Γιατί το λέμε....

Αλά μπουρνέζικα

Όταν μας μιλάει κάποιος και θέλουμε να του πούμε πως δεν καταλαβαίνουμε τι μας λέει, τότε του λέμε πως μιλάει…αλά μποuρνέζικα.

Πολλοί νομίζουν, πως είναι μια λέξη (αλαμπουρνέζικα). Είναι όμως δύο. Όπως το «αλά γαλλικά».

Μπουρνέζικα, λοιπόν, είναι η γλώσσα που θα μιλούσαν σε κάποιο τόπο ή και θα μιλάνε ακόμα, γιατί ο τόπος αυτός πράγματι υπάρχει. Είναι σε μια περιοχή του Σουδάν, όπου ζει η φυλή Μπουρνού.

ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΝΤΕΣ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ 25 - Προφητεία, Γλώσσες και Ερμηνεία

Α΄Κορ.ιδ

Σ’ αυτό το θέμα θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή σας στις προσεκτικά διατυπωμένες οδηγίες σε αυτό το κεφάλαιο της Α΄Κορινθίους. Πολλές φορές αγνοούμε ότι πρέπει να δίνουμε μεγάλη προσοχή σ’ αυτή την απλή διδασκαλία.

«Θέλω δε πάντες να λαλήτε γλώσσας» (εδ.5)

Ας προσέξουμε, αρχικά, ότι ο Παύλος δεν ασχολείται εδώ με τις γλώσσες σαν σημείο ότι κάποιος έλαβε το Άγιο Πνεύμα. Μελετάμε τώρα τα «Πνευματικά χαρίσματα» (εδ.1). Έτσι, οι γλώσσες που αναφέρει εδώ, είναι αυτές που μιλούνται από τους Αγίους που είναι γεμάτοι με το Άγιο Πνεύμα.

Το βάπτισμα με Πνεύμα άγιο είναι σωτηριακό θέμα;

Υπάρχει η άποψη, ότι «το δικό μας μέρος, είναι η μετάνοια και το βάπτισμα εν ύδατι.."ο πιστέψας και βαπτισθείς, θέλει σωθεί"....Το βάπτισμα στο άγιο πνεύμα είναι σαφώς απαραίτητο για την μετέπειτα πορεία μας, αλλά αυτό είναι απόφαση του Θεού, πότε θα βαπτίσει τον κάθε πιστό... το βάπτισμα εν ύδατι, ο άνθρωπος ορίζει την στιγμή που θα το κάνει, ενώ για το βάπτισμα στο άγιο πνεύμα, την στιγμή την ορίζει ο Θεός......Είναι απαραίτητο για τον αγιασμό και τελειοποίηση του πιστού...Δεν είναι όμως, προϋπόθεση σωτηρίας».

Λέγεται ακόμα ότι σύμφωνα με το Πράξ.β:38, η μετάνοια και το βάπτισμα στο νερό είναι υποχρέωση του ανθρώπου, αλλά το βάπτισμα με Πνεύμα Άγιο είναι «επαγγελία, υπόσχεση Θεού, δώρο Θεού - ενέργεια Θεού».

Η μέρα της Πεντηκοστής

Η αρχική εκπλήρωση των προφητειών σχετικά με την ομιλία γλωσσών, συνέβη την ημέρα της Πεντηκοστής. Τότε που 120 Εβραίοι μαθητές του Χριστού βαπτίστηκαν με Άγιο Πνεύμα και μίλησαν σε γλώσσες, συμπεριλαμβανομένων των αποστόλων, των αδελφών του Κυρίου, της μητέρας του Ιησού και κάποιων γυναικών: 

ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΣΕ ΓΛΩΣΣΕΣ

«και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν» (Πράξ.β:4)

Ορισμός της έννοιας

Η ομιλία σε (ή με) γλώσσες είναι το υπερφυσικό δώρο να μιλάς άλλες γλώσσες εκτός από τη μητρική σου, χωρίς να τις έχεις διδαχτεί. Σήμερα, χρησιμοποιείται και ο όρος γλωσσολαλιά, που σηματοδοτεί ακριβώς αυτό το γεγονός.

