Τα θαύματα είναι για σήμερα

Το πιο δυνατό επιχείρημα ενάντια στη γλωσσολαλιά, σήμερα, είναι ότι οι μέρες των  θαυμάτων πέρασαν. Στο προηγούμενο κεφάλαιο (8) αποδείξαμε ότι το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος είναι και για σήμερα, οπότε είναι λογικό και η ομιλία σε γλώσσες να είναι και για σήμερα. Θα εξετάσουμε κάθε επιχείρημα ότι τα θαύματα και ιδιαίτερα η ομιλία σε γλώσσες, δεν ισχύουν πια.

Συμπεράσματα από τα κεφάλαια Α΄ Κορ.ιβ-ιδ

(1) Η γλωσσολαλιά είναι κάτι φυσικό για την εκκλησία της Καινής Διαθήκης. Ο απόστολος Παύλος μιλούσε σε γλώσσες και ενθάρρυνε τους πιστούς να κάνουν το ίδιο. Έδωσε οδηγίες για τη σωστή χρήση των γλωσσών και είπε να μην εμποδίζεται αυτό το φαινόμενο.

(2) Η ομιλία σε γλώσσες είναι το ίδιο γεγονός στις Πράξεις και στην Α΄Κορινθίους. Ο απόστολος Παύλος εννοούσε αληθινές γλώσσες, όπως στις Πράξ.β, όχι ακατανόητες, ούτε εκστατικές ασυναρτησίες (Α΄Κορ.ιγ:1).

Γλωσσολαλιά μετά τη βάπτιση με Άγιο Πνεύμα.

Η Βίβλος δεν διδάσκει ότι η γλωσσολαλιά είναι απαραίτητο σημείο μετά την αρχική βάπτιση στο Πνεύμα. Όπως η συχνή ομιλία σε γλώσσες δεν σημαίνει απαραίτητα πνευματικότητα, κατά τον ίδιο τρόπο η έλλειψη ομιλίας σε γλώσσες δεν σημαίνει έλλειψη πνευματικότητας. Η ομιλία σε γλώσσες δεν λειτουργεί σαν αποδεικτικό στοιχείο, ίσως απλά σαν υπενθύμιση και επιβεβαίωση της προγενέστερης εμπειρίας.  Φυσικά, ο Παύλος μιλούσε συχνά σε γλώσσες (Α΄Κορ.ιδ:18), κι όσοι λάμβαναν το Πνεύμα μιλούσαν σε γλώσσες ξανά και ξανά σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους.

Οι γλώσσες δεν είναι σημείο ότι το Πνεύμα κατοικεί μόνιμα σε κάποιον!

Η γλωσσολαλιά είναι το αρχικό σημείο ότι κάποιος έχει λάβει το Άγιο Πνεύμα, αλλά από μόνη της δεν αποδεικνύει τη μόνιμη κατοίκηση του Πνεύματος. Υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά σημεία γι’ αυτό το θέμα, όπως για παράδειγμα ο καρπός του Πνεύματος (Γαλ.ε:22-23). Ιδιαίτερα, η αγάπη είναι η απόλυτη δοκιμασία της αληθινής μαθητείας (Ιωάν.ιγ:34-35). Το πραγματικό παιδί του Θεού αγαπάει το Θεό, υπακούει στις εντολές Του, περπατά κατά το Πνεύμα και οδηγείται από το Πνεύμα (Α΄Ιωάν.β:3-6, Ρωμ.η:4,14). Αν απουσιάζουν αυτά τα χαρακτηριστικά, η ομιλία σε γλώσσες δεν είναι εγγύηση ότι το Πνεύμα κατοικεί σε κάποιο και ελέγχει τη ζωή του.

