Ματθ.κδ:4-5 Βλέπετε μη σας πλανήση τις

Όπως είδαμε στο προηγούμενο θέμα μας, το Ματθ.κδ:4-14 ασχολείται με τα γεγονότα του πρώτου μισού της επταετούς περιόδου Θλίψης, γνωστού σαν «αρχές ωδίνων» (Ματθ.κδ:8). Αυτά τα γεγονότα είναι παράλληλα με τις κρίσεις των σφραγίδων στην Αποκ.ς. Θεωρώ ότι στην ομιλία του Χριστού, οι μαθητές ήταν οι εκπρόσωποι των ευσεβών Εβραίων και προειδοποιήθηκαν για το τι θα συμβεί στο έθνος τους. Έτσι, αυτό το απόσπασμα, που έχουμε μπροστά μας, θα λάβει χώρα στο μέλλον, μετά την αρπαγή της εκκλησίας, κατά την έναρξη της Θλίψης.

ΒΛΕΠΕΤΕ ΜΗ ΣΑΣ ΠΛΑΝΗΣΗ ΤΙΣ

Δεδομένου ότι η θλίψη αρχίζει με την άφιξη του αντίχριστου, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι και αυτό το τμήμα αρχίζει με μια προειδοποίηση προς τους πιστούς για την άφιξή του. Ο Ιησούς αρχίζει να απαντά στην ερώτηση των μαθητών, με μια προειδοποίηση για ψευδομεσσίες. «Και αποκριθείς ο Ιησούς, είπε προς αυτούς· Βλέπετε μη σας πλανήση τις. Διότι πολλοί θέλουσιν ελθεί επί τω ονόματί μου, λέγοντες, Εγώ είμαι ο Χριστός, και πολλούς θέλουσι πλανήσει» (Ματθ.κδ:4-5). Νομίζω ότι αυτό το απόσπασμα δεν αναφέρεται στους χριστιανούς κατά τη διάρκεια της τρέχουσας οικονομίας της εκκλησίας.

Στις επιστολές του Παύλου δεν βρίσκουμε πουθενά μια ανάλογη σκέψη προειδοποίησης ενάντια σε ψευδόχριστους. Γιατί το Άγιο Πνεύμα μας αντιμετωπίζει σαν Χριστιανούς και ένας Χριστιανός δεν θα μπορούσε να εξαπατηθεί από τις αξιώσεις ενός ανθρώπου ότι είναι ο Χριστός. Ταιριάζει όμως εδώ, επειδή οι μαθητές θεωρούνται σ’ αυτό το κεφάλαιο, σαν εκπρόσωποι, όχι των σημερινών Χριστιανών, αλλά των μελλοντικών ευσεβών Εβραίων.

Το πρώτο πράγμα που τους λέει ο Ιησούς είναι να σιγουρευτούν ότι κανείς δεν θα τους παραπλανήσει. Η πνευματική εξαπάτηση θα είναι ο πρωταρχικός σκοπός του Αντίχριστου κατά τη διάρκεια της Θλίψης και συνεπώς βασικό στοιχείο που πρέπει να αποφεύγεται. Αυτή η προειδοποίηση παρακινήθηκε από την επιθυμία τους για ένα σημάδι. Ο κίνδυνος παραπλάνησης αυξάνεται όταν κάποιος είναι πολύ ενθουσιώδης ή περιμένει κάποια συμβολική ένδειξη του γεγονότος.

Το κλειδί για την κατανόηση της ομιλίας, βρίσκεται σ’ αυτή την πρώτη πρόταση. Οι μαθητές πίστευαν ότι η καταστροφή της Ιερουσαλήμ με το μεγάλο Ναό της θα εγκαινιάσει το τέλος της οικονομίας. Ο Κύριος διαχωρίζει τις δύο ιδέες και προειδοποιεί τους μαθητές να μην εξαπατηθούν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και από άλλες τέτοιες καταστροφές. Η ισοπέδωση του ναού και η παρουσία πολέμων και φημών πολέμων δεν σημαίνει απαραίτητα την εγγύτητα του τέλους.

ΠΟΛΛΟΙ ΨΕΥΔΟΧΡΙΣΤΟΙ

Γιατί πρέπει να είναι σε επιφυλακή να μην εξαπατηθούν; Θα χρειαστεί επαγρύπνηση, καθώς κατά τη διάρκεια της Θλίψης θα υπάρξει πλήθος από αυτούς που θα ισχυρίζονται ότι είναι ο Μεσσίας και πολλοί θα τους πιστέψουν. Αλλά οι Εβραίοι πιστοί κατά τη διάρκεια της θλίψης δεν πρέπει να πέσουν σ’ αυτή την παγίδα.

