Κ α λ η μ έ ρ α

Άγιοι με συστάσεις.

Δυο λογιών περιγραφές που προσπερνιούνται όταν διαβάζουμε το λόγο του Θεού, είναι οι γενεαλογίες και οι χαιρετισμοί (ιδιαίτερα στις επιστολές του Παύλου).

Ρωμ.ις:1-27 – Κολ.δ:7-23 – Φιλιπ.β:24

Άνθρωποι που δεν ήταν καθόλου σπουδαίοι στη διακονία, αλλά τα ονόματά τους είναι γραμμένα μέσα στην Αγία Γραφή.

Βέβαια, υπάρχουν κάποιοι τους οποίους έχει καλέσει και έχει χρίσει ο Κύριος για την υπηρεσία του ευαγγελίου, που αφιερώνουν όλη την ζωή τους και τον χρόνο τους στην διακονία.

Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (5)

Ο Υιός, σύμφωνα με τη Βιβλική ορολογία.

Θα εξετάσουμε τη διπλή φύση του Ιησού, στο πλαίσιο της Βιβλικής ορολογίας. Ο όρος Πατέρας, αναφέρεται στον ίδιο το Θεό - στο πλήρωμα της θεότητας. Όταν μιλάμε για το αιώνιο Πνεύμα του Θεού, εννοούμε το Θεό, τον Πατέρα. Ο όρος Θεός Πατέρας είναι απόλυτα αποδεκτός γιατί είναι Βιβλικός (Τίτ.α:4).

Ωστόσο, η Γραφή δεν χρησιμοποιεί ούτε μία φορά τον όρο «Θεός Υιός». Δεν είναι σωστός όρος γιατί το «Υιός Θεού» αναφέρεται στην ανθρώπινη φύση του Ιησού. Η Βίβλος ορίζει σαν Υιό Θεού το παιδί που γεννήθηκε από τη Μαριάμ κι όχι το αιώνιο Πνεύμα του Θεού (Λουκ.α:35). Ο όρος Υιός Θεού μπορεί ν’ αναφέρεται αποκλειστικά στην ανθρώπινη φύση του Ιησού, ή στο ότι ο Θεός φανερώθηκε εν σαρκί.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η Τριάδα και ο Οικουμενισμός

Μπορούμε όλοι να δούμε το οικουμενικό κίνημα που προωθείται στις μέρες μας, πώς οι εκκλησίες ενώνονται και προσχωρούν πίσω στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Τώρα, πολλές από αυτές τις εκκλησίες θα σου πουν ανοικτά ότι εξακολουθούν να υπάρχουν διαφορές μεταξύ τους. Έτσι, το ερώτημα είναι, ποια είναι η «κόλλα» που φέρνει αυτές τις εκκλησίες μαζί σε ενότητα; Ρίξε μια ματιά στα ακόλουθα αποσπάσματα:

«Ο Πάπας Francis λέει ότι ο Οικουμενισμός είναι μια πνευματική διαδικασία ριζωμένη στην Τριάδα».

Πηγή: https://www.catholicnewsagency.com/news/ecumenism-a-spiritual-process-rooted-in-the-trinity-pope-says

Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (4)

Μπορούσε ο Ιησούς ν’ αμαρτήσει;

Ο ισχυρισμός ότι ο Ιησούς ήταν τέλειος άνθρωπος, οδηγεί στην ερώτηση: Μπορούσε ο Ιησούς ν’ αμαρτήσει; Αυτή, στην πραγματικότητα, είναι μία παραπλανητική και αφηρημένη ερώτηση, αφού ξέρουμε ότι δεν αμάρτησε (Εβρ.δ:15). Η απάντηση είναι μάλλον ακαδημαϊκή παρά ουσιαστική, περισσότερο θεωρητική παρά ουσιαστική. Σαν άνθρωπος, ο Ιησούς πειράχτηκε απ’ το Σατανά, και πάλεψε με το θέλω Του στον κήπο της Γεθσημανής. Αν και δεν είχε τη δική μας διεφθαρμένη φύση - είχε την ίδια αθώα, αναμάρτητη φύση που είχε ο Αδάμ όταν δημιουργήθηκε - είχε την ίδια ικανότητα να ενεργήσει ενάντια στο θέλημα του Θεού, όπως έκανε ο Αδάμ και η Εύα.

Κ α λ η μ έ ρ α

Πρέπει να εμπλακεί ένας Χριστιανός στο οικουμενικό κίνημα;

Ο Οικουμενισμός είναι ένα θρησκευτικό κίνημα που επιδιώκει να ενώσει όλους τους Χριστιανούς και να φέρει τα διάφορα θρησκευτικά δόγματα μαζί, σε αμοιβαία συνεργασία.

