Γιατί ο Παύλος απαγορεύει στις γυναίκες να κηρύττουν στους άνδρες στην Α’ Τιμ.β:12;

Η επιστολή αυτή χωρίζεται σε δύο μέρη, με ένα «διάλειμμα» μεταξύ τους. Το πρώτο μέρος μας λέει ποια πρέπει να είναι η διακονία της εκκλησίας (Α’ Τιμ.α:3 - γ:13). Το δεύτερο μέρος μας λέει πώς η διακονία της εκκλησίας πρέπει να λειτουργεί (Α’ Τιμ.δ:6 - ς:19). Αλλά το «διάλειμμα» (Α΄Τιμ.γ:14 - δ:5) είναι το πιο σημαντικό μέρος, επειδή καθορίζει τον σκοπό του βιβλίου και τον σκοπό της εκκλησίας.

Ειδικότερα, στα εδάφια 14-15, ο απόστολος Παύλος δηλώνει ξεκάθαρα:

«Ταύτα σοι γράφω, ελπίζων να έλθω προς σε ταχύτερον· αλλ' εάν βραδύνω, διά να εξεύρης πως πρέπει να πολιτεύησαι εν τω οίκω του Θεού, όστις είναι η εκκλησία του Θεού του ζώντος, ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας»

Πλαισιώνει το σκοπό της εκκλησίας γύρω από τρεις τίτλους που ο καθένας καθορίζει μια συγκεκριμένη πτυχή αυτού του σκοπού, και ταυτόχρονα αποτελούν μια σύνθετη δήλωση της αποστολής της εκκλησίας.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Ο ΑΔΙΚΟΣ ΚΡΙΤΗΣ

Λουκ.ιη:1-8 Έλεγε δε και παραβολήν προς αυτούς περί του ότι πρέπει πάντοτε να προσεύχωνται και να μη αποκάμνωσι, λέγων· Κριτής τις ήτο εν τινί πόλει, όστις τον Θεόν δεν εφοβείτο και άνθρωπον δεν εντρέπετο. Ήτο δε χήρα τις εν εκείνη τη πόλει και ήρχετο προς αυτόν, λέγουσα· Εκδίκησόν με από του αντιδίκου μου. Και μέχρι τινός δεν ηθέλησε· μετά δε ταύτα είπε καθ' εαυτόν· Αν και τον Θεόν δεν φοβώμαι και άνθρωπον δεν εντρέπωμαι, τουλάχιστον επειδή με ενοχλεί η χήρα αύτη, ας εκδικήσω αυτήν, διά να μη έρχηται πάντοτε και με βασανίζη. Και είπεν ο Κύριος· Ακούσατε τι λέγει ο άδικος κριτής· ο δε Θεός δεν θέλει κάμει την εκδίκησιν των εκλεκτών αυτού των βοώντων προς αυτόν ημέραν και νύκτα, αν και μακροθυμή δι' αυτούς; σας λέγω ότι θέλει κάμει την εκδίκησιν αυτών ταχέως. Πλην ο Υιός του ανθρώπου, όταν έλθη, άρα γε θέλει ευρεί την πίστιν επί της γης;

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

ΠΗΓΕΣ ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΥΔΑΤΩΝ

Τι μπορεί κανείς να πει για το νερό με βάση την Βίβλο; Δεν υπάρχει στη Βίβλο περικοπή που να σχετίζεται με την εγγενή φύση του νερού, ούτε συναφής διδασκαλία για τις φυσικές ιδιότητες και τη σημασία του νερού. Παρ’ όλα αυτά το νερό παίζει έναν σημαντικό ρόλο σε πολλά πλαίσια και αξίζει να μελετήσουμε πως η Βίβλος αναφέρεται στο στοιχείο του νερού. Στην Χριστιανική Εκκλησία το νερό κατέχει κεντρική συμβολική σημασία στην τελετή του βαπτίσματος.

 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Δεν υπήρχε τόπος

«Και εγένησε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, εσπαργάνωσεν και κατέκλινεν αυτόν εν τη φάτνη, διότι δεν ήτο τόπος δι' αυτούς εν τω καταλύματι» (Λουκ.β:7).