Σύγκριση των αναφορών για γλωσσολαλιά, στο βιβλίο των Πράξεων

Έχουμε εξετάσει και τις πέντε αναφορές της Βίβλου όσον αφορά στη βάπτιση με  Πνεύμα Άγιο. Σε τρεις περιπτώσεις (Πεντηκοστή, Έφεσος, Κορνήλιος) αυτοί που έλαβαν το Πνεύμα, μίλησαν αμέσως σε γλώσσες. Στην τέταρτη περίπτωση (Σαμάρεια) δεν έχουμε ακριβή περιγραφή κάποιας ιδιαίτερης εξωτερικής φανέρωσης, αλλά είναι πασιφανές ότι υπήρξε κάποιο θαυμαστό εξωτερικό φαινόμενο που αμέσως αναγνωρίστηκε σαν το σημείο ότι έλαβαν το Άγιο Πνεύμα και οι περισσότεροι μελετητές συμφωνούν ότι αυτό πρέπει να ήταν η ομιλία γλωσσών. Στην πέμπτη περίπτωση (Παύλος), η Γραφή δεν δίνει καμία περιγραφή της βάπτισης, αλλά το μέλλον αποκαλύπτει ότι ο βαπτισμένος μιλούσε γλώσσες σε όλη τη διάρκεια της χριστιανικής του ζωής. Υπάρχουν άλλα σημάδια βάπτισης με Πνεύμα Άγιο; Στις Πράξ.β αναφέρεται ήχος ανέμου βιαίως φερομένου και γλώσσες σαν φωτιάς, αλλά αυτά τα φαινόμενα συνέβησαν μόνο στην πρώτη έκχυση και δεν αναφέρονται ξανά. Το Πράξ.η μας δείχνει ότι όλα τα χαρίσματα του Πνεύματος και τα θαύματα, δεν είναι σημείο ότι κάποιος έλαβε το Πνεύμα. Το Πράξ.ιθ αναφέρει την προφητεία, αλλά προηγήθηκαν οι γλώσσες σαν σημείο. Το Πράξ.ι αναφέρει δοξολογία, κάτι που δεν είναι υπερφυσικό σημείο.

Ο Κορνήλιος μίλησε σε γλώσσες

Το επόμενο εκπληκτικό γεγονός ομιλίας σε γλώσσες το βρίσκουμε στην ιστορία των πρώτων Εθνικών που έλαβαν το Άγιο Πνεύμα: «Ενώ έτι ελάλει ο Πέτρος τους λόγους τούτους, επήλθε το Πνεύμα το Άγιον επί πάντας τους ακούοντας τον λόγον. Και εξεπλάγησαν οι εκ περιτομής πιστοί, όσοι ήλθον μετά του Πέτρου, ότι η δωρεά του Αγίου Πνεύματος εξεχύθη και επί τα έθνη· διότι ήκουον αυτούς λαλούντας γλώσσας και μεγαλύνοντας τον Θεόν» (Πράξ.ι:44-46).

Η μέρα της Πεντηκοστής

Η αρχική εκπλήρωση των προφητειών σχετικά με την ομιλία γλωσσών, συνέβη την ημέρα της Πεντηκοστής. Τότε που 120 Εβραίοι μαθητές του Χριστού βαπτίστηκαν με Άγιο Πνεύμα και μίλησαν σε γλώσσες, συμπεριλαμβανομένων των αποστόλων, των αδελφών του Κυρίου, της μητέρας του Ιησού και κάποιων γυναικών: 

ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΣΕ ΓΛΩΣΣΕΣ

«και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν» (Πράξ.β:4)

Ορισμός της έννοιας

Η ομιλία σε (ή με) γλώσσες είναι το υπερφυσικό δώρο να μιλάς άλλες γλώσσες εκτός από τη μητρική σου, χωρίς να τις έχεις διδαχτεί. Σήμερα, χρησιμοποιείται και ο όρος γλωσσολαλιά, που σηματοδοτεί ακριβώς αυτό το γεγονός.

