Έχουμε ήδη δει, ότι το Ματθ.κδ είναι μια μελλοντική,
εσχατολογική προφητεία. Το επόμενο θέμα που θα ασχοληθούμε είναι πότε θα συμβεί
το Ματθ.κδ:4-14;
Υπάρχουν δύο κύριες απόψεις που οι φουτουριστές, συνηθίζουν
να υποστηρίζουν. Ορισμένοι πιστεύουν ότι το Ματθ.κδ:4-14 αναφέρεται στην οικονομία
της χάρης – αυτός είναι ο καιρός μεταξύ της πρώτης έλευσης του Χριστού και την
αρχή της Θλίψης. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι το Ματθ.κδ:4-14 και ειδικά το Ματθ.κδ:4-8,
αναφέρεται στο πρώτο μέρος της θλίψης και αντιστοιχεί με τις τέσσερις πρώτες κρίσεις
των σφραγίδων της Αποκ.ς:1-8. Νομίζω ότι η δεύτερη άποψη είναι σωστή.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΧΑΡΗΣ
Πολλοί φουτουριστές σχολιαστές της επί του όρους ομιλίας,
πιστεύουν ότι το Ματθ.κδ:4-14 περιγράφει γενικά σημάδια της οικονομίας της
χάρης.
Περιγράφει τα γενικά χαρακτηριστικά της οικονομίας που
οδηγεί στο τέλος, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι οι δυσκολίες που θα χαρακτηρίζουν
αυτή την περίοδο, μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης έλευσης του Χριστού,
εκπληρώνονται σε μια κλιμακούμενη μορφή καθώς η οικονομία προχωρά προς στο
τέλος της.
Το Ματθ.κδ:15-26 είναι τα συγκεκριμένα σημάδια που
περιγράφουν την Θλίψη, ενώ το Ματθ.κδ:27-31 σχετίζεται με τη δεύτερη έλευση.
Μέσα στην οικονομία της χάρης συμβαίνει μια παραλλαγή αυτής
της αντίληψης. Κάποιοι πιστεύουν ότι το Ματθ.κδ:4-8 είναι γενικά σημάδια αυτής
της οικονομίας που οδηγεί στην Θλίψη. Ενώ το Ματθ.κδ:9-14 αναφέρεται στο πρώτο
μισό της Θλίψης. Τα γεγονότα σχετικά με το πρώτο μισό της θλίψης καταγράφονται
στο Ματθ.κδ:9-14. Αυτό το απόσπασμα αρχίζει με τη λέξη «τότε», επισημαίνοντας
ότι αυτό που ο Χριστός περιγράφει τώρα θα έρθει μετά το γεγονός του «εγερθή
έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν».
Αν αυτή είναι η σωστή ερμηνεία, τότε αυτό σημαίνει ότι οι
πόλεμοι, οι σεισμοί, οι λιμοί, και η εμφάνιση των ψευδόχριστων θα είναι συνεχώς
αυξανόμενη καθώς πλησιάζουμε στην περίοδο της Θλίψης. Όμως, εάν αυτά τα
στοιχεία είναι αναφορές στο πρώτο μισό της Θλίψης, τότε οι πόλεμοι, οι σεισμοί,
οι λιμοί και οι ψευδόχριστοι κατά τη διάρκεια οποιουδήποτε μέρους της οικονομίας
της εκκλησίας, δεν θα αποτελούσαν προφητικά σημάδια. Αυτό εξηγεί γιατί
ορισμένοι φουτουριστές πιστεύουν ότι η αύξηση των πολέμων, των σεισμών, των
λιμών κ.λπ. είναι προφητικά σημαντικά, ενώ άλλοι, δεν πιστεύουν ότι είναι
προφητικά σημαντικά, δεδομένου ότι αυτά τα εδάφια αναφέρονται σε παγκόσμια
γεγονότα κατά τη διάρκεια της επταετούς Θλίψης.
ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ
Πιστεύω ότι το Ματθ.κδ:4-41 αναφέρεται στην επταετή περίοδο
(Δαν.θ:24-27) που πολλοί αποκαλούν συνήθως «η Θλίψη». Η Θλίψη χωρίζεται στη
μέση με το βδέλυγμα της ερήμωσης, που ανέφερε ο Ιησούς στο Ματθ.κδ:15. Έτσι, το
Ματθ.κδ:4-14 αναφέρεται στο πρώτο μισό της Θλίψης και είναι παράλληλο με τις
πέντε πρώτες κρίσεις των σφραγίδων που βρίσκονται στην Αποκ.ς.
Αν η ερμηνεία μας είναι η σωστή, πρέπει να υπάρχει τέλεια
αρμονία μεταξύ αυτών των τριών: Προφητεία της Παλαιάς Διαθήκης: Ματθ.κδ:4-44
και Αποκ.ς-ιθ. Πιστεύω ότι ακριβώς μια τέτοια αρμονία υπάρχει, ειδικά μεταξύ της
επί του όρους ομιλίας και της Αποκάλυψης. Αυτό είναι που με πείθει ότι το Ματθ.κδ:4-14
αναφέρεται στο πρώτο μισό της θλίψης.
Αν αυτή είναι η σωστή ερμηνεία, αν το Ματθ.κδ:4-14
αναφέρεται στην αρχή του επερχόμενου τέλους αυτής της οικονομίας και αν η Αποκ.ς αναφέρεται στην
ίδια αρχή του τέλους και αυτό που ακολουθεί το έκτο κεφάλαιο μας οδηγεί στη Μεγάλη
Θλίψη, τότε πρέπει να υπάρχει μια τέλεια αρμονία μεταξύ αυτού του τμήματος της
επί του όρους ομιλίας που περιέχεται στο Ματθ.κδ και του τμήματος της
Αποκάλυψης που αρχίζει με το έκτο κεφάλαιο. Και αυτό είναι πράγματι το θέμα.
Δεδομένου ότι όλοι οι φουτουριστές βλέπουν την επί του όρους
ομιλία σαν παράλληλη με την Αποκάλυψη, σε κάποιο βαθμό, είναι λογικό αυτά τα
δύο τμήματα της Αγίας Γραφής να επικεντρωθούν στην ίδια χρονική περίοδο - τη
θλίψη. Αυτές οι σχέσεις φαίνονται στο παρακάτω διάγραμμα:
ΠΑΡΑΛΛΗΛΙΣΜΟΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ
ΚΡΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΦΡΑΓΙΔΩΝ
|
|
Αποκ.ς
|
Ματθ.κδ
|
Μάρκ.ιγ
|
Λουκ.κα
|
|
Ψευδομεσσίες, ψευδοπροφήτες
|
2
|
5,11
|
6
|
8
|
|
Πόλεμοι
|
2-4
|
6-7
|
|
9
|
|
Διεθνής Διχόνοια
|
3-4
|
7
|
7
|
10
|
|
Λιμοί
|
5-8
|
7
|
8
|
11
|
|
Θανατικό
|
8
|
|
8
|
11
|
|
Διωγμοί - Μαρτύρια
|
9-11
|
9
|
|
12-17
|
|
Σεισμοί
|
12
|
7
|
9-13
|
11
|
|
Κοσμικά φαινόμενα
|
12-14
|
|
8
|
11
|
ΩΔΙΝΕΣ
Το Ματθ.κδ:8 χαρακτηρίζει τα γεγονότα των εδ.4-7 σαν «αρχή ωδίνων».
Οι ωδίνες, είναι οι πόνοι της γέννας. Λέγεται ότι είναι στιγμές ανυπόφορης
αγωνίας, όπως οι τρομερές καταστροφές που οι Εβραίοι θα βιώσουν αφού θα
προηγηθούν της έλευσης του Μεσσία. Είναι τα «μεσσιανικά δεινά», οι τρόμοι και
τα βάσανα που προηγούνται του ερχομού της Μεσσιανικής Εποχής.
