θέσης, της θεωρίας της τριάδας. Σ’ αυτό το κεφάλαιο θα δώσουμε τον ορισμό της τριάδας, θα παρακολουθήσουμε περιληπτικά την ιστορική της πορεία και θα συζητήσουμε τις ασάφειες και τα προβλήματα που υπάρχουν σ’ αυτή τη διδασκαλία. Στο κεφάλαιο 12 θα βγάλουμε τα συμπεράσματά μας σχετικά με τη θεωρία αυτή, συγκρίνοντας τις θέσεις της με τη διδασκαλία της Βίβλου, σημειώνοντας κάποια σοβαρά προβλήματα κάτω από το φως των Γραφών και αντιπαραβάλλοντάς τα με τη διδασκαλία του μονοθεϊσμού.

Κ α λ η μ έ ρ α

Τι μπορούμε να μάθουμε από μια προδοσία;

Μπορούμε να μάθουμε 3 σημαντικά μαθήματα όταν κάποιος μας προδίδει. Καθένα υποστηρίζεται Γραφικά.

Πώς θα πρέπει ένας χριστιανός να χειριστεί μια προδοσία; 

Τι πρέπει να κάνουμε όταν κάποιος προδίδει την εμπιστοσύνη μας, μας διαβάλλει, στρέφεται εναντίον μας χωρίς να υπάρχει λόγος ή μας κλωτσάει όταν είμαστε πεσμένοι κάτω;

Μπορούμε να μάθουμε πολλά πράγματα από αυτές τις καταστάσεις:

ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΑΣ: ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ (6)

Το Πιστεύω των Αποστόλων

Πριν κλείσουμε αυτό το κεφάλαιο, καλό είναι ν’ απαντήσουμε σε ερωτήσεις σχετικά με το λεγόμενο «Πιστεύω των αποστόλων». Επινοήθηκε από τους απόστόλους; Διδάσκει την Τριάδα; Η απάντηση και στις δύο αυτές ερωτήσεις είναι όχι. Αυτό το Πιστεύω έχει την αρχή του σε μια παλιότερη ομολογία πίστης που χρησιμοποιούσε η εκκλησία των Ρωμαίων και το έλεγαν «Το Ρωμαϊκό Πιστεύω». Πολλοί σχολιαστές το τοποθετούν γύρω στο 100 – 200 μ.Χ. Λέει λοιπόν αυτό:

«Πιστεύω στο Θεό Πατέρα τον Παντοδύναμο. Και στον Ιησού Χριστό, τον μονογενή Υιό Του, τον Κύριό μας, που γεννήθηκε δια Πνεύματος Αγίου από την παρθένο Μαρία, σταυρώθηκε επί Ποντίου Πιλάτου, θάφτηκε, την τρίτη μέρα αναστήθηκε από τους νεκρούς, αναλήφθηκε στους ουρανούς και κάθισε στα δεξιά του Πατέρα. Από κει θα έρθει για να κρίνει τους ζωντανούς και τους νεκρούς. Και στο Άγιο Πνεύμα, τη συγχώρεση των αμαρτιών και την ανάσταση των σωμάτων»

Κ α λ η μ έ ρ α

Μοναξιά δεν είναι να είσαι μόνος.

Μοναξιά είναι να μην έχει την έννοια σου κανείς, ούτε ξένος, ούτε φίλος, ούτε συγγενής.

Μοναξιά είναι ο χρόνος της ζωής σου που δε μοιράζεται, ο χρόνος της απουσίας σου που κανείς δε νοιάζεται.

Μοναξιά είναι σπίτι κενό κι άδεια αγκαλιά για να κρυφτείς, καρδιά μισή κι άδειο μυαλό για να σκεφτείς.

Μοναξιά είναι η σχέση δυο ξένων που ο ένας είσαι συ κι άλλος ο κανείς, που ο ένας βρίσκεται εδώ κι άλλος στα πέρατα της γης.

ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΑΣ: ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ (5)

Μετά τη Νίκαια

Ωστόσο, η τριαδική νίκη στη Νίκαια δεν ήταν πλήρης. Τα επόμενα 60 χρόνια ήταν μια αμφιταλαντευόμενη μάχη ανάμεσα στους οπαδούς του Άρειου και αυτούς του Αθανάσιου. Κάποιοι που συμμετείχαν στη σύνοδο, όπως ο Μάρκελλος, επίσκοπος Άγκυρας, τάχθηκε υπέρ των Σαβελλιανιστών (Μονοθεϊστές). Ο Άρειος έστειλε ένα συμβιβαστικό γράμμα στον Κωνσταντίνο με το οποίο τον προκαλούσε να ξανανοίξει την υπόθεση. Μια σύνοδος που συνήλθε στην Τύρο το 335 στην πραγματικότητα ανέτρεψε το δόγμα της Νίκαιας υπέρ του Αρειανισμού. Ο Αθανάσιος πήγε εξορία και ο Άρειος θα είχε ξανατοποθετηθεί σαν επίσκοπος, αν δεν πέθαινε το προηγούμενο βράδυ.

Κ α λ η μ έ ρ α

Πεινάς;

Αυτές οι σκέψεις, σχετικά με την ανάγκη μας τόσο για το καθημερινό ψωμί όσο και για τον καθημερινό Ιησού, μας ενθαρρύνουν να «τρώμε καλά» πνευματικά.

Όταν ο Ιησούς είπε «Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής» (Ιωάν.ς:35 & 48), ουσιαστικά μας έλεγε κάτι πολύ σημαντικό σχετικά με τις ανάγκες μας και την προσφορά Του.

ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΑΣ: ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ (4)

Άλλοι αρχαίοι τριαδικοί.

Ο Τερτυλλιανός καθιέρωσε την ορολογία της Τριάδας κι έγινε ο πρώτος και μεγαλύτερος υποστηρικτής της στη Δύση, αλλά ο Ωριγένης (πέθανε το 254) έγινε ο μεγάλος υποστηρικτής στην Ανατολή. Ο Ωριγένης προσπάθησε να συγχωνεύσει την Ελληνική φιλοσοφία και το χριστιανισμό σ’ ένα σύστημα υψηλότερης γνώσης, που οι ιστορικοί συχνά περιγράφουν σαν Χριστιανικό Γνωστικισμό. Αποδέχτηκε την Ελληνική θεωρία για το Λόγο (ότι ήταν ένα ξεχωριστό πρόσωπο από τον Πατέρα) και πρόσθεσε ένα μοναδικό γνώρισμα που δεν είχε προταθεί ποτέ μέχρι τότε, τη διδασκαλία του αιώνιου Υιού. Δίδαξε ότι ο Υιός ή Λόγος ήταν ένα ξεχωριστό πρόσωπο σ’ όλη την αιωνιότητα. Επιπλέον, είπε ότι ο Υιός ήταν προαιώνια γεννημένος. Διατήρησε τη θέση ότι ο Υιός είναι κατώτερος του Πατέρα όσο αφορά στην υπόσταση ή τη γένεση, αλλά μετακινήθηκε πιο κοντά στην παλαιότερη διδασκαλία της ισότητας των προσώπων.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ασφάλεια ή μετάνοια;

Πώς πρέπει να ανταποκριθούμε όταν ένας φίλος μας λέει ότι έχει αμαρτήσει;

Ποιο είναι το σωστό να κάνουμε, όταν ένας αδελφός αμαρτάνει;

Θα πρέπει να τον διαβεβαιώσουμε ότι δεν είναι και τόσο σπουδαίο θέμα;

ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΑΣ: ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ (3)

Μεταποστολική εξέλιξη.

Οι Γραφή δεν διδάσκει τη θεωρία της τριάδας, αυτή η θέση έχει τις ρίζες της στην ειδωλολατρία. Όμως, πως αυτή η ειδωλολατρική διδασκαλία πέρασε μέσα στο χριστιανικό κόσμο; Για να δώσουμε μια απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα στηριχτήκαμε αρχικά στους Λουθηρανούς καθηγητές σεμιναρίων Otto Heick και E.H. Klotsche, στον καθηγητή της εκκλησιαστικής ιστορίας του πανεπιστημίου Yale, Roland Bainton, στον καθηγητή πανεπιστημίου John Noss, και στο φημισμένο φιλόσοφο – ιστορικό Will Durant, καθώς και στην Εγκυκλοπαίδεια της Θρησκείας και Ηθικών κανόνων.

Κ α λ η μ έ ρ α