Δεν ξέρουμε να αγαπάμε

Φιλιπ.α:9-11 Και τούτο προσεύχομαι, να περισσεύση η αγάπη σας έτι μάλλον και μάλλον εις επίγνωσιν και εις πάσαν νόησιν, διά να διακρίνητε τα διαφέροντα, ώστε να ήσθε ειλικρινείς και απρόσκοποι μέχρι της ημέρας του Χριστού, πλήρεις καρπών δικαιοσύνης των διά του Ιησού Χριστού εις δόξαν και έπαινον Θεού.

Έχουμε ανάγκη να μας διδάξει ο Θεός πως να αγαπάμε!

Κ α λ η μ έ ρ α

Άστοχη αυτοπεποίθηση

Ι. Ναυή θ, οι Γαβαωνίτες, επιλογές και προσευχή

Όταν έχουμε εμπιστοσύνη στις ικανότητές μας να διακρίνουμε λάθη σε κοινά αποδεκτές χριστιανικές διδασκαλίες, να αναγνωρίζουμε το χαρακτήρα των άλλων, ή να γνωρίζουμε τις σωστές επιλογές για τη ζωή μας, είμαστε σε επικίνδυνο έδαφος.

Στον Ι. Ναυή θ, ο λαός του Θεού είχε εντολές από τον Θεό να μην κάνει συνθήκη με λαούς στη γη της Επαγγελίας. *

Κ α λ η μ έ ρ α

Άνοιξε διάπλατα το στόμα σου

.

Ψαλμ.πα:10 Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου, όστις σε ανήγαγεν εκ γης Αιγύπτου· πλάτυνον το στόμα σου, και θέλω γεμίσει αυτό.

Ο Θεός θέλει να μας δώσει περισσότερα απ’ ό,τι ζητάμε. Συνήθως δεν ζητάμε πάρα πολλά από τον Θεό, ζητάμε πάρα πολύ λίγα.

Κ α λ η μ έρ α

Αυτιά κουνελιού

Παρ.η:34 Μακάριος ο άνθρωπος, όστις μου ακούση, αγρυπνών καθ' ημέραν εν ταις πύλαις μου, περιμένων εις τους παραστάτας των θυρών μου·

Ένα πρωί τράβηξα τις κουρτίνες στο σαλόνι μας και είδα ένα κουνέλι να φεύγει, τρομαγμένο από τον ήχο.

Υπήρχε μια γυάλινη πόρτα, μια σκεπαστή βεράντα, και υπήρχε μια απόσταση 5,5 μέτρων ανάμεσα στο κουνέλι κι εμένα. Κανένα ανθρώπινο αυτί δεν θα άκουγε το θόρυβο από τις κουρτίνες.

Κ α λ η μ έ ρ α

Προσδόκιμο ζωής,

Εφες.β:10, Ζώντας κάθε μέρα για τους σκοπούς του Θεού

Το προσδόκιμο ζωής της Ελλάδας είναι 80,8 χρόνια.

Η μητέρα μου πέθανε όταν ήταν 67.

Το σκεφτόμουν αυτό τελευταία - όχι με νοσηρό τρόπο - απλά το σκέφτομαι επειδή είμαι ήδη κι εγώ 67!

Κ α λ η μ έ ρ α

To λιγότερο είναι το περισσότερο

Γενναιοδωρία, τα λεπτά της χήρας, δίνοντας στον Θεό.

Μερικές φορές το λιγότερο είναι το περισσότερο και το περισσότερο είναι το λιγότερο, επειδή ο Ιησούς παρατηρεί τι κρατάμε, καθώς και τι δίνουμε.

Για παράδειγμα, ο Ιησούς έβλεπε τους ανθρώπους να δίνουν χρήματα στο έργο του Θεού και είπε ότι η χήρα που είχε δώσει μερικά λεπτά, είχε δώσει περισσότερα από τους μεγαλοευεργέτες  (Λουκ.α:3-4).