Πιθανότατα ο Ιησούς είχε κατά νου την αναφορά της Παλαιάς
Διαθήκης για τις ωδίνες στον Ιερ.λ:6-7:
Ερωτήσατε τώρα και ιδέτε, εάν άρσεν τίκτη· διά τι βλέπω
έκαστον άνδρα με τας χείρας αυτού επί την οσφύν αυτού, ως τίκτουσαν, και πάντα
τα πρόσωπα εστράφησαν εις ωχρίασιν; Ουαί· διότι μεγάλη είναι η ημέρα εκείνη·
ομοία αυτής δεν υπήρξε και είναι καιρός της στενοχωρίας του Ιακώβ· πλην θέλει
σωθή εξ αυτής.
Οι ωδίνες είναι σημαντικές για τον χρονισμό της Θλίψης, όπως
αποκαλύπτεται από τον Ιησού στην επί του όρους ομιλία (Ματθ.κδ:8). Η δήλωση του
Ιησού για τις ωδίνες δείχνει ότι τα γεγονότα του πρώτου μισού της Θλίψης (Ματθ.κδ:4-7)
είναι απλώς η «αρχή», με την προσδοκία ισχυρότερων ωδίνων στο δεύτερο μισό («Μεγάλη
Θλίψη»).
Με βάση αυτή την αναλογία, ολόκληρη η περίοδος της 70ης εβδομάδας,
είναι πόνοι γέννας. Όπως μια γυναίκα πρέπει να υπομείνει ολόκληρη την διαδικασία
πριν από τον τοκετό, έτσι και το Ισραήλ πρέπει να υπομείνει το σύνολο των επτά
ετών Θλίψης.
Το μοίρασμα του χρόνου της Θλίψης απεικονίζονται επίσης από
την μορφή, γιατί όπως στην φυσική γέννα η διαδικασία των ωδίνων εντείνεται μέχρι
να γεννηθεί το μωρό μετά την διαδικασία των προσπαθειών της γυναίκας, έτσι κι εδώ
η Θλίψη κινείται προοδευτικά προς τη δεύτερη έλευση (Ματθ.κδ:30-31), η οποία
πραγματοποιείται «Ευθύς μετά την θλίψιν των ημερών εκείνων» (Ματθ.κδ:29).
Όπως υπάρχουν δύο φάσεις ωδίνων (αρχή και αποκορύφωση), έτσι και τα επτά χρόνια
της Θλίψης χωρίζονται μεταξύ των λιγότερο σοβαρών και των πιο σοβαρών εμπειριών
της επίγειας και κοσμικής οργής, όπως αποκαλύπτεται σταδιακά στην επί του όρους
ομιλία και στο τμήμα της κρίσης στην Αποκ.ς-ιθ.
Ο Παύλος χρησιμοποιεί επίσης το μοτίβο των ωδίνων στην Α’ Θες.ε:3,
όπου λέει, «Επειδή όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ'
αυτούς αιφνίδιος όλεθρος, καθώς αι ωδίνες εις την εγκυμονούσαν, και δεν
θέλουσιν εκφύγει». Το πλαίσιο αυτού του αποσπάσματος σχετίζεται με την
περίοδο της Θλίψης, η οποία ταιριάζει με τις άλλες χρήσεις των ωδίνων.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Μέχρι σήμερα πιστεύαμε ότι γεγονότα όπως σεισμοί, λιμοί, πόλεμοι,
κ.λπ., σήμαιναν ότι το τέλος είναι κοντά. Αλλά τώρα βλέπουμε ότι δεν είναι
έτσι. Όμως, αν δεν αναφέρονται στην οικονομία της εκκλησίας, τότε πρέπει να
έχουν να κάνουν με την Μ. Θλίψη.
Αν και είναι πιθανό να βρισκόμαστε στα πρόθυρα των γεγονότων
της Θλίψης, δεν είμαστε ακόμη σε αυτή τη χρονική περίοδο. Δεδομένου ότι το Ματθ.κδ:4-14
δεν μπορεί να συμβεί παρά μόνο μετά την Αρπαγή και την έναρξη της θλίψης, είναι
λάθος να πούμε ότι τέτοια γεγονότα είναι προφητικά σημαντικά στις μέρες μας. Οι
ωδίνες δεν ξεκινούν μέχρι το Ισραήλ να αρχίσει να αντιμετωπίζει το πρόβλημα.
Μαράν αθά!
