ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΕΣ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

Όσοι διαβάζουν και μελετούν προσεκτικά τη Βίβλο, βρίσκουν πόσο αληθινά είναι τα λόγια που είπε ο Απόστολος Πέτρος, σχετικά με τις Γραφές. Ότι δηλαδή υπάρχουν σ' αυτές πράγματα δυσνόητα που οι αμαθείς και αστήρικτοι διαστρεβλώνουν «προς την ιδίαν αυτών απώλειαν» (Β' Πέτρ.γ:16).

Ποιος από μας δεν βρήκε σημεία της Γραφής που ήταν δυσκολονόητα και που ίσως μας έκαναν στην αρχή της χριστιανικής μας ζωής να τρομάξουμε, νομίζοντας ότι βρήκαμε κάποιο λάθος!

Ωστόσο, δεν είναι καλό ν’ αποκρύπτουμε το γεγονός ότι οι δυσκολίες αυτές υπάρχουν. Η σοφία και η ειλικρίνεια απαιτούν να τις αντιμετωπίσουμε και να τις εξετάσουμε. Άλλωστε, πρέπει ν’ αναγνωρίσουμε πως είναι φυσικό πράγμα να υπάρχουν.

Μερικοί εκπλήσσονται και απορούν επειδή υπάρχουν δυσκολίες στη Βίβλο. Εγώ θα αισθανόμουν μάλλον κατάπληξη αν δεν υπήρχαν. Η Βίβλος είναι η αποκάλυψη του νου, της βουλής, του χαρακτήρα και της ύπαρξης του άπειρου, τέλεια σοφού και άγιου Θεού. Ο ίδιος ο Θεός είναι ο συγγραφέας αυτής της αποκάλυψης που απευθύνεται στον άνθρωπο, ένα πεπερασμένο όν που υστερεί σε γνώση, με ατελή ηθικό χαρακτήρα και κατά συνέπεια με δυσκολίες να διακρίνει πνευματικά.

Η δυσκολία σε μια διδασκαλία δεν αποτελεί απόδειξη πως η διδασκαλία είναι λάθος. Το γεγονός ότι δεν μπορείς να εξηγήσεις μια δυσκολία δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει εξήγηση, ούτε το γεγονός ότι δεν μπορείς να δώσεις απάντηση σε μια αντίρρηση αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει απάντηση.

Μπορεί να μην βλέπω τι λύση υπάρχει σε μια δυσκολία, αλλά κάποιος σοφότερος από μένα ίσως να τη βρει εύκολα.

Αν απλά αναγνωρίσουμε ότι δεν τα ξέρουμε όλα κι ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τώρα, επειδή ίσως μας λείπουν κάποιες πληροφορίες, τότε θα γλιτώναμε απ’ αυτή την αφροσύνη.

Τι γνώμη θα σχηματίζαμε για ένα αρχάριο στην άλγεβρα που για μια ώρα προσπαθεί να λύσει μια δύσκολη άσκηση, χωρίς να τα καταφέρνει και μετά πει πως δεν υπάρχει λύση, επειδή αυτός δεν μπόρεσε να τη βρει;

Οι φαινομενικές ατέλειες της Βίβλου είναι τελείως ασήμαντες όταν συγκριθούν με τις θαυμαστές τελειότητες και ασύγκριτες ομορφιές που υπάρχουν σε κάθε της σελίδα. Είναι σα να βλέπεις ένα αριστούργημα τέχνης και να επικεντρώνεις την προσοχή σου σε κάτι που φαίνεται σαν λεκές μύγας σε μια γωνία.

Υπάρχουν δυσκολίες που οφείλονται σε αντιγραφικά λάθη. Τα πρωτότυπα χειρόγραφα της Βίβλου δεν υπάρχουν, αλλά έχουμε αντίγραφα. Τα πρωτότυπα αντιγράφονταν πολλές φορές με μεγάλη προσοχή και ακρίβεια, αλλά ήταν φυσικό να γίνουν μερικά λάθη κατά την αντιγραφή. Τώρα έχουμε στην κατοχή μας τόσα πολλά καλά αντίγραφα ώστε συγκρίνοντας το ένα με το άλλο, μπορούμε να πούμε με μεγάλη ακρίβεια πως ήταν το πρωτότυπο κείμενο. Δεν υπάρχει ούτε μια διδασκαλία ή δόγμα που να βασίζεται σε κάποιο αμφίβολο εδάφιο του κειμένου. Αλλά πριν κάμποσα χρόνια δεν είχαν ανακαλυφτεί μερικά από τα καλύτερα χειρόγραφα, ούτε ήταν πολύ γνωστή η επιστήμη της κριτικής του κειμένου όπως είναι σήμερα και οι μεταφράσεις γίνονταν από ατελές κείμενο. Αρκετές από τις φαινομενικές δυσκολίες στη Βίβλο προέρχονται απ’ αυτή την αιτία.

