Η 7η Εντολή - Μη μοιχεύσεις

Έξοδος κ:14, Γένεση λθ:1-12, Ματθαίος ε:27-30

Το 1631 έγινε ένα από τα πιο τραγικά λάθη στην εκτύπωση της Αγίας Γραφής. Κάποιος ανακάλυψε πως μία λέξη έλειπε από το κείμενο της Αγίας Γραφής. Ήταν η έκδοση του Κing James του 1631 και ήταν ελλιπής. Της έλλειπε ένα «όχι». Και αυτό το όχι έλειπε από την έβδομη εντολή που θα μελετήσουμε σήμερα. Η Authorized Version λοιπόν εκείνης της χρονιάς, έγραφε, «Thou shalt commit adultery!», στα ελληνικά δηλαδή δεν ήταν «ού μοιχεύσεις», αλλά «να μοιχεύσεις»! Ο αρχιεπίσκοπος εκείνης της περιόδου, το όνομα του ήταν Laud ήταν τόσο πολύ εξοργισμένος και θυμωμένος που έβαλε πρόστιμο στους τυπογράφους, …300 λίρες. 300 λίρες ήταν όσα λεφτά θα έβγαζαν σε όλη τους τη ζωή. Από τότε η έκδοση του 1631 έμεινε με το όνομα «Η κακή Βίβλος», «The wicked Bible».

Αν υπάρχει κάποια πράξη η οποία να θεωρείται κακή από όλους τους ανθρώπους, αυτή είναι η μοιχεία (αν και όχι τόσο πολύ σήμερα). Στην πραγματικότητα οι τρεις εντολές που οι άνθρωποι θυμούνται πιο εύκολα απέξω, είναι το «Μη φονεύσεις, μη μοιχεύσεις, και μη κλέψεις». Τι είναι η μοιχεία; Το να προδώσεις τον σύντροφό σου, ή την σύντροφό σου, δίνοντας τον εαυτό σου στην αγκαλιά κάποιου άλλου άντρα, κάποιας άλλης γυναίκας. Είτε το ένα πρόσωπο είναι ανύπαντρο και το άλλο παντρεμένο, είτε και οι δύο παντρεμένοι, η μεταξύ τους σχέση προδίδει το γάμο.

Δεν είναι ανάγκη να είναι κάποιος χριστιανός για να αποδοκιμάσει την μοιχεία, την απιστία στον σύντροφο. Κοιτάξτε στην τηλεόραση, σε έργα κοσμικά πως το να εξαπατήσεις τον άντρα σου ή την γυναίκα σου θεωρείται κακό. Μάλιστα αρχαιολόγοι που μελετούν κείμενα αρχαία της εποχής που γράφτηκε η Πεντάτευχος, (Γένεση, Έξοδος, Λευιτικό, οι Αριθμοί και το Δευτερονόμιο), κείμενα Αιγυπτιακά ή Ουγαριτικά, την μοιχεία την αναφέρουν σαν την «μεγάλη αμαρτία». Και ήταν άνθρωποι ειδωλολάτρες.

Θα ήταν πολύ εύκολο λοιπόν να πούμε, εντάξει, την καταλάβαμε την εντολή αυτή, ας πάμε στην επόμενη. Όμως ο λόγος του Θεού έχει μπόλικη διδασκαλία για μας.

Την μελέτη μας φυσικά θα την ξεκινήσουμε από την Παλαιά Διαθήκη όπου η απαγόρευση της μοιχείας είναι τόσο συχνή, που έρχεται αμέσως μετά από την απαγόρευση για την ειδωλολατρία. Το πιο συχνό «μη» που βρίσκουμε είναι να μην έχετε είδωλα, άλλους Θεούς εκτός από εμένα, και το αμέσως επόμενο «μη» αριθμητικά, είναι το «μη μοιχεύσεις.»