Η έμφαση στο Ματθ.κδ:5 είναι στο «πολλοί». Δεν θα έρθει μόνο ένα άτομο ισχυριζόμενο ότι είναι ο Μεσσίας, αλλά πολλοί θα έχουν τέτοιες αξιώσεις. Οι πολλαπλές αξιώσεις Μεσσιανικόττας είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους αυτό το απόσπασμα δεν αναφέρεται σε γεγονότα που οδήγησαν στην καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ.

Καμία σαφής αξίωση για τη Μεσσιανικότητα δεν είναι γνωστή, μέχρι εκείνη του Μπαρ Κοχβά στη βασιλεία του Αδριανού. Η εξέγερση Μπαρ Κοχβά καταστάληκε από τους Ρωμαίους το 135 μ.Χ., όταν ο Αδριανός οδήγησε τις ρωμαϊκές λεγεώνες για άλλη μια φορά εναντίον της Ιερουσαλήμ και της γύρω περιοχής, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα το θάνατο μισού εκατομμυρίου Εβραίων.

Η ΠΡΩΤΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΚΡΙΣΗΣ

Όπως είδαμε, οι κρίσεις του Ματθ.κδ:4-11 είναι παράλληλες με τις πρώτες πέντε κρίσεις των σφραγίδων στην Αποκ.ς:1-11. Η πρώτη σφραγίδα απεικονίζει έναν ψεύτικο Μεσσία (Αποκ.ς:1-2).

«Και είδον, ότε ήνοιξε το Αρνίον μίαν εκ των σφραγίδων, και ήκουσα εν εκ των τεσσάρων ζώων λέγον ως φωνήν βροντής· Έρχου και βλέπε. Και είδον, και ιδού, ίππος λευκός· και ο καθήμενος επ' αυτόν είχε τόξον· και εδόθη εις αυτόν στέφανος, και εξήλθε νικών και διά να νικήση».

Ο αναβάτης επάνω στο άσπρο άλογο στην πρώτη σφραγίδα είναι πλαστός. Είναι ένας ψεύτικος Χριστός, που βγήκε για να κατακτήσει. Η κατάκτησή του είναι αναίμακτη, καθώς έχει μόνο ένα τόξο. Θα επιφέρει μια ψεύτικη ειρήνη μεταξύ των εθνών, η οποία για ένα χρονικό διάστημα μπορεί να θορυβηθεί από την υπερφυσική απομάκρυνση της εκκλησίας (Αρπαγή). Στον δεύτερο αναβάτη «εδόθη να σηκώση την ειρήνην από της γης,» απ’ όπου καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο πρώτος αναβάτης επάνω στο άσπρο άλογο (άσπρο έμβλημα της ειρήνης) έχει καθιερώσει την ειρήνη.

Και καθώς στρεφόμαστε στον Ματθ.κδ, διαπιστώνουμε ότι το πρώτο πράγμα που ο Κύριός μας λέει, είναι για τους απατεώνες που θα έρθουν απ’ την αρχή της Θλίψης λέγοντας: «Είμαι ο Χριστός», πετυχαίνοντας να πλανήσουν πολλούς.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ;

Μια ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση, σε όλη την ιστορία της εκκλησίας, ήταν η ιδέα ότι ο Αντίχριστος θα είναι εβραϊκής καταγωγής. Αυτή η άποψη εξακολουθεί να διατηρείται ευρέως στις μέρες μας. Ωστόσο, μετά από πιο προσεκτική εξέταση δεν βρίσκουμε πραγματική γραφική βάση για μια τέτοια άποψη.

Επιχειρήματα για την εβραϊκή προέλευση

Τρεις λόγοι δίνονται συχνά, για να υποστηρίξουν το επιχείρημα ότι ο Αντίχριστος θα είναι Εβραίος. Πρώτον, υποστηρίζεται ότι θα είναι Εβραίος, επειδή λένε ότι οι Εβραίοι είναι υπεύθυνοι για τα προβλήματα του κόσμου. Έτσι προκύπτει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της ιστορίας – ο Αντίχριστος - θα είναι Εβραίος. Αυτός είναι ο αντισημιτικός λόγος. Επειδή αναμφίβολα ο αντισημιτισμός δεν είναι βιβλικός, τέτοια είναι και κάθε λογική που αιτιολογεί μια τέτοια υπόθεση.

