Α’ Θεσ.δ:9 Περί δε της φιλαδελφίας δεν έχετε χρείαν να
σας γράφω· διότι σεις αυτοί είσθε θεοδίδακτοι εις
το να αγαπάτε αλλήλους·
Η λέξη «θεοδίδακτοι» σημαίνει,
ότι ο Θεός που κατοικεί μέσα στον πιστό δια του Αγίου Πνεύματος, τον διδάσκει
πως να προχωρεί με αγάπη.
Αυτό δεν είναι θέμα εξωτερικού καταναγκασμού αλλά εσωτερικής
έμπνευσης. Ο «λόγος» ή ο Νόμος της αγάπης έχει εγκεντρισθεί μέσα στις καρδιές
μας. Είναι «φυσικό» για τους χριστιανούς ν’ αγαπάει ο ένας τον άλλον. Έχουμε
αναγεννηθεί απ’ αυτό το «λόγο της αγάπης».
Ιακ.α:18 Εξ ιδίας αυτού θελήσεως εγέννησεν ημάς διά
του λόγου της αληθείας, διά να ήμεθα ημείς απαρχή τις των κτισμάτων αυτού.
Α’ Πέτρ.α:22,23 Καθαρίσαντες λοιπόν τας ψυχάς σας με την
υπακοήν της αληθείας διά του Πνεύματος προς φιλαδελφίαν ανυπόκριτον, αγαπήσατε
ενθέρμως αλλήλους εκ καθαράς καρδίας, επειδή ανεγεννήθητε ουχί εκ φθαρτού
σπέρματος, αλλά αφθάρτου, διά του λόγου του Θεού του ζώντος και μένοντος εις
τον αιώνα.
Ήδη έχουμε δει ότι αυτός ο «λόγος» είναι ο Νόμος της αγάπης
(Ρωμ.ιγ:8-10 & Γαλ.ε:14).
Ιακ.α:21 Διά τούτο απορρίψαντες πάσαν ρυπαρίαν και
περισσείαν κακίας δέχθητε μετά πραότητος τον εμφυτευθέντα λόγον τον δυνάμενον
να σώση τας ψυχάς σας.
Προσέξτε εδώ ότι ο Ιάκωβος γράφει σε χριστιανούς όχι σε
άπιστους.
Μας παραγγέλλει να απορρίψουμε κάθε ακαθαρσία και περίσσεια
κακίας. Και μετά μας παροτρύνει να «δεχθούμε μετά πραότητος» τον «εμφυτευθέντα
λόγον». Η λέξη «δέχομαι» σημαίνει «δίνω είσοδο» ή «ενδίδω» σε κάτι. Η πραότητα αναφέρεται
στον ταπεινό τρόπο σκέψης.
Έχοντας «νεκρώσει» τα έργα της σάρκας, πρέπει να ενδώσουμε
ταπεινά στον εμφυτευθέντα λόγο.
Σύμφωνα με τον Ιάκωβο, κάνοντάς το αυτό, θα σώσουμε τις
ψυχές μας. Είναι βέβαιο ότι δεν εννοεί την τελική σωτηρία. Αυτή η αποδοχή
γίνεται στον ενεστώτα (παρόντα χρόνο). Και το αντικείμενο αυτής της σωτηρίας
είναι η ψυχή μας - η συνειδητή προσωπικότητά μας - όχι το πνεύμα μας που σώθηκε
όταν κάναμε τον Ιησού Κύριό μας.
Η Γραφή διδάσκει καθαρά το τρίπτυχο της σωτηρίας του
ανθρώπου: Το πνεύμα μας ΣΩΘΗΚΕ όταν αναγεννηθήκαμε. Το σώμα μας ΘΑ ΣΩΘΕΙ όταν θ’
αρπαχθούμε ή θα αναστηθούμε. Η ψυχή μας ΣΩΖΕΤΑΙ τώρα καθώς εμείς νεκρώνουμε τα
έργα της σάρκας και ταπεινά δεχόμαστε ή ενδίδουμε στον εμφυτευθέντα λόγο.
