Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι «Μαθουσάλα» σημαίνει «εκχέω με δύναμη νερά την ημέρα του θανάτου μου». Ο Μαθουσάλα πέθανε ακριβώς πριν αρχίσει ο κατακλυσμός.
Είναι ο άνθρωπος που
έζησε τα περισσότερα χρόνια (969) πάνω στη γη. Αν και κάποιοι άνθρωποι έζησαν
800, 900 χρόνια και παραπάνω, κανείς δεν έζησε 1000 χρόνια.
Ο Κύριος είχε πει στον Αδάμ ότι την ημέρα που θα έτρωγε από τον απαγορευμένο καρπό, θα πέθαινε. Αν και δεν πέθαναν φυσικά μέσα στο 24ωρο που αμάρτησαν, πιστεύουμε ότι προορίστηκαν να μην υπερβούν τη χιλιετή ημέρα.
Αν είχαν περπατήσει με
το Θεό, αν είχαν υπακούσει στη φωνή Του, τα χίλια χρόνια θα ήταν μία ημέρα στη
ζωή τους. Είναι αλήθεια ότι τη στιγμή που αμάρτησαν, ήταν «νεκροί
διά τας παραβάσεις και τας αμαρτίας» (Εφεσ.β:1) και αποχωρισμένοι από την παρουσία του Θεού, αλλά ο
θάνατος για τον ποίο ο Θεός μιλούσε περιλάμβανε και το φυσικό θάνατο
(Ρωμ.ε:12).
Οι υιοί του Θεού: Στη Γεν.ς:2 διαβάζουμε: «ιδόντες οι υιοί του Θεού τας θυγατέρας των
ανθρώπων, ότι ήσαν ώραίαι, έλαβον εις εαυτούς γυναίκας εκ πασών όσας έκλεξαν».
Οι “Μάρτυρες του Ιεχωβά”
λένε ότι πρόκειται για αγγέλους που είδαν τις θυγατέρες των ανθρώπων και τους
άρεσαν, είχαν σεξουαλικές σχέσεις μαζί τους κι έτσι γεννήθηκαν οι γίγαντες.
Αυτό όμως είναι αδύνατον,
γιατί αν οι άγγελοι που είναι πνεύματα είχαν τέτοια εξουσία, θα είχαν και οι
άγγελοι του σκότους, τα δαιμόνια. Μπορεί κανείς να φανταστεί ποιο θα ήταν το
αποτέλεσμα μιας τέτοιας σχέσης!! Οι άγγελοι είναι ουδέτεροι (πνεύματα) και δεν
μπορούν να αναπαραχθούν (Ματθ.κβ:23-30 & Μαρκ.ιβ:25). Ο λόγος του Θεού μας
λέει ότι τα ουράνια σώματα είναι διαφορετικά από τα γήινα (Α’ Κορ.ιε:40).
Το τέταρτο κεφάλαιο
περιγράφει τη γραμμή των απογόνων του Κάιν, ενώ το πέμπτο μας δίνει τη
γενεαλογία των απογόνων του Σηθ, από τον οποίο θα προερχόταν ο Μεσσίας. Το έκτο
κεφάλαιο μας περιγράφει πώς αυτές οι δύο γραμμές άρχισαν να ανακατεύονται.
Το θέλημα του Θεού ήταν να
μείνουν αυτές χωριστά. Στο τέταρτο κεφάλαιο είδαμε πώς ο Σατανάς προσπάθησε να
σταματήσει το εκλεκτό σπέρμα σκοτώνοντας τον Άβελ. Επειδή όμως απέτυχε εξαιτίας
του Σηθ που γεννήθηκε στη θέση του Άβελ, ο Σατανάς προσπάθησε να μολύνει το
άγιο σπέρμα του Σηθ (Γέν.δ:26) με το να το ανακατέψει με το άθεο σπέρμα του
Κάιν.
Η οργή του Θεού για τέτοιου
είδους συνενώσεις μας υπενθυμίζει την προειδοποίηση που βρίσκουμε στην
Β΄Κορ.ς:14 που λέει ότι οι χριστιανοί δεν πρέπει να παντρεύονται με αμαρτωλούς.
Οι συνθήκες πάνω στη γη: Μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα το θέμα αυτό, γιατί η Γραφή
συγκρίνει τις μέρες του Νώε με τις «έσχατες μέρες».
Στο Ματθ.κδ:37-41
διαβάζουμε: «και καθώς αι ημέραι του Νώε,
ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Διότι
καθώς εν ταις ημέραις ταις προ του κατακλυσμού ήσαν τρώγοντες και πίνοντες,
νυμφευόμενοι και νυμφεύοντες, έως της ημέρας καθ' ην ο Νώε εισήλθεν εις την
κιβωτόν, και δεν ενόησαν, εωσού ήλθεν ο
κατακλυσμός και εσήκωσε πάντας, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του
ανθρώπου. Τότε δύο θέλουσιν είσθαι εν τω αγρώ·
ο εις παραλαμβάνεται και ο εις αφίνεται· δύο
γυναίκες θέλουσιν αλέθει εν τω μύλω, μία παραλαμβάνεται και μία αφίνεται».
Δες
ακόμα Β΄Πέτρ.γ:4-6. Οι γίγαντες που ήταν πάνω στη γη, ήταν «οι
δυνατοί, οι έκπαλαι άνδρες ονομαστοί» (Γέν.ς:4) και ίσως έκαναν τους
ανθρώπους να πιστεύουν ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα, αλλά ο Θεός δεν το
έβλεπε έτσι.
Πολλοί διανοούμενοι
γίγαντες κατακλύζουν τη γη σήμερα, γίγαντες επιστήμης, εφευρέσεων και γνώσης. Εξαιτίας
αυτών, ακούμε ότι ο κόσμος σταθερά βελτιώνεται, αλλά ο Κύριος λέει ότι «Πονηροί
δε άνθρωποι και γόητες θέλουσι προκόψει εις το χείρον, πλανώντες και πλανώμενοι» (Β΄Τιμ.γ:13).
Η δικαιοσύνη και η οργή του Θεού ενάντια
στην αμαρτία, αποκαλύπτεται καθώς προφητεύει καταστροφή επειδή «επληθύνετο
η κακία του ανθρώπου επί της γης, και πάντες οι σκοποί των διαλογισμών της
καρδίας αυτού ήσαν μόνον κακία πάσας τας ημέρας» (Γεν.ς:5). Το ίδιο
συμβαίνει και σήμερα με το τρομακτικό κύμα φόνων, ληστειών, αυτοκτονιών,
βιασμών, παιδοφιλίας, που σαρώνει όλο τον κόσμο. Άλλο ένα σημείο που
σηματοδοτεί το σύντομο ερχομό του Κυρίου.