Ξεκινάμε λοιπόν από το Λευιτ.ιη:20, Και μετά της γυναικός του πλησίον σου δεν θέλεις συνουσιασθή, διά να μιανθής μετ' αυτής.

Το να πάω λοιπόν και να έχω σεξουαλική σχέση με την γυναίκα κάποιου άλλου με μολύνει και εμένα και αυτήν. Μπροστά στον Θεό γινόμαστε βρώμικοι.

Δευτ.κβ:23-24, Εάν νέα τις παρθένος ήναι ηρραβωνισμένη μετά ανδρός, και εύρη τις αυτήν εν τη πόλει και κοιμηθή μετ' αυτής, τότε θέλετε εκφέρει αυτούς αμφοτέρους εις την πύλην της πόλεως εκείνης, και θέλετε λιθοβολήσει αυτούς με λίθους, και θέλουσιν αποθάνει· την νέαν, διότι δεν εφώναξεν, ούσα εν τη πόλει και τον άνθρωπον, διότι εταπείνωσε την γυναίκα του πλησίον αυτού· και θέλεις εξαφανίσει το κακόν εκ μέσου σου. 

Το καινούριο που μαθαίνουμε εδώ είναι πως πέρα από ότι μολύνομαι αν μοιχεύσω, η αμαρτία είναι η ίδια αν η κοπέλα είναι απλά αρραβωνιασμένη. Γιατί; Γιατί αυτή η κοπέλα έχει υποσχεθεί τον εαυτό της σε κάποιον άλλον άνδρα, και εγώ πηγαίνω και παίρνω αυτό που ανήκει σε κάποιον άλλον. 

Μην νομίσουμε βέβαια πως η εντολή αφορά μόνο τους άντρες. Η 7^η εντολή αφορά και τις γυναίκες εξίσου. Εδάφια από τον προφήτη Ωσηέ και τον  Ιεζεκιήλ ις:32 μιλούν καθαρά γι’ αυτό.

Γράφει ο προφήτης για τον λαό Ισραήλ, κατακρίνοντας τις πρακτικές τους: 

Θυσιάζουσιν επί τας κορυφάς των ορέων και θυμιάζουσιν επί τους λόφους, υπό τας δρυς και λεύκας και τερεβίνθους, διότι η σκιά αυτών είναι καλή διά τούτο αι θυγατέρες σας θέλουσι πορνεύσει και αι νύμφαι σας θέλουσι μοιχεύσει (Ωσηέ δ:13).

Ο δε προφήτης Ιεζεκιήλ εξομοιώνοντας την ειδωλολατρία με την πορνεία και τη μοιχεία λέει, στο ις:30-32, Πόσον διεφθάρη η καρδία σου, λέγει Κύριος ο Θεός, επειδή πράττεις πάντα ταύτα, έργα της πλέον αναισχύντου πόρνης. Διότι έκτισας το πορνικόν οίκημά σου εν τη αρχή πάσης οδού, και έκαμες το πορνοστάσιόν σου εν πάση πλατεία· και δεν εστάθης ως πόρνη, καθότι κατεφρόνησας μίσθωμα, αλλ' ως γυνή μοιχαλίς, αντί του ανδρός αυτής δεχομένη ξένους.

Θυμάστε πως ο Ιησούς συγχώρεσε αυτήν που την έπιασαν πάνω στην πράξη, και ήθελαν να την λιθοβολήσουν; Ήταν γυναίκα που είχε παραβεί την εντολή. Δεν υπάρχουν εντολές που αφορούν μόνο άντρες ή γυναίκες. Επίσης, όλοι μας πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και κυρίως να μην περηφανευόμαστε λέγοντας στον εαυτό μας, εγώ ποτέ δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε απεριόριστες δυνατότητες, ατελείωτες ικανότητες να αμαρτήσουμε. Ποτέ, ούτε για αστείο, λοιπόν, ας μην ξεγελαστούμε και πούμε, «Εγώ ποτέ δεν θα έκανα κάτι τέτοιο.»