Υπάρχουν τέσσερα σημεία στην Καινή Διαθήκη, που αναμφίβολα περιγράφουν την ομιλία σε γλώσσες: Πράξ.β, Πράξ.ι:44-47, Πράξ.ιθ:6 και Α΄ Κορ.ιβ:14. Σε κάθε περίπτωση, όσοι μίλησαν με γλώσσες, το έκαναν με τη δύναμη του Πνεύματος του Θεού, «καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν» (Πράξ.β:4).

Το να μιλάει κάποιος σε γλώσσες δεν είναι ασυναρτησία ή κατά κάποιο τρόπο μια ακατάληπτη, εκστατική ομιλία χωρίς αντικειμενική έννοια. Αυτοί που μιλάνε σε γλώσσες, μιλάνε γνήσιες γλώσσες, έστω κι αν οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουν τι λένε. Πολλές φορές, αυτοί που τους ακούν αναγνωρίζουν κάποιες γλώσσες (Πράξ.β). Η γλώσσα μπορεί να είναι ανθρώπινη ή αγγελική στη φύση της (Α΄Κορ.ιγ:1). Το να μιλάει κάποιος με γλώσσες δεν είναι ένα τυχαίο, άσχετο, ασήμαντον ή σπάνιο φαινόμενο, είναι ένα δώρο από το Θεό κι ένα σημαντικό μέρος του σχεδίου του Θεού για την εκκλησία της Καινής Διαθήκης.

Τα χαρίσματα του Πνεύματος (48)

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΦΩΝΗΤΙΚΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ (Α’ Κορ.ιδ:15-25)

Α’ Κορ.ιδ:15 Τι πρέπει λοιπόν; Θέλω προσευχηθή με το πνεύμα, θέλω δε προσευχηθή και με τον νούν. Θέλω ψάλλει με το πνεύμα, θέλω δε ψάλλει και με τον νούν.

Εδώ είναι το συμπέρασμα για την προσωπική χρήση των γλωσσών: είναι πολύτιμο να προσευχηθούμε και να ψάλουμε σε γλώσσες, και είναι πολύτιμο να προσευχηθούμε και να ψάλουμε στη γλώσσα μας. Και τα δύο είναι σημαντικά, δεν θα πρέπει να υποτιμούνται ή να παραμελούνται. Το θέμα είναι ότι το καθένα έχει την κατάλληλη στιγμή και τον τόπο του.

Τα χαρίσματα του Πνεύματος (44)

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Έχοντας ξεκαθαρίσει τη διαφορά μεταξύ των γλωσσών σαν «αρχικό σημείο» και των γλωσσών σαν «χάρισμα», θα περιορίσουμε τώρα τη συζήτησή μας στο χάρισμα «είδη γλωσσών», όπως αναφέρεται από τον Παύλο. Πριν προχωρήσουμε στη μελέτη μας όμως, είναι καλό να διαφοροποιήσουμε το χάρισμα όταν ενεργείται σαν προσευχή, και σαν μήνυμα προς την εκκλησία.

Η δεύτερη χρήση των γλωσσών έχει να κάνει με την προσευχή και την προσωπική οικοδομή. Η Α’ Κορ.ιδ αναφέρεται αρκετές φορές σ’ αυτή τη χρήση των γλωσσών και την ενθαρρύνει:

Α’ Κορ.ιδ:2 «Διότι ο λαλών γλώσσαν αγνώριστον δεν λαλεί προς ανθρώπους, αλλά προς τον Θεόν· διότι ουδείς ακούει αυτόν, αλλά με το πνεύμα αυτού λαλεί μυστήρια»

Ο Παύλος μιλά εδώ για γλώσσες, όπως μιλιούνται από ένα πιστό την ώρα της προσωπικής προσευχής του. Σ’ αυτή την περίπτωση, δεδομένου ότι επικοινωνεί με το Θεό, δεν υπάρχει καμία ανάγκη για ερμηνεία.

