Μετά τη δημιουργία του Αδάμ, η Γραφή μας λέει στη Γέν.β:18,21-22 «Και είπε Κύριος ο Θεός, Δεν είναι καλόν να είναι ο άνθρωπος μόνος θέλω κάμει εις αυτόν βοηθόν όμοιον με αυτόν».........«Και επέβαλε Κύριος ο Θεός έκστασιν επί τον Αδάμ, και εκοιμήθη και έλαβε μίαν εκ των πλευρών αυτού, και έκλεισε με σάρκα τον τόπον αυτής. Και κατεσκεύασε Κύριος ο Θεός την πλευράν, την οποίαν έλαβεν από του Αδάμ, εις γυναίκα, και έφερεν αυτήν προς τον Αδάμ».
Αυτή όμως δεν ήταν η μόνη φορά
που ο Θεός έκανε αυτή την ενέργεια. Πάνω στο σταυρό του Γολγοθά ο δεύτερος
Αδάμ, ο Χριστός ήρθε σε έκσταση και «εις
των στρατιωτών εκέντησε με λόγχην την πλευράν αυτού, και ευθύς εξήλθεν αίμα και
ύδωρ» (Ιωάν.ιθ:34).
Από την τρυπημένη πλευρά του
Ιησού προήλθε η εκκλησία. Χωρίς το χυμένο αίμα του Ιησού που πιστοποιούσε το
θάνατό Του, δεν μπορεί να υπάρχει εκκλησία.
Όπως ο Θεός πήρε την Εύα απ’ την
πλευρά του πρώτου Αδάμ, ξαναπήρε την εκκλησία, τη γυναίκα του Αρνίου απ’ την
πλευρά του Έσχατου Αδάμ.
Η γυναίκα του Αρνίου αποτελείται
απ’ όλους αυτούς που αναγεννήθηκαν απ’ το Πνεύμα του Θεού και έζησαν ή ζουν άγια
ενώπιον Αυτού.
Είναι όλοι αυτοί που βγήκαν απ’
την πλευρά του Χριστού. Μπορούμε λοιπόν να καταλάβουμε τι είμαστε, ο καθένας
χωριστά, για το Χριστό.
Αποκ.κα:9 «Και ήλθε προς εμέ
είς των επτά αγγέλων των εχόντων τας επτά φιάλας τας πλήρεις από των επτά
εσχάτων πληγών και ελάλησε μετ’ εμού λέγων, Ελθέ, θέλω σοι δείξει την νύμφην,
του Αρνίου την γυναίκα».
Το Αρνίο είναι ο Χριστός και η
νύμφη είναι η εκκλησία, αυτή είναι η γυναίκα του Αρνίου.
Ο κόσμος μας, η γη, το σύμπαν,
έχει σύμφωνα με το λόγο του Θεού ιστορία 6.000 χρόνων. Όλο αυτό το διάστημα
πέρασαν πάνω απ’ το πρόσωπο της γης πάρα πολλοί πολιτισμοί. Έχουν γεννηθεί πάρα
πολλοί επιφανείς άνδρες και γυναίκες.
Επιστήμονες, εφευρέτες,
στρατηγοί, φιλόσοφοι, γιατροί, αλλά που είναι σήμερα όλοι αυτοί; Που είναι οι
πολιτισμοί; Μήπως ο άνθρωπος έδωσε και κράτησε λάθος αξίες; Μάλλον, ναι.
Όταν η Αποκάλυψη μας μιλάει για
τα τέλη των καιρών και για το τι μένει όταν όλα διαλυθούν, δεν βλέπουμε κανένα
Χίτλερ, αλλά ούτε κανένα Αϊνστάιν ή Πλάτωνα, κανένα Παστέρ ή Εντισον.
Δεν βλέπουμε καμία γήινη
βασιλεία, κανένα ανθρώπινο όνομα ή επίτευγμα, παρά μονάχα τη «γυναίκα του
Αρνίου»!
Αυτοί είναι οι άγιοι του Θεού, η
εκκλησία Του, όλοι αυτοί που στο πέρασμα του χρόνου αγάπησαν το Θεό κι έζησαν
σύμφωνα με τη δικαιοσύνη Του, υπάκουσαν στο ευαγγέλιο του Κυρίου ημών Ιησού
Χριστού και δέχθηκαν την αγάπη της αλήθειας για να σωθούν (Β’ Θεσ.α:8 & β:10).
