Περιέχει 50 κεφάλαια και θα μπορούσε να χωριστεί σε δυο κύρια μέρη. Στην αρχή μιλάει για όλη την ανθρώπινη φυλή στα κεφάλαια α-ια (καλύπτοντας χρονικό διάστημα πάνω από 2.000 χρόνια) και μετά επικεντρώνει την προσοχή στην οικογένεια του Αβραάμ (καλύπτοντας 300 χρόνια) στα κεφάλαια ιβ-ν.
Η Γένεση με μια ματιά
α - β
|
Η Δημιουργία
| |
γ - δ
|
Η Πτώση
|
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ
ΓΕΝΟΣ
|
ε
|
Πάνω από 2000 χρόνια
| |
ς - θ
|
Ο Κατακλυσμός
| |
ι - ια
|
Η αρχή των εθνών
| |
ιβ - κε
|
Αβραάμ
| |
κε - κς
|
Ισαάκ
|
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
|
κζ - λς
|
Ιακώβ
|
ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ
300 χρόνια
|
λζ - ν
|
Ιωσήφ
|
Συχνά το βιβλίο της Γένεσης αναφέρεται σαν η έδρα και τo θεμέλιο της Αγίας Γραφής γιατί μέσα σ' αυτό βρίσκεται η αρχή όλων των βασικών διδασκαλιών του λόγου του Θεού.
· Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο;
· Ο Νώε κατασκεύασε την κιβωτό;
· Ο Θεός ευνόησε τον Ισραήλ πιο πολύ από τον Ισμαήλ;
· Ήταν οι Εβραίοι σε δουλεία στην Αίγυπτο;
Κάθε απάντηση είναι ένα σαφέστατο «ναι». Η Γένεση λέει τα πράγματα όπως ήταν. Κανένας δεν μπορεί να αποδείξει κάτι άλλο. «Διά πίστεως εννοούμεν ότι οι αιώνες εκτίθησαν με τον λόγον του Θεού, ώστε τα βλεπόμενα δεν έγειναν εκ φαινομένων». (Εβρ.ια:3).
1. Ο Θεός δημιούργησε τα πάντα
Αυτό το βιβλίο αρχίζει με ένα ιδιαίτερα θαυμαστό τρόπο. Μας φέρνει χωρίς πρόλογο μπροστά στο Θεό και μας Τον δείχνει Αυτόν μόνο να ασχολείται και να ενεργεί.
Δεν υπάρχει τίποτα εδώ που να ικανοποιεί μια μάταιη περιέργεια, τίποτα που το πνεύμα του ανθρώπου να μπορεί να εξετάσει. Εδώ έχουμε τη μεγαλοπρέπεια και την πραγματικότητα της θείας αλήθειας, στην ηθική της δύναμη που ενεργεί στην καρδιά και στο νου. Το Πνεύμα του Θεού δεν θέλει να προμηθεύσει στον άνθρωπο κάτι με το οποίο να θρέψει την περιέργειά του ή να την ικανοποιήσει με υψηλές θεωρίες. Οι γεωλόγοι μπορεί να ερευνούν τα έγκατα της γης και να βγάζουν στοιχεία βάσει των οποίων διατείνονται ότι συμπληρώνουν τις Γραφές ή διαφωνούν μ' αυτές. Μπορεί ακόμη να επεκτείνουν τις φιλοσοφικές τους παρατηρήσεις πάνω σε λείψανα & απολιθώματα. Ο ευπειθής όμως μαθητής προσκολλάται πάνω στις θεόπνευστες σελίδες: Διαβάζει, πιστεύει, λατρεύει!
Ψαλμ.κζ:4 «Να διερευνώμεν επιμελώς περί του Κυρίου εις τον ναόν αυτού»
Φανερώνεται ακόμα εδώ ο Θεός σαν Αυτός που κάνει διαθήκη και τηρεί τη διαθήκη Του άμεμπτα - βασικό στοιχείο της φύσης του Θεού.
Βλέπουμε το Θεό να παρουσιάζεται σαν «ο Παντοδύναμος», «ο Ύψιστος Θεός». Ακόμα Τον βλέπουμε να φανερώνεται σαν Κριτής (Σόδομα & Γόμορρα). Είναι Αυτός που οι οφθαλμοί Του περιτρέχουν όλη τη γη και όταν δει ότι υπάρχει κάποια μαζική ηθική καταρροή που να κινδυνεύει όλος ο κόσμος, κάνει κρίση. Φανερώνεται ακόμη ο Θεός σαν «ο Λυτρωτής», Αυτός δια του οποίου εμείς έχουμε τη λύτρωση.
2. Η φανέρωση του ανθρώπου
Εδώ φανερώνεται ότι τον άνθρωπο τον έπλασε ο Θεός, και δεν προέρχεται ούτε από τον πίθηκο, ούτε απ' οτιδήποτε άλλο. Ο Θεός μας φανερώνει το σχέδιό Του σχετικά με τη ζωή και το σκοπό της ύπαρξης του ανθρώπου Γεν.α:26. Αυτό είναι που θέλει ο Θεός, να κάνει το ανθρώπινο γένος κατά την εικόνα Του και την ομοίωσή Του, κάτι που γίνεται μόνο δια Ιησού Χριστού. Βλέπουμε ακόμη τον άνθρωπο σαν συνεργάτη του Θεού.
