Τα δαχτυλίδια

Το θέμα της καρποφορίας είναι ένα από τα δύσκολα και πολυσύνθετα πνευματικά θέματα. Πολλά ακούγονται, ελάχιστα όμως είναι κοντά στην πραγματικότητα.

Πιστεύουμε πως ο καρπός είναι αποτέλεσμα προσπάθειας, αγώνα βασανιστικού, τρεξίματος. Και είναι τούτο λάθος βασικό. Καρπό δεν μπορούμε να φέρουμε εμείς οι άνθρωποι. Εμείς κουβαλάμε απλά τις δυνάμεις της καρποφορίας μέσα μας, που είναι ο ζωντανός Ιησούς Χριστός. Εκείνος φέρει τον καρπό.

Γιατί ο Θεός επιτρέπει τη δυστυχία και τον πόνο; (συνέχεια)

Τώρα, το τρίτο φωτεινό σημείο: Έρχεται η μέρα που ο πόνος θα σταματήσει και ο Θεός θα κρίνει το κακό.

Πολλές φορές θα έχετε ακούσει ανθρώπους να λένε: «Αν ο Θεός έχει τη δύναμη να ξεριζώσει το κακό και τη δυστυχία, τότε γιατί δεν το κάνει;». Η απάντηση είναι ότι, επειδή δεν το έχει κάνει ακόμα, δεν σημαίνει ότι δεν θα το κάνει. Αν δεν διαβάσεις ένα βιβλίο μέχρι τέλους, δεν μπορείς να βγάλεις τα συμπεράσματά σου από τις πρώτες σελίδες, ούτε ακόμα διαβάζοντας το μισό απ’ αυτό.

Γιατί θα πρέπει να περιμένουμε δοκιμασίες

Η σύγχρονη κουλτούρα, διακατέχεται από ναρκισσισμό. Και η εκκλησία δεν είναι άτρωτη από αυτόν τον ιό. Σήμερα, ο τρόπος ζωής και οι επιθυμίες πολλών χριστιανών, συχνά δεν έχουν καμία αξιόλογη διαφορά από εκείνο των μη-χριστιανών γειτόνων ή συνεργατών.

Από κάποια στιγμή και μετά, κατά τη διάρκεια της τελευταίας 25ετίας, έγινε πολύ κοινό να σταματήσει το κήρυγμα του ευαγγελίου που απευθυνόταν στις πραγματικές πνευματικές ανάγκες των ανθρώπων και να επικεντρωθεί στα θέλω και τις επιθυμίες των εκκλησιασμάτων. Αντί να φαίνεται η ζωή της πρώτης εκκλησίας, αυτό που αντανακλάται στη ζωή των σύγχρονων χριστιανών είναι ένας αγώνας διαφήμισης, προβολής επιτυχίας, ανταγωνισμού, κτλ.

Θλίψεις και δοκιμασίες

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται πολλή προσπάθεια να πειστεί κάποιος ότι βρισκόμαστε στους κακούς καιρούς του τέλους που περιγράφει ο λόγος του Θεού.

Καθώς ρίχνουμε μια ματιά στον κόσμο μας σήμερα, βλέπουμε ότι υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα γύρω μας που μας φαίνονται «άδικα». Και είναι φυσικό να εγείρονται διάφορα «Γιατί;».

Οι αναποδιές και οι φουρτούνες είναι κοινή εμπειρία όλων των ανθρώπων. Κυρίως όμως των χριστιανών, οι οποίοι πέρα από τα προβλήματα που έχουν όπως όλοι οι άνθρωποι, αποκτούν περισσότερα γιατί ζουν με τρόπο αντίθετο με τη σοφία του κόσμου. Γιατί αν κάποιος ζει για το Χριστό και το κάνει με πιστότητα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην συγκρουστεί με τους ανθρώπους γύρω του.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΜΙΛΗ

 Ψαλμ.ριθ:25-32

«Η ψυχή μου τήκεται υπό θλίψεως» (εδ.28).

Ομολογία η παραπάνω του ψαλμωδού που όχι, δεν περπάτησε τον ανθρώπινο βίο «αβρόχοις ποσί». Σαν το κερί που ο ρόλος του στη ζωή είναι να ξοδιάζεται αυτό το ίδιο για να δώσει γύρω του φως, έτσι κι εδώ. «Η ψυχή μου τήκεται» δηλ. λιώνει. Η φωτιά της θλίψης με καίει.

Σ’ ένα τέτοιο καμίνι, για το οποίο μπορούν να μιλήσουν πιο καλά όσοι πέρασαν από ένα τέτοιο σχολείο, πού να βρεις την αναψυχή!..

ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ

Μα υπάρχουν όρια στις θλίψεις; θα αναρωτηθεί κάποιος. Εγώ χρόνια υποφέρω από την τάδε αρρώστια, χρόνια τώρα υφίσταμαι ταπεινώσεις, ανέχεια, διάφορα κακά και δυσκολίες. Που είναι ο Θεός; Δεν βλέπει την ανάγκη μου, το πρόβλημά μου;

Ευχαριστώ τον Ιησού.

Ψαλ.λδ:19 Πολλαί αι θλίψεις του δικαίου, αλλ' εκ πασών τούτων θέλει ελευθερώσει αυτόν ο Κύριος.

Θλίψη δεν είναι μόνο η αρρώστια, η μη εύρεση δουλειάς, μια αποτυχία, ένας κακός γάμος, ένας θάνατος!

Υπάρχει και η θλίψη της αμαρτίας, η θλίψη της αδυναμίας, όπως ο Παύλος στη Ρωμ.ζ:24! Η θλίψη της απιστίας (Εβρ.δ).

Ένα συνηθισμένο αίτημα προσευχής είναι: Κύριε, συγχώρησε τις αδυναμίες μου.

Ο πόνος σου μπορεί να είναι καλός

Ιώβ κγ:1-17   Β’ Κορν.α:1-8

Ο πόνος και η θλίψη προκαλούν  απογοήτευση και σύγχυση. Το μυαλό θολώνει και τα συναισθήματα οδηγούν σε διάφορα επίπεδα φόβου, απόγνωσης, ακόμα και κατάθλιψης.

Ένα πυκνό σύννεφο καλύπτει τον ορίζοντα και μερικές φορές δεν μπορείς να δεις καθαρά ούτε να αισθανθείς την παρουσία του Θεού μέσα στον πόνο σου.

Είθε να ήξευρον που να εύρω αυτόν· ήθελον υπάγει έως του θρόνου αυτού· Ιώβ κγ:3

·        Ο Θεός είναι τόσο καλός που ποτέ Του δεν κάνει κακό.

·        Ο Θεός είναι τόσο σοφός που  ποτέ Του δεν κάνει λάθη.

·        Ο Θεός είναι τόσο βαθύς που δεν μπορούμε να Τον καταλάβουμε.

Μαζί με το Χριστό στις τρικυμίες της ζωής

Στο Ματθ.ιδ:22- 34 περιγράφεται το μοναδικό θαύμα της κατάπαυσης της τρικυμίας. Ο Ιησούς Χριστός στο εδάφιο 22 μοιάζει να είναι ασυνήθιστα βιαστικός μια και υποχρεώνει τους μαθητές Του να μπουν στο καΐκι και να πάνε, πριν από αυτόν, στην αντίπερα όχθη και εκεί να Τον περιμένουν. Το γιατί μας το εξηγεί ο Ιωάννης στο δικό του ευαγγέλιο, δίνοντάς μας συμπληρωματικές πληροφορίες του ίδιου γεγονότος.

Από τα προβλήματα στο θρίαμβο

Ιακώβου α:1-4

H διαφορά ανάμεσα σ’ αυτόν που είναι γνήσιος χριστιανός και σ’ αυτόν που απλά λέει ότι είναι χριστιανός, φαίνεται από το πώς αντιδρούν μέσα σε δύσκολες καταστάσεις.

Βλέπετε, πολλοί άνθρωποι έχουν εμπιστοσύνη στην πίστη τους, πιστεύουν ότι είναι σταθεροί. Όμως αυτή η πίστη πρέπει να ελεγχθεί στις δυσκολίες, τις απογοητεύσεις. Το πώς ένας άνθρωπος χειρίζεται  τα προβλήματά του, θα αποκαλύψει αν η πίστη του είναι ζωντανή ή νεκρή, γνήσια ή ψεύτικη.

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

Η ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ

Τα κράτη της Ευρώπης σχημάτισαν συμμαχίες για να συγκρατήσουν δυνατούς και φιλόδοξους αντίπαλους ν’ αυξήσουν πάρα πολύ σε δύναμη. Το 1882, η Γερμανία η Αυστρία η Ουγγαρία και η Ιταλία έφτιαξαν την Τριπλή Συμμαχία. Για ν’ αντισταθμίσουν αυτή τη δύναμη, η Αγγλία η Γαλλία και η Ρωσία έφτιαξαν τη δική τους Τριπλή Συμμαχία το 1907.