Η εκκλησία είναι ο σκοπός του
Θεού γι’ αυτή τη δημιουργία. Πρώτα ο Θεός είδε τη νύμφη Του και μετά έφτιαξε τα
σύμπαντα (Εφεσ.α:4)!
Δεν μπορεί λοιπόν ο Θεός ν’
αφήσει την εκκλησία μόνη της, να την εγκαταλείψει, αντίθετα, όπως λέει η Γραφή,
«Ιδού ο οφθαλμός του Κυρίου είναι επί
τους φοβουμένους αυτόν επί τους ελπίζοντας επί το έλεος αυτού» (Ψαλμ.λγ:18).
«Οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι επί τους δικαίους και τα ώτα αυτου εις
την κραυγήν αυτών» (Ψαλμ.λδ:15).
Ο Θεός λέει: Δύναται γυνή να λησμονήση το θηλάζον βρέφος αυτής, ώστε να μη ελεήση το
τέκνον της κοιλίας αυτής; αλλά και αν αύται λησμονήσωσιν, εγώ όμως δεν θέλω σε
λησμονήσει. Ιδού, επί των παλαμών μου σε εζωγράφισα» (Ησ.μθ:15).
Όταν ο λόγος του Θεού λέει «όστις εγγίζει εσάς, εγγίζει την κόρην του
οφθαλμού αυτού» (Ζαχ.β:8), μπορούμε να καταλάβουμε
πόσο ευαίσθητος είναι ο Θεός για την εκκλησία Του.
Όπως η κόρη του οφθαλμού
ενστικτωδώς κλείνει όταν κάτι πάει να την πειράξει, έτσι κι ο Θεός προστατεύει
την εκκλησία Του.
Α’ Κορ.γ:21 «Ώστε μηδείς ας
μη καυχάται εις ανθρώπους διότι τα πάντα είναι υμών».
Μιλάει στην εκκλησία και λέει ότι
δεν έχει ανάγκη να καυχάται σε ανθρώπους γιατί τα πάντα της έχουν δοθεί.
Εβρ.α:14 «Δεν είναι πάντες
λειτουργικά πνεύματα, εις υπηρεσίαν αποστελλόμενα, διά τους μέλλοντας να
κληρονομήσωσι σωτηρίαν;»
Αναφέρεται στους αγγέλους και
λέει ότι υπάρχουν για να υπηρετούν την εκκλησία.
Α’ Κορ.ς:2 «Δεν εξεύρετε ότι
οι άγιοι θέλουσι κρίνει τον κόσμον;»
Διαβάζοντας τα πρώτα εδάφια αυτού
του κεφαλαίου μπορούμε να καταλάβουμε την αξία που δίνει το Άγιο Πνεύμα στην
εκκλησία σε σχέση με τον κόσμο και μάλιστα με τις εξουσίες του κόσμου.
Ο κόσμος δεν είναι άξιος να
κρίνει τους αγίους του Θεού. Πρέπει να καταλάβουμε τη θέση που έχουμε στα μάτια
του Θεού και να περπατήσουμε ανάλογα.
Δεν μπορούμε ή μάλλον
απαγορεύεται να κρινόμαστε «ενώπιον
απίστων» (εδ.6). Ας το
ξανασκεφτούν αυτοί που βγαίνουν σε τηλεοπτικά κανάλια και διαπληκτίζονται για
διάφορα θέματα.
Αναγεννημένος είναι αυτός που
έχει γεννηθεί από το Θεό. Όλοι έχουμε γεννηθεί κατά σάρκα, αλλά ο Κύριος είπε
ότι «εάν τις δεν γεννηθή άνωθεν, δεν
δύναται να ίδη την βασιλείαν του Θεού»
(Ιωάν.γ:3).
Ιωάν.α:12-13 «Όσοι δε
εδέχθησαν αυτόν, εις αυτούς έδωκεν εξουσία να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους
πιστεύοντας εις το όνομα αυτού οίτινες ουχί εξ αιμάτων ουδέ εκ θελήματος σαρκός
ουδέ εκ θελήματος ανδρός, αλλ’ εκ Θεού εγεννήθησαν».