3. Η πτώση του ανθρώπου από την παρουσία του Θεού
Βλέπουμε πώς μπήκε η αμαρτία μέσα στον κόσμο. Βλέπουμε την κατάρα του Θεού πάνω στον άνθρωπο και στη γη.
4. Η απολύτρωση του ανθρώπου
Βλέπουμε τον άνθρωπο να φεύγει μακριά απ' το Θεό με την παρακοή του λόγου Του, αλλά και το σχέδιο της αγάπης του Θεού να φέρνει και πάλι τον άνθρωπο κοντά Του.
Βλέπουμε σε κάποια στιγμή να έχει διαφθαρεί όλος ο κόσμος και να υπάρχει μόνο ένας δίκαιος, ο Νώε. Ο Θεός χρησιμοποιεί το Νώε για να φέρει σωτηρία σ' όλο τον υπόλοιπο κόσμο αφού πρώτα κάνει κρίση με τον κατακλυσμό. Ο επόμενος κρίκος μετά το Νώε είναι ο Αβραάμ. Ο Θεός τον καλεί, τον βγάζει από το σκοτάδι, τον γεμίζει φως, και τον κάνει φίλο Του (Ιάκ.β:23).
5. Τα σχέδια του Σατανά
Μας φανερώνει τα σχέδια και τους σκοπούς του διαβόλου για τον άνθρωπο. Τον ξεσκεπάζει σαν τον αιώνιο εχθρό του Θεού και τον πλανώντα την οικουμένη όλη.
6. Μεσσιανικές προφητείες
Η πρώτη τέτοια προφητεία είναι στο Γεν.α:26 όπου βλέπουμε το πρόσωπο του Ιησού Χριστού σαν απαραίτητο για να γίνει ο άνθρωπος κατ' εικόνα και ομοίωση του Θεού. Ακόμη στο Γεν.γ:15 βλέπουμε το σπέρμα της γυναικός, της παρθένου Μαρίας, να συντρίβει την κεφαλή του Σατανά. Ο ερχόμενος Σωτήρας του κόσμου, θα προέρχεται από την ανθρώπινη οικογένεια. Στη Γεν.μθ:10 μας λέει ότι η φυλή από την οποία θα προέλθει ο Χριστός, είναι αυτή του Ιούδα. Ακόμη έχουμε Μεσσιανικές προφητείες στο πρόσωπο του Νώε, του Αβραάμ, του Ιωσήφ.
7. Ο θρίαμβος της εκκλησίας πάνω στα έργα του Σατανά.
Γεν.γ:15 Μας λέει ότι η εκκλησία - ο Χριστός σαν κεφαλή κι εμείς σαν σώμα Του - θα συντρίψει τα έργα του σκότους, θα συντρίψει την κεφαλή του Σατανά κι αυτός θα της κεντήσει την πτέρνα.
Καθώς βαδίζουμε το δρόμο για τον ουρανό, για να εκπληρώσουμε το θέλημα του Θεού στη ζωή μας, πολλές φορές σκοντάφτουμε, πέφτουμε, αλλά ξανασηκωνόμαστε και προχωράμε.
Ο διάβολος μπορεί να μας κεντήσει την πτέρνα στο πνευματικό μας βάδισμα, αλλά όταν ο Κύριος θα έρθει να μας παραλάβει, τότε «θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος» (Α' Κορ.ιε:54-57 Εβρ.β:14,15 Ησ.κε:8 Α' Κορ.ιε:26).
8. Ο άνδρας είναι κεφαλή της γυναίκας
Το βλέπουμε αυτό στον Αδάμ και την Εύα. Πρώτα έγινε ο Αδάμ και μετά από την πλευρά του έγινε η Εύα. Και ο Αδάμ δεν ηπατήθη, αλλά η Εύα απατηθείσα έγεινε παραβάτις (Α' Τιμ.β:12 & Γεν.γ:1).
9. Η δικαίωση δια της πίστεως
Δεν δικαιωνόμαστε από τα καλά μας έργα, αλλά επειδή πιστέψαμε στο Θεό. Το βλέπουμε αυτό στη ζωή του Αβραάμ που «επίστευσεν εις τον Θεόν, και ελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην».
10. Η αμαρτία βάζει χώρισμα ανάμεσα στο Θεό και στον άνθρωπο.
Βλέπουμε τη γενιά του Κάιν να παρασύρεται και να χάνεται ολοκληρωτικά επειδή αποχωρίστηκε απ' το Θεό, ενώ αντίθετα ο Θεός από τη γενιά του Σηθ έσωσε το Νώε και τους γιους του. Τυπολογικά, ο Θεός όλους αυτούς που αποχωρίζονται απ' Αυτόν θα τους κρατήσει αιώνια μακριά Του.