Γράφει ο απ. Παύλος στην Α΄Κορ.ι:12, «Ώστε ο νομίζων οτι ίσταται ας βλέπη μη πέση». Δηλαδή, όποιος νομίζει πως στέκεται καλά στα πόδια του, καλύτερα ας προσέχει μην πέσει. Ας είμαστε ταπεινοί, κανένας μας δεν μπορεί να πει, «εγώ ποτέ δεν θα έκανα κάτι τέτοιο». Είναι υπερηφάνεια, και η υπερηφάνεια προηγείται της πτώσης. Αυτό που ο ταπεινός και προσγειωμένος πιστός λέει είναι «εγώ δεν πρέπει να κάνω κάτι τέτοιο».

Γιατί όμως ο λόγος του Θεού να είναι τόσο αυστηρός με την συγκεκριμένη αμαρτία; Ο Ιερεμίας, στο βιβλίο του, βάζει την μοιχεία πλάι-πλάι με την ειδωλολατρία:

Πως θέλω συγχωρήσει εις σε διά τούτο; οι υιοί σου με εγκατέλιπον και ώμνυον εις τους μη θεούς· αφού εχόρτασα αυτούς, τότε εμοίχευον και συνεσωρεύοντο εις οίκον πόρνης. Ήσαν ως οι κεχορτασμένοι ίπποι το πρωΐ· έκαστος εχρεμέτιζε κατόπιν της γυναικός του πλησίον αυτού. Δεν θέλω κάμει διά ταύτα επίσκεψιν; λέγει Κύριος· και η ψυχή μου δεν θέλει εκδικηθή εναντίον έθνους τοιούτου (Ιερ.ε:7-9). 

Το ένα φέρνει το άλλο. Ο Ιώβ βάζει τον μοιχό δίπλα-δίπλα με τον κλέφτη που σκοτώνει:

Ούτοι είναι εκ των ανθισταμένων εις το φώς· δεν γνωρίζουσι τας οδούς αυτού, και δεν μένουσιν εν ταις τρίβοις αυτού. Ο φονεύς εγειρόμενος την αυγήν φονεύει τον πτωχόν και τον ενδεή, την δε νύκτα γίνεται ως κλέπτης. Ο οφθαλμός ομοίως του μοιχού παραφυλάττει το νύκτωμα, λέγων, Οφθαλμός δεν θέλει με ιδεί· και καλύπτει το πρόσωπον αυτού. Εν τω σκότει διατρυπώσι τας οικίας, τας οποίας την ημέραν εσημείωσαν δι' εαυτούς. Δεν γνωρίζουσι φώς· διότι η αυγή είναι εις πάντας αυτούς σκιά θανάτου· εάν τις γνωρίση αυτούς, είναι τρόμοι σκιάς θανάτου (Ιώβ κδ:13-17).

Η μοιχεία είναι (1) σαν την ειδωλολατρία και (2) σαν την κλοπή, γιατί παίρνεις αυτό που δεν σου ανήκει και ανήκει σε κάποιον άλλο ή άλλη.

Γιατί ο λόγος του Θεού είναι τόσο αυστηρός; Σε όλες τις κοινωνίες γύρω από τον λαό Ισραήλ, η μοιχεία, {αυτό που ονόμαζαν «μεγάλη αμαρτία»} ήταν μια αμαρτία, ένα έγκλημα εναντίον κάποιου προσώπου, αλλά στον λαό Ισραήλ και σε εμάς σήμερα, δεν είναι μόνο αμαρτία απέναντι στο πρόσωπο που απατάμε, αλλά και απέναντι στον Θεό. Είναι μια παράβαση ενάντια και στους ανθρώπους και στον Θεό.