Σύμφωνα με την διδασκαλία του Ιάκ.α:21 υπάρχει ένας «λόγος»
που έχει «εμφυτευθεί» μέσα μας και στον οποίο αν ενδώσουμε με «ταπεινό πνεύμα»,
θα σώσει (θεραπεύσει, μεταμορφώσει, ανανεώσει) την ψυχή μας ή την προσωπικότητά
μας. Ποιος είναι αυτός ο «λόγος»;
Κατά τον απόστολο Παύλο αυτός ο «λόγος» είναι η εντολή της
αγάπης (Ρωμ.ιγ:8-10 Γαλ.ε:14). Είδαμε ότι αυτό μαρτυρήθηκε από τον Νόμο και
τους προφήτες. Ο Ιησούς είπε ότι αυτή ήταν η έννοια της Παλαιάς Διαθήκης.
Είναι μια εντολή της Καινής Διαθήκης: Γίνεσθε δε εκτελεσταί του λόγου και μη μόνον ακροαταί, απατώντες
εαυτούς (Ιακ.α:22).
Αυτός ο «λόγος» είναι κάτι που μπορούμε να «ακούσουμε» και
να «εκτελέσουμε» ή να υπακούσουμε. Διότι
εάν τις ήναι ακροατής του λόγου και ουχί εκτελεστής, ούτος ομοιάζει με
άνθρωπον, όστις θεωρεί το φυσικόν αυτού πρόσωπον εν κατόπτρω· διότι εθεώρησεν
εαυτόν και ανεχώρησε, και ευθύς ελησμόνησεν οποίος ήτο. (Ιάκ.α:23,24).
Η φράση «ελησμόνησεν
οποίος ήτο» σημαίνει στην κυριολεξία «τι προέλευσης ήταν». Ο χριστιανός
ξαναγεννιέται απ’ την αγάπη για να περπατήσει μέσα στην αγάπη.
Ιακ.α:25 Όστις όμως εγκύψη εις τον τέλειον νόμον της
ελευθερίας και επιμείνη εις αυτόν, ούτος γενόμενος ουχί ακροατής επιλήσμων,
αλλ' εκτελεστής έργου, ούτος θέλει είσθαι μακάριος εις την εκτέλεσιν αυτού.
Προσέξτε εδώ ότι ο «λόγος» είναι και ο «τέλειος νόμος της
ελευθερίας». Θα μπορούσε να είναι κάτι που φαίνεται και κάτι που εφαρμόζεται. Ο
Ιάκωβος το διευκρινίζει αυτό στο δεύτερο κεφάλαιο στο εδ.8:
Εάν μεν εκτελήτε τον
νόμον τον βασιλικόν κατά την γραφήν, Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν,
καλώς ποιείτε·
Αυτός ο «λόγος» δεν είναι τίποτε άλλο παρά n εντολή της
αγάπης.
- Είναι ο λόγος.
- Είναι ο τέλειος Νόμος της ελευθερίας
- Είναι ο Βασιλικός Νόμος.
- Είναι η Νέα εντολή.
- Είναι ο Χρυσός κανόνας.
- Είναι ο Νόμος του Χριστού.
- Είναι ο «λόγος» που εμφυτεύθηκε μέσα στις καρδιές μας με την αναγέννηση.
Η εντολή η παλαιά
είναι ο ΛΟΓΟΣ τον οποίον ηκούσατε απ’ αρχής (Α' Ιωάν.β:7).
Και αύτη είναι η
εντολή αυτού, το να πιστεύσωμεν εις το όνομα του Υιού Αυτού Ιησού Χριστού, και
να ΑΓΑΠΩΜΕΝ ΑΛΛΗΛΟΥΣ, ΚΑΘΩΣ ΕΔΩΚΕΝ ΕΝΤΟΛΗΝ ΕΙΣ ΗΜΑΣ (Α' Ιωάν.γ:23).
Ποιος είναι ο «λόγος»;
Κατά τον Παύλο, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη ο «λόγος»
που εμφυτεύθηκε στις καρδιές μας είναι ο Νόμος της Αγάπης που δόθηκε σ’ εμάς απ’
τον Χριστό.
Καθώς νεκρώνουμε τα έργα της σάρκας δια του Πνεύματος και με
ταπεινό πνεύμα παραδινόμαστε στον εμφυτευθέντα μέσα στις καρδιές μας Νόμο της
Αγάπης, θα σώσουμε (θεραπεύσουμε, αποκαταστήσουμε, ανακαινίσουμε) την ψυχή μας
ή την προσωπικότητά μας.