Υπάρχουν τέσσερα σημεία στην Καινή Διαθήκη, που αναμφίβολα περιγράφουν την ομιλία σε γλώσσες: Πράξ.β, Πράξ.ι:44-47, Πράξ.ιθ:6 και Α΄ Κορ.ιβ:14. Σε κάθε περίπτωση, όσοι μίλησαν με γλώσσες, το έκαναν με τη δύναμη του Πνεύματος του Θεού, «καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν» (Πράξ.β:4).

Το να μιλάει κάποιος σε γλώσσες δεν είναι ασυναρτησία ή κατά κάποιο τρόπο μια ακατάληπτη, εκστατική ομιλία χωρίς αντικειμενική έννοια. Αυτοί που μιλάνε σε γλώσσες, μιλάνε γνήσιες γλώσσες, έστω κι αν οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουν τι λένε. Πολλές φορές, αυτοί που τους ακούν αναγνωρίζουν κάποιες γλώσσες (Πράξ.β). Η γλώσσα μπορεί να είναι ανθρώπινη ή αγγελική στη φύση της (Α΄Κορ.ιγ:1). Το να μιλάει κάποιος με γλώσσες δεν είναι ένα τυχαίο, άσχετο, ασήμαντον ή σπάνιο φαινόμενο, είναι ένα δώρο από το Θεό κι ένα σημαντικό μέρος του σχεδίου του Θεού για την εκκλησία της Καινής Διαθήκης.

Τα χαρίσματα του Πνεύματος (48)

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΦΩΝΗΤΙΚΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ (Α’ Κορ.ιδ:15-25)

Α’ Κορ.ιδ:15 Τι πρέπει λοιπόν; Θέλω προσευχηθή με το πνεύμα, θέλω δε προσευχηθή και με τον νούν. Θέλω ψάλλει με το πνεύμα, θέλω δε ψάλλει και με τον νούν.

Εδώ είναι το συμπέρασμα για την προσωπική χρήση των γλωσσών: είναι πολύτιμο να προσευχηθούμε και να ψάλουμε σε γλώσσες, και είναι πολύτιμο να προσευχηθούμε και να ψάλουμε στη γλώσσα μας. Και τα δύο είναι σημαντικά, δεν θα πρέπει να υποτιμούνται ή να παραμελούνται. Το θέμα είναι ότι το καθένα έχει την κατάλληλη στιγμή και τον τόπο του.

Αναζητώντας την αλήθεια - 044

Α. ΜΙΛΟΥΝ ΟΛΟΙ ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ;

Έχουμε ήδη διαβάσει όταν όλοι οι απόστολοι μαζί με τη μητέρα του Ιησού και 127 ανθρώπους έλαβαν το Α.Π. με το ορατό χαρακτηριστικό της ομιλίας σε ξένες γλώσσες. Στις Πράξεις, στο όγδοο κεφάλαιο διαβάζουμε πως ο Φίλιππος κήρυξε στους Σαμαρείτες, αλλά μόνο όταν ο Πέτρος ήρθε έλαβαν το Άγιο Πνεύμα. Τώρα ο Πέτρος ξεκλειδώνει την πόρτα για τους Σαμαρείτες να μπουν στη βασιλεία του Θεού (Πράξεις η:14-24).

Οι γραφές δεν λένε ότι μίλησαν με άλλες γλώσσες, αλλά το υπονοεί γιατί ο Σίμων ήθελε να αγοράσει αυτό το χάρισμα. Εάν είχαν μείνει σιωπηλοί και ακούνητοι μόλις ο Πέτρος επέθεσε τα χέρια του επάνω τους και έλαβαν το Α.Π. γιατί ο Σίμων να ήθελε να πληρώσει λεφτά για κάτι τέτοιο;