Κ α λ η μ έ ρ α

Μόνο ένα πρόβατο: ρισκάροντας τα πάντα για να σώσει το χαμένο

Ο Ιησούς είπε κάποτε την ιστορία του καλού βοσκού που ανακαλύπτει την απώλεια ενός προβάτου και αφήνει τα 99 στην ασφάλεια του κοπαδιού για να αναζητήσει αυτό που έχει χαθεί (Λουκ.ιε:4–7). Ψάχνει παντού μέχρι να βρεθεί το χαμένο πρόβατο. Το μεταφέρει τρυφερά στο σπίτι πάνω στους ώμους του και στη συνέχεια καλεί τους φίλους και τους γείτονές του να γιορτάσουν μαζί την εύρεση.

Κ α λ η μ έ ρ α

Τρίτη εντολή - «Μη λάβης το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω» (2)

Ένα περιστατικό που αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη και που σχετίζεται με το να μην χρησιμοποιούμε το όνομα του Θεού μάταια, υπάρχει στις Πράξεις ιθ, με τους γιους του Σκευά. Αυτός ήταν ένας εβραίος αρχιερέας που είχε 7 γιους, οι οποίοι προσπάθησαν να βγάλουν ένα δαιμόνιο χρησιμοποιώντας το όνομα του Χριστού. Μάλιστα οι Πράξεις μας λένε πως ήταν και αυτοί ανάμεσα στους περιερχόμενους εξορκιστές Ιουδαίους. Αυτοί λοιπόν, επεχείρησαν να προφέρωσιν επί τους έχοντας τα πνεύματα τα πονηρά το όνομα του Κυρίου Ιησού, λέγοντες· Σας ορκίζομεν εις τον Ιησούν, τον οποίον ο Παύλος κηρύττει (Πράξ.ιθ:13).

Κ α λ η μ έ ρ α

Τρίτη εντολή - «Μη λάβης το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω» (1)

Έξοδος κ:7

Φανταστείτε πως βρισκόμαστε μέσα σ’ ένα δωμάτιο στην Παλαιστίνη, χρόνια πριν έρθει ο Χριστός και παρακολουθούμε πως μια ομάδα από γραμματείς αντιγράφουν το Νόμο του Μωυσή και τους προφήτες.

Είναι ένα μικρό δωμάτιο και στην κορυφή στέκεται κάποιος που διαβάζει λέξη-λέξη, αργά-αργά το κείμενο. Αυτοί που είναι κάτω με τις μεμβράνες στα χέρια γράφουν. Ξαφνικά, αυτός που διαβάζει διακόπτει και λέει: «Η επόμενη λέξη είναι το άγιο όνομα». Με το που το λέει αυτό, όλοι μαζί αφήνουν κάτω τις μεμβράνες, τις πέννες, ό,τι και αν έκαναν, πηγαίνουν και κάνουν μπάνιο, ώστε τελετουργικά να είναι καθαροί. Μόλις τελειώνει αυτή η διαδικασία, γυρίζουν στο δωμάτιο, παίρνουν μια καινούργια πέννα που δεν είχε χρησιμοποιηθεί πριν, για να γράψουν το όνομα του Θεού: Γιάχβε.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ;

 
        

Γιατί να μελετήσουμε λοιπόν, τις 10 Εντολές; Γιατί μόνο και μόνο επειδή οι άνθρωποι και οι ανθρώπινες κοινωνίες όσο περνούν τα χρόνια θα εκφυλίζονται, δηλαδή δεν θα έχουν ηθικά εμπόδια στο να κάνουν ό,τι θέλουν, η Εκκλησία του Χριστού θα έπρεπε να κρατά τις 10 εντολές ψηλά. Μόνο και μόνο επειδή είμαστε του Χριστού και ζούμε κόντρα στο ρεύμα, οι 10 εντολές πρέπει να είναι κομμάτι του πως σκεφτόμαστε, πως βλέπουμε τη ζωή, πως αποφασίζουμε. Στην Αποκ.κβ:11 γράφει, Όστις αδικεί ας αδικήση έτι, και όστις είναι μεμολυσμένος ας μολυνθή έτι, και ο δίκαιος ας γείνη έτι δίκαιος, και ο άγιος ας γείνη έτι άγιος.

