WHISTON
Οι Ευσεβιανοί... μερικές φορές
κατονόμαζαν την ίδια στιγμή, τη θέση και το πρόσωπο από το οποίο (οι τύποι της
δοξολογίας) εισήχθησαν αρχικά... Έτσι ο Φιλοφλόργιος, ένας συγγραφέας εκείνης
της εποχής, μας βεβαιώνει στα ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ του ΦΩΤΙΟΥ ότι περίπου το 348 μ.Χ., ο
Φλαβιανός, Πατριάρχης της Αντιοχείας, πήρε ένα πλήθος μοναχών μαζί, και έκανε
εκεί την πρώτη χρήση αυτής της δημόσιας δοξολογίας, "Η δόξα ας είναι στον
Πατέρα, και στο Υιο, και στο Άγιο Πνεύμα." [Second Letter concerning the
Primitive Doxologies, 1719, σελ.17].
HAMMOND
Υπάρχουν δύο ή τρεις προσθήκες στη
Καινή Διαθήκη που έχουν υποτεθεί ότι έχουν την προέλευσή τους στην
εκκλησιαστική χρήση. Οι εν λόγω λέξεις, όντας κοινώς γνωστές σε μια ιδιαίτερη
σύνδεση, ίσως ήταν σημειωμένες στο περιθώριο κάποιου αντιγράφου, και από εκεί
ενσωματώθηκαν από τον επόμενο αντιγραφέα ή η οικειότητα του αντιγραφέα με τις
λέξεις μπορεί να οδήγησε στην παρεμβολή τους από αυτόν. Αυτή είναι η πηγή στην
οποία ο Δρ. Tregelles προσδιορίζει την εισαγωγή της δοξολογίας στο κλείσιμο της
προσευχής του Κυρίου στο έκτο κεφάλαιο του Ματθαίου, το οποίο είναι
αναμφισβήτητα μια από τις εγκυρότερες πηγές.. Ίσως επίσης το εδάφιο Πράξεις
8:37, περιέχει την ομολογία της πίστης του βαπτίσματος, που είναι δίχως άλλο
από τις καλύτερες πηγές, βρήκε τον δρόμο του στο λατινικό κείμενο σε αυτή την
περίπτωση " [Hammond, Textual Criticism Applied to the NT, (1890) p 23.]
_________________________________ Ο αναγνώστης
έχοντας ξαναμελετήσει τις μαρτυρίες των αρχαίων γραπτών χειρογράφων, των
διαφόρων εκδόσεων και των πατερικών κειμένων, αναμφισβήτητα εξάγει το
συμπέρασμα ότι στους πρώτους αιώνες μερικά αντίγραφα του Ματθαίου δεν περιείχαν
την τρισυπόστατη μορφή του ονόματος. Στη νόμιμη πρακτική, όπου τα αντίγραφα του
ίδιου χαμένου εγγράφου ποικίλλουν, η πηγή που είναι απαραίτητη είναι η
καλούμενη "Εσωτερική Μαρτυρία," δηλαδή μια σύγκριση με το υπόλοιπο
κειμένο του εγγράφου το οποίο δεν έρχεται σε διαφωνία, προκειμένου να
εξακριβωθεί ποιο από τα ποικίλα αναγνώσματα είναι το πιο πιθανό.. Το επόμενο
κεφάλαιό μας, επομένως θα εκθέσει μερικές από αυτές τις εσωτερικές μαρτυρίες.
_____________________________________
Εσωτερική Μαρτυρία Αυτή η μέθοδος είναι χρήσιμη στον καθορισμό του πρωτότυπου
κειμένου της Γραφής όπου δύο ή περισσότερες αναγνώσεις επιβάλλουν. Για
παράδειγμα, πάρτε τη λέξη "κλώμενο" στην Α΄ Κορινθίους ια:24. Οι
περισσότερες ελληνικές εκδόσεις περιλαμβάνουν τη λέξη, αλλά τα καλύτερα γραπτά
χειρόγραφα στο πρώτο γράψιμό τους (δηλ. πριν αλλαχθεί από ένα μεταγενέστερο
χέρι) παραλείπουν τη λέξη. Ποιο είναι σωστό; Τώρα τα ακόλουθα χωρία αρκούν για
να προσδιορίσουν το θέμα: Έξοδος 12:46 Αριθμοί 9:12 Ψαλμοί 34:20 Ιωάννης 19:36.