11. Ο αποχωρισμός του πιστού απ' την αμαρτία.
Βλέπουμε τη ζωή του Ενώχ, που έζησε 365 χρόνια με τον Κύριο, αφού αποχωρίστηκε από τον κόσμο.
12. Η αρπαγή
Βλέπουμε το Θεό να αρπάζει τον Ενώχ. Τον μετέθεσε και δεν ευρέθη πλέον.
13. Ο Θεός κρίνει και τιμωρεί την αμαρτία.
Όπως τότε στα Σόδομα & τα Γόμορρα, το ίδιο και σήμερα ο Θεός θα κρίνει την αμαρτία.
14. Η ισχύς της προσευχής.
Βλέπουμε τον Αβραάμ να στέκεται μπροστά στην παρουσία του Θεού, να συνομιλεί μαζί Του, να παζαρεύει και να αλλάζει τη βουλή του Θεού (Γεν.ιη:22-33).
15. Ο θάνατος της σάρκας
Ο Θεός είπε στον Αβραάμ να θυσιάσει τον Ισαάκ. Κι ο καθένας μας έχει ένα Ισαάκ μέσα του, κάτι πολύ αγαπημένο που αν παίρνει τη θέση του Θεού στην καρδιά μας, ο Θεός σίγουρα θα μας ζητήσει να το θυσιάσουμε.
16. Η αγάπη του Θεού.
H απολύτρωση! Ο Θεός δεν άφησε να θυσιαστεί ο Ισαάκ αλλά έδωσε το κριάρι! Βλέπουμε στον Αβραάμ τον Πατέρα Θεό, να θυσιάζει για μας τον Υιό Του τον αγαπητό.
17. Ο θάνατος και η ανάσταση του Ιησού Χριστού
Πάλι σε τύπο στο πρόσωπο του Ισαάκ. Πέθανε, αλλά τον πήρε πίσω ο Αβραάμ.
18. Η δεύτερη έλευση του Ιησού Χριστού
Σε τύπο στο πρόσωπο του Ιωσήφ. Τα αδέλφια του τον αρνήθηκαν και τον πούλησαν στην Αίγυπτο όταν τους είπε το ενύπνιο που είδε. Αργότερα τα αδέλφια του έρχονται στην Αίγυπτο την πρώτη φορά και δεν τον γνωρίζουν. Τη δεύτερη φορά όμως, ο Ιωσήφ τους φανερώθηκε, αποκάλυψε τον εαυτό του. Το ίδιο ο Χριστός, ήρθε την πρώτη φορά στους αδελφούς Του και «οι ίδιοι δεν εδέχθησαν αυτόν» αλλά Τον σταύρωσαν. Τη δεύτερη φορά όμως που θα έρθει, «θέλουσι επιβλέψει προς αυτόν τον οποίον εξεκέντησαν».
19. Η ιεροσύνη του Ιησού Χριστού
Στο πρόσωπο του Μελχισεδέκ στον οποίο ο Αβραάμ αποδεκάτισε απ' όλα τα υπάρχοντά του (Εβρ.ε:6).
20. O Αντίχριστος
Τον βλέπουμε στο πρόσωπο του Νεμβρώδ, στη Βαβυλώνα, να μαζεύει τους ανθρώπους εναντίον του Θεού.
21. Η γη της υπόσχεσης.
Είναι η γη Χαναάν που συμβολίζει τον ουρανό. Η γη που ο Θεός υποσχέθηκε στον Αβραάμ.
22. Η υπηρεσία των αγγέλων
Βλέπουμε αγγέλους να έρχονται και να βγάζουν τον Λωτ μέσα από τα Σόδομα.
Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Τον τίτλο του βιβλίου τον έχουμε πάρει από τη μετάφραση των εβδομήκοντα αλλά ο Εβραϊκός τίτλος είναι «ΜΠΕΡΕΣΙΘ» που σημαίνει «ΕΝ ΑΡΧΗ». Οι Εβραίοι ονομάζουν τα βιβλία τους με την πρώτη λέξη του κειμένου. Η λέξη «Μπερεσίθ» προέρχεται από τη ρίζα «Ρώς» που σημαίνει: κεφαλή, αρχή, εξουσία.
Η Γένεση λοιπόν είναι το βιβλίο των αρχών. Μας μιλά για την «αρχή» όλης της δημιουργίας, εκτός βέβαια του Θεού.
