Α. Ο ΘΕΟΣ ΚΑΤΕΧΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Ο ορισμός των ιδιοτήτων περιλαμβάνει τα χαρακτηριστικά και την ποιότητα του Θεού. Όπως το νερό είναι υγρό και η φωτιά ζεστή, έτσι ο Θεός είναι αιώνιος, αμετάβλητος, άγιος κ.λ.π. Αυτές οι ιδιότητες χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: τις φυσικές και τις ηθικές ιδιότητες.
Στη σειρά αυτή των μαθημάτων δεν θα γίνει προσπάθεια διευρυμένης μελέτης για το θέμα των θείων ιδιοτήτων. Ο μαθητής θα πρέπει να είναι εξοικειωμένος με τις ιδιότητες που αναφέρονται πιο συχνά.
Θα πρέπει εδώ να γίνει ένας χωρισμός μεταξύ των ιδιοτήτων και αυτό που είναι ο Θεός σαν ουσία. Για να καταλάβουμε αυτή τη διαφορά, ας εξετάσουμε το νερό. Το νερό είναι Η2Ο, αλλά το νερό είναι υγρό. Η ιδιότητα του νερού είναι ότι είναι υγρό. Άρα λοιπόν, το Η2Ο δεν είναι ιδιότητα. Το υδρογόνο και το οξυγόνο είναι τα χημικά συστατικά που συνθέτουν το νερό. Το ίδιο λοιπόν είναι όταν πούμε ότι ο Θεός είναι αμετάβλητος, είναι μια ιδιότητα, αλλά το ότι ο Θεός είναι Πνεύμα δεν θα πρέπει να λογιστεί σαν ιδιότητα.
B. Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ
Ψαλμ.ρλθ:2 “Συ γνωρίζεις το κάθισμά μου και την έγερσίν μου νοείς του λογισμούς μου από μακρόθεν”.
Παρ.ιε:3 “Οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι εν παντί τόπω παρατηρούντες κακούς και αγαθούς “.
Πραξ.ιε:18 “Απ’ αιώνος είναι γνωστά εις τον Θεόν πάντα τα έργα αυτού “.
Περισσότερες παραπομπές: Ιώβ.ια:7-8, Ησ.μ:26-27, Ησ.μς:9-10, Ματθ.ι:29-30, Α’ Ιωάν.γ:20, Παρ.ε:21.
Η Παντογνωσία του Θεού σημαίνει ότι ο Θεός είναι τέλειος στη γνώση. Έχει την τέλεια γνώση για όλα που θα συμβούν στο ανθρώπινο γένος και τα έθνη.
Σ’ ένα από τα μαθήματα αργότερα θα ασχοληθούμε με την πρόγνωση του Θεού. Δεν θα πρέπει να συγχέουμε την πρόγνωση με τον προορισμό του Θεού.
Το γεγονός ότι ο Θεός γνωρίζει ένα πράγμα, κάνει το πράγμα αυτό βέβαιο αλλά όχι και αναγκαίο. Ο άνθρωπος δεν παύει να έχει ευθύνες για τις πράξεις του.
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μόνο ένα πράγμα είναι που δεν γνωρίζει ο Θεός: άλλο Θεό πλην του Εαυτού Του.
Γ. Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ
Γεν.ιη:14 “Είναι τι αδύνατον εις τον Κύριον;”
Ιώβ μβ:2 “Εξεύρω ότι δύνασαι τα πάντα.”
Η παντοδυναμία του Θεού σημαίνει ότι ο Θεός είναι τέλειος σε δύναμη. Η δύναμη του Θεού δεν έχει όρια ούτε και περιορίζεται. Ο Σατανάς έχει εξουσία σε κάθε παιδί του Θεού, μόνο όσο ο Θεός επιτρέπει. Ο Θεός έχει δώσει το μέτρο αυτό ενάντια στον Σατανά, όπως έχει περιορίσει τα κύματα της θάλασσας. (Ιώβ α:12, Ιώβ β:6, Λουκ.κβ:31-32).