Η Γερμανία άρχισε να ενδιαφέρεται και να έχει απαιτήσεις στην Μεσοποταμία (την παλιά Βαβυλωνία), θέλοντας να ελέγχει τη σιδηροδρομική γραμμή που θα ένωνε το Βερολίνο στη Γερμανία με τη Βαγδάτη. Η προτεινόμενη γραμμή θα περνούσε μέσα απ’ τη Γερμανία, Αυστρο-Ουγγαρία, Σερβία, Βουλγαρία, Κωνσταντινούπολη κι από κει μέσω της Μικράς Ασίας θα έφτανε μέχρι κάτω τη Βαγδάτη στον ποταμό Τίγρη. Η Αυστρο-Ουγγαρία, η Βουλγαρία και η Τουρκία ήταν σύμμαχοι της Γερμανίας. Μόνο η μικρή Σερβία στεκόταν σαν εμπόδιο. Ανάμεσα στην Αυστρία και τη Σερβία δημιουργήθηκαν προβλήματα όταν ο διάδοχος του Αυστριακού θρόνου πυροβολήθηκε από ένα Σέρβο φοιτητή και ο πόλεμος δεν άργησε να ξεσπάσει (28 Ιουλίου 1914). Η Ρωσία ήρθε σε βοήθεια της Σερβίας, η Γερμανία στάθηκε στο πλευρό της Αυστρίας και η Γαλλία πήγε με το μέρος της Ρωσίας. Η Γερμανία εισέβαλε στο Βέλγιο για να επιτεθεί στη Γαλλία. Αυτό έβαλε και την Αγγλία στον πόλεμο στο πλευρό της Γαλλίας και των συμμάχων της. Ιακ.δ:1-4

Εαυτούς εξετάζετε

Στην Α' Τιμ.α:18-20 βρίσκουμε τον Παύλο να δίνει συμβουλές στον Τιμόθεο:

«Ταύτην την παραγγελίαν παραδίδω εις σε, τέκνον Τιμόθεε, κατά τας προγενομένας προφητείας περί σου, να στρατεύης κατ' αυτάς την καλήν στρατείαν, ΕΧΩΝ ΠΙΣΤΙΝ και αγαθήν συνείδησιν, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΤΙΝΕΣ ΑΠΟΒΑΛΟΝΤΕΣ ΕΝΑΥΑΓΗΣΑΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗΝ εκ των οποίων είναι ο Υμέναιος και Αλέξανδρος, τους οποίους παρέδωκα εις τον Σατανάν, διά να μάθωσι να μη βλασφημώσι». 

Γιατί πρέπει να λες «Ευχαριστώ»...

Μόνο όταν έχεις περάσει απ την ίδια θλίψη μπορείς με τη 

χάρη του Θεού να καταλάβεις αυτόν/ήν που την περνάει...

Αν έχεις τρόφιμα στο ψυγείο σου, ρούχα στην πλάτη σου, μια στέγη πάνω απ’ το κεφάλι σου κι ένα μέρος για να κοιμηθείς, είσαι ο πλουσιότερος από το 75% αυτού του κόσμου.

Αν ξύπνησες σήμερα το πρωί με περισσότερη υγεία από όση αρρώστια, είσαι πιο ευλογημένος από όσους δεν θα επιζήσουν καν ως την αυριανή μέρα.

Γιατί υποφέρουμε;

Καθώς ρίχνουμε μια ματιά στον κόσμο μας σήμερα βλέπουμε ότι υπάρχουν πολλά πράγματα γύρω μας που μας φαίνονται «άδικα». Κάποιος ρωτάει: «Αν ο Θεός είναι Θεός αγάπης, γιατί η γυναίκα μου να υποφέρει από καρκίνο; Πάντοτε στη ζωή της προσπαθούσε να κάνει το καλό...».

Οι αναποδιές και οι φουρτούνες είναι κοινή εμπειρία όλων των ανθρώπων. Κυρίως όμως, των χριστιανών οι οποίοι πέρα από τα προβλήματα που έχουν όπως όλοι οι άνθρωποι, αποκτούν περισσότερα γιατί ζουν με τρόπο αντίθετο με τη σοφία του κόσμου. Γιατί αν κάποιος ζει για το Χριστό και το κάνει με πιστότητα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην συγκρουστεί με τους ανθρώπους γύρω του.

«Και πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή» (Β’ Τιμ.γ:12).

