ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Πράξ.γ & δ

Α. ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ

Στις Πράξ.β:43 διαβάζουμε ότι πολλά τεράστια και σημεία γινόταν δια των αποστόλων.  Στις Πραξ.δ:30, η εκκλησία προσευχήθηκε να γίνονται  σημεία και τεράστια στο όνομα του Ιησού όπως ο Ίδιος είχε πει και αναφέρεται στο Μαρκ.ις:17. Και σήμερα αυτή η αλήθεια ισχύει, ότι σημεία πρέπει να ακολουθούν το κήρυγμα του αποστολικού ευαγγελίου.  Εμείς δεν πρέπει ποτέ ν’ ακολουθούμε τα σημεία, μάλλον αυτά πρέπει ν’ ακολουθούν εμάς.

Ένα απ’ τα πρώτα θαύματα που αναφέρεται ότι ακολούθησαν την Πεντηκοστή, ήταν η θεραπεία του παράλυτου στην Ωραία πύλη.

Β. Η ΩΡΑΙΑ ΠΥΛΗ

Αυτός ο παράλυτος άνθρωπος κειτόταν καθημερινά στην πύλη του ναού που ονομαζόταν Ωραία.  Αυτή είχε δωριστεί απ’ τον Ηρώδη και ήταν φτιαγμένη από πολύτιμο Κορινθιακό ορείχαλκο. Είχε ύψος 24 μ. πλάτος 20 μ. και χρειαζόταν 20 άντρες για να την κλείσουν.

Αυτή η πύλη ήταν τύπος μιας άλλης που ήταν πολύ πιο όμορφη και δεν σε έβαζε απλά μέσα στο ναό αλλά στην ίδια την παρουσία του Θεού. Αυτή η πύλη είναι ο Ιησούς που είπε Εγώ είμαι η θύρα!

Κ α λ η μ έ ρ α

ΒΗΘΑΝΙΑ: Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Η παρουσία του Κυρίου κοιτάζει να βρει εδώ κάτω στη γη ένα χώρο, μία ομάδα πιστών με φιλόξενες καρδιές για να έρθει και να κατοικήσει. Το Άγιο Πνεύμα ψάχνει με ζήλο τοποθεσίες όπου οι άνθρωποι εκεί προετοιμάζονται για την επερχόμενη άφιξη της παρουσίας του Θεού. Ο Κύριος πάντα ζητούσε ζεστές καρδιές. Ερχόταν και ξεκουραζόταν σε ανθρώπους, σε φίλους που Τον δέχονταν και Τον αγαπούσαν.

Η Βηθανία ήταν ένας τέτοιος τόπος για τον Ιησού. Υπήρχε μία σπάνια πνευματική ομορφιά στο χωριό αυτό, μέσα στην οποία ο Κύριος δεχόταν τη ζεστή και εγκάρδια φιλοξενία των ανθρώπων που ήταν κοντά Του.  Η Βηθανία ήταν ένα χωριό ανατολικά του όρους των Ελαιών και 3 χλμ. νοτιοανατολικά των Ιεροσολύμων. Το όνομα αυτό έχει δύο έννοιες. Η πρώτη σημαίνει "οίκος φοινίκων ή σύκων" και η δεύτερη και σημαντικότερη ερμηνεία είναι "οίκος θλίψης". Η έννοια αυτή είναι πολύ σημαντική και αποκαλυπτική σε μας, διότι μας διδάσκει ότι ο Κύριος κατοικεί σε συντετριμμένες καρδιές. Κατοικεί σε ανθρώπους που έχουν αρνηθεί τον εαυτό τους. Υπάρχει θλίψη στη σάρκα, αλλά καρπός στο πνεύμα.

Κ α λ η μ έ ρ α

κρύψατε ημάς από προσώπου του καθημένου επί του θρόνου και από της οργής του Αρνίου

Αποκ.ς:12-17 Και είδον, ότε ήνοιξε την σφραγίδα την έκτην, και ιδού, έγεινε σεισμός μέγας, και ο ήλιος έγεινε μέλας ως σάκκος τρίχινος και η σελήνη έγεινεν ως αίμα, και οι αστέρες του ουρανού έπεσαν εις την γην, καθώς η συκή ρίπτει τα άωρα σύκα αυτής, σειομένη υπό μεγάλου ανέμου, και ο ουρανός απεχωρίσθη ως βιβλίον τυλιγμένον, και παν όρος και νήσος εκινήθησαν εκ των τόπων αυτών· και οι βασιλείς της γης και οι μεγιστάνες και οι πλούσιοι και οι χιλίαρχοι και οι δυνατοί και πας δούλος και πας ελεύθερος έκρυψαν εαυτούς εις τα σπήλαια και εις τας πέτρας των ορέων, και λέγουσι προς τα όρη και προς τας πέτρας· Πέσατε εφ' ημάς και κρύψατε ημάς από προσώπου του καθημένου επί του θρόνου και από της οργής του Αρνίου, διότι ήλθεν η ημέρα η μεγάλη της οργής αυτού, και τις δύναται να σταθή;