Αλλά επιπλέον έχουμε μία χαρακτηριστική αναφορά των ακριβών λέξεων του Ιησού
στο Λουκά 22:19 "αυτό είναι το σώμα μου που δίνεται για σας". Έτσι
ώστε η λέξη "κλώμενο" παρουσιάζεται από την εσωτερική μαρτυρία ότι
είναι επιπρόσθετη, και πρέπει επομένως να διαγραφεί από το αρχαίο κείμενο και
να αποκλειστεί από την παραίνεση και τις προσευχές στην Κλάση του Άρτου.
Ορισμένα αρχαία ελληνικά γραπτά χειρόγραφα αφήνουν έναν κενό χώρο όπου αυτή η
λέξη εμφανίζεται σε άλλα αντίγραφα. Η δομή της πρότασης στα ελληνικά απαιτεί να
παρεμβληθεί κάποια λέξη. Προφανώς, κάποιος γραφέας, βλέποντας αυτό το κενό (ειλικρινά
αφημένο κενό από κάποιο άλλο αντιγραφέα που απέφυγε να βάλει μια δική του λέξη
για να καλύψει το κενό) έκανε μια εικασία και από παραδρομή έγραψε τη λέξη
"κλώμενο," αρχίζοντας έτσι ένα λάθος που έχει συνεχιστεί ακριβώς σε
μετέπειτα εκδόσεις, και παρέμεινε στις Εκκλησιαστικές συναθροίσεις σε όλη τη
χριστιανοσύνη. Η αναθεωρημένη έκδοση λέει "που είναι για σας." Θα
ήταν σωστότερο, εντούτοις να έχει αφεθεί το κενό που βρέθηκε στο αρχικό γραπτό
χειρόγραφο.
Έτσι, διαπιστώνοντας ότι στους τρεις
πρώτους αιώνες υπήρξαν αντίγραφα του Ματθαίου που στο 28:19 δεν περιελάμβαναν
το τρισυπόστατο-όνομα, και γνωρίζοντας πολύ καλά ότι άλλα αντίγραφα του
Ματθαίου και στην πραγματικότητα, όλα τα μετέπειτα αντίγραφα, περιέλαβαν το
τρίπτυχο όνομα, πρέπει να προσφύγουμε στην ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ για να
προσδιοριστεί ποια είναι η αληθινή ανάγνωση. ΜΙΑ ΔΟΚΙΜΗ είναι αυτή του ΚΕΙΜΕΝΟΥ
Εξετάζοντας το κείμενο, διαπιστώνουμε ότι η σημερινή Τριαδική διατύπωση
στερείται λογικής σύνταξης, δηλαδή η αληθινή κατανόηση του εδαφίου συναντά
εμπόδια, αλλά εάν διαβάσουμε ως εξής, ολόκληρο το κείμενο ταιριάζει μαζί και η
έννοια της εντολής είναι πλήρης: "Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία...... υπάγετε
λοιπόν... βαπτίζοντες στο όνομά ΜΟΥ, διδάσκοντες αυτούς... όσα έχω διατάξει...
Είμαι μαζί σας... " ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΔΟΚΙΜΗ είναι αυτή της ΣΥΧΝΟΤΗΤΑΣ
Χρησιμοποιείται η φράση "στο όνομα του πατρός, του υιού και του αγίου
πνεύματος" αλλού στη Γραφή; ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ Χρησιμοποίησε ο Ιησούς τη φράση
"εν τω ονόματί μου (στο όνομά μου)" σε άλλες περιπτώσεις; ΝΑΙ 17
φορές! Ματθαίος 18:5, 20 24:5 Μάρκος 9:37, 39 ..41 13:6 16:17 Λουκάς 9:48 21:8
Ιωάννης 14:13, 14 ..26; 15:16; 16:23, 24, 26, κ.λ.π.. ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΔΟΚΙΜΗ είναι
αυτή του ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΣ Υπάρχει καμία διδασκαλία ή έννοια στη Γραφή που
βασίζεται πάνω στην κατανόηση του τριαδικού ονόματος, ή του βαπτίσματος στο
τριαδικό όνομα; Αναμφισβήτητα καμία! Βασίζεται κανένα επιχείρημα στη Γραφή στο