Τα χαρίσματα του Πνεύματος (43)

Γλώσσες και ερμηνεία

Ενώ είναι αλήθεια η κινεζική παροιμία που λέει: "μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις", η γλώσσα παραμένει το ισχυρότερο και το πιο αποτελεσματικό μέσο επικοινωνίας που είναι γνωστό στον άνθρωπο. Με την ανθρώπινη ομιλία ευλογούμε ή αναθεματίζουμε και τον άνθρωπο και τον Θεό. Μέσω της γλώσσας αναπτύσσουμε τα συναισθήματα του οίκτου, και κάποιες φορές, επίπληξη και εκδίκηση. Με την ομιλία, οι κρυμμένες σκέψεις της καρδιάς αποκαλύπτονται. 

Αναζητώντας την αλήθεια - 053

Πρώιμη και όψιμη βροχή, μέχρι τις φιάλες της οργής.

Η ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ.

Με τη Μεταρρύθμιση άρχισε η επιστροφή στην Πεντηκοστή. Για 120 χρόνια κυβερνούσε μια αποστατημένη εκκλησία η οποία έριξε τον κόσμο στον Μεσαίωνα. Κανείς δεν μπορούσε να ανασυγκροτήσει την Εκκλησία. Ψευδοδισκαλίες προστίθενταν σε κάθε ευκαιρία. Αλλά τώρα σιγά-σιγά, βήμα με βήμα, ο Θεός οδηγούσε την Εκκλησία πίσω στην ίδια εμπειρία που είχε βιώσει την ημέρα της Πεντηκοστής. Η προφητεία του Ησαία πάλι εκπληρωνόταν. Διότι με διδασκαλίαν επί διδασκαλίαν, με στίχον επί στίχον, ολίγον εδώ, ολίγον εκεί. Ησαίας κη:10-12.

Το φαινόμενο της γλωσσολαλιάς στην ιστορία του Χριστιανισμού

Εκατομμύρια άνθρωποι από την αποστολική εποχή μέχρι σήμερα έχουν μιλήσει σε γλώσσες!

- O παρακάτω κατάλογος είναι μια λίστα τέτοιων περιπτώσεων όπως αναφέρονται σε ιδιαίτερα γνωστές πηγές, όπως είναι:

·        JOHN CALVIN COMMENTARY

·        CATHOLIC ENCYCLOPEDIA

·        PHILLIP CHAFF’S «HISTORY OF THE CHRISTIAN CHURCH»

·        JOHN WESLEY AUTOBIOGRAPHY

·        «THE LIVES AND LABORS OF MOODY & SANKY» (ROBERT BOYD)

·        WITH SIGNS FOLLOWING (STANLEY FRODSHAM)

·        THE ANTI-NICENE FATHERS (ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ)

·        Η ΓΛΩΣΣΟΛΑΛΙΑ απ'το πανεπιστήμιο  του WITWATERSTAND στο Γιοχάνεσμπουργκ κ.α.

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ - 9. Μιλώντας σε γλώσσες (2)

Οι γλώσσες δεν είναι σημείο ότι το Πνεύμα κατοικεί μόνιμα σε κάποιον!

Η γλωσσολαλιά είναι το αρχικό σημείο ότι κάποιος έχει λάβει το 'Αγιο Πνεύμα, αλλά από μόνη της δεν αποδεικνύει τη μόνιμη κατοίκηση του Πνεύματος. Υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά σημεία γι' αυτό το θέμα, όπως για παράδειγμα ο καρπός του Πνεύματος (Γαλ.ε:22-23).

Ιδιαίτερα, η αγάπη είναι η απόλυτη δοκιμασία της αληθινής μαθητείας (Ιωάν.ιγ:34-35). Το πραγματικό παιδί του Θεού αγαπάει το Θεό, υπακούει στις εντολές Του, περπατά κατά το Πνεύμα και οδηγείται από το Πνεύμα (Α΄Ιωάν.β:3-6, Ρωμ.η:4,14). Αν απουσιάζουν αυτά τα χαρακτηριστικά, η ομιλία σε γλώσσες δεν είναι εγγύηση ότι το Πνεύμα κατοικεί σε κάποιο και ελέγχει τη ζωή του. 