Κι άλλες παραπομπές: Αποκ.ιθ:6 Ματθ.κη:18 Α’ Τιμ.ς:15 Α’ Χρον.κθ:11 Ησ.μγ:13 Ιώβ λζ:23
Δ. Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΩΝ.
Ψαλμ.ρλθ:7-8 “που να υπάγω από του πνεύματός σου; και από του προσώπου σου που να φύγω; Εάν αναβώ εις τον Ουρανόν είσαι εκεί εάν πλαγιάσω εις τον Αδην, ιδού σύ.”
Ιερεμ.κγ:24 “Δεν πληρώ εγώ τον Ουρανό και τη γή; λέγει ο Κύριος.”
Περισσότερες παραπομπές: Γεν.ις:13, Β’ Χρον.β:6, Ματθ.κη:20, Πράξ.ζ:48-49, Πράξ.ιζ:24-28.
Η πανταχού παρουσία του Θεού σημαίνει ότι ο Θεός είναι παντού, πάντοτε. Το κέντρο του βρίσκεται παντού και η περιφέρειά Του πουθενά. Ο Θεός ποτέ δεν είναι τόσο μακριά όσο και τόσο κοντά, είναι μέσα. Το πνεύμα μας είναι η αγαπημένη Του κατοικία. Μίλησέ Του λοιπόν, διότι Αυτός ακούει και Πνεύμα με Πνεύμα μπορεί να συναντηθεί. Είναι πιο κοντά από την αναπνοή και ακόμα κοντύτερα από τα χέρια και τα πόδια.
Η πανταχού παρουσία του Θεού δεν έχει μόνο ελεγκτικό χαρακτήρα είναι επίσης προστατευτική. Ελεγκτική για τον αμαρτωλό, αλλά προστατευτική για τον άγιο.
Ε. Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΟΣ
Α’ Πέτρ.α:15-16 “αλλά τον καλέσαντα υμάς άγιον και αυτοί άγιοι εν πάση αναστροφή γεννήθητε, διότι γέγραπται ότι άγιοι έσεσθε, ότι εγώ άγιος ειμί.”
Ησ.ς:3 “και έκραξεν το έν προς το άλλο, και έλεγεν, Άγιος, άγιος, άγιος ο Κύριος των δυνάμεων πάσα τη γή είναι πλήρης της δόξης αυτού.”
Ησ.μα:14 “εγώ θέλω σε βοηθεί, λέγει ο Κύριος και λυτρωτής σου είναι ο Άγιος του Ισραήλ.”
Η αγιότητα, είναι η ιδιότητα που ο Θεός θα ήθελε να θυμόμαστε πάντοτε περισσότερο από κάθε άλλη. Αυτό φαίνεται καθαρά και στα οράματα που είχαν ο Ιώβ, ο Μωυσής και ο Ησαίας. Περίπου τριάντα φορές αναφέρει ο προφήτης Ησαίας τον Θεό σαν τον “Άγιο”.
Εξ’ αιτίας αυτής της ιδιότητας, περισσότερο από τις άλλες, ο Θεός δεν μπορεί να έχει κοινωνία με τον αμαρτωλό άνθρωπο. Το γεγονός ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος και ο άνθρωπος αδύναμος δεν αποτελεί εμπόδιο για την κοινωνία μεταξύ τους, ούτε το ότι ο Θεός είναι τέλειος στη γνώση και άνθρωπος με περιορισμένη γνώση. Η αγιότητα του Θεού και η αμαρτωλότητα του ανθρώπου είναι αυτό που δημιουργεί πρόβλημα στις σχέσεις, και γι’ αυτό ο Θεός θέλει να θυμόμαστε αυτή την ιδιότητα.
