Γένεση Κεφ.ια

 

Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ

Όπως ο Θεός κατέστρεψε τον πρώτο Βαβυλωνιακό πύργο, κατά τον ίδιο τρόπο θα δώσει ένα τέλος και θα προκαλέσει την κατάρρευση του σύγχρονου πύργου της Βαβέλ, της παγκόσμιας κυβέρνησης, που ετοιμάζεται πυρετωδώς.

Δεν υπάρχει πιθανότητα να διαβάσει κανείς το βιβλίο του Δανιήλ και την Αποκάλυψη και να μην καταλάβει ότι αυτή η τελευταία παγκόσμια κυβέρνηση είναι μια κτηνώδης κατάσταση, πιο άγρια από οποιαδήποτε άλλη που υπήρξε ποτέ.

Αυτή η κυβέρνηση θα είναι το αριστούργημα του Σατανά και θα διοικείται απ’ τον ίδιο τον Αντίχριστο. Τα έθνη θα πειστούν να ενωθούν μ’ αυτό το σύστημα, αφού θα πλανηθούν ότι είναι μονόδρομος για την ειρήνη.

Ελέγχοντας τους στρατούς όλων των χωρών, η γενική άποψη θα είναι «Τις όμοιος με το θηρίον; τις δύναται να πολεμήση με αυτό»; (Αποκ.ιγ:4). Ο ΟΗΕ και οι κυανόκρανοι είναι η βάση αυτής της μελλοντικής κατάστασης.

 

Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ

 

 

Ο Νώε πέθανε σε ηλικία 950 χρονών, και από τους τρεις γιους του, τον Σημ, τον Χαμ και τον Ιάφεθ, «εκ τούτων διεσπάρησαν τα έθνη επί της γης μετά τον κατακλυσμόν» (Γέν.ι:32). Ο Σημ είναι ο γιος που εκλέχτηκε να συνεχίσει τη Μεσσιανική γραμμή, γιατί απ’ αυτόν προήλθε «το σπέρμα της γυναικός».

1.     ΒΑΒΥΛΩΝΑ. Στο κεφ.ι της Γένεσης μας προκαλεί ενδιαφέρον ένας χαρακτήρας ονόματι Νεμβρώδ. Στο Γέν.ι:8-10 διαβάζουμε  ότι «ούτος ήρχισε να ήναι ισχυρός επί της γής» κι ότι «η αρχή της βασιλείας αυτού εστάθη Βαβυλών». Βλέπουμε τη Βαβυλώνα να αναφέρεται ξανά και ξανά μέσα στη Γραφή, μέχρι που καταστρέφεται στο κεφ.ιη της Αποκάλυψης. Ωστόσο, η Βαβυλώνα δεν υπονοεί πάντοτε μια πόλη. Όσο καιρό ο Θεός εργάζεται με τον εκλεκτό λαό Του, η Βαβυλώνα είναι μια πόλη. Απ’ τη στιγμή που ο Θεός αρχίζει να εργάζεται με την εκκλησία Του, η Βαβυλώνα παίρνει τη μορφή μεγάλου θρησκευτικού συστήματος. Όμως, κάτω από οποιαδήποτε μορφή κι αν τη βρίσκουμε, είναι πάντοτε μια προσπάθεια από τη μεριά του Σατανά να πλαστογραφήσει το έργο του Κυρίου με σκοπό να πλανήσει τους ανθρώπους. Μόλις ο Ισραήλ ξεκίνησε τους πολέμους στη Χαναάν, μια Βαβυλωνιακή στολή τους δημιούργησε προβλήματα. Όταν ο Ισραήλ αρνήθηκε να υπακούσει τον Κύριο, φέρθηκε αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα. Όταν οι πιστοί σήμερα χάνουν την πνευματικότητά τους, ανακατεύονται με τα έθιμα και τις διδασκαλίες της Βαβυλώνας. Στην Αποκ.ιζ:5-9 βλέπουμε ότι το αρχηγείο της Βαβυλώνας, της μητέρας των πορνών,  είναι μια πόλη με 7 λόφους που ξεκάθαρα ταυτίζεται με τη Ρώμη. Η Καθολική εκκλησία είναι αυτός ο μεγάλος θρησκευτικός οργανισμός που έχει την έδρα του στη Ρώμη, και στον οποίο βλέπουμε πολλές πλαστογραφήσεις του πραγματικού σχεδίου του Θεού για την εκκλησία. Η εξομολόγηση στον ιερέα παίρνει τη θέση της γνήσια μετάνοιας. Ο Πάπας αξιώνει ότι είναι ο μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων, παραχαράζοντας τον δικό μας πραγματικό Μέγα Αρχιερέα, τον Κύριο Ιησού Χριστό. Χρησιμοποιούν το νερό του «αγιασμού» σαν καθαριστικό μέσο, κάτι που μόνο το Άγιο Πνεύμα μπορεί να κάνει. Σαν μητέρα η Βαβυλώνα, έχει πολλές κόρες στη γη, άλλες εκκλησίες που αντιγράφουν τις οδούς της.