Θυμόμαστε την αντίδραση του Ιωσήφ όταν ήταν στην Αίγυπτο στο σπίτι του Πετεφρή, που η γυναίκα του Πετεφρή, ρίχτηκε στον Ιωσήφ:

Γέν.λθ:7-9,  Και μετά τα πράγματα ταύτα, η γυνή του κυρίου αυτού έρριψε τους οφθαλμούς αυτής επί τον Ιωσήφ· και είπε, Κοιμήθητι μετ' εμού. Αλλ' εκείνος δεν ήθελε, και είπε προς την γυναίκα του κυρίου αυτού, Ιδού· ο κύριός μου δεν γνωρίζει ουδέν εκ των όσα είναι μετ' εμού εν τω οίκω· και πάντα όσα έχει, παρέδωκεν εις τας χείρας μου· δεν είναι εν τω οίκω τούτω ουδείς μεγαλήτερός μου, ούτε είναι απηγορευμένον εις εμέ άλλο τι πλην σου, διότι είσαι η γυνή αυτού· και πως να πράξω τούτο το μέγα κακόν, και να αμαρτήσω εναντίον του Θεού;

Βλέπετε την αντίδραση του παιδιού του Θεού; Πως να πράξω τούτο το μέγα κακό και να αμαρτήσω εναντίον του Θεού;

Η αμαρτία της μοιχείας, όπως και κάθε αμαρτία που κάνουμε απέναντι σε κάποιο άλλο πρόσωπο είναι πρώτα απ’ όλα αμαρτία μπροστά στον Θεό τον ίδιο. Γιατί; Επειδή ο Θεός έδωσε τις εντολές, και δεύτερον γιατί αν αμαρτήσω με οποιοδήποτε αμαρτία, ή μια και μιλάμε για την μοιχεία, αν μοιχεύσω… ΑΠΙΣΤΩ στον Θεό. Γυρνάω την πλάτη μου στον Θεό, και του λέω,

·  «Θεέ μου είναι πιο σημαντικό για μένα να ικανοποιήσω την σάρκα μου, παρά να ικανοποιήσω εσένα».

· «Θεέ μου, ξέρω καλύτερα από Εσένα πως να είμαι χαρούμενος και ευτυχισμένος. Ναι και εσύ έχεις ωραίες υποσχέσεις, αλλά εγώ ξέρω καλύτερα τι μου χρειάζεται».

·    «Θεέ μου δεν μπορείς να με ικανοποιήσεις αρκετά. Δεν γεμίζεις την ζωή μου. Δεν μου φτάνεις, για αυτό και στρέφομαι κάπου αλλού».

Αν το καλοσκεφτούμε, κάθε φορά που αμαρτάνουμε γυρνάμε την πλάτη μας στον Θεό. Η μοιχεία είναι σαν την ειδωλολατρία, λατρεύω την σάρκα μου και το κορμί μου αντί να λατρεύω τον Θεό. Γι’ αυτό ο λόγος του Θεού είναι τόσο αυστηρός. Ας θυμόμαστε την αντίδραση του Ιωσήφ: «Πως να πράξω τούτο το μέγα κακόν και να αμαρτήσω εναντίον του Θεού;»

Ακόμη ο Ψαλμός να’ που περιγράφει την μετάνοια του Δαβίδ όταν μοίχευσε με την Βηθσαβεέ μας διδάσκει ακριβώς το ίδιο πράγμα.

Ψαλμ.να:1-4α, ελέησόν με, ω Θεέ, κατά το έλεός σου· κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον τα ανομήματά μου. Πλύνόν με μάλλον και μάλλον από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. Διότι τα ανομήματά μου εγώ γνωρίζω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου είναι διαπαντός. Εις σε, εις σε μόνον ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιόν σου έπραξα·

Τι είπαμε λοιπόν μέχρι τώρα;

·   Πρώτο, είναι μια εντολή που αφορά και άντρες και γυναίκες.

