"..Μερικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα για το ποιά είναι η καρδιά του ανθρώπου σήμερα, αλλά και κατά την διάρκεια όλων των αιώνων της σταδιοδρομίας του επάνω στην γη. Ειδικά για τον σημερινό άνθρωπο μας λέγει η αγία γραφή.
"Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέρες θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί·διότι θέλουσιν είσθε οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι,άσπλαχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι,προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι,έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής. Και τούτους φεύγε".Τιμόθεος Β' 3 1-5
Όλες οι εξωτερικές διαθέσεις αλλά και όλες οι εκδηλώσεις του ανθρώπου προς τα έξω προς το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται και συναναστρέφεται πηγάζουν απο την καρδιά του. Και είπε Κύριος προς τον Σαμουήλ, Μη επιβλέψης εις την όψιν αυτού ή εις το ύψος του αναστήματος αυτού, επειδή απεδοκίμασα αυτόν· διότι δεν βλέπει ο Κύριος καθώς βλέπει ο άνθρωπος· διότι ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενον, ο δε Κύριος βλέπει την καρδίαν. Σαμουήλ Α' 16. Η καρδιά του ανθρώπου είναι το όργανο εκείνο που είναι υπεύθυνο για την άμεση λειτουργία και επαφή του ατόμου με την ζωή. Με την παύση της λειτουργίας του παύει και ο άνθρωπος από του να βρίσκεται στην ζωή - να υπάρχει. Με την συμβολική όμως έννοια όπως αντικατοπτρίζει προς τα έξω η σάρκινη καρδιά τον άνθρωπο - τις ζωτικές λειτουργίες του- έτσι και ο χαρακτήρας η συμπεριφορά του ανθρώπου χαρακτηρίζονται ως «καρδιά» με την κατά περίπτωση συμπεριφορά του που έρχεται σε συνάρτηση με την εσωτερική του διάθεση είτε χαρά ή λύπη, είτε μίσος ή αγάπη.
Με την πάροδο των ετών και με την δίωξη του ανθρώπου από τον κήπο της Εδέμ , έχοντας ο Κύριος ήδη βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο αποκατάστασης πάντων, μόνο μία μικρή ακτίνα φωτός δόθηκε κατά την ημέρα της μεγάλης εκείνης δίκης στον κήπο της Εδέμ ,όπου δίκασε και τιμώρησε τον άνθρωπο γιατί αθέτησε την εντολή του αλλά και τον διάβολο γιατί ξεγέλασε τον άνθρωπο.
και έχθρα θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής· αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού. Γένεση 3:15
Μέσα λοιπόν σε όλα αυτά τα χρόνια που ακολούθησαν βλέπουμε τον Κύριο να επιλέγει και αποκαλύπτεται σε ανθρώπους ερευνώντας μέσα από την καρδιά τους και εξετάζοντας τους αν είναι είναι αρεστοί ενώπιον αυτού.
και μεταστήσας αυτόν, ανέστησεν εις αυτούς βασιλέα τον Δαβίδ, περί του οποίου και είπε μαρτυρήσας· Εύρον Δαβίδ τον του Ιεσσαί, άνδρα κατά την καρδίαν μου, όστις θέλει κάμει πάντα τα θελήματά μου.
Έχοντας όλα αυτά υπ΄όψην μας ας εξετάζουμε κάθε ένας την καρδιά του αν είναι ευθεία ενώπιον του Κυρίου διότι ο μη ευθείς ενώπιον του Κυρίου δεν γίνεται και αποδεκτός με αποτέλεσμα το να μην εισακούγονται οι προσευχές του και οι δεήσεις που κάνει προς τον Κύριο.
Ματθαίος 12:34 Γεννήματα εχιδνών, πως δύνασθε να λαλήτε καλά όντες πονηροί; διότι εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα.
Λουκάς 6:45 Ο αγαθός άνθρωπος εκ του αγαθού θησαυρού της καρδίας αυτού εκφέρει το αγαθόν, και ο κακός άνθρωπος εκ του κακού θησαυρού της καρδίας αυτού εκφέρει το κακόν· διότι εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα αυτού.
Μήπως με την ψυχή μου με το εγώ μου δηλαδή δοξολογώ τον Θεό αλλά το στόμα μου πολλές φορές αντιλαμβάνομαι ότι λαλεί ενάντια ή συκοφαντεί ή ειρωνεύεται? Τότε η καρδία μου δεν είναι καθαρή διότι υπάρχει μέσα μου κάποια κακία ή πονηριά ή παράπονο τινά.
Ούτω και η γλώσσα είναι μικρόν μέλος, όμως μεγαλαυχεί. Ιδού, ολίγον πυρ πόσον μεγάλη ύλη ανάπτει·και η γλώσσα πυρ είναι, ο κόσμος της αδικίας. Ούτω μεταξύ των μελών ημών η γλώσσα είναι η μολύνουσα όλον το σώμα και φλογίζουσα τον τροχόν του βίου και φλογιζομένη υπό της γεέννης.