Η αγιοσύνη του Θεού απαιτούσε το αίμα εκατομμυρίων προβάτων, κατσικιών, ταύρων, περιστεριών κ.λ.π., δια του οποίου ο άνθρωπος θα μπορούσε να πλησιάσει το Θεό. Στην Καινή Διαθήκη μπορούμε να πλησιάσουμε το Θεό μόνο μέσω του αίματος του ανθρώπου Ιησού Χριστού.
Η κατασκευή της σκηνής του μαρτυρίου με τα άγια και τα άγια των αγίων που μόνο με το αίμα της θυσίας μπορούσε ο αρχιερέας να μπει μία φορά το χρόνο, οι Δέκα εντολές μαζί με όλες τις ηθικές απαιτήσεις τους, οι νόμοι των καθαρών και ακάθαρτων ζώων - μιλούν για την αγιότητα του Θεού. Ο Θεός δεν έχει καμία σχέση με το κακό και δεν υπάρχει τίποτα που να μην είναι άγιο σ’ Αυτόν. “ότι ο Θεός φως έστιν και σκοτία εν αυτώ ουκ εστίν ουδεμία” (Α’Ιωάν.α:5). Ο Θεός μισεί την αμαρτία, είναι ευτελής και σιχαμερή. Η άπειρη απόσταση μεταξύ Θεού και αμαρτωλού είναι εξ’ αιτίας της αμαρτίας. Ο αμαρτωλός και ο Θεός είναι στους αντίθετους πόλους του ηθικού Σύμπαντος. Από εδώ πηγάζει και η ανάγκη της εξιλέωσης όπου αυτή η τρομερή απόσταση γεφυρώνεται.
Όταν έχουμε σωστή εικόνα της αγιότητας του Θεού τότε θα έχουμε και σωστή εικόνα της αμαρτίας. Το πλησίασμα του Άγιου Θεού πρέπει να είναι μέσω των αξιών του Ιησού Χριστού και με βάση τη δικαιοσύνη Του που μέσα στη φύση μας δεν έχουμε.
ΣΤ. Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟΣ
Μαλαχ.γ:6 “Διότι εγώ είμαι ο Κύριος δεν αλλοιούμαι “
Ιακώβ.α:17 “πάσα δόσης αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν έστιν καταβαίνον από του Πατρός των φώτων, παρ’ ώ ουκ ένι παραλλαγή ή τροπής αποσκίασμα.
Ο Θεός είναι αθάνατος, που σημαίνει ότι δεν αλλοιώνεται. Ο χρόνος και η αλλαγή δεν έχουν εξουσία στο Θεό. Δεν υπάρχει παρελθόν, παρόν ή μέλλον για το Θεό. Το κάθε τι είναι ένα μεγάλο ζωντανό παρόν. Δεν υπάρχει περίπτωση ο Θεός να είναι κάτι για κάποια χρονική περίοδο που δεν θα είναι σε άλλη.
Ζ. Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΟΣ
Εξοδ.γ:14 “Και είπεν ο Θεός προς τον Μωυσήν, Εγώ είμαι ο Ων.”
Ψαλμ.90:2 “από του αιώνος έως του αιώνος, σύ είσαι ο Θεός”
Αββακ.α:12 “Δεν είσαι σύ απ’ αιώνος, Κύριε Θεέ μου, ο Άγιος μου;”
Η αιωνιότητα του Θεού είναι άμεσα συνδεδεμένη με την αθανασία. Αυτό απλά σημαίνει ότι ο Θεός κατοικεί στην αιωνιότητα και ότι ο χρόνος δεν έχει καμία επίδραση επάνω Του. Με το Θεό δεν υπάρχει παρελθόν ούτε μέλλον, αλλά ένα αιώνιο παρών. Ο Ων είναι ένας από τους μεγαλύτερους τίτλους του Κυρίου μας. Το παρελθόν το παρών και το μέλλον εμπεριέχεται σε αυτές τις λέξεις. Ο Ων σημαίνει “Τον αιώνια παρόντα, Τον από τον Εαυτό Του Υπάρχοντα”.