Μας περιγράφει την αρχή:
· Του κόσμου Γεν.α:1-25
· Της ανθρώπινης φυλής Γεν.α:26-β
· Της αμαρτίας Γεν.γ:1-7
· Της υπόσχεσης της λύτρωσης Γεν.γ:8-24
· Της οικογενειακής ζωής Γεν.δ:1-15
· Του πολιτισμού του ανθρώπου Γεν.δ:16-θ
· Των εθνών του κόσμου Γεν.ι-ια
· Του Εβραϊκού έθνους Γεν.ιβ-ν
· Την αρχή της εκκλησίας Γεν.β:21 & γ:15
· Του γάμου Γεν.β:22-24
· Της προφητείας Γεν.γ:15
· Της ανθρώπινης κυβέρνησης Γεν.θ:1-6
· Των γλωσσών Γεν.ια:6-9
Το 'Αγιο Πνεύμα δεν προσπαθεί να μας αποδείξει την ύπαρξη του Θεού, ο Θεός αποκαλύπτεται δια των ποιημάτων Του (Ψαλμ.ιθ:1 ρμε:10). Μόνο ο άπιστος και ο άθεος ζητούν λογικές αποδείξεις για την ύπαρξη Εκείνου που με το λόγο του στόματός Του κάλεσε τους κόσμους στην ύπαρξη και αποκαλύφθηκε ο Ίδιος σαν ο μόνος σοφός Θεός, ο Παντοδύναμος, ο αιώνιος Θεός. Στα κεφάλαια λη & μα του βιβλίου του Ιώβ, ο Ίδιος ο Κύριος υπενθυμίζει τη δημιουργία σαν αναμφισβήτητη απόδειξη της παντοδυναμίας Του.
Κάτι άλλο άξιο προσοχής είναι ότι μας αναφέρει μονάχα για την αρχή των πραγμάτων. Δεν υπάρχει εδώ κανένα τέλος. Επάνω στις αλήθειες αυτού του βιβλίου -ότι ο Θεός δημιούργησε τα πάντα - οικοδομείται όλη η μελλοντική αποκάλυψη του Θεού. Αν δεχτούμε ότι ο Θεός δεν «εποίησε», καταστρέφονται τα πάντα μέσα στο λόγο του Θεού. Είναι ο συνδετικός κρίκος που συνδέει το Θεό με όλους εμάς. Γι' αυτό ο Σατανάς εκδηλώνει μια χαρακτηριστική εχθρότητα για το βιβλίο της Γένεσης και χτύπησε εκεί πάνω με τη θεωρία του Δαρβίνου.
Συγγραφέας του βιβλίου είναι ο Μωυσής σύμφωνα με την μακροχρόνια Εβραϊκή αλλά και χριστιανική πεποίθηση. Οι Εβραίοι όταν αναφέρονται στο πρώτο μέρος της Π.Δ. το ονομάζουν «ο Νόμος» που περιλαμβάνει τη Γένεση, Έξοδο, Λευιτικό, Αριθμούς και Δευτερονόμιο. Τα Βιβλία του Νόμου αναφέρονται και σαν «τα Βιβλία του Μωυσή» και αργότερα ονομάστηκαν «Πεντάτευχος» από την ελληνική λέξη, επειδή είναι πέντε. Ο ίδιος ο Ιησούς αναφέρθηκε σ' αυτά τα γραπτά του Μωυσή στο Λουκ.κδ:44 και Ιωάν.ε:46.
Τα γεγονότα του βιβλίου κλείνουν 300 χρόνια πριν να γεννηθεί ο Μωυσής ο οποίος είχε απ' ευθείας αποκάλυψη απ' το Θεό. Αμώς γ:7 Εξ.ιζ:14 κδ:4,7 λδ:27 Δευτ.λα:9 ς:9 κδ:1,3 Ι.Ναυή α:7-8 η:31 Α' Βασ.β:3 Εσδρ.ς:18 Νεεμ.ιγ:1 Ιωάν.ε:46-47 ζ:19 Πράξ.γ:22 Λουκ.κδ:27
Το Βιβλίο της Γένεσης πρέπει να γράφτηκε το δεύτερο μισό του 15ου αιώνα π.Χ.
Οι ανασκαφές στην Αίγυπτο και στην Παλαιστίνη φέρουν στο φως καινούριες αποδείξεις, ότι είχε ανακαλυφθεί η γραφή τις μέρες του Μωυσή και πως ό,τι γράφει η Πεντάτευχος έχει ιστορική βάση. Ο Μωυσής μορφώθηκε στο παλάτι του Φαραώ και «εδιδάχθη πάσαν την σοφίαν των Αιγυπτίων» (Πράξ.ζ:22), και σ' αυτή περιλαμβάνεται και η φιλολογική του κατάρτιση.
Μπορεί να είχε και γραμμένα στοιχεία πιθανώς από τον Αβραάμ, ή το Νώε ή τον Ενώχ. Πάντως η γραφή ήταν πολύ διαδεδομένη πολύ πριν των ημερών του Αβραάμ. Στην Ούρ, όπως και σε κάθε σπουδαία πόλη της Βαβυλώνας, υπήρχαν βιβλιοθήκες με εκατοντάδες βιβλία, λεξικά, γραμματικές, βοηθήματα, εγκυκλοπαίδειες, εργασίες πάνω στα μαθηματικά, στην αστρονομία στη γεωγραφία, στη θρησκεία και στην πολιτική. Πιθανώς ο Αβραάμ να παρέλαβε παραδώσεις από τον Σημ για την ιστορία της δημιουργίας, για την πτώση του ανθρώπου και για τον κατακλυσμό. (Ο Αβραάμ γεννήθηκε 2 χρόνια μετά το θάνατο του Νώε ο οποίος ζούσε τον καιρό του Ενώς ο οποίος ζούσε τον καιρό του Αδάμ!)