Κ α λ η μ έ ρ α

ΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

Α. ΟΡΙΣΜΟΣ

Ματθ.κδ:14 Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη και τότε θέλει ελθεί το τέλος

Λουκ.κδ:47 Και να κηρυχθή εν τω ονόματι αυτού μετάνοια και άφεσις αμαρτιών εις πάντα τα έθνη, γινομένης αρχής από Ιερουσαλήμ.

Πραξ.β:42 Και ενέμενον εν τη διδαχή των αποστόλων και εν τη κοινωνία...

Το ευαγγέλιο είναι “τα καλά νέα” της σωτηρίας. Η λέξη “αποστολικό” απλά αναφέρεται στους αποστόλους. Ωστόσο, ο όρος, “αποστολικό ευαγγέλιο” σημαίνει τα καλά νέα της σωτηρίας που κήρυξαν οι απόστολοι.

Στο Ματθ.κδ:14 ο Ιησούς μίλησε για “τούτο το ευαγγέλιο της βασιλείας” που θα κηρυχτεί σ’ όλο τον κόσμο. Μετά, ξαναείπε ότι “η μετάνοια και η άφεσις των αμαρτιών” θα κηρυχτεί στ’ όνομά Του μεταξύ των εθνών. Μπορούμε να καταλήξουμε, ότι το “ευαγγέλιο της βασιλείας” είναι το μήνυμα της “μετάνοιας και άφεσις των αμαρτιών” που πρέπει να κηρύττεται στ’ όνομα του Ιησού Χριστού. Αυτό είναι το μήνυμα που οι απόστολοι κήρυξαν και γι’ αυτό είναι το αποστολικό ευαγγέλιο.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Πράξεις κεφ.β

Α. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΕ ΝΑ ΙΔΡΥΣΕΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Ματθ.ις:18  ...επί ταύτης της πέτρας θέλω οικοδομήσει την εκκλησίαν μου.

Ιωαν.ις:7  ...συμφέρει εις εσάς να απέλθω εγώ διότι εάν δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί πρός εσάς

Ο Ιησούς είπε: “...θέλω οικοδομήσει” . Όταν ο Ιησούς έλεγε αυτά τα λόγια, η ύπαρξη της εκκλησίας ήταν στο μέλλον. Μπορεί να είχε μαθητές και ακόλουθους, αλλά δεν είχε ακόμα εκκλησία. Ο βράχος πάνω στον οποίο θα χτιζόταν η εκκλησία  ήταν η αλήθεια σχετικά με τη θεότητα του Ιησού όπως την ομολόγησε ο Πέτρος. Πρέπει να το θυμόμαστε αυτό καθώς μελετάμε το δεύτερο κεφάλαιο των Πράξεων.

Η εκκλησία θα ήταν το μυστικό σώμα του Χριστού πάνω στη γη, ένα πνευματικό σώμα μέσα στο οποίο θα κατοικούσε ο ίδιος ο Ιησούς, ο Παράκλητος. Αυτό δεν μπορούσε να γίνει μέχρι που ο Ιησούς αναλήφθηκε και το Πνεύμα το Άγιο ήρθε την ημέρα της Πεντηκοστής.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ματθ.κδ:31 Αρπαγή ή Δεύτερη Έλευση;

Πολλοί που δεν πιστεύουν στην Αρπαγή πριν από την Μ. Θλίψη, υποστηρίζουν ότι το Ματθ.κδ:31 διδάσκει την Αρπαγή μετά την Μ. Θλίψη. Όλοι συμφωνούν ότι αυτό το εδάφιο διδάσκει τη Δεύτερη Έλευση του Χριστού. Αυτό σημαίνει ότι το ερώτημα περιστρέφεται γύρω από το Ματθ.κδ:31 (και το παράλληλο εδάφιο Μάρκ.ιγ:27), αν αναφέρεται στην Αρπαγή ή όχι. Εγώ πιστεύω ότι η Αρπαγή δεν έχει να κάνει μ’ αυτό το εδάφιο.