Υπάρχει απόλυτη σχέση μεταξύ της πανταχού παρουσίας και της αιωνιότητας του Θεού. Αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό όταν λάβουμε υπόψη την άμεση σχέση μεταξύ χώρου και χρόνου. Στην ουσία, ο Θεός δεν μπορούσε να ήταν πανταχού παρών εάν δεν ήταν ο Ων. Πληρώνοντας (γεμίζοντας) το Σύμπαν με την παρουσία Του, βλέπει το παρελθόν σαν τώρα. Πόσο μπορούμε πράγματι να χαρούμε που το παρελθόν μας έχει σβήσει με το αίμα του Ιησού. Διαφορετικά οι αμαρτίες μας συνεχώς θα φαίνονταν σαν τωρινές στα μάτια του Θεού.
Η. Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ.
Α’ Ιωάν.δ:16 “Ο Θεός αγάπη εστίν, και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ μένει.”
Ιωάν.γ:16 “ούτω γάρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόλυται αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον.”
Ρωμ.ε:8 “συνίστησιν δε την εαυτού αγάπην εις ημάς ο Θεός, ότι έτι αμαρτωλών όντων ημών Χριστός υπέρ ημών απέθανεν .”
Φαίνεται ότι η αγάπη είναι κάτι περισσότερο από ιδιότητα. Εκφράζει την ίδια την ουσία της φύσης του Θεού. Θα πρέπει να συνυπολογιστεί μαζί με τις δηλώσεις: “Ο Θεός είναι φως“ (Α’Ιωάν.α:5), και “ο Θεός είναι πνεύμα” (Ιωάν.δ:24 ). Αυτά δεν είναι απλά χαρακτηριστικά αλλά η ίδια η ουσία της ύπαρξης του Θεού.
Η αγάπη του Θεού υπερβαίνει την ανθρώπινη νόηση. Είναι πάνω από κάθε μέτρο. Είναι τέτοια η φύση της αγάπης του Θεού που επεκτείνεται σε κάθε άνθρωπο παντού, πάντοτε. Αγαπάει τον κάθε έναν ανεξάρτητα από χρώμα, εθνικότητα, παράδοση και κουλτούρας. Δεν αγαπάει τις αμαρτίες και τις συνήθειες του ανθρώπου αλλά την ψυχή του, και διαρκώς σκέπτεται τη φυσική και πνευματική ευημερία του ανθρώπου. Ο Σταυρός του Γολγοθά είναι η μεγαλύτερη έκφραση της αγάπης του Θεού για τον αμαρτωλό.
Θ. Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
Ψαλμ.ριε:5 “Ελεήμων ο Κύριος, και δίκαιος και εύσπλαγχνος ο Θεός ημών.”
Ψαλμ.ρμε:17 “Δίκαιος ο Κύριος εν πάσαις ταις οδοίς αυτού, και αγαθός εν πάσι τοις έργοις αυτού.”
Η δικαιοσύνη και η απόδοσή της είναι επιπλέον εκφράσεις της αγιότητας του Θεού. Στο γεγονός ότι ο Θεός είναι δίκαιος, βλέπουμε την αγάπη Του για την αγιότητα. Στην απόδοση της δικαιοσύνης, βλέπουμε το μίσος Του για την αμαρτία. Επειδή ο Θεός είναι δίκαιος, υπάρχουν δίκαιοι νόμοι και απαιτήσεις στα παιδιά Του. Επειδή ο Θεός αποδίδει δικαιοσύνη, υπάρχουν τιμωρίες που είναι προσαρμοσμένες στους νόμους αυτούς. Ο Θεός κάνει πάντα το δίκαιο, και η δικαιοσύνη Του είναι απαλλαγμένη από κάθε οργή και εκδίκηση. Είναι αυτές οι ιδιότητες που απαιτούν εξιλέωση για την αμαρτία πριν ο αμαρτωλός δικαιωθεί.
