Π Ρ Ο Λ Ο Γ Ο Σ
Ο σκοπός αυτής της μελέτης είναι η προσεκτική παρουσίαση της διδασκαλίας και της πρακτικής ζωής του Βιβλικού αγιασμού. Πολλοί εργάτες του Θεού έχουν εκφράσει κατά καιρούς ενδιαφέρον για κάποια μελέτη σχετικά με το θέμα αυτό για να το δώσουν στα μέλη της εκκλησίας τους και στους καινούριους πιστούς. Η μελέτη αυτή προσφέρεται για να πληρώσει αυτή ακριβώς την ανάγκη.
Γράφτηκε σαν:
- E γ χ ε ι ρ ί δ ι ο και βοήθημα μελέτης για τους εργάτες.
- Σ υ ν ο π τ ι κ ή αναφορά για τόνωση των πιστών.
- Ε ι σ α γ ω γ ι κ ή μελέτη για καινούριους πιστούς και όσους ενδιαφέρονται να μάθουν.
Η μελέτη αυτή δεν δίνεται σαν θρησκευτικό δόγμα, σαν βιβλίο νόμων και κανόνων, ή με καταδικαστικό πνεύμα. Απλά είναι μία προσπάθεια να εξερευνήσουμε και να εκφράσουμε βασικές Βιβλικές αρχές και να τις εφαρμόσουμε με συνέπεια. Μπορεί να υπάρχουν διάφορες γνώμες σε ορισμένα σημεία, πλην όμως δεν είναι δυνατόν να συζητήσουμε κάθε άποψη διεξοδικά. Παρόλα αυτά ελπίζουμε ότι ο αναγνώστης θα προσεγγίσει το θέμα με ανοικτό πνεύμα και καρδιά, θα το μελετήσει με προσευχή, και παράλληλα θα μελετήσει τα σχετικά βιβλικά κείμενα. Τα συμπεράσματα που βγάζουμε ισχύουν μόνον εφ' όσον στηρίζονται στις Γραφές.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ
Ε Ι Σ Α Γ Ω Γ Η
Αγιασμός, για τους πιο πολλούς ανθρώπους σήμερα, είναι μία ξεπερασμένη ιδέα παλαιών αρχών, ακόμη και για κάποιους «Χριστιανούς». Όμως ο Θεός πάντα έδινε εντολές στο λαό Του, να είναι άγιος. Ο αγιασμός είναι βασική αρχή του Βιβλικού Χριστιανισμού.
Οι ειλικρινείς Χριστιανοί δίνουν έμφαση στον πατροπαράδοτο αγιασμό και απορρίπτουν σαν μη άγιες διάφορες πτυχές της κοσμικής ζωής. Τα τελευταία χρόνια όμως, πολλές Χριστιανικές ομάδες έχουν απορρίψει αρκετά από τη διδασκαλία αυτή.
Μελετώντας και αναπτύσσοντας τη διδασκαλία του Βιβλικού αγιασμού, είναι σημαντικό να κάνουμε αρκετές ερωτήσεις - κλειδιά, όπως: Τι είναι αγιασμός; Ποιες είναι οι σημαντικές αρχές του αγιασμού και πως πρέπει να εφαρμοστούν πρακτικά στη ζωή μας; Πώς μπορούμε να είμαστε άγιοι και γιατί πρέπει σήμερα να είμαστε άγιοι; Από που προέρχονται τα κριτήρια του αγιασμού; Είναι Βιβλικά ή ανθρώπινα; Είναι παγκόσμια και διαχρονικά, ή προσωρινά και για μια ορισμένη κοινωνία; Πως μπορούμε να τηρήσουμε το Βιβλικό αγιασμό όταν αποφεύγουμε να υπακούσουμε στο νόμο του Θεού και υποστηρίζουμε τη Χριστιανική ελευθερία;
1. Η Κλήση για Αγιασμό
Η Βίβλος καλεί τους πιστούς του Ιησού Χριστού σε μία ζωή αγιασμού δίνοντας μεγάλη έμφαση στη σπουδαιότητά του. «Ζητείτε ειρήνην μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον» Εβραίους ιβ:14.