· Δεύτερο, προσοχή, μην πούμε πως εγώ σε κάτι τέτοιο δεν θα πέσω, αποκλείεται. Όλοι μας μπορούμε να πέσουμε. Αυτό που θα μας κρατήσει είναι υπακοή με ταπείνωση.

·   Τρίτο, ο λόγος του Θεού είναι αυστηρός και εξομοιώνει, εξισώνει την μοιχεία με την ειδωλολατρία, την κλεψιά, τον φόνο, γιατί είναι αμαρτία κατά του Θεού. Γιατί η ειδωλολατρία για την οποία τόσο συχνά καταδίκαζε με τους προφήτες ο Θεός είναι μιας μορφής μοιχεία. Κάθε φορά που ο προδίδουμε τον Θεό μας, όταν δεν υπακούμε στον λόγο Του, όταν δεν στηριζόμαστε στις υποσχέσεις Του, ο Θεός λέει «μου είστε άπιστοι». Γιατί εσείς η εκκλησία μου είστε η νύφη του Χριστού. Και αντί να είστε χαρούμενοι μαζί μου και να ικανοποιείστε με εμένα πάτε αλλού. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, λέει ο Θεός, είναι σαν τον άντρα ή την γυναίκα που προδίδει τον σύντροφο ή την σύντροφο της.

Η μοιχεία λοιπόν, και στα πνευματικά, αλλά και απέναντι στον άνθρωπο με τον οποίο ζω, είναι αμαρτία κατά του Θεού.

Θα ήθελα τώρα να φύγουμε από την Παλιά Διαθήκη και να περάσουμε στην Καινή, να μελετήσουμε εκείνα τα τόσο γνωστά λόγια του Ιησού στην επί του όρους ομιλία. Θα διαβάσουμε από το Ματθ.ε:27, Ηκούσατε ότι ερρέθη εις τους αρχαίους, μη μοιχεύσης. Εγώ όμως σας λέγω ότι πας ο βλέπων γυναίκα διά να επιθυμήση αυτήν ήδη εμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αυτού.

Προσοχή λοιπόν στα μάτια γιατί από εκεί ξεκινούν όλα για να πάνε στο μυαλό και στην καρδιά. Ισχύει το ίδιο πράγμα που είπαμε και για τον φόνο. Η διδασκαλία του Ιησού μας λέει, «Αν νομίζεις πως επειδή δεν κοιμήθηκες με κάποια άλλη, ή με κάποιον άλλον, δεν αμάρτησες γελάστηκες. Αν το θέλησες, είναι σαν να το έκανες. Γι’ αυτό ο Θεός ζητάει την καρδιά μας και όχι μόνο τις πράξεις μας. Γι’ αυτό το έργο του Ιησού είναι να μας αλλάξει από μέσα προς τα έξω. Γιατί μέσα από την καρδιά ξεκινάνε όλα. Γι’ αυτό θέλει να μας βγάλει την καρδιά από πέτρα και να μας δώσει μια καρδιά σάρκινη. Γι’ αυτό η υπόσχεση στην Π.Δ. ήταν ότι ο Θεός θα γράψει τον νόμο Του στις καρδιές μας. Το να είμαι χριστιανός, δεν επηρεάζει μόνο τι κάνω. Πρώτ’ απ’ όλα, έχει να κάνει με το τι «θέλω». Και το τι θέλω ξεκινάει από το τι βλέπω και πως το βλέπω.

Είπε ο Κύριός μας, πιο κάτω στην επί του Όρους ομιλία: Ο λύχνος του σώματος είναι ο οφθαλμός· εάν λοιπόν ο οφθαλμός σου ήναι καθαρός, όλον το σώμα σου θέλει είσθαι φωτεινόν· εάν όμως ο οφθαλμός σου ήναι πονηρός, όλον το σώμα σου θέλει είσθαι σκοτεινόν. Εάν λοιπόν το φως το εν σοι ήναι σκότος, το σκότος πόσον; (Ματθ.ς:22-23).