Η Βικιπαίδεια δίνει τον ακόλουθο ορισμό: «Οικουμενισμός αποκαλείται η παγκόσμια κίνηση χριστιανικών εκκλησιών και ομολογιών που στοχεύει στην αποκατάσταση της ενότητας των Χριστιανών σε ευχαριστιακή κοινωνία».

Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (3)

Ο Ιησούς είχε τέλεια, αλλά αναμάρτητη ανθρώπινη φύση.

Η αλήθεια ίσως βρίσκεται κάπου ανάμεσα σ’ όλες αυτές τις θέσεις που πήραν διάφοροι θεολόγοι στην ιστορία της εκκλησίας. Η θέση της Γραφής είναι ότι ο Ιησούς είχε μια τέλεια ανθρώπινη φύση την ίδια στιγμή που ήταν ο Θεός στην πληρότητά Του, αλλά δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε αυτές τις δύο φύσεις την περίοδο της επίγειας ζωής Του.

Είναι φανερό ότι ο Ιησούς είχε ανθρώπινο θέλω, νου, πνεύμα, ψυχή και σώμα, αλλά είναι εξίσου φανερό ότι το πλήρωμα της θεότητας κατοικούσε στο σώμα του. Αυτό που ταπεινά μπορούμε να πούμε, είναι ότι το πνεύμα Του με το Πνεύμα του Θεού που κατοικούσε μέσα Του χωρίς μέτρο, ήταν αχώριστα.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η «πίστη» του πετρώδους εδάφους

Γιατί ο λόγος του Θεού είναι η ανατροπή της πίστης του πετρώδους εδάφους;

Φανταστείτε ένα λεπτό στρώμα από χώμα, να καλύπτει μια πετρώδη περιοχή, όπου οι σπόροι φυτρώνουν γρήγορα «με χαρά.» Αλλά μόλις ανατείλει ο ήλιος, μαραίνονται και πεθαίνουν επειδή δεν έχουν ρίζες.

Στην παραβολή του σπορέα (Ματθ.ιγ:1-23, Λουκ.η:4-15, Μάρκ.δ:1-20), ο Ιησούς μιλά για τους ανθρώπους που δέχονται το Ευαγγέλιο όπως ένα πετρώδες έδαφος δέχεται τους σπόρους.

ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

"Πλήν εγώ ουδέν τούτων μετεχειρίσθην, ουδέ έγραψα ταύτα, διά να γείνη ούτως εις εμέ, διότι καλόν είναι εις εμέ να αποθάνω μάλλον, παρά να ματαιώση τις το καύχημα μου. Διότι εάν κηρύττω το ευαγγέλιον, δεν είναι εις εμέ καύχημα επειδή ανάγκη επίκειται εις εμέ, ουαί δε είναι εις εμέ εάν δεν κηρύττω. Επειδή εάν κάμνω τούτο εκουσίως, έχω μισθόν, εάν δε ακουσίως, είμαι εμπεπιστευμένος οικονομίαν. Τις λοιπόν είναι ο μισθός μου; Το να κάμω αδάπανον το ευαγγέλιον του Χριστού διά της κηρύξεως μου, ώστε να μην κάμνω κατάχρησιν της εξουσίας μου εν τω ευαγγελίω” (Α’ Κορ.θ:15-18)

           

Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (2)

Θέσεις μέσα στην ιστορία σχετικά με το Χριστό.

Η διπλή φύση του Χριστού, έχει αντιμετωπιστεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους κατά τη διάρκεια της ιστορίας της εκκλησίας. Θα εξετάσουμε αυτές τις διαφορετικές απόψεις μ’ ένα σύντομο και γενικό τρόπο.

Κάποιοι πιστεύουν ότι ο Ιησούς ήταν μόνο ένας γενναιόδωρα χρισμένος άνθρωπος που τον χρησιμοποιούσε το Πνεύμα (Εβιονιτισμός, Γιουνιταριανισμός). Αυτή η λάθος θέση αγνοεί τελείως την πνευματική Του φύση. Άλλοι έχουν πει ότι ο Ιησούς ήταν μόνο ένα πνευματικό όν (Δοκητισμός - διδασκαλία του Γνωστικισμού) αγνοώντας έτσι την ανθρώπινη φύση Του. Ο Ιωάννης έγραψε ότι όσοι αρνούνται ότι ο Ιησούς ήρθε εν σαρκί δεν είναι απ’ το Θεό, αλλά έχουν ένα αντίχριστο πνεύμα (Α’ Ιωάν.δ:2-3).