Ματθ.κδ:29-31 Ευθύς δε μετά την θλίψιν των ημερών εκείνων ο ήλιος θέλει σκοτισθή και η σελήνη δεν θέλει δώσει το φέγγος αυτής, και οι αστέρες θέλουσι πέσει από του ουρανού και αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή. Και τότε θέλει φανή το σημείον του Υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ, και τότε θέλουσι θρηνήσει πάσαι αι φυλαί της γης και θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής. Και θέλει αποστείλει τους αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης, και θέλουσι συνάξει τους εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων ανέμων απ' άκρων ουρανών έως άκρων αυτών.

Κ α λ η μ έ ρ α

Τι να κάνω για να σωθώ;

Το Ματθ.κδ αναφέρεται στην Αρπαγή ή στη Δεύτερη Έλευση του Ιησού;

Τι είναι το «βδέλυγμα της ερήμωσης»; Ποιοι είναι οι «εκλεκτοί»;

Πολλοί ειλικρινείς Χριστιανοί, πιστεύουν ότι η Αρπαγή φαίνεται στο Ματθ.κδ και μάλιστα σε δύο σημεία. Ας το δούμε λίγο το θέμα.

Το βδέλυγμα της ερήμωσης

Στο Ματθ.κδ:15, ο Ιησούς αναφέρεται στο βδέλυγμα της ερήμωσης για το οποίο μίλησε ο Δανιήλ στο θ:27.

Ματθ.κδ:15,16 Όταν λοιπόν ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως, το λαληθέν διά του προφήτου Δανιήλ, ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω -ο αναγινώσκων ας εννοή - τότε οι εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν επί τα όρη·

Κ α λ η μ έ ρ α

Πέτρα στην Ιορδάνία

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Α. ΑΛΑΝΘΑΣΤΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ

Ο τίτλος του βιβλίου θ’ ανταποκρινόταν καλύτερα αν ήταν «οι πράξεις του αναστημένου Χριστού». Το ευαγγέλιο του Λουκά μας περιγράφει τις πράξεις του Ιησού μέχρι την ανάστασή Του. Το βιβλίο των Πράξεων απλά συνεχίζει την ιστορία, αλλά τώρα έχουμε την ιστορία των πράξεων του αναστημένου και αναλυμένου Ιησού.

Στο εδάφιο 3 διαβάζουμε ότι ο Ιησούς φανέρωνε τον εαυτό Του ζωντανό με πολλά τεκμήρια. Στο ξεκίνημα της επίγειας διακονίας Του, ο Ιησούς νίκησε αποφασιστικά το Σατανά κατά την περίοδο των 40 ημερών του πειρασμού Του στην έρημο. Στο ξεκίνημα της ουράνιας διακονίας Του ο Ιησούς ξανά είναι ο νικητής κατά του Σατανά φανερώνοντας τον εαυτό Του ζωντανό πάνω στη γη για την ίδια περίοδο - 40 μέρες.

Δεν θα προσπαθήσουμε να αναφέρουμε όλες τις φανερώσεις Του εδώ, αλλά μόνο μερικές:

Στη Μαρία Μαγδαληνή	Ιωάν.κ:14-18
Στις γυναίκες	Ματθ.κη:8-10
Στον Πέτρο	Λουκ.κδ:34
Στους μαθητές προς Εμμαούς	Λουκ.κδ:13-31
Στους αποστόλους	Λουκ.κδ:36-43
Στους αποστόλους εκτός το Θωμά	Ιωάν.κ:19-24
Στους αποστόλους στις ακτές της θάλασσας της Γαλιλαίας	Ιωάν.κα:1-23
Στους αποστόλους πάνω στο όρος	Ματθ.κη:16-20
Σε περισσότερους από 500 με μιας	Α’ Κορ.ιε:6

Κ α λ η μ έ ρ α

«Γίνου πιστός μέχρι θανάτου»

Τι είναι η πίστη;

Αυτό είναι ένα από τα κρισιμότερα ερωτήματα που θα μπορούσε να θέσει κάποιος. Έχω όμως την εντύπωση ότι οι περισσότεροι χριστιανοί έχουν στο νου τους λανθασμένες ιδέες για το ερώτημα αυτό.