Στα μέσα προς τα τέλη του 18ου αιώνα - τότε που η θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου ήταν στην ακμή της - ορισμένοι άνθρωποι (Wellhausen,Graf,Driver) με διάφορα γραπτά τους αμφισβητούσαν το ότι η πεντάτευχος είχε γραφεί από το Μωυσή γιατί όπως έλεγαν δεν υπάρχει σύνδεση μεταξύ των βιβλίων που να δείχνει την προσωπικότητα του ίδιου συγγραφέα. Όλα αυτά βέβαια δεν έχουν καμία επιστημονική βάση αλλά είναι αποτέλεσμα του διεστραμμένου νου αυτών των «Φιλελευθέρων απίστων σχολιαστών»
Έλεγε λοιπόν η θεωρία τους αυτή ότι την Πεντάτευχο την έγραψαν διαδοχικά 4 συγγραφείς: 1) Ο JEHOVIST επειδή χρησιμοποιεί πολύ το όνομα Jehovah (Γιάχβε) έγραψε την Γένεση το 850 π.Χ. 2) Ο ELOHIMIST χρησιμοποιεί πολύ το Ελοχίμ κι έγραψε το 750 π.Χ. 3) Ο DEUTERONOMIST έγραψε το Δευτερονόμιο το 621 π.Χ. και 4) Ο PRIESTLY CODE (ιερατικός κώδικας) γράφτηκε μετά την αιχμαλωσία.
Εκτός απ' αυτά, αμφισβητούσαν τη Βαβυλώνα, το βιβλίο του Δανιήλ, την κιβωτό του Νώε. Όμως καθώς η αρχαιολογία αναπτυσσόταν, έφερνε στο φως ευρήματα που υποστήριζαν την αλήθεια της Βίβλου. Αυτοί όμως παρέμειναν τυφλωμένοι από το διάβολο γιατί ήταν γεμάτοι αμαρτία, απιστία και απροθυμία να γνωρίσουν την αλήθεια.
Δεν μπορούμε να φτιάχνουμε δικούς μας κανόνες και μ' αυτούς να κρίνουμε το Θεό. Ο Θεός όρισε το δρόμο και τον τρόπο δια του οποίου εμείς θα μπορέσουμε να Τον κατανοήσουμε. Αυτός ο δρόμος φρουρείται πολύ προσεκτικά από το υπερήφανο πνεύμα, έτσι ώστε ο υπερήφανος άνθρωπος να μην μπορεί να πλησιάσει και να γνωρίσει το Θεό αν πρώτα δεν ταπεινωθεί (Εκκλ.η:17 Ματθ.ια:25).
Το πρώτο εδάφιο του βιβλίου της Γένεσης αντικρούει τις κυριότερες ψευδοδιδασκαλίες που έχει αναπτύξει μέχρι σήμερα ο άνθρωπος:
1. Τον αθεϊσμό και τη θεωρία του συσχετισμού που λέει ότι όλα είναι σχετικά, και δεν υπάρχει τίποτα το απόλυτο. Δεν υπάρχει Θεός, αλλά απρόσωπα στοιχεία δούλεψαν για να υπάρξει αυτό που υπάρχει σήμερα.
2. Τον φαταλισμό που αναφέρεται στην τύχη. Ότι δηλαδή όλα έγιναν κατά τύχη μετά από μια έκρηξη στο διάστημα που δημιούργησε νεφελώματα, κι από αυτά έγινε το σύμπαν.
3. Τη θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου που στηρίζεται στην πιθανότητα και στο χρόνο. Ότι δηλαδή με το πέρασμα του χρόνου τα είδη εξελίσσονται, κι εμείς είμαστε το αποτέλεσμα μιας τέτοιας εξέλιξης.
4. Τη θεωρία του πανθεϊσμού, ότι δηλαδή ο Θεός είναι παντού μέσα στην ύλη όπως πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες. Έτσι μπήκε ο όρος «θεά φύση». Εννοούν ότι η θεία ενέργεια είναι μέσα στην ύλη, και η ύλη είναι αυτή που δημιουργεί και παίρνει αυτές τις μορφές που είναι γύρω μας. Εδώ όμως βλέπουμε ότι ο Θεός είναι πάνω από την κτίση Του και την κυβερνά.
5. Τη θεωρία του πολυθεϊσμού, ότι δηλαδή υπάρχουν πολλοί θεοί. Αυτό βασάνιζε και βασανίζει τον άνθρωπο εκατοντάδες χρόνια τώρα κι έτσι είναι στραμμένος σε πολλούς θεούς. Όμως η Βίβλος μας λέγει ότι εν αρχή εποίησεν «Ο» Θεός.
