Παρ.κα:19 Καλήτερον να κατοική τις εν γη ερήμω
παρά μετά γυναικός φιλέριδος και θυμώδους.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
Ο άντρας μου
μερικές φορές πάει να κοιμηθεί στον καναπέ στο γραφείο του, όταν είναι
θυμωμένος μαζί μου για κάτι που του έκανα. Ακόμα και την επόμενη μέρα θα μου μιλήσει
πολύ λίγο, βασικά κρατά μια στάση σιωπής.
Μερικές φορές μπορεί να έχουμε μια έντονη συζήτηση για θέματα που δεν
μπορέσαμε να λύσουμε, άλλες φορές νιώθει ότι δεν τον σέβομαι με κάτι που είπα ή
έκανα. Μερικές φορές συμβαίνει
επειδή τον απορρίπτω για σεξ, επειδή δεν έχω διάθεση.
Αν του ζητήσω
συγγνώμη, θα επιστρέψει στο κρεβάτι μας και η σχέση μας θα επανέλθει στο
φυσιολογικό. Αν δεν απολογηθώ, αυτό (να κοιμάται στον καναπέ) μπορεί να κρατήσει
για αρκετές μέρες, μερικές φορές μια εβδομάδα, πριν να σταματήσει επιτέλους τη στάση
σιωπής και επιστρέψει στο κρεβάτι μας χωρίς να απολογηθώ.
Πρέπει να
παραδεχτώ ότι στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό λειτουργεί και με κάνει να
απολογούμαι σ’ αυτόν για όποιο λάθος νομίζει ότι έκανα. Υπάρχουν κάποιες φορές
που δεν νομίζω ότι έκανα κάτι λάθος και νομίζω ότι είναι απλά πολύ ευαίσθητος.
Τον άφησα λοιπόν να μείνει στο γραφείο του, μέχρι να επιστρέψει στο κρεβάτι μας
μετά από λίγες μέρες ή ακόμα και μια ολόκληρη βδομάδα.
Όπως και να ‘χει,
δεν νομίζω ότι είναι υγιές αυτό για τη σχέση μας. Νομίζω ότι είναι παιδιάστικο
και παραπλανητικό. Η Βίβλος εγκρίνει τους συζύγους που κρατάνε «μούτρα», για να
κάνουν τις γυναίκες τους να παραδεχτούν το λάθος τους και να ζητήσουν
συγχώρεση;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Υπάρχουν
κάποιοι Χριστιανοί και μη, που πιστεύουν ότι το να κρατήσει κάποιος μια τέτοια
στάση είναι πάντα λάθος, ανεξάρτητα από τις συνθήκες κάτω από τις οποίες
συμβαίνει.
Ωστόσο,
υπάρχουν πολλά πράγματα στη ζωή που μπορεί να είναι σωστά ή λάθος, ανάλογα με
τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες συμβαίνουν. Η αλήθεια των Γραφών, είναι ότι
η ίδια πράξη μπορεί να είναι σωστή ή λανθασμένη ανάλογα με τις συνθήκες κάτω από
τις οποίες συμβαίνει αυτή η ενέργεια.
Προσέξτε τον
ακόλουθο κανόνα στην Παλαιά Διαθήκη, σχετικά με έναν άνθρωπο που σκοτώνει έναν
κλέφτη:
Έξοδ.κβ:1-3 Εάν τις κλέψη βουν ή πρόβατον και
σφάξη αυτό ή πωλήση αυτό, θέλει πληρώσει πέντε βόας αντί του βοός και τέσσαρα
πρόβατα αντί του προβάτου. Εάν ο κλέπτης ευρεθή κάμνων ρήξιν και κτυπηθή και
αποθάνη, δεν θέλει χυθή αίμα δι' αυτόν. Εάν όμως ο ήλιος ανατείλη επάνω αυτού,
θέλει χυθή αίμα δι' αυτόν· πρέπει να κάμη ανταπόδοσιν· και αν δεν έχη, θέλει
πωληθή διά την κλοπήν αυτού.