Η αναγέννηση είναι η αρχική εμπειρία της σωτηρίας, αλλά το έργο της σωτηρίας δεν τελειώνει εκεί. Υπάρχει ένα συνεχές έργο αγιασμού, και μία εξελικτική πορεία για να μοιάσουμε προοδευτικά περισσότερο με το Χριστό, πράγμα το οποίο αρχίζει με την αναγέννηση και συνεχίζεται σ' ολόκληρη τη χριστιανική ζωή.
Αυτό συμβαίνει, καθώς υποτασσόμαστε καθημερινά στην οδηγία και τον έλεγχο του Αγίου Πνεύματος (Β' Θεσαλ.β:13). Ακριβώς όπως πρέπει ν' αναγεννηθούμε για να δούμε τη βασιλεία του Θεού (Ιωάν.γ:3-5), έτσι πρέπει να επιδιώκουμε τον αγιασμό και την αφιέρωση, για να μπορέσουμε να δούμε τον Κύριο. «Ζητείτε την ειρήνην μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον» (Εβρ.ιβ:14).
Η αναγέννηση δεν θα έχει καμία αξία στην αιωνιότητα, εκτός εάν ο αναγεννημένος συνεχίσει να βαδίζει δια πίστεως και να ζει σύμφωνα με την οδηγία του Πνεύματος, επιτρέποντας στο Θεό να ολοκληρώσει το έργο που άρχισε να γίνεται μέσα του με την αναγέννηση.
Ο αγιασμός δεν είναι προαιρετικός. Είναι εντολή που πρέπει να εφαρμόζουμε σε κάθε στιγμή της ζωής μας. «... αλλά καθώς είναι άγιος, εκείνος όστις σας εκάλεσεν, ούτω κι εσείς γίνεσθε άγιοι εν πάση διαγωγή. Διότι είναι γεγραμμένον, 'Αγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος» (Α' Πέτρ.α:15-16).
2. Ορισμός του Αγιασμού
Ο Θεός είναι άγιος. Η Αγιότητα είναι θεμελιώδης ιδιότητα της φύσης Του και σημαίνει απόλυτη αγνότητα και ηθική τελειότητα. Για τον άνθρωπο, αγιασμός σημαίνει συμμόρφωση με το χαρακτήρα και το θέλημα του Θεού. Σημαίνει να σκεπτόμαστε όπως ο Θεός σκέπτεται, να αγαπάμε όπως ο Θεός αγαπά, να μισούμε ότι Αυτός μισεί, να ενεργούμε όπως ο Χριστός θα ενεργούσε. Σημαίνει να έχουμε το νου του Χριστού και το ίδιο φρόνημα μ' Αυτόν (Α' Κορ.β:16 Φιλιπ.β:5).
Η αντίληψη περί αγιασμού στην Παλαιά Διαθήκη ήταν «αποχωρισμός και αφιέρωση». Για παράδειγμα, το Σάββατο ήταν άγια μέρα, γιατί δεν γινόταν καμία εργασία, ταξίδι ή άλλες κοσμικές δραστηριότητες. Ήταν αφιερωμένο σε ανάπαυση. Τα αγγεία του ναού ήταν άγια γιατί ήταν ξεχωρισμένα από κάθε καθημερινή και συνηθισμένη χρήση και ήταν αφιερωμένα μόνο σε άγια χρήση.
Ο Θεός έδωσε εντολή στο λαό Του, να είναι άγιος (Λευιτ.ια:44, ιθ:2, κ:7), αποχωρισμένος από όλους τους άλλους λαούς και αφιερωμένος στη λατρεία του ενός αληθινού Θεού. Ο Λευιτικός νόμος έκανε τους Ισραηλίτες να ξεχωρίζουν από όλα τα άλλα έθνη ως προς τη διατροφή τους, την ενδυμασία, την καλλιέργεια των αγρών, την τήρηση του Σαββάτου, την υγιεινή και τους κανόνες ηθικής. Οι νόμοι και οι διατάξεις αυτές δίδασκαν σαφή διαχωρισμό μεταξύ καθαρού, άγιου και βέβηλου (Λευιτ.ια:47, Iεζεκ.κβ:26).
