Το
Άγιο Πνεύμα για να μπορέσουμε να καταλάβουμε καλύτερα τις πνευματικές αλήθειες,
μας παρουσιάζει εικόνες από τη φυσική ζωή (παραβολές).
Η
διαδικασία που απαιτείται για να γίνουμε παιδιά του Θεού, ονομάζεται ΓΕΝΝΗΣΗ.
Παραβάλλεται
ακόμα με τη βλάστηση του καλού σπόρου που σπέρνει ο γεωργός.
Όσοι
έχουν δεχτεί το Χριστό πρόσφατα, ονομάζονται ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΑ ΒΡΕΦΗ που πρέπει να «αυξήσωσι»
(Α’ Πέτρ.β:2 Εφες.δ:15).
διά
νά θέσω εις τούς πενθούντας εν Σιών, νά δώσω εις αυτούς ωραιότητα αντί τής στάκτης,
έλαιον ευφροσύνης αντί τού πένθους, στολήν αινέσεως αντί τού πνεύματος τής
ακηδίας· διά νά ονομάζωνται δένδρα δικαιοσύνης, φύτευμα τού Κυρίου, εις
δόξαν αυτού.
(Ης.ξα:3).
Ο
άνθρωπος δεν μπορεί να δώσει ζωή σε τίποτα, ο Θεός είναι Αυτός που χορηγεί τη
ζωή στα φυτά και τα ζώα.
Αν
ο άνθρωπος δεν γεννηθεί άνωθεν, δεν μπορεί να γίνει μέτοχος της ζωής που
ήρθε να δώσει ο Χριστός. Αυτό που ισχύει για τη ζωή, ισχύει και για την αύξηση.
Ο
Θεός κάνει τα μπουμπούκια ν’ ανθίζουν και να καρποφορούν. Με δική Του δύναμη η
γη καρποφορεί (Μάρκ.δ:28).
Θέλω
είσθαι ως δρόσος εις τόν Ισραήλ· ως
κρίνον θέλει ανθήσει καί θέλει εκτείνει τάς ρίζας αυτού ως δένδρον τού
Λιβάνου ………….. Θέλουσιν επιστρέψει καί καθήσει υπό τήν σκιάν αυτού·
θέλουσιν αναζήσει ως σίτος καί ανθήσει ως άμπελος· η μνήμη αυτού θέλει
είσθαι ως οίνος Λιβάνου. (Ωσηέ ιδ:5,7).
Παρατηρήσατε
τά κρίνα πώς αυξάνουσι· δέν κοπιάζουσιν ουδέ κλώθουσι· σάς λέγω όμως, ουδέ ο
Σολομών εν πάση τή δόξη αυτού ενεδύθη ως έν τούτων. (Λουκ.ιβ:27).
Δεν
αυξάνουν με δική τους φροντίδα, έγνοιες, προσπάθειες, ΑΛΛΑ παίρνοντας ότι ο
Θεός τους προμηθεύει, όπως και τα μωρά. Χρειάζονται φως, αέρα, τροφή.
Όλα
αυτά είναι ο Ιησούς σ’ αυτούς που Τον εμπιστεύονται και θέλουν ν’ αυξήσουν
πνευματικά.
Ης.ξ:19 Ψαλμ.πδ:11 Ωσηέ ιδ:5 Ψαλμ.οβ:6 Ιωάν.ς:23
Αυτό
διδάσκει ο Ιησούς όταν λέει: Μείνατε εν εμοί, καί εγώ εν υμίν. Καθώς
τό κλήμα δέν δύναται νά φέρη καρπόν αφ' έαυτού, εάν δέν μείνη εν τή αμπέλω,
ούτως ουδέ σείς, εάν δέν μείνητε εν εμοί. Εγώ είμαι η άμπελος, σείς τά κλήματα. Ο μένων εν εμοί καί εγώ εν αυτώ, ούτος φέρει
καρπόν πολύν, διότι χωρίς εμού δέν δύνασθε νά κάμητε ουδέν. (Ιωάν.ιε:4,5).
Ακριβώς
όπως το κλήμα εξαρτάται από τον κορμό, έτσι κι εμείς για ν’ αυξηθούμε, να
ζήσουμε άγια και να φέρουμε καρπό, πρέπει να εξαρτηθούμε από τον Ιησού.
Κάποιοι
νομίζουν ότι ένα μέρος αυτού του έργου μπορούν να το αναλάβουν μόνοι τους. Για
τη συγχώρεση των αμαρτιών Τον εμπιστεύτηκαν, αλλά για να ζήσουν μια δίκαιη ζωή,
βασίζονται στις δικές τους προσπάθειες. Όμως, κάθε παρόμοια προσπάθεια είναι καταδικασμένη,
αφού Αυτός είπε: χωρίς εμού δέν δύνασθε νά κάμητε ουδέν.!!!!
Όλα
εξαρτώνται απ’ Αυτόν: η αύξηση, η χαρά, η χρησιμότητα. Αυτός δεν είναι μόνο ο
αρχηγός, αλλά και ο τελειωτής της πίστης μας (Ψαλμ.ις:8).
Πως
μπορώ να μείνω με το Χριστό; Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που Τον δέχτηκες αρχικά!
(Κολ.β:6).