Υπάρχουν βέβαια κι εκείνες που προέρχονται από ανακριβείς μεταφράσεις. Για παράδειγμα, στο Ματθ.ιβ:40 η αγγλική μετάφραση λέει πως ο Ιωνάς ήταν στην «κοιλιά της φάλαινας». Πολλοί σκεπτικιστές περιγέ­λασαν την ιδέα ότι μια φάλαινα με την ειδική κατασκευή του στόματός της και το στενό λάρυγγα θα μπορούσε να καταπιεί έναν άνθρωπο, αλλά αν ο σκεπτικιστής φρόντιζε να εξετάσει το πράγμα, θα μάθαινε ότι το κείμενο δεν λέει «φάλαινα» αλλά «κήτος», χωρίς να προσδιορίζεται το είδος του θαλάσσιου κήτους.

Ακούει κάνείς συχνά μερικούς ν’ αναφέρουν όσα είπαν οι Ελιφάς, Βιλδάδ και Σωφάρ στον Ιώβ σαν να ήταν λόγια Θεού, επειδή τα αναφέρει η Βίβλος. Ο Θεός όμως αποδοκίμασε τη διδασκαλία τους και τους είπε: «Δεν ελαλήσατε περί εμού το ορθόν» (Iώβ μβ:7). Είναι αλήθεια πως οι άνθρωποι αυτοί είπαν όσα αναφέρει η Βίβλος, αλλά πολλές φορές διαστρέβλωσαν την αλήθεια κι κείνο που έλεγαν δεν ήταν σωστό. Μεγάλο μέρος των δυσκολιών μας προέρχονται ακριβώς από το ότι δεν προσέχουμε ποιος μιλάει. Η Βίβλος μας λέει πάντοτε ποιος είναι ο ομιλητής και πρέπει να το προσέχουμε.

Δυσκολίες προέρχονται από ελλιπείς γνώσεις της ιστορίας, γεωγραφίας και εθίμων της εποχής των Βιβλικών χρόνων. Για παράδειγμα, στο Πράξ.ιγ:7 ο Λουκάς μιλάει για τον «ανθύπατο της Κύπρου». Οι Ρωμαϊκές επαρχίες ήταν δυο κατηγοριών, αυτοκρατορικές και συγκλητικές. Οι αυτοκρατορικές είχαν «διοικητή» (propraetor) και οι συγκλητικές «ανθύπατο» (proconsub).

Μέχρι τελευταία, κατά τις καλύτερες πληροφορίες που είχαμε, η Κύπρος ήταν αυτοκρατορική επαρχία, και επομένως είχε «διοικητή» ενώ ο Λουκάς τον ονομάζει «ανθύπατο». Αυτό φαινόταν σαν μια περίπτωση πραγματικού λάθους από τον Λουκά. Ακόμη και οι συντηρητικότεροι ερμηνευτές αισθάνονταν υποχρε­ωμένοι να ομολογήσουν ότι ο Λουκάς είχε κάνει λάθος. Αλλά έπειτα από μεγαλύτερη έρευνα, ήρθε σε φως το γεγονός ότι την εποχή ακριβώς που έγραψε ο Λουκάς, η Σύγκλητος είχε κάμει ανταλλαγή με τον Αυτοκράτορα, κατά την οποία η Κύπρος είχε γίνει συγκλητική επαρχία, και επομένως ο κυβερνήτης της ήταν «ανθύπατος».