 

Δεν υπάρχει μέρος στην Αγία Γραφή που να ξέρουν τόσο καλά οι Χριστιανοί, όσο το μέρος αυτό που περιγράφει την γέννηση του Ιησού Χριστού. Η μητέρα του και ο Ιωσήφ ζούσαν στην πατρίδα τους την Ναζαρέτ. Η κυβέρνηση της Ρώμης διέταξε σε όλη την επικράτεια του Ρωμαϊκού κράτους απογραφή του πληθυσμού μόνο και μόνο για να γεμίσει τα ταμεία της αυτοκρατορίας με κεφαλικό φόρο. Έτσι και ο Ιωσήφ από την Ναζαρέτ της Γαλιλαίας, βρέθηκε στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας για να απογραφεί με την γυναίκα του Μαριάμ που ήταν έγκυος. Στη μικρή αυτή πόλη είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος λόγω της απογραφής. Όλα τα πανδοχεία και όλα τα χάνια ήταν γεμάτα. Και επειδή δεν υπήρχε χώρος προσωρινής διαμονής, ο πανδοχέας τους τοποθέτησε σε μια άκρη του στάβλου μαζί με τα ζώα.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Ιωάννης 8 - γυναῖκα ἐπὶ μοιχείᾳ κατειλημμένη

Σήμερα, θέλω να δούμε ένα γνωστό απόσπασμα από το ευαγγέλιο του Ιωάννη, στο κεφάλαιο 8.

Θα μελετήσουμε την αναφορά της γυναίκας που μοίχευσε στο Ιωάν.η:1-11.

Τα εδάφια που ανοίγουν το όγδοο κεφάλαιο του Ιωάννη, είναι στην πραγματικότητα θέμα κάποιας διαμάχης, όπως ίσως γνωρίζετε.

Πολλοί βιβλικοί μελετητές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτή η ιστορία με την οποία ανοίγει το όγδοο κεφάλαιο του Ιωάννη δεν γράφτηκε αρχικά από τον Ιωάννη.

Συγκεκριμένα, τα εδάφια από το Ιωάν.ζ:53 έως το Ιωάν.η:11, φαίνεται να έχουν προστεθεί αρκετούς αιώνες μετά που ο Ιωάννης έγραψε το Ευαγγέλιό του.

Το κριτικό κείμενο αναγνωρίζει αυτή την άποψη, περικλείοντας αυτό το τμήμα σε παρένθεση για να δείξει την ύποπτη καταγωγή του.

Υπάρχουν αρκετές ενδείξεις που οδηγούν τους μελετητές σε αυτό το συμπέρασμα:

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

προς Κολοσσαείς

 

Η προς Κολοσσαείς επιστολή γράφτηκε για να δείξει στον πιστό την επάρκεια και την πληρότητα που έχει εν Χριστώ, Κολ.β:10.

Εκείνος που γνωρίζει τον Χριστό και πορεύεται μαζί Του, δεν έχει ανάγκη από τίποτα και δεν πρέπει να ζητάει από κανέναν, όλα εκείνα που ο Ιησούς του υπόσχεται, δηλ. μια ζωή πλούσια, γεμάτη νόημα, σκοπό και αξία.

Και εστέ εν αυτώ πεπληρωμένοι

Η έμφαση του εδαφίου αλλά και ολόκληρης της επιστολής είναι στο μοναδικό και ασύγκριτο σε μεγαλείο πρόσωπο του Ιησού. Ας το προσέξουμε. Όχι απλά, τι ευλογίες και προνόμια έχω, αλλά από ποιον τα παίρνω, και κάτω από ποιες προϋποθέσεις και συνθήκες.

Πέρα από την ελλιπή γνώση του προσώπου και του έργου του Ιησού, σίγουρα μας λείπει και η γνώση της πνευματικής μας ταυτότητας:

•         Ποιος είμαι εν Χριστώ
•         Τι έχω εν Χριστώ
•         Τι μπορώ να κάνω μαζί με τον Χριστό.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

«Άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς...»

Πολλές άδικες κατηγορίες έχουν αποδοθεί στο Θεό για διάκριση σε βάρος των γυναικών, για δήθεν μισογυνισμό του Παύλου και για δειλία των συγγραφέων της Καινής Διαθήκης, που τάχα δεν «τόλμησαν» να θίξουν τα κακώς κείμενα της κοινωνίας τους, να «ελευθερώσουν» τις γυναίκες και να τους αποδώσουν τη θέση που τους ανήκει, «σε απόλυτη ισότητα με τον άντρα».

Η κακή πληροφόρηση οδηγεί σε κακή διδασκαλία και πρακτικές, όπως είναι ο άδικος παραμερισμός των γυναικών από τη θρησκευτική ζωή σε πολλούς εκκλησιαστικούς χώρους κι η εκμετάλλευση των γυναικών στη βιομηχανία και άλλες εργασίες, σε βάρος του κύριου ρόλου τους ως συζύγων και μητέρων, αλλά και η προσπάθεια πολλών να ανατρέψουν τις γνήσιες βιβλικές αρχές για τη θέση των δύο φύλων μέσα στη ζωή και την εκκλησιαστική κοινότητα.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