Η δημιουργία δεν ήταν σκληρή δουλειά για το Θεό (Ψαλμ.λγ:6). Είναι το θείο ρήμα της δημιουργίας που εξήλθε από το Θεό σαν δύναμη, σαν ενέργεια και έκανε ότι υπάρχει (Εβρ.ια:3).
ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ
Μια καθαρή νύχτα που δεν θα έχει υγρασία, μπορούμε με το γυμνό μάτι να δούμε μερικές χιλιάδες άστρα. Με τα πιο ισχυρά ραδιοτηλεσκόπια μπορούμε να δούμε δισεκατομμύρια άστρα. Οι αποστάσεις μεταξύ τους είναι τεράστιες και ξεφεύγουν από τη δυνατότητα του εγκεφάλου μας να εκτιμά διαστημικές αποστάσεις.
Σύμπαν: Ονομάζουμε το σύνολο των υλικών σωμάτων, όπου και αν βρίσκονται αυτά. Μπορούμε ακόμη να πούμε ότι είναι το συνολικό ποσό της υπάρχουσας ύλης και ενέργειας. Οι τελευταίες επιστημονικές έρευνες μιλάνε για το φαινόμενο της «διαστολής του σύμπαντος» (αβάς Lemaitre) κατά το οποίο το σύμπαν διαστέλλεται με ταχύτητα 500.000 μέτρα / δευτερόλεπτο.
Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει τέλος στο σύμπαν. Παρ' όλα αυτά δεν υπάρχει ζωή αλλού πουθενά παρά μόνο στη γη όπως έχει αποδειχθεί μέχρι εκεί που έχει φθάσει ο άνθρωπος.
Ο λόγος του Θεού μας λέει ότι μια μέρα ο Θεός όλα αυτά θα τα καταστρέψει εξ αιτίας της αμαρτίας του ανθρώπου. Όμως γι' αυτούς που έχουν δεχτεί τη χάρη Του και την αγάπη της αλήθειας, ο Θεός έχει ετοιμάσει μια νέα γη κι ένα νέο ουρανό όπου δικαιοσύνη κατοικεί, και που δεν είναι τίποτε άλλο από την παρουσία Του!
Απόσταση γης - ήλιου: Καθορίστηκε η θέση του ήλιου και της γης μέσα στο γαλαξία μας και βρέθηκε ότι απέχει από το κέντρο αυτού απόσταση ίση με 30.000 έτη φωτός. H απόσταση τώρα της γης από τον ήλιο είναι 149,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα.
· Αν ο ήλιος είναι μια κολοκύθα, η γη είναι ένα μπιζέλι που απέχει 66 μέτρα από την κολοκύθα. Κατ' αναλογία, ο Πλούτων που απέχει από τον ήλιο 5 δισεκατομμύρια 896 εκατομμύρια χιλιόμετρα είναι κι αυτός ένα μπιζέλι που απέχει 3.200 μέτρα.
Έτος φωτός: Είναι το διάστημα που διατρέχει το φως σ' ένα έτος αν κινείται συνέχεια με τη γνωστή ταχύτητά του 300.000 χλμ/sec. Το έτος φωτός είναι ίσο με 9,5 τρισεκατομμύρια χλμ.
Γαλαξίες: Είναι τα τεράστια σε μέγεθος συγκροτήματα από αστέρες και διάχυτη ύλη, από τα οποία αποτελείται κυρίως το σύμπαν.
· Εκτός από τους γαλαξίες βρίσκεται διασκορπισμένη και αραιότατη ύλη, που αποτελείται από αέρια και σκόνη και που συχνά είναι πιο αραιή από το τεχνητό κενό. Η ύλη αυτή μπορεί να θεωρηθεί ότι γεμίζει, γενικά, το χώρο του σύμπαντος και ονομάζεται μεσογαλαξιακή ύλη.
· Με τα τηλεσκόπια δεν μπορούμε να εισδύσουμε στο χώρο του σύμπαντος πέρα από ένα ορισμένο βάθος, κι έτσι δεν είναι δυνατόν να μετρήσουμε με ακρίβεια όλους τους γαλαξίες που υπάρχουν σ' αυτό.
· Το πλήθος των αστέρων κάθε γαλαξία υπολογίζεται σε δεκάδες ή και εκατοντάδες δισεκατομμύρια.
· Συνήθως το μήκος του μεγάλου άξονα κάθε γαλαξία είναι από 20 έως 60 χιλιάδες έτη φωτός ενώ του μικρού άξονα περιορίζεται στο 1/10 του μεγέθους του μεγάλου άξονα.
· Οι γαλαξίες σύμφωνα με τον Hubble ταξινομούνται σε ελλειπτικούς (17%) σε σπειροειδείς (80%) και σε ανώμαλους (3%)
· Οι μέχρι σήμερα έρευνες δείχνουν ότι ο γαλαξίας μας είναι ένα πελώριο συγκρότημα από αστέρες, νεφελώματα και μεσοαστρική ύλη, και είναι σπειροειδής γαλαξίας.