Ο δεύτερος λόγος, αναφέρεται σε ένα συλλογισμό και το επιχείρημα αυτό έχει ως εξής:

  

    · Κύρια προϋπόθεση: Οι Εβραίοι θα δεχτούν τον Αντίχριστο σαν Μεσσία.

   · Δευτερεύουσα προϋπόθεση: Οι Εβραίοι δεν θα δεχτούν ποτέ έναν Εθνικό σαν Μεσσία.

     · Συμπέρασμα: Ο Αντίχριστος θα είναι Εβραίος.

Οι δυσκολίες αυτού του επιχειρήματος είναι πολλές, εκ των οποίων οι δύο είναι οι δύο προϋποθέσεις. Καμία υπόθεση δεν μπορεί να υποστηριχθεί από τη Βίβλο. Επειδή οι Εβραίοι κάνουν μια διαθήκη με τον Αντίχριστο (Δαν.θ:27, Ης.κη:15), δεν έπεται ούτε γραφικά ούτε λογικά ότι τον αποδέχονται σαν Μεσσία (ή Αντίχριστο). Δεύτερο, δεδομένου ότι δεν τον δέχονται σαν Μεσσία, το γεγονός ότι είναι ένας εθνικός ειρηνοποιός είναι άνευ σημασίας. Συνεπώς, το συμπέρασμα δεν ισχύει.

Μια προσπάθεια γραφικού επιχειρήματος υποστηρίζει ότι ο αντίχριστος θα ξεπηδήσει από τη φυλή του Δαν. Αυτή ήταν μια άποψη που υποστηριζόταν ευρέως σε όλη την ιστορία της εκκλησίας, από τις πρώτες στιγμές μέχρι τη σύγχρονη εποχή μας. Η υποστήριξη αυτής της άποψης προέρχεται λανθασμένα από τα παρακάτω εδάφια:

   · Γέν.μθ:17 Ο Δαν θέλει είσθαι όφις επί της οδού, ασπίς επί της τρίβου, δάκνων τας πτέρνας του ίππου, ώστε ο ιππεύς αυτού θέλει πίπτει εις τα οπίσω.

  · Δευτ.λγ:22 Και περί του Δαν είπεν, Ο Δαν είναι σκύμνος λέοντος· θέλει πηδήσει από Βασάν.

   · Ιερ.η:16 Το φρύαγμα των ίππων αυτού ηκούσθη από Δάν· πάσα η γη εσείσθη από του ήχου του χρεμετισμού των ρωμαλέων ίππων αυτού· διότι ήλθον και κατέφαγον την γην και το πλήρωμα αυτής· την πόλιν και τους κατοικούντας εν αυτή·

  · Δαν.ια:37 Και δεν θέλει φροντίζει περί των θεών των πατέρων αυτού ουδέ περί επιθυμίας γυναικών ουδέ θέλει φροντίζει περί ουδενός θεού, διότι θέλει μεγαλυνθή υπεράνω πάντων.

   · Αποκ.ζ:4-8 Και ήκουσα τον αριθμόν των εσφραγισμένων· εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες ήσαν εσφραγισμένοι εκ πάσης φυλής των υιών Ισραήλ· εκ φυλής Ιούδα δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· εκ φυλής Ρουβήν δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· εκ φυλής Γαδ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· εκ φυλής Ασήρ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· εκ φυλής Νεφθαλείμ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· εκ φυλής Μανασσή δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι. εκ φυλής Συμεών δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· εκ φυλής Λευΐ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· εκ φυλής Ισσάχαρ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· εκ φυλής Ζαβουλών δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· εκ φυλής Ιωσήφ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· εκ φυλής Βενιαμίν δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι· (Λείπει η φυλή του Δαν. Βέβαια, ήταν η φυλή εκείνη που πρώτη έπεσε στην ειδωλολατρία επί βασιλείας Ιεροβοάμ. Αλλά και πιο πριν η φυλή του Δαν είχε πέσει στην ειδωλολατρία. Πιθανόν να διασκορπίστηκαν και να χάθηκαν μεταξύ των ειδωλολατρικών εθνών όταν φέρθηκαν στην αιχμαλωσία μέσα στην Βαβυλώνα, και ποτέ δεν επέστρεψαν στον αληθινό Θεό).