6 θανατηφόροι ιοί που πέρασε η ανθρωπότητα και κάνουν τον κορωνοϊό να μοιάζει με απλό κρύωμα

Τον Δεκέμβριο του 2019 στην Κίνα εμφανίστηκε ο κορωναϊός, ο οποίος ονομάζεται πλέον «2019-nCoV» και είναι μέλος της ίδιας μεγάλης οικογένειας με τους προηγούμενους ιούς SARS και MERS. Οι ασθενείς έχουν πυρετό και βήχα, ενώ μερικοί έχουν και δύσπνοια. Τα συμπτώματα, που μοιάζουν πολύ με του SARS, εμφανίζονται ανάμεσα στη δεύτερη μέρα και στη δεύτερη εβδομάδα μετά την έκθεση στον ιό.

Ο ιός πιθανώς ανέπτυξε την ικανότητα να «πηδά» από τα ζώα στους ανθρώπους χάρη σε μια συγκεκριμένη μετάλλαξη στο γονίδιο μιας πρωτεΐνης. Αν ο ιός εκκρίθηκε μαζί με τα κόπρανα των ζώων, τότε μέσω του αέρα θα εισπνεύστηκε από κάποιους ανθρώπους, όπως πιστεύουν μερικοί επιστήμονες.

Ωστόσο, υπήρχαν και στο παρελθόν ιοί οι οποίοι αφάνισαν κόσμο και λαό και το φαινόμενο ανά τους αιώνες ταλάνισε όλη την ανθρωπότητα.

 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

...να έχω ζήλο να γίνω σαν Εκείνον...

 

Γαλάτες δ:19

Τεκνία μου, διά τους οποίους πάλιν είμαι εις ωδίνας, εωσού μορφωθή ο Χριστός εν υμίν·

  

Πρότυπα. Μοντέλα. Μια γρήγορη ματιά στις εκπομπές της τηλεόρασης μας δίνει την εικόνα των ημερών μας. Οι μέρες μας δυστυχώς δεν έχουν ήρωες, έχουν διάσημους, έχουν προσωπικότητες. Δεν έχουν ήρωες, αλλά celebrities.

Οι μέρες μας δεν έχουν για πρότυπα ανθρώπους που βγήκαν από τα όρια τους και πρόσφεραν για το γενικό καλό. Έχουν ανθρώπους που έγιναν γνωστοί λόγω των media, ή κάποιου φυσικού χαρίσματος με το οποίο τους προίκισε ο Θεός. Υπάρχουν βέβαια και κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις οι οποίες επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Aν πας στο δωμάτιο κάποιου νέου, θα βρεις διάσημους και όχι ήρωες γιατί απλά είναι είδος υπό εξαφάνιση. 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

ΧΑΝΕΤΑΙ Ή ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ;

Ας ξεκινήσουμε σωστά. Στην Β΄ Πέτρ.β:17 λέει πηγαί άνυδροι, νεφέλαι υπό ανεμοστροβίλου ελαυνόμεναι.

Η πηγή έχει νερό, πολύ νερό, φρέσκο, γάργαρο. Όταν δεις τα σύννεφα κατάφορτα, σκούρα, περιμένεις και τη βροχή που ζυγώνει. Έτσι τα βλέπεις εσύ και εγώ. Ο Θεός όμως, βλέπει βαθιά και διαπεραστικά. Ο Θεός δεν βλέπει σταγόνα νερό σε αυτές τις άνυδρες πηγές, αλλά μόνο ταξίδια, μόνο δρομολόγια χωρίς νόημα, δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν, είναι χωρίς αποτέλεσμα η παρουσία τους. Όπου φυσάει ο άνεμος, έτσι ξοδεύεται η ζωή τους, η μέρα τους.

Στο επόμενο εδάφιο ο Κύριος κάνει πιο συγκεκριμένα τα πράγματα, αλλά και πιο δύσκολα.

«Επειδή εάν, αφού απέφυγον τα μολύσματα του κόσμου διά της επιγνώσεως του Κυρίου,… ενεπλέχθησαν πάλιν εις ταύτα και νικώνται,…»

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Γυναίκες κήρυκες

Καθώς αγγίζουμε για άλλη μια φορά το θέμα «γυναίκες κήρυκες, δάσκαλοι, ποιμένες» θέλω να ξεκαθαρίσω ότι αυτό είναι ένα ψέμα που ειπώθηκε πριν από πολλά χρόνια, ότι ο Θεός κάλεσε και έστειλε γυναίκες να κηρύξουν! Υπάρχουν εκατοντάδες λεγόμενες γυναίκες κήρυκες σε όλο τον κόσμο, και όλες τους λένε τα ίδια ψέματα, ότι ο Θεός τις έστειλε να κηρύξουν. Ο Θεός ποτέ δεν καλεί ή αποστέλλει γυναίκες να κηρύξουν!