Όταν ο Θεός μας βλέπει σαν παιδιά
Του εμείς γιατί να το αρνούμαστε; Και μπορεί να μην το λέμε με το στόμα, το
δείχνουμε όμως με τις πράξεις μας. Αυτές τις πράξεις πρέπει ν’ αλλάξει ο Θεός
σήμερα στη ζωή μας.
Ιωάν.ιζ:22 «Και εγώ την δόξαν
την οποίαν μοι έδωκας, έδωκα εις αυτούς διά να ήναι έν, καθώς ημείς ήμεθα έν»
Ιωάν.ιζ:20 «Και δεν παρακαλώ
μόνον περί τούτων, αλλά και περί των πιστευσόντων εις εμέ διά του λόγου αυτών».
Αυτή η προσευχή του Χριστού είναι
και για μας σήμερα γιατί πιστέψαμε με το λόγο των αποστόλων. Έδωσε λοιπόν ο
Κύριος τη δόξα Του και σ’ εμάς κι έτσι έχουμε κι εμείς τη δόξα του Θεού πάνω
μας.
Ένας απ’ τους λόγους που ο Ιησούς
έμεινε αναμάρτητος ήταν το βάρος της ευθύνης ότι έφερε τη δόξα του Πατέρα και
δεν μπορούσε η ζωή Του να μην δοξάζει Αυτόν.
«και ηγάπησας αυτούς καθώς εμέ ηγάπησας» (Ιωάν.ιζ:23). Ο Θεός μας αγαπά όπως αγάπησε τον Ιησού.
Μέσα στη Γραφή μπορούμε να δούμε
ότι ο Θεός έχει δώσει δύναμη στο λαό Του, εξουσία που σαν νόμιμο δικαίωμα,
εξαιτίας της θέσης που έχει στην καρδιά του Πατέρα, μπορεί να ενεργήσει. Απ’ τη
στιγμή που είσαι υιός Θεού, αυτή η εξουσία σου ανήκει δικαιωματικά:
Ιωάν.α:12-13 Όσοι δε
εδέχθησαν αυτόν, εις αυτούς έδωκεν εξουσίαν να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους
πιστεύοντας εις το όνομα αυτού· οίτινες ουχί εξ αιμάτων ουδέ εκ θελήματος
σαρκός ουδέ εκ θελήματος ανδρός, αλλ' εκ Θεού εγεννήθησαν.
Λουκ.ι:19 «Ιδού, δίδω εις
εσάς την εξουσίαν του να πατήτε επάνω όφεων και σκορπίων, και επί πάσαν την
δύναμιν του εχθρού και ουδέν θέλει σας βλάψει».
Αυτή η εξουσία έχει δοθεί στην
εκκλησία, σε κάθε παιδί του Θεού.
«Πλην εις τούτο μη χαίρετε, ότι τα πνεύματα υποτάσσονται εις εσάς, αλλά
χαίρετε μάλλον, ότι τα ονόματά σας εγράφησαν εν τοις ουρανοίς» (εδ.ι:20).
Αυτό το λέει για να μας
προφυλάξει, γιατί για το φυσικό νου, το βιβλίο της ζωής είναι κάτι μακρινό,
άγνωστο, αβέβαιο, ενώ το να διατάσσεις τα πνεύματα και να υπακούουν, αυτό
φαντάζει ωραία.
Όμως στην Αποκ.κα:27 διαβάζουμε ότι στην πόλη του Θεού, στον ουρανό, δεν θα
μπει όποιος είχε εξουσία και έκβαλε δαιμόνια, (Ματθ.ζ:21-22) αλλά «μόνον οι
γεγραμμένοι εν τω βιβλίω της ζωής του Αρνίου».
Αυτό λοιπόν που πρέπει να
προσέχουμε είναι να παραμένουν τα ονόματά μας στο βιβλίο της ζωής κι όχι πώς θα
φανούμε στους ανθρώπους εκμεταλλευόμενοι τη δύναμη του Θεού.