Οι πειρασμοί, είναι στιγμές και καταστάσεις που η πίστη μας δοκιμάζεται. Όταν είμαι άρρωστος, υπάρχει ο πειρασμός να ρωτήσω:

·        Είναι ο Θεός καλός; Αν είναι γιατί να επιτρέψει την αρρώστια;

·        Είναι ο Θεός σοφός; Αν είναι, γιατί εγώ να χάσω τη δουλειά μου;

·        Είναι ο Θεός δυνατός; Αν είναι γιατί δεν παίρνει το πρόβλημα από πάνω μου;»

Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να παραδεχτούμε ότι η ικανότητα της αντίληψής μας είναι περιορισμένη και δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τις δοσοληψίες του Θεού με τον άνθρωπο.

Υπόδειγμα υπομονής στις θλίψεις

«Tούτον ιδών ο Iησούς κατακείμενον, και γνούς ότι πολύν ήδη χρόνον έχει...» (Iωάν. 5,6)

ΠΩΣ, αγαπητοί μου, πως αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι τα διάφορα θλιβερά περιστατικά;
Tα βλέπουν απαισιόδοξα. O ένας γογγύζει. O άλλος κλαίει και χτυπιέται. O άλλος βλαστημάει. O άλλος καταριέται τη μάνα και τον πατέρα που τον γέννησαν· στο τέλος τα βάζει και με το Θεό. Φταίει, λέει, ο Θεός. Eνώ δεν φταίει ο Θεός. Oι αίτιοι της συμφοράς είμεθα εμείς οι ίδιοι, με τ' αμαρτήματά μας.
Γεννάται το ερώτημα· δεν υπάρχει θεραπεία του κακού;
Yπάρχει. Mπορεί και πάλι ο άνθρωπος να ζήσει μια ζωή ευλογημένη και ευτυχισμένη, και να δοξάσει το Θεό.

Ο μύθος της χωρίς προβλήματα χριστιανικής ζωής

Καθένας από μας έχει διαφορετικές προσδοκίες από το χριστιανισμό, εκείνο όμως που ΔΕΝ πρέπει ποτέ να αναμένουμε είναι μια ζωή χωρίς προβλήματα. Είναι απλώς κάτι μη ρεαλιστικό και δεν υπάρχει στη Βίβλο ούτε ένα εδάφιο που να υποστηρίζει μια τέτοια ιδέα. Ο Ιησούς το λέει ξεκάθαρα σε όλους όσοι προτίθενται να Τον ακολουθήσουν: 

 «Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη· αλλά, να έχετε θάρρος· εγώ νίκησα τον κόσμο»  (Ιωάν.ις:33)

 Θλίψη! Κάτι που δεν τονίζεται όσο θα έπρεπε στις μέρες μας. Αν είσαι Χριστιανός και δεν σε έχουν χλευάσει ή προσβάλει ή περιφρονήσει ή κακολογήσει μέχρι τώρα, τότε κάτι δεν πάει καλά με τη χριστιανική σου ζωή. Οι θλίψεις, που πρόκειται να υποφέρουμε, περιλαμβάνουν ακόμη δυστυχήματα, ασθένειες, απώλεια εργασίας, διαλυμένες σχέσεις, οικονομικά προβλήματα, οικογενειακές συγκρούσεις, θανάτους αγαπημένων προσώπων και γενικά όλων των ειδών τις θλιβερές καταστάσεις που βιώνουν και οι άπιστοι σε όλο τον κόσμο.

Άφθονη Ζωή

Στον Ιωάννη ι:10, ο Ιησούς λέει για τα πρόβατά Του, «..εγώ ήλθον διά να έχωσι ζωήν και να έχωσιν αυτήν εν αφθονία». Το να ακολουθούμε τον Κύριο Ιησού με απλή υπακοή στο λόγο Του θα τείνει να μας κάνει χαρούμενους, υγιείς, ευλογημένους και όμορφους σ’ αυτή τη ζωή. Αυτό επίσης θα μας δώσει αιώνια ζωή στον ερχόμενο αιώνα. 

Αντιμετωπίζοντας τα "απρόβλεπτα"

Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος διαπιστώνει πως τα πάντα στη ζωή του είναι τελικά «εκτός» ελέγχου. Δεν ξέρουμε αν θα ζήσουμε αύριο, τι θα γίνει με τη δουλειά μας, τι θα συμβεί με την υγεία μας, αν τα παιδιά μας θα ευτυχήσουν ή όχι.

Οι άνθρωποι γύρω μας δεν είναι πάντα αυτοί που θα θέλαμε. Συναντάμε την καλοσύνη, αλλά και την κακία, μέσα στο σπίτι κι έξω από αυτό, στη γειτονιά, στη δουλειά, ανάμεσα στους συγγενείς.