Η έκφραση στα αρχαία ελληνικά, «προς το επιθυμήσαι αυτήν» δεν σημαίνει απλά να κοιτάξεις και να επιθυμήσεις, αλλά το κοίταγμα σου να είναι τέτοιο, ώστε με τα μάτια σου να λες «έλα». Η ματιά σου να είναι γεμάτη από επιθυμία ώστε μόνο με το πως κοιτάς να προκαλείς και να προσκαλείς τον άλλον. Και πάλι να το ξαναπούμε δεν αφορά μόνο τους άνδρες, αλλά και τα δύο φύλα. Και ξέρουμε όλοι μας πολύ καλά πόσα πράγματα μπορείς να πεις σε κάποιον ή κάποια με τα μάτια.

Προσοχή, «Τι βλέπεις». Παραδείγματα; Πάλι να πάμε στην γυναίκα του Πετεφρή. Διαβάσαμε: «Και μετά τα πράγματα ταύτα, η γυνή του Κυρίου αυτού έρριψε τους οφθαλμούς αυτής επί τον Ιωσήφ και είπε, ‘Κοιμήθητι μετ’ εμού». Έριξε τα μάτια της πάνω του  και είπε. Τον είδε, τον επιθύμησε και του ρίχτηκε. Βλέπετε αφορά και άντρες και γυναίκες.

Άλλο παράδειγμα, Β΄ Σαμ.ια:2-3. Που είχε τα μάτια του ο Δαβίδ; Και τι δουλειά είχε να είναι στο παλάτι αντί να είναι με τον στρατό του; Και η Βηθ-σαβεέ δεν είχε πουθενά αλλού να πάει να λουστεί; Πανιά δεν είχε να καλύψει τα παράθυρα από το σπίτι της; Ο Δαβίδ αμάρτησε όχι όταν κοιμήθηκε μαζί της, αλλά όταν την είδε. Από εκεί ξεκίνησε η αμαρτία.

Προσοχή, και ειδικά θέλω να απευθυνθώ στα πιο νέα άτομα, προσέχετε τα μάτια σας, και το ντύσιμο σας, αγόρια και κορίτσια. Προσοχή μην προκαλείτε. Μην νομίζετε πως αν ντυθείτε προκλητικά θα κάνετε τα αγόρια να ενδιαφερθούν για σας. Θα σκεφτούν για σας όπως δεν πρέπει να σκεφτούν, ποτέ δεν θα σας πάρουν στα σοβαρά και ποτέ δεν θα σας εκτιμήσουν για αυτό που είστε, για την προσωπικότητα σας. Θα ενδιαφέρονται μόνο για ότι μπορείτε να τους δώσετε.

Προσοχή λοιπόν που κοιτάμε, αλλά μήπως και εμείς οι ίδιοι πολλές φορές γινόμαστε η πρόκληση. Προσοχή τι βλέπουμε. Και όχι μόνο τι βλέπουμε, αλλά και πως το κοιτάμε. Τα μάτια είναι η πόρτα της καρδιάς. Και αν κάτι θελήσω να το κάνω, ή το κάνω με τα μάτια, είναι σαν να το έκανα. Το έκανα στο μυαλό μου, το έκανα στην φαντασία μου. Η καρδιά μου δεν έχει μείνει πιστή στον Θεό.

Ποια είναι η λύση λοιπόν; Αν έχω πρόβλημα με το μάτι μου, ο λόγος του Θεού, λέει να το βγάλω. Καλύτερα να πάω στον ουρανό με το ένα μάτι, παρά και με τα δύο μου μάτια στην κόλαση.

Ματθ.ε:29-30, Εάν ο οφθαλμός σου ο δεξιός σε σκανδαλίζη, έκβαλε αυτόν και ρίψον από σού· διότι σε συμφέρει να χαθή εν των μελών σου και να μη ριφθή όλον το σώμα σου εις την γέενναν. Και εάν η δεξιά σου χειρ σε σκανδαλίζη, έκκοψον αυτήν και ρίψον από σού· διότι σε συμφέρει να χαθή εν των μελών σου, και να μη ριφθή όλον το σώμα σου εις την γέενναν. 