Αφιέρωνε
τον εαυτό σου κάθε πρωί σ’ Αυτόν:
- Κάνε με ολοκληρωτικά δικό Σου
- Αφήνω τα σχέδιά μου στα πόδια σου
- Χρησιμοποίησέ με στην υπηρεσία Σου
- Κατεύθυνε όλες μου τις πράξεις
Η
ζωή κοντά στο Χριστό είναι μια ήρεμη ζωή!
Δεν
είναι ανάγκη να καταληφθείς από εκστατικά αισθήματα, αλλά να νιώθεις μια
σταθερή, γαλήνια σιγουριά. Δεν στηρίζεσαι πλέον στον εαυτό σου!
ΟΛΑ
ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ!
Οι
ιερείς του Βαάλ, όταν λάτρευαν το θεό τους, επεκαλούντο μετά φωνής μεγάλης
καί κατετέμνοντο κατά τήν συνήθειαν αυτών μέ μαχαίρας καί μέ λόγχας, έωσού αίμα
εξεχύθη επ' αυτούς. (Α΄ Βας.ιη:28).
Οι
οπαδοί του Μολώχ, έκαιγαν τα παιδιά τους στα πυρωμένα χέρια του ειδώλου
(Λευιτ.ιη:21).
Ο
Δαβίδ όταν λάτρευε το Θεό, προσευχόταν: Ας ήναι ευάρεστα τά λόγια τού στόματός
μου καί η μελέτη τής καρδίας μου ενώπιόν σου, Κύριε, φρούριόν μου καί λυτρωτά
μου. (Ψαλμ.ιθ:14).
- Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ σου ενώνεται με τι δική Του ΔΥΝΑΜΗ
- Η ΑΓΝΟΙΑ σου με τι δική Του ΣΟΦΙΑ
- Η ΑΝΑΞΙΟΤΗΤΑ σου με το ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΙΣΧΥΟΣ Του.
Γι’
αυτό μη βλέπεις στον εαυτό σου, αλλά ν’ ατενίζεις σ’ Αυτόν. Μπορείς να Τον εξερευνάς
και το πνεύμα σου ν’ ασχολείται:
- με την αγάπη Του
- την λαμπρότητα και την τελειότητα του χαρακτήρα Του
- την αυταπάρνησή Του
- την αγνότητα και την αγιότητά Του
Μόνο
έτσι μπορούμε να μετασχηματιστούμε σύμφωνα με την εικόνα Του.
ΜΕΙΝΑΤΕ
ΕΝ ΕΜΟΙ:
Αυτά τα λόγια εμπνέουν ηρεμία, σιγουριά, εμπιστοσύνη.
Ματθ.ια:
28,29 Ψαλμ.λζ:7 Ης.λ:15
ΟΜΩΣ,
αυτή η ανάπαυση δεν βρίσκεται στην αδράνεια, γιατί λέει: Αρατε τόν ζυγόν μου
εφ' υμάς καί μάθετε απ' εμού, διότι πράος είμαι καί ταπεινός τήν καρδίαν, καί
θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταίς ψυχαίς υμών· (Ματθ.ια:29).
Όταν
ο νους στρέφεται γύρω από το ΕΓΩ, τότε απομακρύνεται απ’ τον Ιησού, την πηγή
της δύναμης και της ζωής. Ο Σατανάς προσπαθεί ν’ αποσπάσει την προσοχή μας απ’
το Σωτήρα με:
ΚΟΣΜΙΚΕΣ
ΣΚΕΨΕΙΣ - ΒΙΟΤΙΚΕΣ ΜΕΡΙΜΝΕΣ - ΘΛΙΨΕΙΣ - ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ - ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ - ΔΙΚΑ
ΜΑΣ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΑΤΕΛΕΙΕΣ
Δεν
πρέπει να ζούμε με εγωκεντρική αγωνία και φόβο στην καρδιά, μήπως χαθούμε.
Πρέπει ν’ αναθέτουμε τη φρούρηση της ψυχής μας στον Κύριο, έχοντας εμπιστοσύνη
σ’ Αυτόν. Ν’ απομακρύνουμε κάθε αμφιβολία και φόβο.
Πες
μαζί με τον Παύλο: Μετά τού Χριστού συνεσταυρώθην· ζώ δέ ουχί πλέον εγώ,
αλλ' ο Χριστός ζή εν εμοί· καθ' ό δέ τώρα ζώ εν σαρκί, ζώ εν τή πίστει τού Υιού
τού Θεού, όστις μέ ηγάπησε καί παρέδωκεν έαυτόν υπέρ εμού. (Γαλ.β:20).
Καί
ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τάς ημέρας έως τής συντελείας τού αιώνος. Αμήν (Ματθ.κη:20).
Μετά
την Πεντηκοστή, αυτή η σχέση έγινε πιο στενή: Θεωρούντες δέ τήν παρρησίαν
τού Πέτρου καί Ιωάννου, καί
πληροφορηθέντες ότι είναι άνθρωποι αγράμματοι καί ιδιώται, εθαύμαζον καί
ανεγνώριζον αυτούς ότι ήσαν μετά τού
Ιησού· (Πράξ.δ:13).
Ο Ιησούς αντανακλούσε πάνω τους!
Το
ίδιο θέλει να κάνει και για σένα: Καί δέν παρακαλώ μόνον περί τούτων, αλλά
καί περί τών πιστευσόντων εις εμέ διά τού λόγου αυτών· (Ιωάν.ιζ:20).