Διότι παν είδος θηρίων και πτηνών, ερπετών και θαλασσίων δαμάζεται και εδαμάσθη υπό της ανθρωπίνης φύσεως,την γλώσσαν όμως ουδείς των ανθρώπων δύναται να δαμάση· είναι ακράτητον κακόν, μεστή θανατηφόρου φαρμάκου.Δι' αυτής ευλογούμεν τον Θεόν και Πατέρα, και δι' αυτής καταρώμεθα τους ανθρώπους τους καθ' ομοίωσιν Θεού πλασθέντας·εκ του αυτού στόματος εξέρχεται ευλογία και κατάρα. Δεν πρέπει, αδελφοί μου, ταύτα να γίνωνται ούτω.Μήπως η πηγή από της αυτής τρύπης αναβρύει το γλυκύ και το πικρόν;μήπως είναι δυνατόν, αδελφοί μου, η συκή να κάμη ελαίας ή η άμπελος σύκα; ούτως ουδεμία πηγή είναι δυνατόν να κάμη ύδωρ αλμυρόν και γλυκύ. Ιακώβου 3 .
Έτσι είναι η καρδιά του σημερινού ανθρώπου. Διπρόσωπη . Πράττει κατά το συμφέρον το υλικό και όχι το πνευματικό. Παρακολουθώ στις ειδήσεις το σημερινό ιερατείο το οποίο έχει μεν μορφή ευσέβειας αλλά δυστυχώς τα έργα του δείχνουν μόνο συμφέρον, επίγεια υλικά αγαθά, δόξα και εφήμερη τιμή από τους ανθρώπους σε αυτήν την ζωή. Μπροστά λοιπόν σε αυτόν τον έλεγχο που κάνει η Αγία Γραφή για τον άνθρωπο βρίσκει την καρδιά πάρα πολύ άρρωστη.
Η καρδία είναι απατηλή υπέρ πάντα και σφόδρα διεφθαρμένη· τις δύναται να γνωρίσει αυτήν; Ιερεμίας 17. είναι πλήρης κακίας και αφροσύνης Εκλ. Θ3. και οτι όλη η καρδιά είναι κεχαυνωμένη
Τιμόθεος Β' 3:5 έχοντες μεν μορφή ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής. Και τούτους φεύγε.
Πρέπει λοιπόν να γίνει μία ...επέμβαση! Πρέπει να γίνει μία μεταμόσχευση. Να αλλαχθεί η πονηρή και διεφθαρμένη καρδιά και στην θέση της να μπει μία καρδιά γεμάτη αγάπη για τον Θεό και ελπίδα για την σωτηρία την είσοδο στην αιώνια ζωή. Χρειάζονται όμως μία απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει να πραγματοποιηθεί αυτή η επέμβαση. Πρώτα από όλα να ομολογήσει ο άνθρωπος ότι είναι άρρωστος και ότι χρειάζεται θεραπεία για να μην πεθάνει και έπειτα έρχεται ο γιατρός (Ιησούς Χριστός) να επιτελέσει το ομολογουμένως δύσκολο έργο του που είναι η αλλαγή και με την μεταφορική έννοια η μεταμόρφωση του ανθρώπου. Ας μην ξεχνούμε πώς η εξωτερίκευση του χαρακτήρα μας φαίνεται από την συμπεριφορά μας και ιδιαίτερα από την γλώσσα μας τον τρόπο έκφρασης τον καθρέφτη του εαυτού μας.
Λουκάς 6:45 Ο αγαθός άνθρωπος εκ του αγαθού θησαυρού της καρδίας αυτού εκφέρει το αγαθόν, και ο κακός άνθρωπος εκ του κακού θησαυρού της καρδίας αυτού εκφέρει το κακόν· διότι εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα αυτού.
Δεχόμενοι τον Κύριο ως ιατρό της ψυχής μας ας τον αφήσουμε να κάνει αυτός το έργο του στην ζωή μας και όπως στον τότε ναό του Σολομώντα καθάρισε, φτιάχνοντας ένα αυτοσχέδιο μαστίγιο, από τα μεγάλα και αμαρτωλά μιάσματα μέχρι και τα μικρά ωσαύτως και σε κάθε ένα μας ο Θεός καθαρίζει όλο και περισσότερο τον εαυτόν μας από τις μεγάλες αμαρτίες μέχρι και τις πλέον μικρές, ώστε πλέον ο πραγματικός ναός του Θεού τα σώματά μας να μην είναι στάβλος όπως παλιά αλλά ένα όμορφο και καθαρό κατοικητήριο όπου θα ευδοκεί να κατοικεί ο Κύριος.
Ησαΐας 57:15 Διότι ούτω λέγει ο Ύψιστος και ο Υπέρτατος, ο κατοικών την αιωνιότητα, του οποίου το όνομα είναι Ο Αγιος· Εγώ κατοικώ εν υψηλοίς και εν αγίω τόπω· και μετά του συντετριμμένου την καρδίαν και του ταπεινού το πνεύμα, διά να ζωοποιώ το πνεύμα των ταπεινών και να ζωοποιώ την καρδίαν των συντετριμμένων.
Οφείλουμε και εμείς να ακολουθήσουμε την προτροπή του αποστόλου Παύλου και να φύγουμε ή μάλλον να συρθούμε για να μην αγγίξουμε τίποτα διότι όλα είναι ακάθαρτα εδώ στον παρόντα κόσμο και να επικαλεσθούμε προς τον Κύριο : Ψαλμοί 51:10 Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, Θεέ· και πνεύμα ευθές ανανέωσον εντός μου.
Ευχαριστούμε τον Κύριο γιατί μας αναγέννησε και μας έδωσε τα φώτα του για να βλέπουμε που να βαδίζουμε ώστε να μην σκοντάφτουμε. Να διακρίνουμε τα διαφέροντα και πάντα μεν να δοκιμάζουμε το καλόν όμως να κατέχουμε. Θεσσαλονικείς Α' 5:21 Πάντα δοκιμάζετε, το καλόν κατέχετε·..."
(Παν.Κακούρης στο ΜΑΡΑΝΑΘΑ)