Ο τελετουργικός νόμος προσκιαγραφούσε μεγαλύτερες πνευματικές αλήθειες, διδάσκοντας πνευματικές αρχές με φυσικούς τύπους (Γαλάτ.γ:24,25, Eβρ.ι:1). Η Καινή Διαθήκη κατάργησε τους τελετουργικούς τύπους, ενώ διατήρησε τον ηθικό νόμο και τον πνευματικό αγιασμό (Κολοσ.β:16-17).
Οικοδομημένη πάνω στην αντίληψη περί αγιασμού της Παλαιάς Διαθήκης, η Καινή Διαθήκη διδάσκει έναν αντίστοιχο δίπτυχο ορισμό ηθικής αγιότητας για το λαό του Θεού:
- Αποχωρισμός από την αμαρτία και το σύστημα του κόσμου
- Αφιέρωση στο Θεό μας και στο θέλημά Του.
Ακριβώς όπως ένα άτομο απαρνείται κάθε άλλη ρομαντική σχέση, σχέση πραγματική ή πιθανή, για να απολαύσει την ολοκληρωτική αφοσίωση μιας έγγαμης σχέσης, έτσι και εμείς πρέπει να αρνηθούμε την κοσμική ζωή και να απολαύσουμε ότι είναι μέρος της νέας μας ζωής εν Χριστώ.
Ρωμ.12:1-2: «Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, διά των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσετε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία, και μην συμμορφώνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφώνεσθε διά της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον»
Β'Κορ.7:1 «Έχοντες λοιπόν, αγαπητοί, ταύτας τας επαγγελίας, ας καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, εκπληρούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού».
Εφεσ.4:22-24: «Να απεκδυθήτε τον παλαιόν άνθρωπον, τον κατά την προτέραν διαγωγή, τον φθειρόμενον κατά τας απατηλάς επιθυμίας, και ανανεόνεσθε εις το πνεύμα του νοός και ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας».
Περιληπτικά, αγιασμός σημαίνει να μιμηθούμε το Χριστό, να γίνουμε όμοιοι μ' Αυτόν. Ο άγιος άνθρωπος δεν θα ικανοποιήσει τις επιθυμίες της αμαρτωλής φύσης, αλλά θα ενδυθεί την προσωπικότητα και το φρόνημα του Χριστού, και θα αφήσει να μορφωθεί ο Χριστός μέσα του (Ρωμ.13:14, Γαλάτ.4:19). Θα κρίνει κάθε απόφασή του και κάθε πράξη του με την ερώτηση, «Τι θα έκανε ο Ιησούς;». Όλα τα λόγια του και οι πράξεις του θα πράττονται εν τω ονόματι του Ιησού Χριστού (Κολ.3:17). Σε κάθε τι που λέγει και κάνει θα μπορεί να ζητά τη βοήθεια του Χριστού και την παρουσία Του.
3. Βασικές αρχές του Αγιασμού
Αγιασμός σημαίνει ότι δεν αγαπούμε πλέον το σύστημα του κόσμου που είναι ασεβές, δεν ταυτιζόμαστε με αυτό, δεν γινόμαστε ένα με τα πράγματα του κόσμου, ούτε συμμετέχουμε σε αμαρτωλές διασκεδάσεις και δραστηριότητες. (Ιάκ.4:4) «Μοιχοί και μοιχαλίδες, δεν εξεύρετε ότι η φιλία του κόσμου είναι έχθρα του Θεού; όστις λοιπόν θελήσει να είναι φίλος του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται».
Μία σημαντική όψη της «καθαρής και αμίαντης θρησκείας είναι να φυλάττουμε τους εαυτούς μας αμόλυντους από τον κόσμο» (Ιακ.1:27). Ειδικότερα χρειάζεται να αποφύγουμε τρεις σπουδαίες περιοχές πειρασμού και αμαρτίας:
1. Eπιθυμία της σαρκός,
2. Επιθυμία των οφθαλμών, και
3. Αλαζονεία του βίου, δηλαδή υπερηφάνεια.
