Από χαρά πως πάμε. Έχεις την χαρά του Χριστού; Την έχεις
αδιάκοπα; Την έχεις έντονη; Την απολαμβάνεις περισσότερο από κάθε τι άλλο;
Είναι προσωπική χαρά;
Το ξέρεις πως η χαρά, είναι ένα σημάδι πνευματικότητας;
Είναι ένα από τα στοιχεία που το Άγιο Πνεύμα δίνει στον άνθρωπο. «Αγάπη, χαρά,
ειρήνη». Είναι σαν το θερμόμετρο που ελέγχεις την κατάσταση
της υγείας
σου.
Είναι ανόητο να ζητάς στην προσευχή σου χαρά. Το δέχεται ο
Θεός. Μα χρειάζονται, προηγούνται, πλήθος άλλων παραγόντων, που θα έχουν σαν αποτέλεσμα
τη χαρά. Και αυτοί οι παράγοντες είναι πολλοί και σημαντικοί.
Δεν είναι δυνατόν να έχεις χαρά χωρίς αγάπη, χωρίς ειρήνη,
χωρίς μακροθυμία. Ο καρπός του Πνεύματος είναι ένας. Εάν δεν αγαπάς δεν είναι
δυνατόν να έχεις χαρά. Είναι τόσο στενά δεμένα αυτά.
Και η αγάπη προηγείται. Ένας άνθρωπος, κλεισμένος στον
εγωισμό του, στο άτομό του, δεν είναι δυνατόν να έχει χαρά. Οι ρίζες της χαράς
από που θα αντλήσουν δύναμη; Χυμούς; Από τον στείρο εγωϊσμό;
Η παρουσία και απόλυτη κυριαρχία του Χριστού στην καρδιά
μας, διώχνει τα σκοτάδια και κάνει να λάμπει το φως, που τα κάνει όλα άσπρα και
όμορφα. Τότε ανθεί και η χαρά.
Όταν μιλάει η Κ. Δ. για χαρά εννοεί μια μόνο χαρά και η χαρά
αυτή είναι του Χριστού. «Την χαράν μου». Την χαρά που είχε Εκείνος από την
μόνιμη εξάρτησή Του από τον Πατέρα.
Τα δώρα, τα σπουδαιότερα δώρα του Θεού δεν είναι εξωτερικά,
μα εσωτερικά, στην καρδιά. Αν έχεις την χαρά του Χριστού είσαι πολύ πλούσιος.
Τα έχεις όλα και ας μην έχεις τίποτα. Όλα τα πουλιά θα ψάλλουν για σένα.