Πόσες και πόσες φορές επίμονες έρευνες και ανακαλύψεις γεωγραφικές, ιστορικές και αρχαιολογικές δικαίωσαν τη Βίβλο. Το βιβλίο του Δανιήλ ήταν φυσικά ένα από τα βιβλία που οι άπιστοι και α αρνητές κριτικοί μισούσαν περισσότερο. Ένα από τα ισχυρότερα επιχειρήματα τους κατά της γνησιότητας και ακριβολογίας του βιβλίου ήταν ότι το πρόσωπο του Βαλτάσαρ ήταν άγνωστο στην ιστορία, και ότι όλοι οι ιστορικοί συμφωνούσαν πως ο Ναβονίδης ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της Βαβυλώνας ο οποίος απουσίασε από την πόλη, όταν πολιορκήθηκε. Επομένως ο Βαλτάσαρ πρέπει να ήταν μυθικό πρόσωπο, άρα η αφήγηση όχι ιστορική. Το επιχείρημα τους φαινόταν πολύ δυνατό­ και μάλιστα φαινόταν αναντίρρητο. Αλλά ο σερ Ρώλινσον ανακάλυψε στη Μαγγέαρ (Mugheir) και σ’ άλλες Χαλδαϊκές τοποθεσίες πήλινους κυλίνδρους, στους οποίους ο Ναβονίδης αναφέρει ότι ο Βαλτάσαρ ήταν ο μεγαλύτερος γιος του. Ήταν χωρίς αμφιβολία αντιβασιλιάς στην πόλη κατά την απουσία του πατέρα του και έχουμε νύξη αυτού του πράγματος στην πρότασή του να κάνει τον Δανιήλ τρίτο άρχοντα του βασιλείου (Δαν.ε:16). Δηλαδή, αυτός ο ίδιος ήταν δεύτερος άρχοντας στο βασίλειο και ο Δανιήλ θα ήταν αμέσως μετά απ' αυτόν.

Δεν είναι πολύς καιρός που οι κριτικοί διαβεβαίωναν θετικότατα ότι δεν μπορούσε ο Μωυσής να έχει γράψει την πεντάτευχο, γιατί η γραφή ήταν άγνωστη στην εποχή του. Πρόσφατες ανακαλύψεις απέδειξαν χωρίς αμφιβολία ότι το γράψιμο ήταν σε χρήση πολύ πριν από την εποχή του Μωυσή.

Πριν εξετάσουμε μερικές από τις δυσκολίες και υποθετικές αντιφάσεις της Βίβλου που απασχόλησαν πολλούς από τους ερευνητές της αλήθειας, ας εξετάσουμε πρώτα με τι τρόπο πρέπει γενικά να αντιμετωπίζονται οι δυσκολίες.

Πρώτα απ’ όλα, ας τις αντιμετωπίζουμε με ειλικρίνεια. Κάθε φορά που θα συναντήσεις μια δυσκολία στη Βίβλο, αναγνώ­ρισέ την με ειλικρίνεια. Μην προσπαθείς να­ την αποφύγεις. Αν δεν μπορείς να δώσεις μια καλή ειλικρινή εξήγηση, μην προσπαθείς να δώσεις καμία. Μεγάλο κακό έχει γίνει από κείνους που από ζήλο να υποστηρίξουν το αλάθητο της Βίβλου, προσπάθησαν να δώσουν εξηγήσεις σε δύσκολα σημεία που δεν ήταν δεκτές από αυτούς που εξετάζουν τα ζητήματα λογικά και θετικά. Μερικοί έβγαλαν το συμπέρασμα ότι αν αυτές είναι οι εξηγήσεις, τότε δεν υπάρχει καμιά λογική εξήγηση και αντί να γίνει καλό, έγινε ζημία από τον απερίσκεπτο ζήλο αδαών υποστηρικτών .

Ας τις αντιμετωπίζουμε με ταπεινοφροσύνη. Αναγνώρισε τους περιορισμούς του δικού σου νου και των γνώσεών σου, και μη φαντάζεσαι πως επειδή δεν βρήκες καμιά λύση, δεν υπάρχει πραγματικά. Πιθανόν να υπάρχει μια πολύ απλή λύση, ακόμη και όταν δεν μπορείς εσύ να βρεις καμία.

Αντιμετώπισε τη δυσκολία με αποφασιστικότητα. Πάρε την απόφαση ότι θα βρεις τη λύση, αν μπορεί να βρεθεί, με τη μελέτη και τη σκέψη. Με τις δυσκολίες της Βίβλου, ο ουράνιος Πατέρας μας μας προκαλεί να εργαστούμε με το μυαλό μας. Μην πάψεις να ερευνάς να βρεις μια λύση, επειδή δεν την βρήκες σε πέντε ή δέκα λεπτά. Εξέταζέ την και μελέτα τη για μέρες, στην ανάγκη. Η εργασία αυτή θα σου κάνει μεγαλύτερο καλό από τη λύση της απορίας σου. Υπάρχει κάπου μια λύση, και θα τη βρεις μόνο αν ερευνήσεις και κουραστείς αρκετά.