Το απόσπασμα
αυτό μας λέει ότι αν ένας άντρας εισβάλλει τη νύχτα στο σπίτι κάποιου και ο
ιδιοκτήτης του σπιτιού τον σκοτώσει, αυτό δεν είναι έγκλημα, θεωρείται
δικαιολογημένη δολοφονία. Αλλά αν κάποιος σκοτώσει έναν κλέφτη στο σπίτι του τη
μέρα, τότε θεωρείται φόνος.
Ο λόγος που κάποιος
θα μπορούσε δίκαια να σκοτώσει έναν κλέφτη που διαρρηγνύει το σπίτι του τη
νύχτα, είναι επειδή στο σκοτάδι δεν μπορείς να ξέρεις ποιες είναι οι προθέσεις
κάποιου. Θα μπορούσε να είναι εκεί για να βλάψει εσένα ή την οικογένειά σου, ή
απλά να κλέψει. Αλλά στο φως της ημέρας μπορείς να δεις ακριβώς γιατί είναι
εκεί και αν είναι εκεί μόνο για να κλέψει - μπορεί να συλληφθεί, αλλά δεν
σκοτώνεται.
Το θέμα είναι ότι,
μια ενέργεια είναι σωστή ή λανθασμένη, συχνά εξαρτάται από την κατάσταση κάτω από
την οποία συμβαίνει.
Τώρα θα ασχοληθούμε
με μια λέξη που συχνά συνδέεται με την στάση σιωπής, και η αδελφή την ανέφερε.
Είναι η λέξη «παραπλανητικό». Μπορεί «τα μούτρα» να θεωρηθούν ελιγμός
προς ίδιον όφελος; Ναι. Αν κάποιος υπό εξουσία, προσπαθεί να αλλάξει τη
συμπεριφορά της εξουσίας του, κάνοντας κάτι που κάνει τη ζωή δύσκολη για την
εξουσία του, τότε ναι, μπορεί να είναι μια μορφή παραπλάνησης και λάθος συμπεριφοράς.
Για
παράδειγμα, σκεφτείτε το παιδί που κρατά την αναπνοή του μέχρι ο γονιός του να
του δώσει αυτό που θέλει. Ή τι θα γίνει αν το παιδί αρνιέται να φάει μέχρι να του
πάρουν αυτό που θέλει; Ή κλαίει μέχρι να πάρει αυτό που θέλει.
Και φυσικά, αν
ένα παιδί χρησιμοποιήσει τη στάση σιωπής προς τους γονείς του μέχρι να ενδώσουν
και να του δώσουν αυτό που θέλει, αυτό θα ήταν μια κλασική μορφή παραπλάνησης
και είναι απολύτως λάθος από Βιβλική άποψη, καθώς τα παιδιά διατάσσονται να
υπακούν τους γονείς.
Εφεσ.ς:1 Τα τέκνα, υπακούετε εις τους γονείς σας
εν Κυρίω· διότι τούτο είναι δίκαιον.
Κατά τον ίδιο
τρόπο, αν η σύζυγος κρατήσει μούτρα στον άντρα της μέχρι να πάρει αυτό που θέλει,
είτε αυτό είναι συμφωνία με την θέση της σε μια διαφωνία, ή απλά να της ζητήσει
συγνώμη για την συμπεριφορά του, θα ήταν επίσης μια μορφή παραπλάνησης προς τον
σύζυγό της, πράγμα που καταδικάζεται από τις Γραφές. Η Βίβλος διατάζει επίσης
τις συζύγους να υπακούν στους συζύγους τους:
Α’ Πέτρ.γ:5,6 Διότι ούτω ποτέ και αι άγιαι γυναίκες
αι ελπίζουσαι επί τον Θεόν εστόλιζον εαυτάς, υποτασσόμεναι εις τους άνδρας
αυτών, καθώς η Σάρρα υπήκουσεν εις τον Αβραάμ, καλούσα αυτόν κύριον· της οποίας
σεις εγεννήθητε τέκνα, αγαθοποιούσαι και μη φοβούμεναι μηδεμίαν πτόησιν.
Η ίδια λέξη – υπακούω
- χρησιμοποιείται τόσο για τα παιδιά όσο και για τις συζύγους όσο αφορά στη
σχέση τους με τους πατέρες και τους συζύγους τους.
Ο Θεός θέλει
οι γυναίκες να είναι υπάκουες στους συζύγους τους, όπως θέλει τα παιδιά να
είναι υπάκουα στους γονείς τους.