Κ α λ η μ έ ρ α

Τυχαίος θάνατος

 Ο Ιησούς ρωτήθηκε για τους τυχαίους θανάτους και έδωσε μια ενδιαφέρουσα απάντηση.

Κάθε χρόνο, άνθρωποι πεθαίνουν από δαγκώματα φιδιών, από πλημμύρες, σεισμούς, τυφώνες, ηλεκτροπληξία, και επιθέσεις σκυλιών. 

Γιατί συμβαίνουν αυτοί οι τυχαίοι θάνατοι; Είναι τιμωρία;

Ο Ιησούς λέει όχι.

ΔΕΚΑΤΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΧΑΡΗ

“Δεν εξεύρετε ότι οι εργαζόμενοι τα ιερά, εκ του ιερού τρώγουσιν; οι ενασχολούμενοι εις το θυσιαστήριον, μετά του θυσιαστηρίου λαμβάνουσιν μερίδιον;  Ούτω και ο Κύριος διέταξεν, οι κηρύττοντες το ευαγγέλιον να ζώσιν εκ του ευαγγελίου! (Α’ Κορ.θ:13-14).

           

Aυτά τα εδάφια παρουσιάζουν το πιο δυνατό στοιχείο που έχουμε για τον δεκατισμό στην εκκλησία της Καινής Διαθήκης. Το εδάφιο 13 είναι μια άμεση αναφορά στο σύστημα δεκατισμού σύμφωνα με το Νόμο. Εκείνοι που εργαζόταν με τα ιερά πράγματα και υπηρετούσαν στο θυσιαστήριο, οι ιερείς και οι Λευίτες, αντλούσαν τα προς το ζην τους από τα δέκατα και τις θυσιαστήριες προσφορές του λαού Ισραήλ (Λευτ.ς:16,26, ζ:6 Αριθ.ε:9-10, Δευτ.ι:9, ιη:1-18).

Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (1)

«Ότε όμως ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού, όστις εγεννήθη εκ γυναικός και υπετάγη εις τον νόμον» (Γαλ.δ:4).

           

Σ’ αυτό το κεφάλαιο θα εξετάσουμε την ανθρώπινη φύση του Ιησού και τη Βιβλική θέση σχετικά με τον Υιό του Θεού.

Η σημασία των λέξεων Ιησούς και Χριστός.

Πριν μπούμε στην καρδιά του θέματος αυτού του κεφαλαίου, ας εξηγήσουμε σύντομα τη σημασία δύο λέξεων, Ιησούς και Χριστός.

Ιησούς είναι ο Ελληνικός τύπος της Εβραϊκής λέξης Γιεσούα, που προέρχεται από το Γιάχβε-ωσήα που σημαίνει, Αυτός είναι σωτήρας. Είναι το όνομα, που ο Θεός διάλεξε για το γιο Του - το όνομα με το οποίο ο Θεός φανέρωσε τον εαυτό Του στην Καινή Διαθήκη. Είναι το όνομα που κληρονομικά πήρε ο Υιός (Εβρ.α:4).

Κ α λ η μ έ ρ α

Το σωστό είναι σωστό

Η σεξουαλική ανηθικότητα και η εύκολη πίστη που «πουλιέται σε αυτόματους πωλητές», απειλούν την εκκλησία.

Το σωστό είναι σωστό, ακόμη και αν δεν το κάνει κανείς. Το λάθος είναι λάθος ακόμα κι αν το κάνουν όλοι.

Όλοι έχουμε ζήσει κάτω από το φρόνημα του κόσμου. Ίσως έχουμε διδάξει τις κοσμικές φιλοσοφίες και ζήσαμε στη μέθη και την ανηθικότητα πριν πιστέψουμε.

ΔΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΡΟΞΕΝΗΣΩΜΕΝ ΕΜΠΟΔΙΟΝ ΤΙ ΕΙΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Αλλά δεν μετεχειρίσθημεν την εξουσίαν ταύτην, αλλ’ υποφέρομεν πάντα, διά να μη προξενήσωμεν εμπόδιον τι εις το ευαγγέλιον του Χριστού (Α’ Κορ.θ:12).