Μπορεί ο κόσμος να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, τα παιδιά του Θεού όμως, προχωράνε από δόξα σε δόξα, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αντισταθείς.

Κ α λ η μ έ ρ α

Οι 10 εντολές - Επίλογος (2)

Ο νόμος του Θεού είναι παιδαγωγός κατά Χριστόν (Γαλ.γ:24). Ήταν τότε και συνεχίζει να είναι και σήμερα.  Ο νόμος του Θεού με βοηθάει να αναγνωρίσω την αμαρτία μέσα μου (Ρωμ.γ:20). Με αυτό το πρίσμα διαβάζω την Παλαιά Διαθήκη γιατί μαθαίνω τον χαρακτήρα του Θεού.

Και φτάνουμε στα δύο τελευταία που θα ήθελα να κρατήσουμε για σήμερα.

Κ α λ η μ έ ρ α

Οι 10 εντολές - Επίλογος (1)

Επίλογος

Έξοδος κ:1-17

Ο πρώτος λόγος που μελετήσαμε τις 10 Εντολές είναι για να θυμίσουμε ο καθένας μας στον εαυτό του, ποιο είναι το επίπεδο της χριστιανικής ζωής που ο Θεός θέλει να ζούμε. Να δούμε και να ξαναθυμηθούμε πως ο Θεός ζητάει από τους δικούς Του, αυτούς που λένε ότι είναι δικοί του, να ζουν την ζωή τους.

Το πιο εύκολο πράγμα είναι να ξεχαστούμε και να κατεβάσουμε τις  προσδοκίες μας και την ποιότητα της χριστιανικής μας ζωής. Όλη την εβδομάδα, στη δουλειά, στο σχολείο, στο δρόμο έξω, στις επαφές μας με τους ανθρώπους είναι πολύ εύκολο να ξεχάσουμε ποιοι είμαστε και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε:

-Τι εγώ  θα κάνω τον ήρωα; Κοίταξε πως ζουν όλοι τους. Γιατί εγώ να είμαι σαν «την μύγα μες το γάλα,» και να είμαι διαφορετικός; Τι θα κερδίσω τώρα αν ζω αλλιώς;

Επίσης είναι εύκολο να κατεβάσουμε το επίπεδο μας βλέποντας άλλους μέσα στην εκκλησία. Μπορεί κάποιος να πει:

Κ α λ η μ έ ρ α

«Εδάκρυσεν ο Ιησούς»: δύο απλές λέξεις με απίστευτο βάθος

Το πιο μικρό εδάφιο της Βίβλου είναι το Ιωάν.ια:35: «Εδάκρυσεν ο Ιησούς». Παρά την γραμματική απλότητά του, είναι γεμάτο με ανεξιχνίαστη πολυπλοκότητα.

Ο Ιησούς έκλαψε αφού μίλησε με τις λυπημένες αδελφές του Λαζάρου, Μάρθα και Μαρία, βλέποντας το πένθος τους. Αυτό φαίνεται αρκετά φυσικό. Οι περισσότεροι από εμάς θα κλαίγαμε πολύ.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γύρνα πίσω!!

Γιατί οι άνθρωποι «αποστατούν»;

Όταν κάποιοι φεύγουν από την πίστη, συνήθως κατηγορούν τις εκκλησίες, τους ποιμένες ή τους γονείς τους για το γεγονός ότι έχασαν την πίστη τους.

Αυτοί που απορρίπτουν την πίστη, σχεδόν πάντα πιστεύουν ότι κάποιοι φταίνε. Θεωρούν τους εαυτούς τους θύματα τυπολατρίας, λάθος διδασκαλιών, εκκλησιών χωρίς αγάπη, ποιμένων που συνέχεια ελέγχουν, γονιών που δεν ήταν εντάξει κτλ.