Αυτό σημαίνει
ότι οι άντρες έχουν πάντα δίκιο σε ό,τι λένε ή κάνουν; Και βέβαια όχι. Είναι
αμαρτωλοί όπως και οι γυναίκες. Υπάρχουν κάποιες ακραίες συνθήκες όπου μια
σύζυγος μπορεί να χρειαστεί να επιλέξει αν θα υπακούσει τον Θεό ή τον σύζυγό
της και σε τέτοιες περιπτώσεις το Πράξ.ε:9 μας λέει ότι οι γυναίκες πρέπει να
«υπακούν τον Θεό αντί τους ανθρώπους».
Αλλά μια
σύζυγος δεν έχει το δικαίωμα να παρακούσει τον άντρα της επειδή ενεργεί με κάποιο
αμαρτωλό τρόπο απέναντί της ή αμαρτάνει εναντίον του Θεού. Στην πραγματικότητα,
η αρχή του Α’ Πέτρ.γ διδάσκει ότι οι γυναίκες πρέπει να έχουν υπάκουο πνεύμα
προς τους συζύγους τους που αμαρτάνουν εναντίον του Θεού:
Α’ Πέτρ.γ:1,2 Ομοίως αι γυναίκες, υποτάσσεσθε εις
τους άνδρας υμών, ίνα και εάν τινές απειθώσιν εις τον λόγον, κερδηθώσιν άνευ
του λόγου διά της διαγωγής των γυναικών, αφού ίδωσι την μετά φόβου καθαράν
διαγωγήν σας.
Με άλλα λόγια,
μόνο και μόνο επειδή ο σύζυγος μιας γυναίκας αμαρτάνει εναντίον της ή ενάντια στον
Θεό, αυτό δεν ακυρώνει την δεδομένη από τον Θεό θέση εξουσίας πάνω στην σύζυγό
του.
Τώρα, κάποιος
μπορεί να πει «Τι γίνεται με το Α’ Πέτρ.γ:4;».
«αλλ' ο κρυπτός άνθρωπος της καρδίας, κεκοσμημένος με την
αφθαρσίαν του πράου και ησυχίου πνεύματος, το οποίον ενώπιον του Θεού είναι
πολύτιμον».
Υπάρχει μια
διαφορά ανάμεσα σε μια γυναίκα που έχει ένα «πράο και ησύχιο πνεύμα»
προς τον άντρα της και σ’ αυτή που «κρατά μούτρα». Το ένα είδος ηρεμίας
προέρχεται από το πνεύμα σεβασμού, υποταγής και αγάπης της γυναίκας προς τον
άντρα της και το άλλο προέρχεται από το πείσμα.
Εδώ είναι το θέμα
που έχουμε σαφώς εδραιώσει από τη Βίβλο. Υπάρχει μεγάλη αντίθεση μεταξύ μιας
γυναίκας που χρησιμοποιεί τη στάση σιωπής προς τον σύζυγό της για να τον
ελέγχει και έτσι να ελέγχει τη σχέση τους, και μιας γυναίκας που κερδίζει τον
άντρα της στον Θεό χωρίς να πει καμία λέξη, αλλά από την αγνή και ευλαβική
συμπεριφορά της.
Και τώρα
ερχόμαστε στην ερώτηση της αδελφής.
Είναι λάθος
για έναν σύζυγο να χρησιμοποιήσει τη στάση σιωπής προς τη γυναίκα του;
Όπως είπα στην
αρχή, η στάση σιωπής μπορεί να είναι λανθασμένη ή σωστή ανάλογα με τις συνθήκες
κάτω από τις οποίες συμβαίνει. Η Βίβλος δίνει στους συζύγους την ακόλουθη
εντολή προς τις συζύγους τους:
Κολ.γ:19 Οι άνδρες, αγαπάτε τας γυναίκας σας και
μη ήσθε πικροί προς αυτάς.
Αν η στάση
σιωπής ενός συζύγου προς τη γυναίκα του προέρχεται από πικρία προς εκείνη, τότε
η συμπεριφορά του προς αυτήν είναι λάθος.