Α'Ιωάν.2:15-16: «Μη αγαπάτε τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω. Εάν τις αγαπά τον κόσμον, η αγάπη του Πατρός δεν είναι εν αυτώ. Διότι παν το εν τω κόσμω, η επιθυμία της σαρκός, και η επιθυμία των οφθαλμών, και η αλαζονεία του βίου, δεν είναι εκ του Πατρός, αλλά είναι εκ του κόσμου».
Ο σκοπός του αγιασμού είναι να μας προστατεύσει στις περιοχές αυτές. Η εγκράτεια είναι μία σημαντική αρχή, που πρέπει να εφαρμοστεί σε κάθε τομέα της καθημερινής μας ζωής (Α' Κορ.9:24-27). Σημαίνει αυτοπειθαρχία, αυτοέλεγχο, αυτοσυγκράτηση και μετριοφροσύνη σε όλα τα πράγματα. Πρέπει να απαρνηθούμε το δικό μας θέλημα και να παραδοθούμε στο θέλημα του Θεού.
Σαν Χριστιανοί πρέπει ν' απέχουμε «από παντός είδους κακού» (Α' Θεσσαλ.5:22). Πρέπει να φεύγουμε μακριά από κάθε τι κακό με οποιαδήποτε μορφή και αν εμφανίζεται και να απαρνιόμαστε να συμμετάσχουμε σε οτιδήποτε, το οποίο θα μας συνέδεε με το κακό στα μάτια των άλλων. Όταν αμφιβάλλουμε για κάτι, πρέπει να αποφεύγουμε να το κάνουμε (Ρωμ.14:23).
Ο αγιασμός περιλαμβάνει και τον εσωτερικό και τον εξωτερικό άνθρωπο (Α' Κορ.6:19,20 , Α' Θεσσ.5:23). Πρέπει να επιζητούμε τον τέλειο αγιασμό στη ζωή μας, καθαρίζοντας τους εαυτούς μας «από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος» (Β' Κορ.7:1). Για παράδειγμα, σκέψεις αμαρτωλών επιθυμιών καθώς και οι πράξεις μοιχείας είναι αμαρτία (Ματθ.5:27,28), και τόσο το μίσος όσο και ο φόνος είναι αμαρτία ενώπιον του Θεού (Α' Ιωάννου 3:15).
Συνεπώς ο αγιασμός περιλαμβάνει τη στάση και συμπεριφορά μας, τις σκέψεις μας και την πνευματική μας τροφή από τη μία μεριά, και τις πράξεις μας, εμφάνιση και τη φυσική μας τροφή από την άλλη. Και τα δύο είναι αναγκαία. Με τον καιρό και τη σωστή διδασκαλία, ένα άτομο που έχει αληθινό πνεύμα αγιασμού, θα εκδηλώσει τον αγιασμό εξωτερικά, αλλά η εξωτερική εμφάνιση αγιασμού έχει μικρή αξία χωρίς τον εσωτερικό αγιασμό. Για παράδειγμα, ένα ταπεινό πνεύμα θα φορέσει σεμνό ένδυμα, αλλά το σεμνό ένδυμα έχει μικρή αξία, εάν υποκρύπτει μία αμαρτωλή καρδιά.
Η ζωή του αγιασμού είναι ένας συνεχής αγώνας για την τελειοποίηση (Ματθ.5:48, Β' Κορ.7:1, Φιλιπ.3:12-16). Κανείς δεν είναι απολύτως τέλειος, αλλά ο καθένας μας μπορεί να είναι σχετικά τέλειος, ή ώριμος. Είμαστε άγιοι εάν έχουμε θέσει την πίστη μας εν Χριστώ, ζούμε μία ζωή με καρπούς άξιους της μετάνοιάς μας, σύμφωνα με το Λόγο του Θεού και ζητούμε να αυξάνουμε προοδευτικά σε αγιασμό, ώστε να μοιάσουμε πιο πολύ του Ιησού Χριστού με τη δύναμη του Πνεύματος που κατοικεί μέσα μας (Εφεσ.4:13). O Θεός περιμένει από μας συνεχή αύξηση σε χάρη και σε γνώση, καθώς και να φέρουμε καρπό πολύ (Ιωάννης 15:1-8 , Β' Πέτρου 3:18).