·        Πάρα πολλοί στην εποχή μας νομίζουν ότι η πίστη είναι απλά ένα ορθό δόγμα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό είναι σωστό, αλλά πολλοί, οι περισσότεροι θα έλεγα, διχοτομούν τη ζωή τους και από το ένα μέρος βάζουν τα δόγματα και από το άλλο τα καθημερινά βιώματα, επειδή νομίζουν ότι τα δόγματα δεν έχουν καμία σχέση με τα βιώματα. Άλλο τι πιστεύεις και άλλο τι ζεις, λένε.

Το βλέπουμε αυτό στην πιο εξτρεμιστική του μορφή στους ανθρώπους που πηγαίνουν την Κυριακή στις Εκκλησίες, απαγγέλλουν το δόγμα τους αλλά την επόμενη ημέρα, στην εργασία τους, βρίζουν εκείνο το οποίο έλεγαν ότι πιστεύουν.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ  ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Α. Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Το βιβλίο των Πράξεων είναι το ιστορικό βιβλίο της Καινής Διαθήκης. Είναι η κύρια πηγή πληροφοριών σχετικά με την πρώτη αποστολική εκκλησία. Μας δίνει ακριβείς αναφορές για τη γέννηση της εκκλησίας και την εξάπλωσή της σε μια περίοδο περίπου 30 χρόνων.

Η Καινή Διαθήκη διαιρείται ως εξής:

·        Ευαγγέλια	Η ζωή και η διακονία του Κυρίου Ιησού
·        Πράξεις	Η ιστορία της πρώτης εκκλησίας
·        Επιστολές	Γράμματα με οδηγίες που γράφτηκαν σε ιδιώτες ή εκκλησίες που ήταν ήδη χριστιανοί.
·        Αποκάλυψη	Το προφητικό βιβλίο της Καινής Διαθήκης.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

Α.  ΧΡΟΝΟΣ ΚΙ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

Αποκ.ι:6 “...Ότι καιρός δεν θέλει είσθαι έτι.”

Όπως ο άνθρωπος είναι περιορισμένος να βρίσκεται σε ένα μέρος ή θέση μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή, έτσι είναι και περιορισμένος να ζει την κάθε στιγμή μόνο μία φορά.  Δεν μπορεί να βρίσκεται σε δύο μέρη ταυτόχρονα και δεν μπορεί να ζήσει το χτες και το αύριο την ίδια στιγμή.  Είναι περιορισμένος στο εδώ και το τώρα. Πάντοτε ζει στο παρόν.

Ο χρόνος δημιουργήθηκε για τον άνθρωπο κι η αντίληψή του περιορίζεται απ’ το χρόνο τον οποίο μετρά με τα λεπτά, τις ώρες και τις μέρες.  Ο Θεός κατοικεί στην αιωνιότητα. Είναι ο Μέγας “Εγώ Ειμί”.  Είναι ο Πανταχού Παρόν που πληρεί το σύμπαν με την παρουσία Του και μ’ Αυτόν το παρελθόν, παρόν και μέλλον είναι ένα αιώνιο παρόν.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ

Α.  ΤΟ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ ΣΤΑΔΙΟ

Αποκ.κ:14 “Και ο θάνατος και ο άδης ερρίφθησαν εις την λίμνην του πυρός, ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος.”

Όταν οι ασεβείς πεθαίνουν οι ψυχές τους πηγαίνουν στον Άδη, ο οποίος είναι μια φυλακή, όπου και μένουν σε βασανισμό συνείδησης μέχρι την τελική ανάσταση και την Κρίση του Λευκού Θρόνου. Μία παραστατική εικόνα του Άδη μας δίνεται στην ιστορία του Λάζαρου και του πλούσιου (Λουκ.ις:10-31).

Β. Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

Αποκ.κ:14 “Ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος.”

Ρωμ.ς:23 “Διότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος.”

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο ΟΥΡΑΝΟΣ

 Α.  Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

Οι δίκαιοι είναι προορισμένοι να ζήσουν αιώνια μέσα στην παρουσία του Ιησού. Αυτός έφτιαξε τον άνθρωπο για να Τον γνωρίσει, να Τον αγαπήσει και να Τον υπηρετήσει σ’ αυτό τον αιώνα ώστε να μπορέσει να Τον απολαμβάνει συνέχεια στην αιωνιότητα.  Η ονομασία “ουρανός” περικλείει όλα όσα ο Ιησούς έχει ετοιμάσει και θα προσφέρει στους λυτρωμένους στην αιωνιότητα.