Αντιμετώπισε τη δυσκολία άφοβα. Μη φοβηθείς όταν συναντήσεις μια δυσκολία, όσο κι αν φαίνεται στην αρχή αναπάντητη ή ανυπέρβλητη. Χιλιάδες άνθρωποι συνάντησαν ακριβώς τις ίδιες δυσκολίες. Πριν γεννηθείς, είχαν ανακαλυφτεί εδώ κι εκατοντάδες χρόνια κι ακόμα στέκει το αρχαίο αυτό Βιβλίο. Η Βίβλος που μπόρεσε ν’ αντισταθεί σε μια αυστηρή εξέταση και φοβερές επιθέσεις 18 αιώνων, δεν πρόκειται τώρα να καταβληθεί από τις δικές σου ανακαλύψεις.

Όταν η Γραφή ερμηνεύεται σωστά, ποτέ δεν αντιφάσκει με τον εαυτό της. Παρακάτω εξετάζουμε μερικές από τις υποτιθέμενες αντιφάσεις και δίνουμε τη σωστή τους ερμηνεία. Αυτό είναι άλλη μια απόδειξη του αλάθητου της Βίβλου.

Αν βρούμε κάποιο εδάφιο που φαινομενικά αντιφάσκει με κάποιες άλλες Γραφές, θα πρέπει να προσευχηθούμε και να ζητήσουμε απ’ τον Κύριο να μας ανοίξει το νου ώστε να καταλάβουμε.

Α. ΔΥΟ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΟΜΙΛΙΑ

Ματθ.ε:1   Λουκ.ς:17

Αντιφάσκουν αυτά τα εδάφια μεταξύ τους; Ο Ιησούς κήρυξε στο όρος ή στην πεδιάδα; Ποιο είναι το σωστό;

Η απάντηση είναι απλά αυτή: Υπάρχουν δύο κηρύγματα - το ένα πάνω στο βουνό, το άλλο κάτω στην πεδιάδα. Το πρώτο έγινε στους μαθητές, το άλλο στο πλήθος.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Ματθαίος δεν ήταν παρών στην ομιλία που έγινε στο όρος, την οποία αναφέρει στο ευαγγέλιό του. Ήταν όμως παρών όταν ο Ιησούς επανέλαβε το κήρυγμα στην πεδιάδα. Αυτό φαίνεται όταν διαβάσουμε το Ματθ.θ:9 και Λουκ.ς:15.

Β. Ματθ.κη:19 και Πράξ.β:38

Αυτά τα εδάφια δεν αντιφάσκουν μεταξύ τους. Ο Ιησούς δεν είπε στους μαθητές Του να βαπτίζουν χρησιμοποιώντας τις λέξεις “Πατήρ Υιός και Άγιο Πνεύμα”, αλλά τους είπε να βαπτίζουν στ’ όνομα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Η λέξη όνομα είναι στον ενικό αριθμό. Ποιο είναι αυτό το όνομα;

Οι λέξεις Πατέρας, Υιός, Άγιο Πνεύμα δεν είναι ονόματα αλλά τίτλοι που ανήκουν σ’ ένα πρόσωπο που έχει ένα όνομα. Αυτό το όνομα είναι Ιησούς.

Ο Ιησούς δεν περίμενε να υπακούσουν επαναλαμβάνοντας τις λέξεις που χρησιμοποίησε. Ο Πέτρος υπάκουσε στην εντολή κι έκανε ακριβώς αυτό που είχε πει ο Χριστός. Επομένως δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο εδάφια.

Γ. ΤΟ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

Αριθμ.κε:9   &   Α’ Κορ.ι:8

Ούτε εδώ υπάρχει αντίφαση. Στο βιβλίο των αριθμών δίνεται το σύνολο, αλλά ο Παύλος γράφοντας κάτω από την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος λέει ότι 23.000 πέθαναν σε μια μέρα. Οι υπόλοιποι πέθαναν άλλη μέρα.

Δ. ΤΟ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ματθ.κζ:9

Στο βιβλίο του προφήτη Ζαχαρία διαβάζουμε αυτή την προφητεία, ότι ο Χριστός θα πουλιόταν για 30 αργύρια, η οποία, όμως, δεν υπάρχει στον προφήτη Ιερεμία. Έτσι, πολλοί λένε ότι ο Ματθαίος έκανε λάθος εδώ.