Ο αγιασμός είναι ένα καθημερινό περπάτημα με στόχο κάθε μέρα να υπερνικούμε την αμαρτία (Ιωάν.5:14, 8:11). Σαν χριστιανοί δεν πρέπει να αμαρτάνουμε. Αλλά εάν τυχόν αμαρτήσουμε, μπορούμε να λάβουμε συγχώρηση με ειλικρινή μετάνοια και εξομολόγηση της αμαρτίας μας (Α' Ιωάν.1:9, 2:1).
Ο Θεός αξιολογεί κάθε άτομο με βάση την πνευματικότητά του, τι ο Θεός του έχει δώσει, και ποιες είναι οι δυνατότητες του (Ματθ.13:23, 25:14-30). Δύο Χριστιανοί μπορούν και οι δύο να είναι τέλειοι στα μάτια του Θεού, ακόμη κι αν έχουν φθάσει σε διαφορετικά επίπεδα τελειοποίησης κατά απόλυτη έννοια, ακριβώς όπως δύο παιδιά σε δύο διαφορετικά στάδια ανάπτυξης, μπορούν και τα δύο να είναι κανονικά και υγιή.
Δεν πρέπει να κρίνουμε ο ένας τα κίνητρα του άλλου ή πώς στέκεται ενώπιον του Θεού, ούτε πρέπει να συγκρίνουμε ένα άτομο με κάποιο άλλο (Ματθ.7:1-5, Β' Κορ.10:12). Αντίθετα πρέπει να είμαστε υπομονετικοί και ανεκτικοί για τα διαφορετικά επίπεδα τελειοποίησης, «σπουδάζοντες να διατηρούμε την ενότητα του Πνεύματος διά του συνδέσμου της ειρήνης» (Εφεσίους 4:1-3).
Ιδιαίτερα, πρέπει να φροντίζουμε να μην καταδικάζουμε, εκφοβίζουμε, ή προσβάλλουμε κανένα, ιδιαίτερα τους επισκέπτες και τους καινούριους στην πίστη. Ταυτόχρονα, πρέπει να είμαστε πιστοί στη βιβλική διδασκαλία και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις μας, χωρίς να συμβιβαζόμαστε ή να εγκαταλείπουμε τη θέση που έχουμε φθάσει (Φιλιπ.3:15-16).
4. Ο Σκοπός του Αγιασμού
Ο πρώτος λόγος για τον αγιασμό είναι να ευαρεστήσουμε το Θεό. Ανήκουμε στο Θεό με διπλή έννοια:
- ΠΡΩΤΟΝ : γιατί μας δημιούργησε και
- ΔΕΥΤΕΡΟΝ: γιατί μας λύτρωσε.
Συνεπώς δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να ζούμε αντίθετα με το θέλημα του Θεού.
Α'Κορ.6:19-20 «Η δεν εξεύρετε ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος του εν υμίν, το οποίον έχετε από Θεού, και δεν είσθε κύριοι εαυτών; Διότι ηγοράσθητε διά τιμής. Δοξάσατε λοιπόν τον Θεόν διά του σώματός σας, και διά του πνεύματός σας, τα οποία είναι του Θεού».
B' Kορ.5:15 «Και απέθανεν υπέρ πάντων, διά να μη ζώσι πλέον δι' εαυτούς οι ζώντες, αλλά διά τον αποθανόντα και αναστάντα υπέρ αυτών». (Επίσης διάβασε Α' Πέτρου 1:18-19).
Ο Θεός μας δημιούργησε για τη δόξα Του (Ησαίας 43:7), και ο σκοπός Του ήταν να Τον αγαπούμε, να Τον λατρεύουμε και να συνομιλούμε μαζί Του. Η αμαρτία μας απομάκρυνε από τον 'Αγιο Θεό, όμως, μέσω του Σταυρού, ο Θεός μας προμήθευσε ένα μέσο λύτρωσης και συμφιλίωσης, ώστε να μπορούμε να αποκαταστήσουμε τη σχέση μας μαζί Του. Εάν όμως επιμένουμε να ζούμε μέσα στην αμαρτία, θα συνεχίσουμε να είμαστε αποχωρισμένοι από την παρουσία Του. Μόνο αν ζούμε «εν αγιασμώ και τιμή», εκπληρώνουμε το σκοπό Του για μας, όταν μας δημιούργησε και όταν μας λύτρωσε.