           

Yπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με το τι εννοούσε ο Παύλος με τη φράση “διά να μη προξενήσωμεν εμπόδιον τι εις το ευαγγέλιον του Χριστού” (εδ.12). Στη Β’ Θεσ.γ:8-9 εξήγησε ότι εργάστηκε “νύχτα και ημέρα, διά να μη επιβαρύνωμεν μηδένα υμών. Ουχί διότι δεν έχωμεν εξουσίαν, αλλά διά να σας δώσωμεν εαυτούς τύπον εις το να μιμήσθε ημάς”. Στη Θεσσαλονίκη ένας από τους πρωταρχικούς του σκοπούς ήταν να δείξει την ανάγκη και την αξία της εργασίας, ιδιαίτερα αφού κάποιοι εκεί δεν ήθελαν να εργάζονται (Β’ Θεσ.γ:6-12).

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ (7)

Ο Ιησούς έχει όλες τις ιδιότητες και τα προνόμια του Θεού.

Αν χρειάζεται ακόμα περισσότερη απόδειξη σχετικά με το ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός, μπορούμε να συγκρίνουμε τις ιδιότητες του Ιησού με αυτές του Θεού. Όταν το κάνουμε, θα δούμε ότι ο Ιησούς κατέχει όλες τις ιδιότητες και τα προνόμια του Θεού και ιδιαίτερα αυτές που μπορούν ν’ ανήκουν μόνο στο Θεό. Σαν άνθρωπος, ο Ιησούς ήταν ορατός, περιορισμένος σ’ ένα φυσικό σώμα, αδύνατος, ατελής σε δύναμη κ.τ.λ. Σαν ο Θεός, όμως, ο Ιησούς είναι Πνεύμα, γιατί στις Πράξ.ις:7 μας μιλάει για το Πνεύμα Ιησού. Ήταν και είναι πανταχού παρών. Αυτή η ιδιότητα του έδινε το δικαίωμα να μιλάει στον ενεστώτα χρόνο και να λέει: «Διότι όπου είναι δύο ή τρείς συνηγμένοι εις το όνομά μου, εκεί είμαι εγώ εν τω μέσω αυτών» (Ματθ.ιη:20). Με άλλα λόγια, ενώ το πλήρωμα του χαρακτήρα του Θεού βρισκόταν στο ανθρώπινο σώμα του Ιησού, το πανταχού παρών Πνεύμα Ιησού δεν ήταν περιορισμένο. Ενώ ο Ιησούς βάδιζε πάνω σ’ αυτή τη γη σαν άνθρωπος, σαν ο Θεός βρισκόταν παντού την ίδια στιγμή.

Κ α λ η μ έ ρ α

Μήπως έχεις πλανηθεί από το Ευαγγέλιο της ευημερίας;

Αυτή η ψευδοδιδασκαλία στρεβλώνει το αγνό Ευαγγέλιο και την άποψή σου για τον Θεό. Ήταν ένα αιώνιο πρόβλημα, ακόμη και στην πρώτη εκκλησία. Αλλά ο Θεός σηκώνει πάντα εργάτες, ποιμένες και δασκάλους της Βίβλου για να φανερώνουν το φως της αλήθειας που ελευθερώνει τους ανθρώπους από την εξαπάτηση και τα δεσμά της αμαρτίας.

Το 2018, η εκκλησία είναι σε απελπιστική ανάγκη για τέτοιους εργάτες. Υπάρχει ένα ψεύτικο ευαγγέλιο που με την απάτη κερδίζει πολύ κόσμο, εδώ και δεκαετίες - το «ευαγγέλιο της ευημερίας».

ΕΝΑ ΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

“Εάν άλλοι μετέχωσι της εφ’ υμάς εξουσίας, δεν πρέπει μάλλον ημείς; Αλλά δεν μετεχειρίσθημεν την εξουσίαν ταύτην αλλ’ υποφέρομεν πάντα διά να μη προξενήσωμεν εμπόδιον τι εις το ευαγγέλιον του Χριστού” (Α’ Κορ.θ:12).

           

Ο Παύλος πίστευε ότι είναι δικαίωμα του εργάτη να συντηρείται από την εκκλησία. Δικαίωμα είναι «αυτό που οφείλεται σε κάποιον δια νόμου, παράδοσης, ή φύσης». Εξαρτάται από τον άνθρωπο του Θεού εάν θέλει ή όχι να εξασκήσει αυτό το δικαίωμα, δεν εξαρτάται από την εκκλησία. Αυτό το δικαίωμα δεν κάνει έναν ποιμένα πιο πνευματικό από έναν άλλο.

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ (6)

Ο Ιησούς είναι Αυτός που κάθεται στο θρόνο.