 

2.     Ο ΔΙΑΣΚΟΡΠΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ. Στην αρχή του κεφαλαίου που εξετάζουμε (ια), διαβάζουμε ότι όλοι οι άνθρωποι πάνω στη γη ήταν «μιας γλώσσης και μιας φωνής». Στη γη Σενναάρ, αποφάσισαν να χτίσουν μια πόλη κι ένα πύργο που «η κορυφή να φθάνη έως του ουρανού». Έτσι έγιναν παράδειγμα όλων αυτών που κατά καιρούς προσπαθούν να «αναβούν αλλαχόθεν» (Ιωάν.ι:1). Η φιλοδοξία τους ήταν να «αποκτήσουν εις εαυτούς όνομα», τη στιγμή που ο λαός του Θεού ασχολείται με το να φανερώσει το όνομα του Ιησού. Η τρέλα της προσωπικής δόξας έχει κατακλύσει όλο τον κόσμο σήμερα. Αυτή η μανία θα αποκορυφωθεί στο πρόσωπο του Αντίχριστού, ο οποίος θα απαιτήσει όλοι οι άνθρωποι να μαρκαριστούν με το όνομα ή τον αριθμό του (Αποκ.ιγ:16-18). «εχρησίμευσεν εις αυτούς η μεν πλίνθος αντί πέτρας, η δε άσφαλτος εχρησίμευσεν εις αυτούς αντί πηλού». Το οικοδόμημα του Θεού χτίζεται με «λίθους ζώντες» (Α΄Πέτρ.β:5), με τον «καλά μαλαγμένο πηλό» της αγάπης του Αγίου Πνεύματος (Εφες.β:20-22,  Ρωμ.ε:5). Σε αυτή την ενότητα υπάρχει δύναμη. Το κίβδηλο οικοδόμημα του Σατανά το βρίσκουμε στις μεγάλες θρησκευτικές, πολιτικές, εμπορικές «συγχωνεύσεις», που ενώνονται μεταξύ τους με «αμάλακτο πηλό», ανθρωπόφτιαχτων οργανισμών (Ιεζ.ιγ:11-15). Οι άνθρωποι που αισθάνονται δυνατοί μέσα στους δικούς τους πύργους, αγνοούν τον πραγματικό πύργο της σωτηρίας του Θεού. «Το όνομα του Κυρίου είναι πύργος οχυρός· ο δίκαιος, καταφεύγων εις αυτόν, είναι εν ασφαλεία» (Παρ.ιη:10). Ο Θεός κατέβηκε εκεί και σύγχυσε τη γλώσσα τους, με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνουν τι λέει ο ένας στον άλλο. Αυτό, φυσικά, δημιούργησε τέτοιο μπέρδεμα, που το έργο σταμάτησε κι αυτοί διασκορπίστηκαν σε όλο το πρόσωπο της γης. Ονομάστηκε Βαβέλ που σημαίνει σύγχυση. Είναι ένα καλό παράδειγμα της τελικής φάσης κάθε επιχείρησης που αφήνει το Θεό έξω από τα προγράμματά της.