Ωστόσο, η
Βίβλος μας δείχνει ότι ο Θεός, σαν σύζυγος του Ισραήλ χρησιμοποίησε τη στάση
σιωπής σαν μία από τις μεθόδους πειθαρχίας Του προς τη σύζυγό Του:
Ησ.νθ:1,2 Ιδού, η χειρ του Κυρίου δεν εσμικρύνθη,
ώστε να μη δύναται να σώση, ουδέ το ωτίον αυτού εβάρυνεν, ώστε να μη δύναται να
ακούση· αλλ' αι ανομίαι σας έβαλον χωρίσματα μεταξύ υμών και του Θεού υμών, και
αι αμαρτίαι σας έκρυψαν το πρόσωπον αυτού από σας, διά να μη ακούη.
Β’ Χρον.ζ:14 και ο λαός μου, επί τον οποίον εκλήθη
το όνομά μου, ταπεινώσωσιν εαυτούς και προσευχηθώσι και εκζητήσωσι το πρόσωπόν
μου και επιστρέψωσιν από των οδών αυτών των πονηρών, τότε εγώ θέλω επακούσει εκ
του ουρανού και θέλω συγχωρήσει την αμαρτίαν αυτών και θεραπεύσει την γην αυτών.
Και εμείς σαν
σύζυγοι καλούμαστε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Χριστού προς την εκκλησία
Του, στο να «πλένουμε» τις συζύγους μας με τον λόγο, όπως κάνει στην εκκλησία Του:
Εφεσ.ε:25-27 Οι άνδρες, αγαπάτε τας γυναίκάς σας,
καθώς και ο Χριστός ηγάπησε την εκκλησίαν και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ αυτής, διά
να αγιάση αυτήν, καθαρίσας με το λουτρόν του ύδατος διά του λόγου, διά να
παραστήση αυτήν εις εαυτόν ένδοξον εκκλησίαν, μη έχουσαν κηλίδα ή ρυτίδα ή τι
των τοιούτων, αλλά διά να ήναι αγία και άμωμος.
Επίσης, σαν
σύζυγοι καλούμαστε να ελέγχουμε και να πειθαρχούμε τις συζύγους μας, όπως ο
Χριστός κάνει στην εκκλησία Του:
Αποκ.γ:19 Εγώ όσους αγαπώ, ελέγχω και παιδεύω·
γενού λοιπόν ζηλωτής και μετανόησον.
Αλλά πρέπει
επίσης να θυμόμαστε σαν σύζυγοι, ότι ο Θεός συγχωράει την αμαρτία και δείχνει
έλεος:
Μιχ.ζ:18 Τις Θεός όμοιός σου, συγχωρών ανομίαν και
παραβλέπων την παράβασιν του υπολοίπου της κληρονομίας αυτού; δεν φυλάττει την
οργήν αυτού διαπαντός, διότι αυτός αρέσκεται εις το έλεος.
Σαν Χριστιανοί
σύζυγοι, πρέπει να ακολουθούμε το παράδειγμα του Θεού, ώστε να μην κρατάμε τον
θυμό μας για πάντα, άσχετα με το πόσο δίκαιος μπορεί να είναι αυτός ο θυμός. Οι γραφές μας λένε τα εξής σχετικά με τον δίκαιο
θυμό:
Εφεσ.δ:26 Οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε· ο ήλιος ας
μη δύη επί τον παροργισμόν σας,
Έτσι, ακόμα
και αν η γυναίκα μας δεν ζητάει συγγνώμη, πρέπει να αφήσουμε τον θυμό μας να
φύγει. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η γυναίκα μας είναι απαλλαγμένη από τις
συνέπειες των πράξεων της. Σαν σύζυγοι μπορούμε να συνεχίσουμε τις πειθαρχικές
ενέργειες, όσο χρειαστεί, μετά την υποχώρηση του θυμού μας.
Πρέπει επίσης
να δείξουμε στις συζύγους μας, ότι ενώ μπορεί να κοιμηθούμε σε ένα άλλο δωμάτιο
για μερικές νύχτες, δεν θα τις εγκαταλείψουμε ποτέ, όπως ο Χριστός δεν θα
εγκαταλείψει ποτέ την εκκλησία του:
Ματθ.κη:20 διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα
όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της
συντελείας του αιώνος. Αμήν.