Διδάσκει εδώ με μια υπερβολή ο Ιησούς. Αυτό που θέλει να πει, είναι πως η αντιμετώπιση της αμαρτίας στη ζωή μου δε γίνεται με το χάδι και με το μαλακό. Θέλει δραστική αντιμετώπιση, είναι σκληρός ο αγώνας. Η φαντασία, ναι, είναι δώρο του Θεού, αλλά αν την χρησιμοποιώ για να φαντασιώνομαι αυτά που δεν πρέπει, την βρωμίζω και βρωμίζω όλο τον εαυτό μου.

Κόψε τις σχέσεις σου με την αμαρτία. Μη δώσεις την ευκαιρία στον Σατανά να σε πειράξει. Μην κοιτάς. Μην πας εκεί που μπορεί να πέσεις.

Ιώβ λα:1, Έκαμον συνθήκην μετά των οφθαλμών μου· και πως να έχω τον στοχασμόν μου επί παρθένον;

Βλέπετε, η συνθήκη έγινε με τα μάτια για να προστατέψει την σκέψη. Παραδείγματα του πως μπορώ να φυλαχτώ; Τι βλέπεις στην τηλεόραση, στο βίντεο ή στο διαδίκτυο; Που διασκεδάζεις; Τι βιβλία διαβάζεις; Αν σε οδηγούν να αμαρτήσεις πάρτα και πέτα τα. Αυτό σημαίνει να βγάλεις το μάτι σου. Αν έχεις ταινίες που δεν σε βοηθούν να είσαι πιστός στη γυναίκα σου ακόμη και στη σκέψη πέτα τες. Το ίδιο ισχύει και για τους μη παντρεμένους. Αν εκεί που πας να διασκεδάσεις δεν μπορείς να μείνεις πιστός, μην πας. Αν δίνω τόπο στον Σατανά στη ζωή μου, βέβαια θα έρθει και θα τον πάρει.

Η πιο συχνή αντίδραση των ανθρώπων σε μια τέτοια εντολή είναι «αυτά τα πράγματα δεν γίνονται». Δε μπορείς να ελέγξεις το μυαλό σου. Ξέρετε, ο Θεός λέει ότι μπορούμε. Μπορούμε να σκεφτόμαστε ό,τι θέλουμε. Δεν μπορούμε να εμποδίσουμε τον πειρασμό, αλλά ο πειρασμός δεν είναι αμαρτία. Αμαρτία γίνεται όταν ενδίδω στη σκέψη και την καλλιεργώ και μου αρέσει.

Η δύναμη του Θεού είναι στη διάθεσή μας.

Εάν διά του Πνεύματος θανατόνητε τας πράξεις του σώματος, θέλετε ζήσει (Ρωμ.η:13).

Λέγω λοιπόν, Περιπατείτε κατά το Πνεύμα και δεν θέλετε εκπληροί την επιθυμίαν της σαρκός (Γαλ.ε:16).

Και κάτι ακόμη: Ποια εντολή του Θεού είναι τελικά λογική στο φυσικό άνθρωπο; Ποια εντολή μπορεί να ζήσει καθένας; Καμία! Είναι λογικό να προσεύχεσαι γι’ αυτούς που σε καταρούνται; Ποιος το κάνει; Ανόητο ακούγεται. Είναι δυνατό να μου ζητήσουν το σακάκι και να δώσω και το παλτό; Είναι λογικό να προσφέρω και να μη γνωρίζει το αριστερό μου χέρι τι κάνει το δεξί μου; Γιατί να μη το μάθουν όλοι; Πως μπορούν τα παιδιά να υπακούν στους γονείς κατά πάντα; Πως μπορεί ο άντρας να αγαπάει τη γυναίκα του όπως ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία;