Ότι τα λόγια αυτά, ή παρόμοια με αυτά, βρίσκονται στις προφητείες της Π. Διαθήκης που φέρνουν το όνομα του Ζαχαρία, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, μα αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τα είπε ο Ιερεμίας, γιατί είναι γνωστό ότι οι νεότεροι προφήτες της Π. Διαθήκης ανέφεραν συχνά προφητείες αρχαιότερων προφητών. Ο Ζαχαρίας για παράδειγμα (α:4 & ζ:7) αναφέρει προφητεία που είναι γνωστή κι από προηγούμενους προφήτες. Στο εδάφιο που εξετάζουμε, ο Ζαχαρίας μπορεί να ανέφερε προφητεία του Ιερεμία που δεν υπάρχει στο βιβλίο του όπως το έχουμε σήμερα, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος να μας κάνει να νομίζουμε πως μέσα σ’ αυτό το βιβλίο έχουμε όλες τις προφητείες του Ιερεμία

Ο Ματθαίος γράφοντας με την οδηγία του Αγίου Πνεύματος, αναφέρει ότι ο Ιερεμίας είπε αυτά τα λόγια. Δεν θα μπορούσε αυτό που εξετάζουμε να είναι σωστό όπως και η προφητεία του Ενώχ στον ΙΟΥΔΑ 14; Μια παρόμοια προφητεία βρίσκεται επίσης στο ΖΑΧ.ιδ:5. Οι δύο αυτές προφητείες που αναφέρονται στο Ζαχαρία, μπορεί να είχαν ειπωθεί απ’ τον Ιερεμία και τον Ενώχ αντίστοιχα.

Ε. Ο ΔΑΒΙΔ ΜΕΤΡΑΕΙ ΤΟ ΛΑΟ

Β’ Σαμ.κδ:9   Α’ Χρον.κα:5

Η εξήγηση για τη φαινομενική διαφορά εδώ είναι απλά η εξής: Ο Σαμουήλ μας λέει ότι οι άνδρες δυνάμεως που έσυραν ρομφαία ήταν 800.000 ενώ στο Χρονικών διαβάζουμε ότι όλος ο λαός ήταν 1.100.000. Υπήρχαν δηλαδή 300.000 άνδρες που δεν μπορούσαν να ονομαστούν άνδρες δυνάμεως.

Ζ. ΟΙ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ

Ματθ.α  Εδώ ανατρέχει γενεαλογικά απ’ τη μεριά του Ιωσήφ μέχρι τον Αβραάμ, για να δείξει ότι ο Ιησούς είναι ο νόμιμος κληρονόμος του θρόνου του Δαβίδ.

Λουκ.γ  Εδώ ανατρέχει απ’ τη μεριά της Μαρίας μέχρι τον Αδάμ δίνοντας έμφαση στην ανθρώπινη φύση του Χριστού, για να αποδείξει ότι είναι το υποσχόμενο σπέρμα της γυναίκας (ΓΕΝ.γ:15).

Η. Η ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟ

Ματθ.κζ:37	“ΟΥΤΟΣ ΕΣΤΙΝ ΙΗΣΟΥΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ”
Μάρκ.ιε:26	“Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ”
Λουκ.κγ:38	“ΟΥΤΟΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ”
Ιωάν.ιθ:19	“ΙΗΣΟΥΣ Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ”

Προβάλλεται σαν αντίφαση κι αυτό το γεγονός, ότι σε κάθε ευαγγέλιο η επιγραφή είναι γραμμένη διαφορετικά. Ωστόσο, αν δούμε σωστά το θέμα η διαφορά εξαφανίζεται.

ΜΑΤΘΑΙΟΣ:	Ούτος εστίν Ιησούς Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ
ΜΑΡΚΟΣ:	Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ
ΛΟΥΚΑΣ:	Ούτος εστίν Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ
ΙΩΑΝΝΗΣ:	Ιησούς ο Ναζωραίος Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ

ΣΥΝΟΛΟ:

ΟΥΤΟΣ ΕΣΤΙΝ ΙΗΣΟΥΣ Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ

Χωρίς αμφιβολία αυτό που γράφτηκε ήταν η παραπάνω επιγραφή και το κάθε ευαγγέλιο περιείχε ένα μέρος αυτής.

Θ. Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

Πράξ.θ:7    Πράξ.κβ:9

Η εξήγηση εδώ είναι ότι οι άνδρες που ήταν με το Σαούλ είδαν ένα φως και άκουσαν τον ήχο της φωνής, δίχως όμως να καταλάβουν τι έλεγε η φωνή. Ο Ιησούς μιλούσε στο Σαούλ και αυτός ήταν ο μόνος που καταλάβαινε τα λόγια, ενώ οι άλλοι άκουγαν απλά ένα θόρυβο.