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ - 9. Μιλώντας σε γλώσσες (1)

«και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν» (Πράξ.β:4)

Ορισμός της έννοιας

Η ομιλία σε (ή με) γλώσσες είναι το υπερφυσικό δώρο να μιλάς άλλες γλώσσες εκτός από τη μητρική σου, χωρίς να τις έχεις διδαχτεί. Σήμερα, χρησιμοποιείται και ο όρος γλωσσολαλιά, που σηματοδοτεί ακριβώς αυτό το γεγονός. 

Άσχετες οι πνευματιστικές εμπειρίες των "ησυχαστών" με την χριστιανική γλωσσολαλιά..

Το  "Κέντρο Πνευματικότητας και Εγκεφάλου" που λειτουργεί στο πανεπιστήμιο της Pennsylvania, έχει σαν ερευνητικό πεδίο την σχέση της πνευματικότητας με την φυσιολογία του εγκεφάλου. Μελετούν με τελευταίας τεχνολογίας απεικονιστικά μηχανήματα, την λειτουργία του εγκεφάλου διαφόρων ανθρώπων, σε σχέση με την πνευματική κατάσταση που βρίσκονται.

Το ιατρικό ίδρυμα, έχει προϋπολογισμό 2,9 δις δολάρια και αναλαμβάνει επιστημονικές έρευνες σε διάφορους τομείς της ανθρώπινης υγείας.Oπως έχει επισημάνει ο διευθυντής του κέντρου καθηγητής A.Newberg ραδιολόγος ψυχίατρος, υπάρχουν λίγοι επιστήμονες που έχουν απασχοληθεί με την καθαρά ιατρική φυσιολογία του εγκεφάλου ατόμων, την ώρα που βρίσκονται σε μια πνευματική κατάσταση, αλλά και με το πως οι πεποιθήσεις και τα πιστεύω τους, επηρεάζουν την υγεία και την συμπεριφορά τους.

Η Καινή Διαθήκη χωρίζεται σε τρία μέρη

ΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

(Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ)

(Ματθαίος, Μάρκος, Λουκάς, Ιωάννης)

ΤΙ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΣΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ;

1. Τη διακονία του Ιωάννη του Βαπτιστή

2. Τη γέννηση του Ιησού Χριστού

3. Τη ζωή του Ιησού

4. Τη διακονία του Ιησού Χριστού

5. Τη διδασκαλία του Ιησού

6. Τα θαύματα και τις θεραπείες Του

7. Το θάνατο, την ταφή και την ανάσταση Του.

ΤΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ;

• Καμιά χριστιανική εκκλησία δεν ιδρύθηκε στα Ευαγ­γέλια. (Ματθ.ις:18)
• Κανένας άνθρωπος δεν έλαβε το βάπτισμα τού Αγίου Πνεύματος (Ιωαν.ζ:37-39).

Γιατί ο Θεός διάλεξε τις γλώσσες;

Εισαγωγή

Εκατομμύρια ανθρώπων έχουν την εμπειρία της βάπτισης του Αγίου Πνεύματος. Οπουδήποτε κηρύττεται αυτό το μήνυμα, η ερώτηση που υποβάλλεται είναι «γιατί ο Θεός επέλεξε την ομιλία σε γλώσσες σαν το αρχικό, σημείο του βαπτίσματος του Αγίου Πνεύματος;»

Μπορούν να δοθούν πολλές απαντήσεις σ’ αυτή την ερώτηση, και ίσως δεν τις ξέρουμε όλες. Εντούτοις, διάφορα βασικά σημεία είναι προφανή.