Μπορεί να αναρωτηθείτε γιατί τα λέω αυτά. Επειδή δεν υπάρχει καμία Γραφή που να λέει ότι ο Θεός το έκανε! Καταλάβετέ το και κρατείστε το, δεν υπάρχει τόπος στην Αγία Γραφή όπου γυναίκες έκαναν κάποιο κήρυγμα! Πουθενά!  Η Αγία Γραφή καταδικάζει τις γυναίκες που προσπαθούν να κηρύττουν και να έχουν εξουσία πάνω στον άντρα.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Η ισότητα των δυο φύλων και ο φεμινισμός το μεγαλύτερο πλήγμα ενάντια στην ανθρωπότητα.

Αν θες να αρρωστήσεις ένα δέντρο, στοχεύεις τα ριζά του. Αν θες να γκρεμίσεις ένα οικοδόμημα, στοχεύεις τα θεμέλια. Κι αν θες να διαλύσεις την κοινωνία, στοχεύεις την γυναίκα. Και αυτό έπραξαν…

Δεν είναι περίεργο ότι ο φεμινισμός ξεκίνησε επίσημα σαν φιλοσοφία και κίνημα, με την σύγχρονη έννοια, την ίδια εποχή με τον «Διαφωτισμό;» Κατά τον 19^ο αιώνα προωθήθηκε και στηρίχθηκε από τον Άγγλο φιλόσοφο και πολιτικό οικονομολόγο John Stuart Mill και όχι μόνο. Πολλές εξέχουσες «ανδρικές» προσωπικότητες και ιδρύματα και οργανισμοί, οργάνωναν τις γυναίκες στο πέρασμα του χρόνου και όλοι μαζί είχαν ένα κοινό παρονομαστή: Ήταν τέκτονες, δηλαδή ανήκαν σε εκείνες τις κλειστές κοινωνίες που θέλουν να εξουσιάζουν με μυστικότητα τον κόσμο, όπου οι γυναίκες -πλην ελαχίστων μικρών στοών- απαγορεύονται!

 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Η «δικαίωση εκ πίστεως μόνο», ταπεινώνει την ανθρώπινη περηφάνια Ρωμ.γ:27-31 (3)

 

Η «δικαίωση εκ πίστεως μόνο» αποκλείει την σωτηρία δια της ηθικής. Ο πιο βασικός λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι πιστεύουν ότι θα σωθούν είναι το να κάνουν καλά πράγματα. Εφόσον το πιστεύουν αυτό, δηλαδή, «κάνω ό,τι καλό μπορώ, επομένως ο Θεός θα το δει θα με εκτιμήσει και θα με σώσει», αυτό σημαίνει πως είναι καλύτεροι από τους άλλους που δεν τα κάνουν.

Ο Φαρισαίος αυτό πίστευε. Η θρησκεία, είπαμε, είναι το στάδιο στο οποίο η ανθρώπινη επιτυχία βραβεύεται στον ύψιστο βαθμό. Πιο πολύ από την επιτυχία στις επιχειρήσεις, στη μόρφωση, στον κόσμο, στο θέαμα, στην εμφάνιση. Σε όλα αυτά σίγουρα επαινείται η ανθρώπινη προσπάθεια. Το μάξιμουμ, όπως είπαμε, του επαίνου είναι όμως, να σε παραδεχτεί ο Θεός ο ίδιος!

Κ α λ η μ έ ρ α

 

 

Η «δικαίωση εκ πίστεως μόνο», ταπεινώνει την ανθρώπινη περηφάνια Ρωμ.γ:27-31 (2)

 

Όταν ο Θεός με αναγεννά με το Πνεύμα Του, με ενώνει με τον Χριστό, είμαι «εν Χριστώ»! Αυτό σημαίνει πως ό,τι έχει ο Χριστός γίνεται δικό μου!! Με βλέπει μέσα από τον Χριστό, με βλέπει εν Χριστώ δίκαιο, άγιο, τέλειο, μου καταλογίζει, μου μετράει, μου «πιστώνει» την δική Του δικαιοσύνη. Πίσω στον Παύλο. Θα πάει στον ουρανό; Θα πάει! Γιατί επειδή έμεινε πιστός; Όχι, αλλά επειδή ντύθηκε τη δικαιοσύνη του Χριστού. Γράφει στη Φιλιππησίους, «…και να ευρεθώ εν αυτώ μη έχων ιδικήν μου δικαιοσύνην την εκ του νόμου, αλλά την διά πίστεως του Χριστού, την δικαιοσύνην την εκ Θεού διά της πίστεως» (Φιλιπ.γ:9).