Υπάρχει ΕΝΑΣ θρόνος στον ουρανό και ΕΝΑΣ που κάθεται στο θρόνο. Αυτό τουλάχιστον περιγράφει ο Ιωάννης στην Αποκ.δ:2 «Και ευθύς ήλθον εις πνευματικήν έκστασιν, και ιδού, θρόνος έκειτο εν τω ουρανώ, και επί του θρόνου ήτο τις καθήμενος». Χωρίς αμφιβολία, ο καθήμενος στο θρόνο είναι ο Θεός, γιατί οι 24 πρεσβύτεροι που βρίσκονται κύκλω του θρόνου Τον προσφωνούν «Άγιος, άγιος, άγιος, Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ, ο Ην και ο Ων και ο ερχόμενος» (Αποκ.δ:8). Όταν συγκρίνουμε αυτή τη γραφή με το Αποκ.α:5-18, βρίσκουμε αξιοσημείωτη ομοιότητα στην περιγραφή του Ιησού και Αυτού που κάθεται στο θρόνο. «Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ» (Αποκ.α:8). Από τα εδάφια 5-7 καταλαβαίνουμε ότι Αυτός που μιλάει στο εδάφιο 8 είναι ο Ιησούς. Επιπλέον, ο Ιησούς είναι το αντικείμενο των εδαφίων Αποκ.α:11-18. Στο εδάφιο 11, ο Ιησούς αποκαλύπτεται σαν το «Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος». Στα εδάφια 17-18 ο Ιησούς λέει: «εγώ είμαι ο πρώτος και ο έσχατος, και ο ζών και έγεινα νεκρός και ιδού, είμαι ζών εις τους αιώνας των αιώνων αμήν και έχω τα κλειδιά του άδου και του θανάτου». Απ’ την αρχή της Αποκάλυψης, ωστόσο, βλέπουμε ότι ο Ιησούς είναι ο Κύριος, ο Παντοκράτωρας, ο Ων ο Ην και ο ερχόμενος. Όμως οι ίδιοι τίτλοι και περιγραφικοί όροι αναφέρονται σ’ Αυτόν που κάθεται στο θρόνο.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ελευθερία!

Ιωάν.η:36 Εάν λοιπόν ο Υιός σας ελευθερώση, όντως ελεύθεροι θέλετε είσθαι.

  · Πολιτικές ελευθερίες (πολλά έχουν γραφτεί που έχουμε ακούσει και διαβάσει).

   · Ελευθερία του Πνεύματος

Η εκκλησία αρπάζεται στην αρχή, στη μέση ή στο τέλος της Μεγάλης Θλίψης;

Το χρονοδιάγραμμα της Αρπαγής.

Η περίοδος της Εκκλησίας ξεκίνησε την ημέρα της Πεντηκοστής, πριν πάνω από 2.000 χρόνια, και θα τελειώσει με την Αρπαγή.

Αμέσως μετά την Αρπαγή, θα αρχίσουν τα 7 χρόνια της Μεγάλης θλίψης, η οποία θα τελειώσει με τον ερχομό του Χριστού στη γη για να εγκαθιδρύσει τη Βασιλεία Του για 1.000 χρόνια.

Θα αναφέρω ορισμένες από τις λάθος απόψεις και θα δείξω μέσα από το λόγο του Θεού,  γιατί δεν είναι αλήθεια.

Η αρπαγή δεν είναι το ίδιο γεγονός με τον ερχομό του Χριστού στο τέλος της Μ. Θλίψης.

ΣΠΕΡΝΟΝΤΑΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, ΘΕΡΙΖΟΝΤΑΣ ΥΛΙΚΑ

“Εάν ημείς εσπείραμεν εις εσάς τα πνευματικά, μέγα είναι εάν ημείς θερίσωμεν τα σαρκικά σας;” (Α’ Κορ.θ:11).

Εάν οι ποιμένες σπέρνουν πνευματικά, αιώνια πράγματα, δεν είναι μεγάλο πράγμα εάν θερίσουν υλικά, γήινα από την εκκλησία. Ο εργάτης σπέρνει “πνευματικά” ανάμεσα στους πιστούς, κι αυτό είναι το πιο σημαντικό. Ο κόπος του είναι πολύτιμος. Είναι το πιο πολύτιμο έργο στην ιστορία της ανθρώπινης φυλής. Ούτε βασιλιάδες ούτε πρόεδροι μπορούν να φτάσουν την αρχοντιά και την ευγένεια αυτής της υπηρεσίας. Ο ποιμένας καθώς και ο πιστός πρέπει να είναι γνώστες της θέσης που έχει η διακονία του λόγου μέσα στο σχέδιο του Θεού.