· Υπολογίζεται ότι η διάμετρος του γαλαξία είναι 100.000 έτη φωτός ενώ το πάχος του είναι μόνο 10.000 έτη φωτός.
- Αμερικανοί αστρονόμοι κατάφεραν, για πρώτη φορά στην ιστορία της αστρονομίας, να δουν και να μελετήσουν έναν μακρινό διαστημικό σώμα με διάμετρο περίπου 300 χλμ., το οποίο βρίσκεται πέρα και από τον πιο απομακρυσμένο πλανήτη Ποσειδώνα. Ο βράχος κινείται σε τροχιά στη λεγόμενη «Ζώνη Αντικειμένων Κούιπερ» (KBO), μια ομάδα ουράνιων σωμάτων διαφόρων μεγεθών, που περιφέρονται γύρω από τον ήλιο και θεωρούνται απομεινάρια του σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος.
Ο συγκεκριμένος βράχος, με τον κωδικό KBO 55636, βρίσκεται σε απόσταση περίπου 6 δισ. χλμ. από τη Γη και οι αστρονόμοι ανακάλυψαν ότι η επιφάνειά του καλύπτεται από ένα μυστηριώδες λευκό χρώμα, που θα μπορούσε να είναι πάγος. Μετά από πέντε χρόνια συνδυασμένων προσπαθειών από ένα δίκτυο 21 επίγειων τηλεσκοπίων, κατέστη εφικτό για πρώτη φορά να τραβήξουν φωτογραφίες από ένα αντικείμενο της αινιγματικής Ζώνης Κούιπερ, που εκτείνεται σε απόσταση 4,95 - 8,25 δισ. χλμ. από τον ήλιο, δηλαδή αγγίζει τις εσχατιές, το απώτατο σύνορο του ηλιακού μας συστήματος.
Το τεχνικό κατόρθωμα πραγματοποιήθηκε από τον καθηγητή πλανητικής αστρονομίας Τζέημς Έλιοτ και τους συνεργάτες στο πανεπιστήμιο ΜΙΤ και παρουσιάστηκε στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και το BBC. Ο εντοπισμός του σώματος κατέστη δυνατός, όταν η τροχιά του το έφερε ανάμεσα στη Γη και σε ένα άλλο φωτεινό άστρο"
Μάζα της γης: 5,5 Χ 1021 (5,5 Χ εξάκις εκατομ.) τόνους.
Μάζα του ήλιου: Είναι 330.000 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα της γης δηλαδή 1,815 Χ 1027 τόνους (1,8 περίπου Χ 8κις ετατομ. τόνους)
Διάμετρος της γης: 12.750 χιλιόμετρα.
Διάμετρος του ήλιου: 109 φορές μεγαλύτερη της γης (1389750 χλμ) και ο όγκος του ήλιου είναι 1.300.000 φορές μεγαλύτερος της γης.
· Η γη μας είναι τόσο μικρή που αν συγκρίνουμε την ακτίνα της με την ακτίνα του γαλαξία, θα δούμε ότι είναι ασήμαντη, γιατί ο λόγος των μεγεθών τους είναι πραγματικά κλάσμα αμελητέο.
· Η ακτίνα της γης είναι 6.378 χιλιόμετρα και η ακτίνα του σύμπαντος είναι 10 δισεκατομμύρια έτη φωτός που σημαίνει ότι ο λόγος τους τείνει συνέχεια στο μηδέν!
· Οι αστέρες διαφέρουν πολύ μεταξύ τους στις διαστάσεις. Έτσι ο ερυθρός αστέρας Αντάρτης του Σκορπιού με θερμοκρασία 3.000 βαθμούς Κελσίου έχει ακτίνα 160 φορές περίπου μεγαλύτερη από την ακτίνα του ήλιου. Ένα άλλο άστρο ο Μπετελγκές του Ωρίωνα έχει διάμετρο περίπου 4 φορές όσο είναι η απόσταση γη-ήλιος δηλαδή 640 εκατομμύρια χιλιόμετρα και θεωρείται το μεγαλύτερο σε διάμετρο μέχρι σήμερα γνωστό αστέρι. Είναι 300 έτη φωτός μακριά.
· Ονομάζονται γίγαντες οι αστέρες που έχουν διάμετρο 10-100 φορές μεγαλύτερη από τη διάμετρο του ήλιου, και υπεργίγαντες αυτοί που έχουν πολύ πιο μεγάλη διάμετρο. Αντίθετα νάνοι ονομάζονται οι αστέρες που έχουν διάμετρο από το δεκαπλάσιο μέχρι το δέκατο της ηλιακής. Επομένως ο ήλιος μας ανήκει στους νάνους αστέρες.
· Αν το πάχος μιας σελίδας είναι η απόσταση από τη γη μέχρι τον ήλιο, η απόσταση του ήλιου από το πιο κοντινό αστέρι είναι μια στοίβα σελίδες ύψους 21 μέτρων. Η διάμετρος του γαλαξία μας είναι μια στοίβα 496 χιλιομέτρων ύψος.