Α'Πέτρ.2:9 «Σεις όμως είσθε «γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον», λαός τον οποίον απέκτησεν ο Θεός, διά να εξαγγείλει τας αρετάς εκείνου, όστις σας εκάλεσεν εκ του σκότους εις το θαυμαστόν αυτού φώς».
Ο δεύτερος λόγος για τον αγιασμό είναι να μεταδώσουμε τον Χριστό στους άλλους. Οι άνθρωποι θα ελκυστούν στο Χριστό μόνο όταν δουν το Χριστό να ζει μέσα μας. Θα πιστέψουν τη διακήρυξη ότι ο Ιησούς σώζει από την αμαρτία, μόνο εάν μπορούν να δουν τη σώζουσα δύναμη του Ευαγγελίου στη ζωή μας. Οι άνθρωποι που δεν είναι ικανοποιημένοι με την κοσμική ζωή τους και ζητούν τη σωτηρία του Χριστού, θα ελκυστούν μόνο στην εκκλησία, η οποία διαφέρει ριζικά από τον κόσμο.
Μία άγια εκκλησία θα μπορέσει να οδηγήσει τους αμαρτωλούς στο να λατρεύουν το Θεό.
Ματθ.5:16 «Ούτως ας λάμψη το φως σας έμπροσθεν των ανθρώπων διά να ίδωσι τα καλά σας έργα, και δοξάσωσι τον Πατέρα σας τον εν τοις ουρανοίς».
Α'Πέτρ.2:11-12 «Αγαπητοί, σας παρακαλώ ως ξένους και παρεπίδημους, να απέχητε από των σαρκικών επιθυμιών, αίτινες στρατεύονται κατά της ψυχής. Να έχητε καλήν την διαγωγήν σας μεταξύ των εθνών, ίνα ενώ σας καταλαλούσιν ως κακοποιούς, εκ των καλών έργων, όταν ίδωσι αυτά, δοξάσωσι τον Θεόν εν τη ημέρα της επισκέψεως».
Β'Κορ.3:2-3 «Σεις είσθε η επιστολή ημών, εγγεγραμμένη εν ταις καρδίαις ημών, γινωσκομένη και αναγινωσκομένη υπό πάντων ανθρώπων. Και φανερόνεσθε ότι είσθε επιστολή Χριστού, γενομένη διά της διακονίας ημών, εγγεγραμένη ουχί με μελάνην, αλλά με το Πνεύμα του Θεού του ζώντος ουχί εις πλάκας λιθίνας, αλλ' εις πλάκας σαρκίνας της καρδιάς».
Ο τρίτος λόγος για τον αγιασμό είναι να κάνουμε καλό στον εαυτό μας, και τώρα, και για ολόκληρη την αιωνιότητα . Από πνευματική άποψη, η ζωή με το Θεό είναι το λογικό, δίκαιο και αναμενόμενο πράγμα που πρέπει να κάνουμε (Ρωμ.12:1). Η ζωή του αγιασμού έχει σαν αποτέλεσμα μεγάλα ευεργετήματα σ' αυτή τη ζωή (φυσικά, διανοητικά και πνευματικά) και οδηγεί στην αιώνια ζωή. Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο για να ζει σύμφωνα με τις αρχές του αγιασμού, και όταν αυτές οι αρχές του αγιασμού παραβιάζονται, αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μεγάλη φυσική και ηθική ζημία. Για παράδειγμα, η ηθική ακράτεια, η σεξουαλική ανηθικότητα, η οργή, η πικρία, μπορούν πραγματικά να προξενήσουν φυσικές ασθένειες.
Αυτοί που ζουν ευσεβώς απολαμβάνουν θεία αγάπη, ειρήνη, χαρά και ελπίδα. Έχουν πραγματικά μία άφθονη ζωή εν Χριστώ, τώρα και για όλη την αιωνιότητα.
(συνεχιζεται)
(συνεχιζεται)