Το όνομα κάποιου γράφεται στο
βιβλίο της ζωής όταν αναγεννηθεί σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, κατά τον προορισμό
Αυτού.
Ο Κύριος έδωσε αυτή την εξουσία
στην εκκλησία, αλλά εμείς τώρα πρέπει να καταλάβουμε και να πιστέψουμε ότι την
έχουμε.
Φιλιπ.γ:20 «Διότι το
πολίτευμα ημών είναι εν ουρανοίς, οπόθεν και προσμένομεν Σωτήρα, τον Κύριον
Ιησούν Χριστόν».
Αυτό το εδάφιο πρέπει ν’
αρχίσουμε να το λέμε κάθε πρωί όταν ξυπνάμε και να το επαναλαμβάνουμε όλη μέρα.
Κάποιος ίσως πει ότι γίνεται πλύση εγκεφάλου.
Ναι, αλλά είναι κάτι που το
θέλουμε γιατί πλένουμε, τη σκέψη μας με το λόγο του Θεού, καθαριζόμαστε και
αποκτούμε νου Χριστού. Δεν μας πιέζει κανείς να το κάνουμε αλλά εμείς το
θέλουμε!
Ιωάν.ιζ:11,14 «Και δεν είμαι
πλέον εν τω κόσμω, αλλ’ ούτοι είναι εν τω κόσμω...» «Εγώ έδωκα εις αυτούς τον
λόγον σου και ο κόσμος εμίσησεν αυτούς, διότι δεν είναι εκ του κόσμου, καθώς
εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου».
Η πατρίδα μας είναι στον ουρανό,
τα συμφέροντά μας είναι εκεί. Εδώ είμαστε ξένοι και παρεπίδημοι.
Κολ.α:12-13 «Ευχαριστούντες
τον Πατέρα όστις μας έκανε αξίους της μερίδος του κλήρου των αγίων εν τω φωτί
και μας μετέφερεν από την εξουσίαν του σκότους εις την βασιλείαν του αγαπητού
αυτού Υιού».
Δεν είμαστε λοιπόν απ’ τον κόσμο,
το πολίτευμά μας είναι στον ουρανό, μπορεί κάποτε να είμαστε σε σκοτάδι αλλά
τώρα έχουμε μεταφερθεί και είμαστε υπήκοοι της βασιλείας του Υιού του Θεού.
Είναι απαραίτητο να καταλάβουμε τη θέση που έχουμε στην καρδιά και το σχέδιο
του Θεού και τί ο Θεός έχει κάνει για μας, για να μην μπορεί ο διάβολος να μας
πειράζει. Ο Χριστός είπε ότι όταν γνωρίσουμε την αλήθεια, αυτή θα μας
ελευθερώσει.
Ρωμ.η:17-18 «Εάν δε τέκνα και
κληρονόμοι, κληρονόμοι μεν Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού, εάν συμπάσχωμεν, διά
να γείνωμεν και συμμέτοχοι της δόξης αυτού. Επειδή φρονώ ότι τα παθήματα του
παρόντος καιρού δεν είναι άξια να συγκριθώσι με την δόξαν την μέλλουσαν να
αποκαλυφθή εις ημάς».
Έχουμε κληρονομιά, ό,τι ο Θεός
έδωσε στο Χριστό είναι και για μας γιατί είμαστε συγκληρονόμοι. Του έδωσε τη
δόξα Του, το μεγαλείο Του, την καθαρότητά Του, την ομορφιά Του, την αγιότητά
Του.....
Α’ Ιωάν.γ:2-3 “Αγαπητοί τώρα
είμεθα τέκνα Θεού και έτι δεν εφανερώθη τι θέλομεν είσθαι εξεύρομεν όμως, ότι,
όταν φανερωθή, θέλομεν είσθαι όμοιοι με αυτόν διότι θέλομεν ιδεί αυτόν καθώς
είναι. Και πας όστις έχει την ελπίδα
ταύτην επ’ αυτόν, καθαρίζει εαυτόν, καθώς εκείνος είναι καθαρός”.
Ο κόσμος δεν μας γνωρίζει, (εδ.1) γιατί δεν έχει γνωρίσει το Θεό.