Παρόλο που αναφέρονται πολλά αποσπάσματα για υποστήριξη αυτού του επιχειρήματος, κανένα από αυτά δεν υποστηρίζει πραγματικά την έννοια, δεδομένου ότι όλα έχουν ληφθεί εκτός πλαισίου. Στην πραγματικότητα, μόνο το Δαν.ια:37 αναφέρεται στον Αντίχριστο.

Επιχειρήματα για την εθνική προέλευση

Έχουμε δει ότι η Αγία Γραφή δεν διδάσκει ότι ο Αντίχριστος θα είναι Εβραίος. Ωστόσο, η Γραφή διδάσκει ότι θα είναι εθνικής καταγωγής. Αυτό μπορεί να φανεί από την βιβλική τυπολογία. Οι περισσότεροι σχολιαστές συμφωνούν ότι το Δαν.ια μιλάει για τον Αντίοχο τον Επιφανή, έναν Εθνικό, που είναι τύπος του μελλοντικού Αντίχριστου. Δεδομένου ότι ο Αντίοχος είναι Εθνικός, έτσι θα είναι και ο Αντίχριστος.

Δεύτερο, οι βιβλικές εικόνες υποστηρίζουν την εθνική προέλευση του Αντίχριστου. Η Γραφή απεικονίζει τον Αντίχριστο σαν να βγαίνει από την θάλασσα (Αποκ.ιγ:1, ιζ:15). Το θηρίο ανεβαίνει από τη θάλασσα που συμβολίζει τους λαούς και τα έθνη. Στην Αποκ.ιζ:1,15 λέει ότι τα ύδατα είναι λαοί και όχλοι και έθνη και γλώσσες. Αυτό σημαίνει ότι ο Α/Χ θα βγει μέσα από την ταραχή, τον οικονομικό πανικό, την αγωνία και την ανησυχία των εθνών.

Τρίτο, η φύση των «καιρών των εθνών» (Λουκ.κα:24) υποστηρίζει έναν Εθνικό Αντίχριστο.

Η περίοδος γνωστή σαν «καιροί των εθνών» δεν τελειώνει μέχρι τη δεύτερη έλευση του Χριστού. Ο Αντίχριστος θα είναι ο τελικός κυβερνήτης των «καιρών των εθνών»....

Αν είναι έτσι, πώς μπορεί ένας Εβραίος να είναι ο τελευταίος κυβερνήτης σε μια εποχή που μόνο οι Εθνικοί μπορούν να έχουν την υπεροχή; Το να πούμε ότι ο Αντίχριστος πρέπει να είναι Εβραίος, θα ερχόταν σε αντίθεση με την ίδια τη φύση του «καιρού των εθνών».

Τελικά, η Αγία Γραφή όχι μόνο διδάσκει ότι ο Αντίχριστος θα είναι Εθνικός, αλλά υπονοεί επίσης ότι θα είναι ρωμαϊκής καταγωγής. Αυτό γίνεται κατανοητό από τον Δαν.θ:27, όπου αυτός που κόβει την διαθήκη με το Ισραήλ λέγεται ότι αντιπροσωπεύει την αναγεννηθείσα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αφού οι Ρωμαίοι ήταν εκείνοι που κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ και τον Ναό το 70 μ.Χ. Η αναγεννηθείσα Ρωμαϊκή αυτοκρατορία προέρχεται από μια δεύτερη φάση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, δηλαδή, «οι πόδες αυτής μέρος μεν εκ σιδήρου, μέρος δε εκ πηλού» (Δαν.β:33, 40-45).

Το γεγονός ότι ο Αντίχριστος δεν θα είναι Εβραίος, έχει σημαντικές επιπτώσεις:

Επειδή ο αληθινός Αντίχριστος δεν είναι Εβραίος (Δαν.ζ, ια, Αποκ.ιγ:1), δεν θα ισχυριστεί ότι είναι ο Μεσσίας. Οι ψευδόχριστοι που θα αξιώνουν ότι είναι ο Χριστός, θα είναι σύγχρονοι με τον Αντίχριστο και πιθανότατα θα του αντιταχθούν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το Ισραήλ θα έχει πολλές επιλογές και ευκαιρίες να ακολουθήσει ψευδείς Μεσσίες, όμως, ο Αντίχριστος δεν θα είναι ένας από αυτούς. Έρχεται σαν ευεργέτης του Ισραήλ, ένας μεγάλος παγκόσμιος διπλωμάτης που γίνεται διώκτης, αλλά όχι Μεσσίας. Θα λατρεύεται, όχι σαν Μεσσίας, αλλά σαν Θεός.