Α.
ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ
Ψαλμ.λβ:2 “Μακάριος ο άνθρωπος, εις τον οποίον ο Κύριος δεν λογαριάζει
ανομίαν.”
Ρωμ.δ:8 “Μακάριος ο άνθρωπος εις τον οποίον ο Κύριος δεν θέλει
λογίζεσθαι αμαρτίαν.”
Δικαίωση είναι η αλλαγή της σχέσης του
ανθρώπου ή της στάσης του απέναντι στο Θεό. Έχει να κάνει με την προσωπική σχέση
του καθένα με το Θεό που διαταράχτηκε εξαιτίας της αμαρτίας. Σύμφωνα με το Δευτ.κε:1 (Εάν συμβή διαφορά μεταξύ ανθρώπων, και έλθωσιν εις την κρίσιν, και
κρίνωσιν αυτούς, τότε θέλουσι δικαιώσει τον δίκαιον και καταδικάσει τον ένοχον)
σημαίνει να θεωρείσαι αθώος ή δίκαιος. Είναι θέμα σχέσης και μέσων με τα οποία
κάποιος τακτοποιείται με το Θεό. Μιλώντας απόλυτα, η δικαίωση είναι μία νομική
πράξη του Θεού με την οποία όσοι εμπιστεύονται το Χριστό θεωρούνται δίκαιοι και
απαλλάσσονται απ’ την ενοχή και την καταδίκη.







