Η κυριαρχία του Θεού

Πρώτα, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο Θεός δεν είναι υποχρεωμένος να μας δώσει λόγο για ότι κάνει. Ο Ησαΐας αναρωτήθηκε: «Τις εστάθμισε το πνεύμα του Κυρίου ή έγεινε σύμβουλος αυτού και, εδίδαξεν αυτόν; Μετά τίνος συνεβουλεύθη, και τις εσυνέτισεν αυτόν και εδίδαξεν αυτόν την οδόν της κρίσεως και παρέδωκεν εις αυτόν επιστήμην και έδειξεν εις αυτόν την οδόν της συνέσεως;» (Ης.μ:13-14).

Δεν έχουμε το δικαίωμα να εξετάζουμε τους τρόπους του Θεού ή να αμφισβητούμε τις ενέργειές Του. Οι σκοποί Του είναι υψηλότατοι, οι υποσχέσεις Του σίγουρες, οι ενέργειές Του υγιείς και λογικές. Τα παρακάτω εδάφια της Αγίας Γραφής, όταν μελετηθούν με προσευχή, πεινασμένη καρδιά και ανοιχτό μυαλό, δείχνουν ότι υπάρχει σαφής σχέση μεταξύ γλωσσολαλιάς και βάπτισης του Αγίου Πνεύματος Ης.κη:11-12, Μάρκ.ις:17, Πράξ.β:4, ι:44-46, ιθ:6, Ρωμ.η:15-16, Γαλ.δ:6

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ - 8. Το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος (1)

«Διότι ο μεν Ιωάννης εβάπτισεν εν ύδατι, σεις όμως θέλετε βαπτισθή εν Πνεύματι Αγίω ουχί μετά πολλάς ταύτας ημέρας» (Πράξ.α:5).
 

«και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν» (Πράξ.β:4).

Το 'Αγιο Πνεύμα

Ο Θεός είναι 'Αγιος (Α' Πέτρ.α:16). Στην πραγματικότητα, ο Θεός είναι ο μόνος 'Αγιος. Επιπλέον, ο Θεός είναι Πνεύμα (Ιωάν.δ:24) και υπάρχει μόνο ένα Πνεύμα (Εφες.δ:4). Το 'Αγιο Πνεύμα είναι ο Θεός (Πράξ.ε:3-4  Α΄Κορ.γ:16-17 μαζί με το ς:19-20). Στους Ρωμ.η:9 διαβάζουμε ότι το 'Αγιο Πνεύμα είναι το Πνεύμα του Θεού. 

Ιστορικές αναφορές στην γλωσσολαλιά

Η γλωσσολαλία είναι ένα υπερφυσικό φαινόμενο, όπου ο άνθρω­πος του Θεού μπορεί να προσεύχεται σε άγνωστες γλώσσες (όχι σε γνωστή του γλώσσα) σημείον οτι έχει βαπτιστεί με το 'Αγιο Πνεύμα.

Σχετικό είναι και το φαινόμενο της ψαλμωδίας "εν πνεύματι", ό­που ο άνθρωπος μπορεί να ψάλλει σε άγνωστες γλώσσες, ή και σε άγνωστές του μελωδίες, που δίνει το 'Αγιο Πνεύμα. Η γλωσσολαλιά αναφέρεται και σαν χάρισμα μέσα στην εκκλησία (στην σύναξη των πιστών), όπου ενεργείται μαζί με την ερμηνεία γλωσσών (Α' Κορ.14). «Βάπτι­σμα εν Πνεύματι Αγίω», υπόσχεση που δόθηκε αρχικά από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και μετά από τον ίδιο τον Κύριο Ιησού Χριστό (Ματθαίος 3:11, Μάρκος 1:8). Η πρώτη αναφορά σε νέες γλώσσες, που θα μιλήσουν αυτοί που θα πίστευαν στον Ιησού Χριστό, γίνεται απ' τον ίδιο τον Ιησού (Μαρκ.16:15-18), σαν ένα απ' τα κυριότερα σημεία της πίστης τους σ' Αυτόν.