Οποίος είναι του Θεού δεν γνωρίζεται απ’ τον κόσμο, γι’ αυτό η κρατική εκκλησία
δεν μπορεί να είναι του Θεού! Όταν κάποιος καταλάβει τί είσαι αρχίζει να σε
αποφεύγει γιατί δεν γνωρίζει το Θεό και στην ουσία αποφεύγει Αυτόν!
Α’ Πέτρ.α:23 «επειδή
ανεγεννήθητε ουχί εκ φθαρτού σπέρματος, αλλά αφθάρτου, διά του λόγου του Θεού
του ζώντος και μένοντος εις τον αιώνα».
Αν το σπέρμα είναι αιώνιο, και ο
καρπός θα είναι αιώνιος. Το σπέρμα του Πατέρα μέσα μας μας δίνει την αιώνια
ζωή.
Ιωάν.γ:16 «Το γεγεννημένον εκ
της σαρκός, είναι σάρξ και το γεγεννημένον εκ του Πνεύματος, είναι πνεύμα».
Γεννηθήκαμε απ’ το Πνεύμα του
Θεού και είμαστε πνευματικοί, η σάρκα πρέπει κανονικά να είναι συσταυρωμένη με
το Χριστό, στη θάλασσα.
Α’ Ιωάν.δ:4 «Σεις εκ του Θεού
είσθε, τεκνία, και ενικήσατε αυτούς διότι μεγαλήτερος είναι εκείνος όστις είναι
εν υμίν, παρά όστις είναι εν τω κόσμω».
Η δύναμη και η εξουσία λοιπόν
είναι μέσα μας, αλλά τότε γιατί ο διάβολος μας κοροϊδεύει; Γιατί να βάζει
φόβους μέσα μας;
Όλα αυτά τα εδάφια και όχι μόνο,
δείχνουν τη θέση μας και τα δικαιώματά μας εν Χριστώ Ιησού. Όμως δεν σταματάει
εδώ, μέσα στην Αγία Γραφή υπάρχει η λέξη «θαύματα»! Θαύμα είναι ό,τι ξεπερνάει
τους φυσικούς νόμους, ή καλλίτερα ό,τι εμείς θεωρούμε φυσικό.
Λουκ.ς:19 «Και πάς ο όχλος
εζήτει να εγγίσει αυτόν διότι δύναμις εξήρχετο παρ’ αυτού και ιάτρευε πάντας».
Αυτό για το οποίο μιλάμε τώρα δεν
είναι το δικαίωμα, αλλά η ενέργεια! Ενέργεια δύναμης έβγαινε μέσα απ’ τον
Κύριο.
Το ίδιο φαινόμενο βλέπουμε και
στη διακονία του Παύλου (Πραξ.ιθ:12)
και του Πέτρου (Πραξ.ε:15).
Έτσι μας θέλει ο Θεός κι ας μην
μας φαίνεται παράξενο. Ο Κύριος δεν μπορεί να μας χρησιμοποιήσει αν
δειλιάζουμε, ή αμφιβάλουμε.
Πραξ.α:8 «Αλλά θέλετε λάβει
δύναμιν, όταν επέλθη το Αγιον Πνεύμα εφ’ υμάς και θέλετε είσθαι εις εμέ
μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία, και έως εσχάτου
της γής».
Μέχρι τότε οι μαθητές είχαν
θεραπεύσει αρρώστους, είχαν ελευθερώσει ανθρώπους από δαιμόνια, αλλά χρειαζόταν
κάτι παραπάνω, περισσότερη δύναμη.
Λουκ.κδ:49 «σείς δε καθίσατε
εν τη πόλει Ιερουσαλήμ, εωσού ενδυθήτε δύναμιν εξ ύψους».
Η λέξη «εωσού» δεν δηλώνει
«πότε», αλλά «μέχρι να γίνει»!
Αυτή τη δύναμη ο Θεός δεν τη
δίνει για μας, αλλά γιατί την έχει ανάγκη ο κόσμος. Να καταλάβουν οι άνθρωποι
ότι το όνομα του Ιησού Χριστού είναι που σώζει, που θεραπεύει, που ελευθερώνει,
που βαπτίζει με Πνεύμα Άγιο!