Συμπέρασμα
Ας
επανεξετάσουμε κάτι που είπε η αδελφή, που δεν μπορεί να παραβλεφθεί:
«Μερικές φορές μπορεί να έχουμε μια έντονη συζήτηση για
θέματα που δεν μπορέσαμε να λύσουμε, άλλες φορές νιώθει ότι δεν τον σέβομαι με
κάτι που είπα ή έκανα».
Αυτά τα λόγια
καθιστούν σαφές ότι ο σύζυγός της δεν είναι απρόθυμος να έχει μια βασική
συζήτηση μαζί της. Αλλά όταν η διαφωνία συνεχίζεται και δεν μπορούν να
συμφωνήσουν, αρχίζει να συμπεριφέρεται με ασέβεια απέναντί του κατά τη διάρκεια
της συζήτησης και τότε είναι που αυτός τερματίζει τη συζήτηση και αποχωρεί.
Αυτό είναι
πραγματικά καλό, όπως στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ανώφελο να κρατάς μια
συζήτηση που θερμαίνεται πάρα πολύ και περιστρέφεται στα ίδια και τα ίδια.
Φυσικά, κάποιοι
θα μας πουν «Άρα πιστεύετε ότι μια σύζυγος δεν μπορεί ποτέ να πει στον άντρα
της τι σκέφτεται»; Σας διαβεβαιώνω ότι τίποτα δεν μπορεί να είναι πιο μακριά
από την αλήθεια.
Η Βίβλος μας
λέει για την ενάρετη σύζυγο στις Παρ.λα:26 ότι «επί της γλώσσης αυτής
είναι νόμος ευμενείας».
Μας λέει
επίσης στις Παρ.ιβ:4 ότι «Η ενάρετος γυνή είναι στέφανος εις τον
άνδρα αυτής· η δε προξενούσα αισχύνην είναι ως σαπρία εις τα οστά αυτού».
Στις Παρ.ιθ:14
διαβάζουμε ότι «η φρόνιμος γυνή παρά Κυρίου δίδεται» και στη συνέχεια
μας λέει στις Παρ.κα:19 ότι «Καλήτερον να
κατοική τις εν γη ερήμω παρά μετά γυναικός φιλέριδος και θυμώδους».
Το θέμα είναι
ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό με μια γυναίκα που μοιράζεται μια διαφορετική άποψη
με τον σύζυγό της, όσο γίνεται με καλοσύνη και σεβασμό. Αλλά υπάρχει μια τεράστια
διαφορά μεταξύ μιας συζύγου που μοιράζεται ευγενικά μια διαφορετική άποψη με
τον σύζυγό της και αυτής που με διάθεση καυγά αρχίζει να συζητάει μαζί του. Ο
πρώτος τύπος συμπεριφοράς πρέπει να επαινεθεί, ο δεύτερος τύπος συμπεριφοράς
πρέπει να καταδικαστεί.
Και τώρα
ερχόμαστε στη χρήση της στάσης σιωπής του συζύγου σαν απάντηση στο καυγατζίδικο
πνεύμα της συζύγου του μαζί του.
Διαβάσαμε ότι «Καλήτερον
να κατοική τις εν γη ερήμω παρά μετά γυναικός φιλέριδος και θυμώδους». Μπορούμε
να το συσχετίζουμε άμεσα με τη συζήτησή μας και να πούμε με βάση τις Γραφές ότι
είναι καλύτερο για έναν σύζυγο να πάει στον καναπέ στο γραφείο του, παρά να
κατοικήσει με την καβγατζού γυναίκα του οπουδήποτε αλλού στο σπίτι.
Και η στάση
σιωπής μπορεί να είναι ένα πολύ αποτελεσματικό εργαλείο ειδικά για τις
γυναίκες. Γιατί; Επειδή οι περισσότερες γυναίκες έχουν «εμπάθειες» (όπως
επιβεβαιώθηκε από μια πρόσφατη μελέτη σε πάνω από 671.000 άνδρες και γυναίκες)
που σημαίνει ότι οδηγούνται να γνωρίζουν τις σκέψεις και τα συναισθήματα των
γύρω τους και ειδικά τις σκέψεις και τα συναισθήματα των συζύγων τους.