Μπορούμε να κατανοήσουμε περισσότερο τη φύση τ’ ουρανού μελετώντας τα ονόματα που δίνονται για την περιγραφή του:

1.  Ονόματα που περιγράφουν τον Ουρανό

·      Παράδεισος - Η έννοια αυτής της λέξης είναι “κήπος” και μας φέρνει στο νου τους προπάτορές μας, οι οποίοι περπάτησαν με το Θεό. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το μέρος όπου τα πνεύματα και οι ψυχές των δίκαιων περιμένουν την ανάσταση (Αποκ.β:7, Β’Κορ.ιβ:4).

·      Ο οίκος του Πατέρα - Αυτή η ονομασία, ο οίκος με τα πολλά οικήματα, εκφράζει την ιδέα του σπιτιού, της ανάπαυσης και της κοινωνίας (Ιωάν.ιδ:2).

·      Ουράνια γη - Αυτό αναφέρεται σε μία γη επαγγελίας όπως ήταν η Χαναάν, στην οποία πήγαινε ο Ισραήλ (Εβρ.ια:13-16).

·      Πόλη - Αυτό εκφράζει την ιδέα μιας οργανωμένης κοινωνίας (Εβρ.ια:10).

·      Νέα Ιερουσαλήμ - Αυτή είναι το αιώνιο κατοικητήριο της Εκκλησίας.

Κ α λ η μ έ ρ α

Τι λέει η Βίβλος για την πρόληψη των ασθενειών.

Αν κάποιος μελετούσε προσεκτικά τις οδηγίες του Θεού προς τους Ισραηλίτες, τον εκλεκτό λαό Του, θα έβλεπε πολλές οδηγίες προληπτικών μέτρων που χρησιμοποιούμε σήμερα!

Ο Θεός χώρισε τους λεπρούς από τους υπόλοιπους ανθρώπους και έδωσε οδηγίες για να ξέρουν τι ήταν η λέπρα (Λευιτ.ιγ:1-46).

Προειδοποίησε επίσης ότι η λέπρα θα μπορούσε να εξαπλωθεί από ρούχα ή άλλα πράγματα. (Λευιτ.ιγ:47-59).

Άλλες ασθένειες θα μπορούσαν να εξαπλωθούν από μια «ρεύση» από το σώμα ενός άρρωστου ατόμου (Λευιτ.ιε:1-33).

Κ α λ η μ έ ρ α

Έξω με κωδικό Β6

Αββά ο Πατήρ

Μάρκ.ιδ:35,36 Και προχωρήσας ολίγον, έπεσεν επί της γης και προσηύχετο να παρέλθη αν ήναι δυνατόν απ' αυτού η ώρα εκείνη, και έλεγεν· Αββά ο Πατήρ, πάντα είναι δυνατά εις σέ· απομάκρυνον απ' εμού το ποτήριον τούτο. Ουχί όμως ό,τι θέλω εγώ, αλλ' ό,τι συ.

Η λέξη αββά σημαίνει στα Αραμαϊκά «πατήρ» και αντιστοιχεί με την Εβραϊκή αβ (πατήρ) αλλά είναι η εμφατική μορφή του Αβ.

Στα μέσα της Μ. Θλίψης υπάρχει αρπαγή, αλλά όχι της εκκλησίας!

Α’ Θεσ.δ:15-17 Διότι τούτο σας λέγομεν διά του λόγου του Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες, όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας· επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.

Κ α λ η μ έ ρ α

έτι ολίγον καιρόν, και θέλει ελθεί ο ερχόμενος και δεν θέλει βραδύνει

Photo by Rok Romih from Pexels

«Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι δια της πίστεως και τούτο δεν είναι από σας Θεού το δώρον ουχί εξ έργων, δια να μη καυχηθή τις»  (Εφεσ.β:8-9).

Χάρις είναι η εύνοια του Θεού προς τον άνθρωπο που δεν την άξιζε. Είναι ένα δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Η λέξη εννοεί ότι η σωτηρία είναι μια ευλογία που κανείς δεν δικαιούται, δεν κερδίζεται, αλλά απονέμεται δωρεάν απ’ το Θεό. Ο Θεός κάνει όλο το έργο που σχετίζεται με τη σωτηρία μιας ψυχής. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να βοηθήσει το Θεό στη σωτηρία του, δεν μπορεί να συμβάλλει σ’ αυτήν. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να δεχτεί ή να απορρίψει το έργο που ο Θεός έχει κάνει κι είναι πρόθυμος να κάνει απ’ τη μεριά Του.

Κ α λ η μ έ ρ α