· Μέχρι εκεί που μπορεί να φθάσει το ραδιοσκόπιο, στο χείλος δηλαδή του γνωστού σύμπαντος για μας, αν θέλουμε πάλι να υπολογίσουμε αυτή την απόσταση με σελίδες είναι 49 εκατομ. χιλιόμετρα ύψος.
· Υπάρχουν γαλαξίες που βρίσκονται «σε κατάσταση εκρήξεως» και που οι πιο εντυπωσιακές περιπτώσεις τέτοιων εκρήξεων αποτελούν τους ημιαστέρες ή Quasars (κβάζαρς) που είναι τρομερές πηγές ραδίου και ορισμένα από αυτά βρίσκονται 10 δισ. έτη φωτός μακριά.
Τελευταία ανακαλύφτηκαν στο διάστημα ραδιοπηγές που εκπέμπουν πολύ ρυθμική ραδιοακτινοβολία και γι' αυτό ονομάστηκαν Pulsars (πάλσαρς) δηλ. παλλόμενοι. Αυτά τα άστρα αναβοσβήνουν περίπου 30 φορές το δευτερόλεπτο κι έτσι μοιάζουν με περιστρεφόμενους φάρους.
· 'Αλλα είναι τα νετρονικά άστρα που έχουν τέτοια πυκνότητα, που μια κουταλιά τσαγιού ζυγίζει 1 δισ. τόνους ή 200 εκατ. ελέφαντες. Αν μπορούσαμε να συμπυκνώσουμε τη γη στην ίδια πυκνότητα, τότε θα είχε διάμετρο μόνο 100 μέτρα. 'Αλλα αστέρια τα λένε μαύρες τρύπες που εξ αιτίας της μεγάλης πυκνότητας που έχουν δεν αφήνουν να διαφύγει το φως απορροφώντας όλες τις ακτίνες του.
· Αυτοί που δεν δέχονται ότι ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν, ρωτάνε: Αν ένα άστρο απέχει από τη γη 10 εκατομμύρια έτη φωτός, σημαίνει ότι για να φθάσει το φως αυτού του άστρου στη γη χρειάστηκε πολύ περισσότερος χρόνος (περίπου 100.000 χρόνια) απ' αυτόν που λέτε ότι είναι η ηλικία της γης (6.000 χρόνια).
Η απάντηση είναι πάρα πολύ απλή: Ο Θεός που δημιούργησε τα άστρα δημιούργησε και την ακτινοβολία. Ο Θεός ότι έφτιαξε, το έφτιαξε για τον άνθρωπο. Συνεπώς δεν θα περίμενε όλο αυτό το διάστημα για να μπορέσει ο άνθρωπος να δει και να θαυμάσει για τη δημιουργία. Από τη στιγμή που υπήρξαν οι διάφοροι αστέρες, υπήρξε και η ακτινοβολία που τους ένωνε με τη γη (Γεν.α:15).
· Η γη μας είναι μοναδική σαν πλανήτης μέσα στο σύμπαν. Ο δορυφόρος της η σελήνη π.χ. δεν έχει ατμόσφαιρα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος αλλά και είναι συνεχώς εκτεθειμένη στους μετεωρίτες που πέφτουν πάνω της.
· Σ' άλλους πλανήτες δημιουργούνται φοβερές δύνες αέρος που παρασύρουν τα πάντα στο διάστημα, άλλοι είναι άνυδροι, έρημοι όπως η Σαχάρα, άλλοι είναι περικυκλωμένοι από δηλητηριώδη αέρια που κάνουν αδύνατη την ύπαρξη ζωής, άλλοι έχουν τρομερές θερμοκρασίες κι άλλοι είναι παγωμένοι.
· Η Γη είναι ο μόνος πλανήτης στο σύμπαν που μπορεί να διατηρήσει ζωή πάνω του.
Ένας πλανήτης για να μπορεί να διατηρήσει ζωή πάνω του πρέπει:
1. Να έχει σχετικά σταθερή θερμοκρασία. Η Γη είναι στη σωστή απόσταση από τον ήλιο και περίπου σε κυκλική τροχιά. Έχει τεράστιους όγκους από νερά πάνω της κάτι που συντελεί στη διατήρηση σταθερής θερμοκρασίας.
2. Πρέπει να έχει το σωστό μέγεθος για να κρατά την ατμόσφαιρα που προστατεύει τη ζωή. Αν είναι πολύ μικρό δεν μπορεί να κρατά το νερό όπως ο Ερμής & η Σελήνη. Αν είναι πολύ μεγάλο κατακρατεί δηλητηριώδη αέρια πάνω της.
3. Πρέπει να έχει βαρέα στοιχεία όπως σίδηρο, μαγνήσιο, αλουμίνιο, σιλικόνη εν αφθονία τα οποία είναι αναγκαία για τη ζωή. Τέτοια στοιχεία είναι σπάνια σ' όλο το σύμπαν.