Ι. ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ Ο ΚΑΙΝ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ;

Αυτό φαίνεται πως είναι το ευνοούμενο ερώτημα των απίστων μιας ορισμένης τάξης. Ακόμα και ευσεβείς νέους, το ζήτημα αυτό, τους έχει φέρει σε μεγάλη αμηχανία. Μα, αν μελετήσει κανείς τη Βίβλο με προσοχή και προσέξει ακριβώς τι λέει, δεν παρουσιάζει το ζήτημα αυτό καμιά μεγάλη δυσκολία.

Οι άπιστοι μας λένε διαρκώς πως η Βίβλος λέει ότι «O Κάιν πήγε στη Νώδ και παντρεύτηκε». Αλλά δεν λέει τέτοιο πράγμα. Εκείνο που λέει η Βίβλος είναι ότι «εξήλθεν ο Κάιν από προσώπου του Κυρίου, και κατώκησεν εν τη γη Νώδ, προς ανατολάς της Εδέμ. Εγνώρισε δε ο Κάιν την γυναίκα αυτού και συνέλαβε, και γέννησε τον Ενώχ» (Γέν.δ:16-17). Το τι εννοεί η Βίβλος με το «Εγνώρισε», όταν χρησιμοποιείται σε τέτοιες περιπτώσεις, μπορεί εύκολα να το μάθει ο καθένας, αν ανατρέξει σ' ένα Λεξικό της Αγίας Γραφής, όπου θα δει ότι χρησιμοποιείται μ' αυτή την έννοια σε πολλά μέρη, όπως Γεν.δ:1, Κριτές ια:39, Α' Σαμ.α:19, Ματθ.α:25. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Κάιν, ήταν παντρεμένος πριν πάει στη γη Νώδ, και πήρε τη γυναίκα του μαζί του.

Αλλά ποια ήταν και πού τη βρήκε; Στο Γεν.ε:3-4 διαβάζουμε ότι ο Αδάμ στη μακροχρόνια ζωή του των 930 χρόνων γέννησε πολλούς γιους και θυγατέρες και μπορούμε να είμαστε σχεδόν βέβαιοι ότι ο Κάιν παντρεύτηκε μια από εκείνες τις πολλές θυγατέρες. «Ώστε, θα πουν μερικοί, ο Κάιν παντρεύτη­κε την αδελφή του;». Ναι, αυτό ήταν τότε αναγκαίο. Αν το ανθρώπινο γένος έπρεπε να’ ναι απόγονοι ενός ζεύγους, οι γιοι κι οι θυγατέρες έπρεπε να παντρευτούν μεταξύ τους. Όταν οι άνθρωποι αυξήθηκαν, δεν ήταν πια ανάγκη να παντρεύονται οι άνδρες τις αδελφές τους και ο Θεός απαγόρευσε τέτοιου είδους γάμους. Σήμερα, ένας τέτοιος γάμος είναι αμαρτία, δεν ήταν όμως έτσι στην αυγή του ανθρώπινου γένους, όταν οι μόνοι κάτοικοι της γης ήταν αδέλφια. Τέτοιος γάμος σήμερα θα ήταν έγκλημα αιμομιξίας, αλλά δεν είναι λογικό να μεταφέρουμε τις σημερινές συνθήκες στην αυγή της ανθρώπινης ιστορίας και να κρίνουμε πράγματα που γίνονταν τότε, με βάση τις συνθήκες και τους νόμους που ισχύουν σήμερα.

ΑΛΛΕΣ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΕΣ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ

Υπάρχουν κι άλλες “υποτιθέμενες” αντιφάσεις και λάθη στη Βίβλο, αλλά τα παραδείγματα που δώσαμε σ’ αυτό το μάθημα είναι αρκετά να αποδείξουν ότι στη Γραφή δεν υπάρχει ούτε ένα λάθος. Το λάθος βρίσκεται πάντοτε στη δική μας ελλιπή κατανόηση της Βίβλου, ποτέ στο λόγο του Θεού. Η Γραφή είναι απόλυτα ακριβής και αλάθητη. Πόσο σημαντικό είναι να μελετάμε τη Βίβλο και να καταλαβαίνουμε το μήνυμά της! Ποτέ δεν πρέπει να προσπαθήσουμε ν’ αλλάξουμε έστω κι ελάχιστα το λόγο του Θεού.