γεγονός του βαπτίσματος στο όνομα του Ιησού;
Ναι. Αυτό είναι το επιχείρημα στην
Α΄ Κορινθίους 1:13: "Διεμερίσθηκε ο Χριστός; Σταυρώθηκε ο Παύλος για σας;
Βαφτιστήκατε στο όνομα του Παύλου;" Αυτά τα λόγια, εάν αναλυθούν προσεκτικά,
θα φανεί ότι οι πιστοί οφείλουν να βαφτιστούν στο όνομα Εκείνου που σταυρώθηκε
για αυτούς. Ο Πατέρας, μέσα στην θαυμαστή αγάπη Του, μας έδωσε τον αγαπημένο
Του Γιο, ο οποίος αναστήθηκε δια του Πνεύματος στην αφθαρσία, αλλά είναι ο
ίδιος ο Κύριος που σταυρώθηκε, και στο όνομά ΤΟΥ, επομένως, πρέπει οι πιστοί να
βαφτίζονται στο νερό. Ο Δρ Thomas λέει: "Δεν υπάρχει παρά μόνο ένας δρόμος
για έναν πιστό όσον αφορά τα πράγματα της βασιλείας του Θεού, και το Όνομα του
Ιησού Χριστού, να τον ενδυθεί, ή να επενδυθεί με το Όνομά Του, και αυτό γίνεται
με την καταβύθιση στο Όνομά Του. Το βάπτισμα είναι για αυτόν τον συγκεκριμένο
σκοπό "[ Αποκαλυφθέν μυστήριο(Revealed Mystery), αρθ. XLIV ]. "Δεν
υπάρχει κανένα άλλο όνομα κάτω από τον ουρανό ούτε άλλο όνομα ή ονόματα δοσμένο
μεταξύ των ανθρώπων, με το οποίο πρέπει να σωθούμε." Πράξεις 4:12. "Όσο
για τη σημασία του: το βάπτισμα συνδέεται αχώριστα με το θάνατο του Χριστού
είναι το μέσο της ταυτοποίησης του πιστού με το θάνατο του Κυρίου» "
[God's Way (Ο τρόπος του Θεού), σ.190 ]. Τώρα ο Πατέρας δεν πέθανε, ούτε το
Πνεύμα.
Ρωμαίους 6:3-5 - Λόγος «Ή μήπως δεν ξέρετε πως όσοι βαφτιστήκαμε
στ' όνομα του Ιησού Χριστού, βαφτιστήκαμε στο θάνατό του; ......" (όχι
στον Πατέρα, ούτε στον Υιό ούτε στο Άγιο Πνεύμα) Ο Robert Roberts χρησιμοποιεί
αυτό το επιχείρημα: "Σύμφωνα με την τριπλή βύθιση, δεν είναι επαρκές να
είσαι βαπτισμένος στον Υιό. Έτσι ο Χριστός εκτοπίστηκε από την θέση Του σαν τον
δρόμο που ενώνει, την πόρτα της εισόδου, τη νέα και ζώσα οδό. Και έτσι υπάρχουν
τρία ονόματα κάτω από τον ουρανό με τα οποία μπορούμε να σωθούμε, σε αντίθεση
με την αποστολική διακήρυξη, "διότι δεν υπάρχει άλλο όνομα (άλλο εκτός από
το όνομα του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου) κάτω από τον ουρανό δοσμένο μεταξύ
των ανθρώπων με το οποίο μπορούμε να σωθούμε» [The True Nature of Baptism (Η
αληθινή φύση του βαπτίσματος), σελ. 13]. Αυτό, ασφαλώς φυσικά, είναι το ίδιο επιχείρημα
με του Παύλου (δείτε παραπάνω), και αν και ο R.R. δεν αποσκοπούσε σε κάτι
τέτοιο, το επιχείρημά του είναι εξίσου αποτελεσματικό ενάντια στη χρήση το
τρισυπόστατου ονόματος καθώς και εναντίον της πρακτικής της τριπλής βύθισης.
Βαφτιστήκατε στο όνομα του Παύλου, ή το όνομα του Πατέρα, του Γιου, και του
Αγίου Πνεύματος, ή σε οποιοδήποτε άλλο όνομα που μετατοπίζει τον Χριστό από τη
θέση του σαν την «γέφυρα που συνδέει» σαν το ΜΟΝΟ όνομα για σωτηρία; Αυτό
είναι το επιχείρημα, και επιβεβαιώνει το γνήσιο κείμενο του Ματθαίου 28:19 που
περιέχει τη φράση "εν τω ονόματί μου."