Καμιά εντολή δε μπορούμε να την υπακούσουμε με τη δική μας δύναμη και καμιά εντολή δεν είναι φυσιολογική για τον κόσμο χωρίς Θεό. Για όλες χρειαζόμαστε την υπερφυσική δύναμη του Θεού. Η χριστιανική ζωή είναι μια ζωή αδύνατη για τη σάρκα. Μόνο με τη δύναμη του Πνεύματος μπορείς να τη ζήσεις. Η ερώτηση βέβαια είναι, και πάντα είναι «αν τελικά θέλω». Αν βαθιά μέσα μου πιστεύω πως η απόλαυση που μου χαρίζει ο Θεός, είναι μεγαλύτερη από τη φαντασίωσή μου. Σου φτάνει ο Θεός; Εύχομαι να σου φτάνει, γιατί είναι απίθανος, καταπληκτικός, άγιος, απρόβλεπτος, αδάμαστος, ένδοξος, φοβερός. Είναι κρίμα να χάνεις τέτοια ομορφιά!

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

·   Νομίζω πως μετά την ανάλυση του Χριστού για την εντολή αυτή, σίγουρα κανένας μας δεν μπορεί να πει, «Εγώ δεν αμαρτάνω.» Ο Χριστός κοιτάει την καρδιά μας. Ακόμη και αν δεν κάνω, τη πράξη της μοιχείας, μου λέει, αν το θέλω, αν το κάνω με τα μάτια μου, ή αν με τα μάτια μου θέλω να παρασύρω κάποιον είναι το ίδιο.

·    Σίγουρα είναι μια εντολή που αφορά και άντρες και γυναίκες. Που αφορά και το σώμα τους και το μυαλό τους.

·       Είναι αμαρτία απέναντι και στον Θεό και στους ανθρώπους.

Πώς μπορώ να αντισταθώ;

1.  Κόβοντας απ’ την ζωή μου τις πηγές από όπου έρχονται οι πειρασμοί. Όταν κόβω τις σχέσεις μου με την αμαρτία, και με τις πηγές της αμαρτίας. Όταν προσέχω τι βλέπω και το πως βλέπω.

2.    Όταν γεμίζω το μυαλό μου με αυτά που θέλει ο Θεός. Ο μόνος τρόπος να κρατήσω και το σώμα μου και το μυαλό μου καθαρό, είναι να το γεμίσω με τις σκέψεις του Θεού.  Φιλιπ.δ:8 Το λοιπόν, αδελφοί, όσα είναι αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα καθαρά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, αν υπάρχη τις αρετή και εάν τις έπαινος, ταύτα συλλογίζεσθε· 

Ας γεμίσουμε το μυαλό μας, με τον λόγο του Θεού, με ύμνους με προσευχή. Ο Κύριος μας υπόσχεται νίκη σε κάθε πειρασμό ακόμη και όταν είναι στο μυαλό μας. Γιατί ο Χριστός έχει νικήσει και μας δίνει την δύναμη. Στην Α΄ Ιωάννου διαβάζουμε, «Παν ό,τι εγεννήθη εκ του Θεού νικά τον κόσμον». Παν, όλοι, όχι μερικοί. Γιατί η δύναμη του Χριστού είναι μέσα μας.  Δεν υπάρχουν εντολές που είναι για λίγους για τους πολύ πνευματικούς. Ο λόγος του Θεού υπόσχεται δύναμη για ελευθερία. Και ελευθερία δεν είναι να κοιτάω τον άλλο πονηρά και να περηφανεύομαι ότι μπορώ να σκέφτομαι ό,τι θέλω. Ελευθερία είναι να μπορώ να κοιτώ τον άλλον ή την άλλη στα μάτια και να τον σέβομαι και να τον εκτιμώ. Αμήν.