Με άλλα λόγια,
στις περισσότερες περιπτώσεις, θα τρελάνει μια γυναίκα όταν δεν ξέρει τι
σκέφτεται ο άντρας της. Και σε πολλές περιπτώσεις θα κάνει ό,τι χρειαστεί για
να διορθώσει την κατάσταση, για να αποκαταστήσει την επικοινωνία με τον σύζυγό
της.
Αλλά και πάλι
μερικές φορές μια σύζυγος θα παραμείνει στην πεισματάρα αμαρτωλή κατάσταση της,
και μερικές φορές εμείς σαν σύζυγοι μπορεί να χρειαστεί να δείξουμε έλεος μετά
από κάποιο χρονικό διάστημα ή ίσως να αλλάξουμε σε μια διαφορετική πειθαρχική
τεχνική.
Και τέλος,
θέλω να αναφερθώ γρήγορα στην άλλη βασική δήλωση της αδελφής:
«Μερικές φορές
συμβαίνει όταν τον απορρίπτω για σεξ, όταν δεν έχω διάθεση».
Μια γυναίκα
που απορρίπτει τον σύζυγό της για σεξ, απλά και μόνο επειδή δεν «κάνει κέφι», εκτός
αν υπάρχει κάποια σοβαρή κατάσταση υγείας, παραβιάζει σοβαρά τη διαθήκη του
γάμου της:
Α’ Κορ.ζ:3,4 Ο ανήρ ας αποδίδη εις την γυναίκα την
οφειλομένην εύνοιαν· ομοίως δε και η γυνή εις τον άνδρα. Η γυνή δεν εξουσιάζει
το εαυτής σώμα, αλλ' ο ανήρ· ομοίως δε και ο ανήρ δεν εξουσιάζει το εαυτού
σώμα, αλλ' η γυνή.
Οι άντρες, δίνουν
και παίρνουν την αγάπη στο γάμο, κυρίως μέσω του σεξ. Είναι αυτό που τους δένει
με τη γυναίκα τους. Ενώ οι γυναίκες κυρίως δίνουν και παίρνουν αγάπη μιλώντας
και μοιραζόμενες συναισθήματα και έτσι νιώθουν συνδεδεμένες με τους συζύγους
τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άντρες δεν μπορούν να αισθάνονται δεμένοι με τις
συζύγους τους μιλώντας και μοιραζόμενοι συναισθήματα, ούτε σημαίνει ότι οι
γυναίκες δεν αισθάνονται δεμένες με τους συζύγους τους μέσω του σεξ. Αλλά
μιλάμε για τα πρωτογενή μέσα σύνδεσης, γιατί υπάρχουν και δευτερεύοντα, που
είναι διαφορετικά σε άνδρες και γυναίκες.
Κυρίες μου,
επιτρέψτε μου να σας πω κάτι. Φαντάσου ότι είχες μια δύσκολη μέρα με τα παιδιά
και πολλά άλλα πράγματα που συμβαίνουν στο σπίτι. Ανυπομονείς να βάλεις τα
παιδιά στο κρεβάτι και να μιλήσεις, να μοιραστείς τη μέρα σου με τον άντρα σου,
αλλά και να μάθεις πως πέρασε αυτός. Οπότε, πηγαίνεις τα παιδιά στο κρεβάτι και
ξαπλώνεις στο κρεβάτι με τον άντρα σου. Αρχίζεις να του μιλάς για τη μέρα σου
και σε σταματάει «μωρό μου, δεν έχω όρεξη απόψε» και μετά γυρίζει και κοιμάται.
Αυτή η
απογοήτευση που θα ένιωθες σαν γυναίκα αν ο άντρας σου στο έκανε αυτό είναι
ακριβώς αυτό που νιώθει ένας άντρας όταν η γυναίκα του του λέει ότι δεν έχει
διάθεση για σεξ.
Έτσι, αδελφή -
Ναι ο Θεός εγκρίνει απολύτως ο σύζυγός σου να χρησιμοποιεί την τακτική της σιωπής
μαζί σου, εφόσον δεν αφήνει μια ρίζα πικρίας να μεγαλώνει στην καρδιά του. Και
με τη δική σου παραδοχή, συχνά λειτουργεί για να σε φέρει σε μετάνοια, καθώς
προσπαθείς να αποκαταστήσεις την σχέση με τον σύζυγό σου.
